Έπλαθες το πηλό σου αργά αργά

του έδινες σχήμα ακαταλαβίστικο

σε κάτι που θέλει ταχύτητα εσύ αργοπορούσες

έκανες τον πηλό ιστό , χτίζοντας σαν αράχνη και συνέχιζες

ύψωνες το ΄΄τίποτα΄΄ και χαμήλωνες το ΄΄πάντα΄΄

φανερώνοντας κάποια στιγμή την ασχήμια του...