Le joli "bonsoir"d'un ami

"Περί έρωτος"

Το Άλφα
έως
Το Ωμέγα
όπου το "έως"
Ανελέητη Ωδύνη

"Διαβαίνοντας"

Ακροβατούσε
σε ένα άστρο
αιωρούμενο
σε γή και ουρανό!

Οτι... αγάπησε
το στόλισε κορδέλες μελωμένες!

Οτι ...λάτρεψε
το ξόφλησε
σαν φίλτρο μαγικό!

Εχει καμιά σημασία
που ενώ βαδιζε στην μέση
φλέρταρε τα άκρα
μιας αδιάλυπτης αρχής
και ενός ασύληπτου τέλους;;

«Ξεχάστε με στη θάλασσα»

«Σας εύχομαι υγεία και ευτυχία αλλά δεν μπορώ να κάνω το ταξίδι σας
Είμαι επισκέπτης
Το κάθε τι που αγγίζω με πονάει πραγματικά
κι έπειτα δεν μου ανήκει
Όλο και κάποιος βρίσκεται να πει "δικό μου είναι"
Εγώ δεν έχω τίποτε δικό μου είχα πει κάποτε με υπεροψία
Τώρα καταλαβαίνω πως το τίποτε είναι τίποτε
Ότι δεν έχω καν όνομα
Και πρέπει να γυρεύω ένα κάθε τόσο
Δώστε μου ένα μέρος να κοιτάω
Ξεχάστε με στη θάλασσα
Σας εύχομαι υγεία και ευτυχία».

(ανέκδοτο ποίημα του Θόδωρου Αγγελόπουλου γραμμένο το 1982 λίγο πριν από την έναρξη συγγραφής του σεναρίου της ταινία «Ταξίδι στα Κύθηρα»)

Σκόρπια

Χωρίς βιασύνη,
οι σκόρπιες σκέψεις
χωρίς απορίες,
οι ανείπωτες επιθυμίες
γίνονται αύριο και τώρα και χτές.
Περιμένω όσο και αν αλλάζουν θέσεις.
Ξέρω,χωρίς βιασύνη,
ισορροπούν το μυστήριο.
Στην αγκαλιά τους,
αγγίζω νύχτες και φιλιά.
Χωρίς βιασύνη,
χαράζουν τις ρωγμές!!