Σκεψούλες...

...μου είπε ο φίλος μου ο J. και μου έδωσε το παρακάτω βιβλίο...



...μου φαίνεται όμως ότι θα βελτιώσω άλλα skills ;) ;) ;)

Στείλ'τε κουβάδες με ρούμι!!!

PS. όποιος μου μάτιασε τα 10μεγκαμπίτια, να του καεί το τροφοδοτικό!

Σήμερα κλείνω έναν μήνα στην Στοκχόλμη και σκεφτόμουν σήμερα τι μου αρέσει και τι όχι από αυτήν την Σκανδιναβική πρωτεύουσα.

Παρένθεση:
Τα παρακάτω βέβαια που γράφω είναι καθαρά υποκειμενικά και μπορεί τον επόμενο μήνα να έχω εντελώς διαφορετική άποψη για ορισμένα από αυτά.

Μου αρέσει:

* που έχω σύνδεση 10 Μbit στο σπιτάκι μου και η οποία είναι όλη δικιά μου και μου κοστίζει μόνο 27 ευρώ (249 κορώνες) τον μήνα, χωρίς τέλος ενεργοποίησης και χωρίς να χρειάζεται να έχω τηλεφωνική γραμμή, ενώ δεν χρειάστηκε να πληρώσω προκαταβολή ή οτιδήποτε τέτοιο ή να έχω κάποιον special εξοπλισμό. Αρκεί ένα καλωδιάκι UTP και μια Online αίτηση.

* που η πλειοψηφία των Σουηδών είναι ευγενικοί άνθρωποι και γενικά απλοί και ακομπλεξάριστοι. Για παράδειγμα, μπορείς να πας σε εστιατόριο με φόρμες και αθλητικά και να μην γυρίσει καν κάποιος να σε κοιτάξει / σχολιάσει για το τι φοράς.

* που έχει μετρό με πολλούς σταθμούς :) (και με βολεύει πολύ!)

* που ακόμα και που είναι πρωτεύουσα, έχει πολύ πράσινο και δεν είναι μια ακόμα "τσιμεντούπολη"

* που όταν βγαίνεις έξω έχει πάρα πολύ κόσμο μέχρι αργά και δεν είναι "νέκρα". Αρκεί να ξέρεις που να πας (πχ, δεν είναι να πατάς στην παλιά πόλη βραδιάτικα. Είσαι μόνο εσύ και ο κούκος (και πάλι παίζει αν θα είναι και αυτός εκεί)).

* που πάρα πολλά πράγματα μπορούν να γίνουν ηλεκτρονικά

* που μπορώ να πιώ νερό από την βρύση (σου μιλάει ένα άτομο που τα τελευταία 8 χρόνια πίνει μόνο εμφιαλωμένο νερό, καθώς -να με συγχωρείτε- αλλά το νερό στην Αλεξανδρούπολη-Ρόδο και Θεσσαλονίκη, πολύ απλά δεν πίνεται).

* που όταν το λεωφορείο/μετρό γράφει ότι θα έρθει 13.57, έρχεται ακριβώς τότε.

* που όταν γυρίζω σπίτι από κάποιο club/bar/pub/whatever τα ρούχα μου δεν μυρίζουν τσιγαρίλα. Επιτέλους καταλαβαίνεις τι ωραίο πράγμα που είναι να ζεις σε μία χώρα αντικαπνιστών.

* που από το παράθυρο στο σπίτι μου βλέπω ένα δάσος (εεε και το κτίριο της apple) και όχι έναν τοίχο

* που όταν μπαίνεις στο κτίριο της σχολής, σκέφτεσαι "wow! είμαι σε ευρωπαϊκή χώρα!"

* που ξέρω από πριν το πρόγραμμα του τριμήνου και ακριβώς την ημέρα που θα γράψω τα μαθήματα. Καθόλου αναβολές, καθόλου εκπλήξεις, καθόλου αγωνία για το αν θα χαθεί το εξάμηνο κτλ.

* που σχεδόν όλοι μιλούν απίστευτα αγγλικά. Εδώ και έναν μήνα, πέτυχα μόνο 2 άτομα που δεν γνώριζαν. It's apisteutable! :)

* που οι πεζοί έχουν προτεραιότητα και όχι τα αυτοκίνητα.

* που μόνο και μόνο που περπατάς έξω, αισθάνεσαι ότι ζεις πολύ πιό υγιεινά (you lead a healthier life και έτσι ;) ).

* που μοιάζει αρκετά με την Φινλανδία.


Δεν μου αρέσει:

* που τα πάντα είναι πανάκριβα (για παράδειγμα: 2.20 ευρώ (20 κορώνες) το εισιτήριο του μετρό/λεωφορείου, 1,10 ευρώ (10 κορώνες) ένα άδειο CD, μοσχάρι (όχι φιλέτο εννοείται!) 16 ευρώ (144 κορώνες) το κιλό).

* που δεν έχουν ευρώ

* που πρέπει να μαγειρεύω στο σπίτι, γιατί το φαγητό στην σχολή είναι α. χάλια β. ακριβό (60 κορώνες ---> 6,70 ευρώ) γ. το εστιατόριο είναι ανοιχτό λίγες ώρες (νομίζω μόνο 11-1, αλλά δεν θυμάμαι ακριβώς...).
Δεν με νοιάζει όμως και πολύ γιατί έχει πλάκα όταν μαγειρεύεις και τρως μαζί με τους φίλους σου :)

* που τα βιβλία της σχολής όχι μόνο δεν είναι δωρεάν, αλλά είναι και πανάκριβα. Τουλάχιστον όμως δεν διαβάζεις από "στραβοχυμμένες" σημείωσεις κάποιου βλάκα καθηγητή της σχολής σου και επίσης μπορείς να τα βρεις ηλεκτρονικά ή να τα παραγγείλεις από το ίντερνετ.

* που τα Σουηδικά είναι δύσκολα

* Η τόση -και αχρείαστη σε αρκετές περιπτώσεις- γραφειοκρατία.

* που είναι 20 Σεπτεμβρίου και έχω ανοίξει ήδη 2 φορές τα καλοριφέρ.

* που η μέση Σουηδέζα είναι σαν μοντέλο (βέβαια αυτό είναι καλό για τους αρσενικούς, αλλά τέλος πάντων... :D )

* που τα site αρκετών υπηρεσιών είναι στα Σουηδικά και μόνο

* που ορισμένοι Σουηδοί όταν καταλαβαίνουν ότι είσαι ξένος σε κοιτούν λίγο "κάπως".

* που δεν είναι η Φινλανδία


Δεν μπορώ να θυμηθώ κάτι παραπάνω τώρα, αλλά πιστεύω ότι θα προσθέσω και άλλα σύντομα...

"Χρόνια πολλά!!!! Εύχομαι του χρόνου τέτοια μέρα να είσαι στο εξωτερικό για να μπορέσω να έρθω και εγώ εκεί :) χεχε! φιλάκια :)"

Αυτό είναι το μηνυματάκι που μου είχε στείλει ο αδερφός μου πέρυσι...
Ήταν το μόνο που είχα κρατήσει από αυτά που μου έστειλαν.
Και κοίτα να δεις που η ευχή έπιασε! :)

Χθες γιόρτασα τα γεννεθλιάκια μου μαζί με μερικά φιλαράκια και περάσαμε πολύ όμορφα.
Βέβαια δεν περίμενα να έρθουν τόσα παιδάκια σπίτι (ήμασταν 12-13) και εγώ αν και ήμουν το τιμώμενο πρόσωπο, ήμουν με φορμάκια, αλλά δεν πειράζει και πολύ, καθώς αυτό ήταν το "Informal" παρτάκι μου και το κανονικό θα γίνει την Παρασκευή που μας έρχεται :)

Τα παιδάκια μου έφεραν μπαλονάκια και δωράκια :)

Παρακάτω σου έχω και 3 φωτογραφιούλες από χθες :)

Έφυγα από την Θεσσαλονίκη με έναν 'πολιτισμένο' αποχαιρετισμό στο αεροδρόμιο, χωρίς τις υστερίες που είχα όταν έφευγα για Erasmus, και σε μία εποχή όπου δεν είχα τίποτα άλλο να κάνω από το να φύγω.

Χρόνος προσαρμογής στην νέα χώρα δεν υπήρξε ποτέ.
Κατά έναν παράξενο τρόπο, ήταν λες και είχα προσαρμοστεί εδώ πριν ακόμα να έρθω.
Δεν είχα κανένα πρόβλημα με το διαμέρισμά μου, αλλά ούτε και με την σχολή.
Όλα μου ήρθαν μια χαρά και τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα από ότι τα φανταζόμουν ότι θα είναι.

Το μόνο πρόβλημα που έχω είναι ότι αισθάνομαι ότι ήμουν πάντα εδώ.
Η Θεσσαλονίκη μου φαίνεται κάτι πολύ μακρινό. Σαν να μην ήμουν ποτέ εκεί.

«Αισθάνομαι σαν να είμαι 5-6 μήνες εδώ» μου πετάει στο άσχετο ο Τ. Μέσα στο μετρό.
Παραξενεύομαι και μετράω τις ημέρες. Είμαστε στην Στοκχόλμη μόλις 2 βδομάδες.
Καθώς του λέω τις δικές μου σκέψεις, μας ακούει η L. και απαντάει και αυτή:
«Αισθάνομαι σαν να είμαι σε μία άλλη διάσταση. Σε ένα παράλληλο σύμπαν. Δεν θυμάμαι καν πως ήταν πριν έρθω εδώ...».

Σταματάμε την συζήτηση εκεί. Η ατμόσφαιρα έγινε κάπως μελαγχολική...
Κοιτάζω από το παράθυρο και προσπαθώ να θυμηθώ τους φίλους που άφησα πίσω.
Δεν στεναχωριέμαι και -δεν ξέρω πως θα ακουστεί- αλλά δεν μου λείπουν καθόλου.
Είναι σαν να τους έχω ξεχάσει ήδη. Δεν το θέλω, αλλά έγινε μόνο του.


Θέλω να δω τι θα σκέφτομαι σε μερικούς μήνες...

Πωπω βρε παιδί μου...
πολύ εξουθενωτικό είναι αυτό το μεταπτυχιακό...

...

όλο party, club, barάκια, βόλτες, barbeques... χιχιχι!

Θα μου άρεσε να σου γράφω πιό συχνά, ξέρεις, για το πως είναι εδώ και έτσι, αλλά δεν βρήκα καθόλου χρόνο.
Δεν έχω ακόμα ίντερνετ στο σπίτι, αλλά αυτό το θέμα δεν με πειράζει τόσο πολύ καθώς επικοινωνώ καθημερινά με τα αγαπημένα μου πρόσωπα και επίσης δεν πατάω και πολύ στο σπίτι μου!
Βέβαια, αν θελήσω να συνδεθώ, απλά πετάγομαι στην σχολή που είναι 2 βηματάκια από το σπίτι μου και κάθομαι εκεί με τις ώρες. Είναι πολύ ωραία φάση αυτό, γιατί τα φώτα είναι χαμηλά, έχει ησυχία και παράλληλα είσαι και με τους φίλους σου παρέα.
Είπα σήμερα να σου δείξω απλά μερικές φωτογραφιούλες, αλλά τις έκανα λίγο μικρούλες, γιατί βαριόμουν να τις φτιάξω...
I hope that you don't mind...

Έχω πάαααρα πολλές φωτογραφίες, αλλά σου στέλνω αυτές (στην τύχη τις διάλεξα), απλά για να μην έχεις παραπονάκια!

θα τα πούμε και πάλι σύντομα γιατί πρέπει να φύγω!
φιλάκια,
το nenyaki σου

PS. έχω μόνο 2 μαθήματα αυτό το term και θα αρχίσω να τα παρακολουθώ στις 25 Σεπτεμβρίου...

...τέλειο?!?