Και ήταν το φεγγάρι τόσο θλιμμένο απόψε ...

ΠΑΡΝΗΘΑ ΠΕΜΠΤΗ 28 ΙΟΥΝΙΟΥ 2007, 9:49 μμ

Ενοχλητικές Αλήθειες

ΑθΗΝΑ 13 ΙΟΥΝΙΟΥ 2007, 23:45

Αυτή η χώρα ... μα αυτή η χώρα ... ώρες ώρες δεν αντέχετε. Και όλοι ξέρετε πολύ καλά για πια χώρα μιλάω ... για την δικιά μας! Αυτό που όχι απλά σιχαίνομαι αλλά και μισώ είναι η κοροϊδία, και εδώ στην Ελλάδα ήμαστε πρωταθλητές. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι το έχουμε ανάγει και σε επιστήμη.

Έρχεται ο Al Gore στην Ελλάδα. Μπράβο μας και τιμή μας! Οργανώνεται διάλεξη με θέμα το περιβάλλον, στο Μέγαρο Μουσικής. Πάρα πολύ ωραία! Φυσικά κανείς δεν δίνει σημασία και πάει να περάσει στο ντούκου η παρουσίασή του. Δεν ξέρω αν έχετε δει την ταινία του “Inconvenient Truth”, αλλά εγώ την θεωρώ ένα από τα καλύτερα ντοκιμαντέρ που έχω δει ποτέ. Να χέσω το National Geographic με τα λιοντάρια του να χασμουριόνται και τους πιγκουίνους να πηδιούνται. Άμα δεν έχουμε πλανήτη σε λίγα χρόνια να ζήσουμε, την να την κάνω εγώ την Monachus – Monachus;

Και παίρνω που λέτε τηλέφωνο, και είμαι σίγουρος καμιά χιλιάδα ακόμα άνθρωποι, που ‘θελαν να δουν τον Al Gore από κοντά, να μάθω πληροφορίες για εισιτήρια. Και ιδού τι μας λένε: “Η είσοδος είναι δωρεάν. Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας. Η ομιλία είναι στις εφτά, και θα μοιραστούν δελτία προτεραιότητας στις έξι. Αν υπάρχει μεγάλη ζήτηση, θα ξεκινήσουν κατά τις πεντέμισι.”

Πάρα πολύ ωραία σκέφτηκα, πέντε και μισή στο μέγαρο. Με το που φτάνω ζήτημα να υπήρχαν είκοσι άτομα μπροστά μου, αλλά η ουρά άρχισε να δημιουργείτε πολύ γρήγορα. Δεν πέρασαν δέκα λεπτά και πρέπει να είχαν έρθει τουλάχιστον 100 άτομα. Τότε ήταν που άρχισε και η κοροϊδία. Έρχεται ένα κουστούμι και μας λέει. “Οι θέσεις έχουν εξαντληθεί. Μπορείτε να περιμένετε στην ουρά αν θέλετε για να δείτε την ομιλία σε προβολή στην διπλανή αίθουσα!!!” Ε … και ξεκινάει ένας καυγάς ... “Μα που πήγαν τα εισιτήρια; Πότε προλάβατε και τα δώσατε;” να φωνάζουνε μερικοί. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο γελοίος ένοιωσα με την κοροϊδία τους να συνεχίζετε. Στη αρχή μας είπανε ότι μόλις τα δώσανε, αλλά όταν κατάλαβε το κουστούμι ότι εμείς ήμασταν οι πρώτοι και οι μοναδικοί κοινοί θνητοί που είχαν έρθει στην ώρα τους, συνέχιζε να μας κοροϊδεύει με το να μας λέει ότι είχαν αρχίσει να τα δίνουν από τις τρεις το μεσημέρι και όποιος πραγματικά ενδιαφερότανε να δει την ομιλία δεν θα ερχότανε τελευταία στιγμή.

Τώρα τι να σας λέω ... ο εξευτελισμός στο μεγαλείο της. Ουδείς ήξερε για την ομιλία. Δεν την είχαν διαφημίσει πουθενά, και όταν το πρωί, ο Al Gore έκανε συνέντευξη τύπου με τον πρωθυπουργό και μαθεύτηκε ότι ήταν εδώ στην Ελλάδα, ξαφνικά οι τρακόσοι της βουλής, όλοι όσοι θέλουν να πιστεύουν ότι οι είναι πολιτικοί, οι χαζογκόμενοι τους, οι μπατζανάκηδες του και οι κουτσές Μαρίες (συγνώμη για την έκφραση), συνειδητοποιήσανε ότι το Μέγαρο είναι must απόψε και πρέπει να πάνε να ακούσουνε τι συμβαίνει στον πλανήτη Γη. Ε! δεν καταλαβαίνεται τώρα ... πέσανε τα τηλέφωνα και έγινε χαμός. Εμείς οι υπόλοιποι περιμέναμε σαν τους βλάκες, όπως μας είχανε πει, στην ώρα μας.

Στην Ελλάδα βρισκόμαστε, γιατί παραξενεύομε θα μου πείτε. Στην ομιλία δεν κάθισα, σηκώθηκα και έφυγα, όχι γιατί θα ήταν προβολή και στο κάτω κάτω έχω δει την ομιλία του στο ντοκιμαντέρ του, αλλά γιατί συνειδητοποίησα, ότι δεν ήθελα να βρίσκομε στο ίδιο κτίριο με όλους αυτούς που πολύ πιθανό η λέξη “ανακύκλωση” να τους είναι άγνωστη.

. . .

Αλλά επειδή στην Ελλάδα ζούμε, και όλα μπορούν να συμβούν με τον ποιο ανορθόδοξο τρόπο, κατέληξα στο Ηρώδειο να ακούω την Χάρης Αλεξίου, που αν και δεν ήτανε στα καλύτερα της, παραμένει να είναι κορυφή. Άσε τους άλλους στο Μέγαρο να προσπαθούν να σώσουν τον κόσμο.

Για την Αμαλία