Teyzelerimiz Artık Efe'yi Görsün :))

Çok hızlı bi post yazıp hemen Efe'nin yanına gitmem lazım, uyandım uyanıcam elim kulağımda diyo çünkü.

Bi önceki postu yazdıktan sonra 2. ay doktor konturolu vardı Efe'nin. Bir ay içinde iki kilo almış. Doktor ne kadar mama verdiğimi sordu, "maksimum 60cc 5 biberon" dedim. "Bu kadarla almamış bu kiloyu sütün gelmiş ve bayağıda yaramış mamayı azalt" diyince dünyalar benim oldu.

Sadece dünyalar benim olsa iyi bide üstüne sütüm oldu. İnanılmaz bişey biliyorum ama o gün bu gündür mama verme gereği duymadan sütümle besleyebiliyorum. Açmı bırakıyorum acaba diye düşündüm ama sağlık ocağında 5 gün sonraki kilosunda 200 gr. artma vardı. Demekki hem doymuş hemde yaramış:)

Gece yatmadan verirsem eğer 60 cc beni emdikten sonra veriyorum yinede.

Bizde durumlar böyle.

Kızlar ne olur bi maaşallah çekinde bana, sütede nazar değermiş ne olur ne olmaz. Annem herkese sütüm var deme der hep :)))

Şimdi bu güzel haberi oğlumun fotoğrafını yayınlayarak kutlayayım, teyzelerimizde görsün artık :)

                                            Bu arada oğlumun lakabı pitt haberiniz olsun.:)

İç döküşler.

Yarın 2. ayımızı dolduruyoruz.
Çok zor bi iki ay geçirdim, sanırım bi kaç ay daha böyle geçecek.
Sütüm yetersiz olduğu için mama veriyorum.
Mamada oğlumda ardı arkası kesilmeyen bi gaz problemi yarattı.
Bi çok şey denedik ama çare bulamadık.
Sütümün yetersiz oluşuna, oğlumu besleyemediğime o kadar çok üzülüyorum ki..
Biberonu her vermemde vicdanım sızlıyor.
İçmediğim, yemediğim şey kalmadı süt olması için. Ama yapı meselesimi artık bilmiyorum, olmadı sütüm.
Gündüzleri bazen 60 cl'lik 5 biberon veriyorum gece yatana kadar. Aslında göğsümü reddetmiyor, emse gelecek süt ama çabuk yorulup pes edince göğsümle kavga edip ağlamaya başlıyor. Niyeti göğsümü emzik gibi kullanmak.

Kırkımızın çıkmasına 4 gün varken annemle memlekete gittim.
Annemin gidişine dayanamayıp ağlayınca eşim annemle gönderdi.
Ben gittikten bir hafta sonrada  yıllık izni başladığı için eşim geldi.
15 gün benim memleketimde 10 günde eşimin memleketinde kaldık.
3 gün önce geldik evimize.
Yardımsız geçen 3 gün!
Efe ağladıkça ben ağladım, çok çaresiz kaldım bazı durumlarda.
Gece uykularımız düzene girmedi, hemen hemen 2 saatte bir kalkıyoruz.
Gece geç uyuyup sabah erkenden uyanıyoruz
Gaz sancılarına dayanamıyorum Efenin.
Ikınırken yüzü kıpkırmızı oluyor.
Kendimi suçluyorum, mama veriyorum diye.
Telepatide kuramıyorum henüz, neden ağladığını anlayamıyorum. Bazen gazını çıkarsada ağlıyor.
Anne olmayı beceremedim galiba.