11.50: Κρατάω στην αγκαλιά μου τη μεσαία μου κορούλα και πασχίζω να γράψω εδώ δυο γραμμούλες, καθώς εκείνη προσπαθεί να βολευτεί στα πόδια μου, χοροπηδώντας, ενώ παράλληλα πατάει όσα κουμπιά του πληκτρολογίου μπορεί!
Αχ μαμά μου, τώρα σε καταλαβαίνω, που έλεγες οτι πρέπει να γίνω μάνα κι εγώ για να νιώσω την κούρασή σου! Πώς να μπορέσω να κάνω ταυτόχρονα δουλειές στο σπίτι, να παίζω με τα παιδιά και να επεμβαίνω και στους καυγάδες τους;Και μέσα σε όλα να θέλω να γράψω και ανάρτηση στο blog μου, γιατί το βράδυ που υποθετικά θα μπορούσα να το κάνω χωρίς κουτσούβελα στα πόδια μου, είμαι τόσο κουρασμένη, που δεν έχω καμμία όρεξη συνήθως να σκέφτομαι και να γράφω!
3.16: Τρεις ώρες και κάτι αφότου έγραψα τις προηγούμενες γραμμές, καταφέρνω να ξανακάτσω μπροστά στον υπολογιστή. Και πρέπει να είμαι και ευχαριστημένη γιατί κοιμούνται τουλάχιστον τα παιδιά!Ελπίζω για κανά δίωρο ακόμα! Πρέπει λοιπόν τα τελειώσω την ανάρτησή μου, να μαζέψω την κουζίνα και να απλώσω τα ποδαράκια μου λίγο (πολυτέλεια,ε;;;).
Λοιπόν, τι ήθελα να γράψω; Μα για μια ακόμη προσπάθειά μου να φτιάξω τα αγαπημένα macarons. Αυτή τη φορά πέτυχαν πιο πολύ και σε γεύση και σε εμφάνιση, δεν βιάζομαι όμως να πανυγηρίσω, μιας και απ'οτι μαθαίνω, είναι και λίγο θέμα τύχης να σου πετύχουν αυτά τα γλυκάκια. Η συνταγή για τα μπισκοτάκια είναι ίδια που κάνω κάθε φορά, η μόνη διαφορά είναι οτι αντί για κακάο, πρόσθεσα κόκκινο χρώμα ζαχαροπλαστικής. Και για γέμιση δοκίμασα μια ganache σοκολάτας, τη συνταγή για την οποία θα παρουσιάσω επόμενη φορά.
Να σημειώσω οτι αυτά τα macarons τα έχω φτιάξει εδώ και κανα τρίμηνο, απλά τώρα κατάφερα να γράψω για την αφεντιά τους( να αυχαριστείτε που κατάφερα να βγάλω και φωτογραφίες!!!)
Να είχα μερικά τώρα που τα λιγουρρεύτηκα!