Τα χειμωνιάτικα πλύθηκαν, φρεσκαρίστηκαν τα καλοκαιρινά και αφού τελείωσαν τα πλυσίματα, τι έμεινε;
Άδεια κουτιά απορρυπαντικών πλυντηρίου.
Θα τα πετάξουμε;
Όοοοχι!!!!!!!!!!!
Αφού τα κοίταξα από εδώ, τα κοίταξα από εκεί, σκέφτηκα να τα κάνω θήκες για να βάζω μέσα τα περιοδικά μου, επειδή έχουν χοντρό χαρτόνι.
Τα έκοψα, τα έβαψα και τα διακόσμησα με στένσιλ και είναι έτοιμα να δεχτούν τα περιοδικά μου.
Το άλλο το έβαψα και κόλλησα πάνω του παλιές διαφημίσεις, έβαλα πατίνα και έτοιμη η θήκη για τα περιοδικά των συνταγών.
Θα φτιάξω κι άλλα γιατί οι μπουγάδες δεν τελειώνουν και τα περιοδικά είναι πάρα πολλά.
Άη-Γιάννης και Κλήδονας
Όταν ήμουν μικρή την παραμονή του Άη-Γιάννη του Λαμπαδάρη, ανάβαμε φωτιές και ρίχναμε τα πρωτομαγιάτικα στεφάνια και πηδούσαμε από πάνω τους.
Εδώ και αρκετά χρόνια δεν ανάβουν πια φωτιές, μόνο μερικοί σύλλογοι κάνουν αναπαράσταση των εθίμων αυτών.
Το Λύκειο Ελληνίδων, Παράρτημα Αργοστολίου θα ανάψει φωτιές στην πλατεία Βαλλιάνου 23-6-2014, 8.30 μ.μ. και ο Σύλλογος "Ψηλορείτης" στην πλατεία Ειρήνης και Φιλίας των Λαών στα Χανιά την ίδια μέρα και ώρα.
Όσοι είναι τυχεροί και βρίσκονται στην Κεφαλονιά ή στην Κρήτη θα μπορέσουν να το παρακολουθήσουν.
Ένα άλλο έθιμο είναι ο κλήδονας.
Την παραμονή του άη-Γιάννη οι ανύπαντρες κοπέλες πήγαιναν στο πηγάδι και έφερναν νερό και δεν έπρεπε να μιλήσουν σε κανέναν.
Αυτό ήταν το "αμίλητο" νερό.
Το έβαζαν σε ένα πήλινο δοχείο, έριχναν ένα δικό τους αντικείμενο, το σκέπαζαν με ένα κόκκινο πανί και το άνοιγαν ανήμερα του άη-Γιάννη και έλεγαν διάφορα στιχάκια που αντιστοιχούσαν στο κάθε ένα αντικείμενο, για να βρουν οι κοπέλες τον μελλοντικό τους σύντροφο.
Οι παρευρισκόμενοι έλεγαν διάφορα σκωπτικά και σχολίαζαν...
Αυτό το έθιμο δεν υπάρχει πλέον, ευτυχώς που είναι οι σύλλογοι και μας τα θυμίζουν.
Σας αφήνω σιγοτραγουδώντας αυτό το τραγούδι:
"Ανάβουνε φωτιές στις γειτονιές
του Άη-Γιάννη αχ πόσα ξέρεις και μου λες
αχ πόσα τέτοια ξέρεις και μου λες
πούχουν πεθάνει"
Μ. Ελευθερίου