Ένα παιδί μοναχικό

Είναι φανταστική η πορεία ανάμεσα στα πανέμορφα δάση της Αφρικής. Δεν είναι μόνο η πλούσια βλάστηση που σε γοητεύει, ούτε τα διάφορα είδη αφρικάνικων ζώων που συναντάς στο διάβα σου, όσο η ανέμελη ζωή των ιθαγενών κατοίκων της που ζουν μακριά, από κάθε τι που λέμε εμείς πολιτισμό και άγχος ζωής.

Αν δεν ήταν αυτή η φτώχεια, που τους κάνει να στερούνται ακόμα και το φαγητό τους, σίγουρα πολλοί από εμάς θα ζήλευαν την απλοϊκή ζωή που ζουν.

Σε μια τέτοια πορεία ανάμεσα στα παρθένα αφρικάνικα δάση, μου έκανε φοβερή εντύπωση ένα μοναχικό παιδί που συνάντησα να τριγυρνά μοναχό του αρκετά μακριά από ένα μικρό χωριουδάκι ιθαγενών.

Η γλυκιά του φατσούλα μου κέντρισε το ενδιαφέρον. Αφού απόλαυσε το φαγητό που του προσφέραμε και τις καραμέλες που με πολύ χαρά ευτυχισμένο για πρώτη φορά απολάμβανε, θέλησα να μάθω μέσα από τον συνοδό μεταφραστή μας, τι επιθυμούσε πιο πολύ να είχε για να είναι χαρούμενο και ευτυχισμένο.

Και εκείνο με παιδική νοσταλγία μας απάντησε: Τη μαμά μου!

Στα πόδια του Ιησού

Μπορεί να είναι θεάρεστο το να φροντίζεις και να προστατεύεις ορφανά, παρέχοντας τους ότι είναι δυνατό για μια ανθρώπινη και αξιοπρεπή επιβίωση, αλλά πιο τέλειο και πιο άγιο είναι να βοηθάς τις παιδικές ψυχούλες τους να αγαπήσουν με όλη τους την καρδιά τον δημιουργό Θεό τους.

Το πλείστο των παιδιών αυτών μεγάλωσαν και μεγαλώνουν όχι μόνο κάτω από τις σκληρές συνθήκες φτώχειας και υποσιτισμού αλλά και το πιο χειρότερο, κάτω από τη σκληρή δυναστεία των σατανικών επιδράσεων και της μαγείας. 

Ετοιμάζοντας το γάλα των ορφανών

      Με πολύ μητρική αγάπη μια ομάδα γυναικών βοηθά στην ετοιμασία του πρωινού των ορφανών μας. Ένα ποτήρι γάλα, αν και δυσεύρετο, είναι ό,τι πιο ωραίο σε πολλούς καταυλισμούς, όπου η αγάπη των ιεραποστόλων προστατεύει πλήθος φτωχά και ορφανά παιδιά.

Μέχρι να ετοιμαστεί το πρωινό και να σερβιριστεί στα παιδιά, πολλές φορές είχαμε την ευκαιρία να ανοίξουμε εποικοδομητικές  συζητήσεις γύρω από διάφορα θέματα που τους απασχολούσαν.

Ποτέ όμως δεν θα ξεχάσω ένα πρωινό τη χαρά  μιας ιθαγενούς γυναίκας που με πολύ λαχτάρα να μάθει περισσότερα για τον αληθινό Θεό, μας ρωτούσε διάφορα για τη ζωή, τη διδασκαλία και τα πάθη του Κυρίου μας Ιησού. Η ίδια, πιστή οπαδός της προγονικής της θρησκείας και της μαγείας, δεν μπορούσε εύκολα να πιστέψει πως θα μπορούσε ένας Θεός να γίνει άνθρωπος για να σώσει από τη δυναστεία του σατανά τη βασανισμένη ανθρωπότητα. Και μάλιστα, να γεννηθεί σαν φτωχό παιδάκι, όπως τα δικά της, μέσα σε μια σπηλιά που έμεναν διάφορα ζωάκια.

Μάνα, η γλυκιά εικόνα του Θεού

Μαμά! Πως μπορεί μια τόσο μικρή λέξη να κρύβει τόση ευτυχία για ένα παιδί, αλλά και τόσο πόνο και νοσταλγία για ένα ορφανό!

Τη θλίψη αυτή των ορφανών παιδιών έζησα έντονα μέσα μου κάθε φορά που βρισκόμουν ανάμεσα στους μικρούς μου αγγέλους, τα ορφανά μου στην Αφρική.

Η δίψα τους για μητρική στοργή, για ένα χάδι γλυκό, για μια αγκαλιά από την πιο γλυκιά ύπαρξη στη γη, που είναι η κάθε γλυκιά μανούλα, σε έκανε άθελά σου να θέλεις να γίνεις εσύ για το κάθε ορφανό η δικιά του μανούλα!

Πόσες φορές δεν ικέτεψα το Θεό να πλημμυρίσει την καρδιά μου με απέραντη γλυκιά μητρική αγάπη για να μπορέσω να γεμίσω την πικραμένη ψυχούλα τους με την αγάπη, τη σιγουριά και την ασφάλεια που μόνο μια μαμά μπορεί να δώσει στο μονάκριβο θησαυρό της, το σπλάχνο της!

Πόσο ευτυχισμένα είναι εκείνα τα παιδάκια που μπορούν να χαίρονται την στοργή και την αγάπη της μαμάς τους! Πόσο θα πρέπει να προσεύχονται στο Θεό γι αυτήν και να τον ευχαριστούν! Αλλά και αυτά πόσο θα πρέπει να είναι υπάκουα σε κάθε συμβουλή της, αφού κρύβει μέσα της αγάπη θεϊκή!

Ευγνωμοσύνη για τα δώρα Του

        
 

Όλοι οι άνθρωποι έχουμε τη μεγάλη τιμή να είμαστε παιδιά  του παντοδύναμου Θεού.

 Ενός Θεού που δεν είναι μόνο ο Δημιουργός όλου του κόσμου, αλλά και ο προσωπικός μας Ουράνιος Πατέρας. 

Μας αγαπά όλους τόσο πολύ, που ανθρώπινος νους δεν μπορεί εύκολα να το κατανοήσει.

Είναι ο Βασιλιάς όλου του κόσμου και όλοι εμείς τα βασιλόπουλα Του. Γι’ αυτό και θέλει να ζούμε όλοι όπως αξίζει να ζουν τα παιδιά ενός βασιλιά, δηλαδή με αγάπη και ευγένεια ψυχής.

Για να είμαστε ευτυχισμένοι, έφτιαξε τον υπέροχο αυτό κόσμο. Δημιούργησε πρώτα τον ουρανό, τον οποίο στόλισε με άπειρα φωτεινά αστεράκια. Ανάμεσα τους ξεχωρίζει ο λαμπρός ήλιο, που φέγγει όλη τη μέρα, και η σελήνη για να μας φωτίζει τη νύχτα.

Με εμπιστοσύνη στην αγκαλιά του Θεού

Όλα τα παιδάκια νιώθουν πάντα  πολύ αγάπη και σιγουριά στην αγκαλιά του μπαμπά τους. Ο γλυκός μπαμπάκας είναι για το μικρό παιδάκι ο επίγειος βασιλιάς της καρδιάς του. Στην αγκαλιά του πάντα τρέχει και στη χαρά αλλά και στις παιδικές του θλίψεις. Λες και η αγκαλιά του πατέρα του, είναι ο βασιλικός θρόνος της ψυχής του. Το ίδιο και ίσως περισσότερο, είναι και η αγκαλιά της γλυκιάς του μανούλας.

Αλήθεια, γιατί είναι τόσο γλυκιά, τόσο τρυφερή και τόσο στοργική η αγκαλιά της μαμάς και του μπαμπά;

Μα γιατί μοιάζει με μια άλλη πολύ πολύ γλυκιά αγκαλιά, που όμοια της σε όλη τη γη δεν υπάρχει. Είναι αυτή του Ουράνιου Πατέρα μας. Κι ενώ είναι ο πιο γλυκός Μπαμπάς του κόσμου, είναι ταυτόχρονα και η πιο γλυκιά, η πιο τρυφερή και η πιο στοργική Μαμά, που όμοια της δεν υπάρχει πουθενά.

Κανείς μας δεν πρέπει να ξεχνάει ποτέ  την μεγάλη αυτή αλήθεια. Ότι, δηλαδή, ο Θεός Πατέρας είναι για μας και Μανούλα γλυκιά και Μπαμπάκας στοργικός, και όλοι εμείς είμαστε τα δικά Του παιδάκια. Και όσα μικρά παιδάκια είναι ορφανά και δεν γνώρισαν ποτέ μαμά και μπαμπά, ο Ουράνιος Πατέρας είναι γι’ αυτά δυο φορές Μπαμπάκας και Μανούλα. Μπορώ με σιγουριά να πω, πως πραγματικό ορφανό παιδί είναι εκείνο που ζει χωρίς να ξέρει πως έχει ένα Ουράνιο Πατέρα γλυκό και στοργικό.

Η Θεοτόκος μητέρα μας

Για όλους εμάς που με πολύ πόθο και λαχτάρα επιθυμούμε να μπούμε στην αγκαλιά του Θεού και να γευτούμε τον θεϊκό έρωτα του παναγίου Πνεύματος, σίγουρα η γλυκιά μητερούλα του Ιησού μας Μαριάμ είναι η μόνη αλάνθαστη οδηγός που μπορεί να μας βοηθήσει.

Είναι όχι μόνο η δικιά Του γλυκιά μητερούλα αλλά και η δικιά μας ουράνια μανούλα.

Μια μανούλα τρυφερή, στοργική, που μοναδική της χαρά είναι, όλα εμείς τα παιδιά της να αγαπήσουμε το βασιλιά Θεό της, όπως τον αγάπησε και τον λάτρεψε η ίδια, με απόλυτη εμπιστοσύνη.

Είναι η μόνη που γνώρισε τον Υιό του Θεού, ακόμα από τη σύλληψη Του. Έδωσε το αίμα της σε Κείνον που θα έδινε για χάρη όλων μας το δικό Του αίμα στο Σταυρό. Θήλασε με μητρική λατρεία Αυτόν που με ουράνια θεϊκή μητρική λατρεία μας αγαπά, γιατί είναι  η πραγματική Μάνα και Πατέρας όλων μας. Πόνεσε, δάκρυσε και υπέφερε για τα παθήματα του μονάκριβου της θησαυρού, και ένιωσε ακριβώς τον ίδιο πόνο που έχει ο Υιός της  για όλα τα πλανεμένα σπλάχνα του Πατέρα Του που βρίσκονται μακριά από την αγκαλιά Του.

Είναι η μόνη που ευλογήθηκε τόσο πολύ από τον ουράνιο μας Πατέρα, ώστε η καρδιά της πλημμυρισμένη από το Πανάγιο Πνεύμα και το θεϊκό έρωτα να γίνει ένα με την ευσπλαχνική δική Του.

Ο τελειότερος δρόμος για τον ουρανό

Πολλοί είναι οι χριστιανοί εκείνοι που θέλουν να μάθουν ποιος είναι ο καλύτερος πνευματικός δρόμος για να κερδίσουν τη σωτηρία της ψυχής τους και να φθάσουν εύκολα και σίγουρα στην αγκαλιά του Θεού Πατέρα.

Τα πολλά καθημερινά λάθη που κάνουμε εξ αιτίας των ανθρώπινων αδυναμιών μας, μας απογοητεύουν και μας κάνουν να πιστεύουμε πως είναι πολύ δύσκολο να σωθούμε. Και ενώ έχουμε την καλή διάθεση να αγωνιστούμε κατά της αμαρτίας, δεν τα καταφέρνουμε εύκολα, γιατί πέφτουμε συχνά πυκνά στα ίδια και τα ίδια λάθη. Το αποτέλεσμα είναι να είμαστε πνευματικά αγχωμένοι, εξ αιτίας της απογοήτευσης.

Τότε είναι που αναρωτιόμαστε όλοι, αν υπάρχει τρόπος να τα καταφέρουμε. Αν υπάρχει κάποιος πνευματικός δρόμος που μπορούμε να τον βαδίσουμε με χαρά και ευχαρίστηση και να μας χαρίσει με ευκολία μια θέση στο ουράνιο βασίλειο του Θεού.

Πράγματι, στο πλήθος των πνευματικών δρόμων που οδηγούν στον Ουρανό, ξεχωρίζει ένας και μοναδικός.

Αυτό που τον κάνει να ξεχωρίζει από όλους τους υπόλοιπους, είναι γιατί ο ίδιος ο Κύριος μας Ιησούς τον υπέδειξε σαν τον πιο εύκολο και χαρούμενο δρόμο της σωτηρίας μας.

Είναι ο δρόμος της πνευματικής νηπιότητας.

Μικροί επίγειοι άγγελοι

Μέσα σ' αυτή την λασποκαλύβα ζούσαν μόνα τους τρία μικρά ορφανά, με το μεγαλύτερο παιδί να γίνεται μάνα και πατέρας ταυτόχρονα στα δυο μικρότερα αδελφάκια του. 

Η μάνα είχε πεθάνει πριν ένα χρόνο και ο πατέρας χάθηκε απότομα από τη ζωή τους, χωρίς να μάθουν ποτέ το πως και γιατί.

Πόσο εύκολα μπορεί να μείνει ορφανό ένα παιδί από τη μια στιγμή στην άλλη!

Η μόνη βοήθεια και χαρά αυτών των παιδιών ήταν η συμπόνια των φτωχών συγχωριανών τους, που προσπαθούσαν με τις πενιχρές βοήθειες τους να στηρίξουν τα ορφανά.

Πόσες φορές ικέτευσα τον Θεό να προστατεύει τα μικρά αυτά ορφανά, στέλνοντας αγίους αγγέλους να τα περιφρουρούν! Ποτέ ο Θεός μας δεν αφήνει κανέναν άνθρωπο απροστάτευτο. Μέσα στην πανσοφία Του πάντα στέλνει κάποιον επίγειο άγγελο άνθρωπο για να στηρίξει τα παιδιά Του.

Μια αγκαλιά

Ότι πιο όμορφο μπορεί να ποθήσει ένα ορφανό, κρύβεται μέσα σε μια αγκαλιά. Μια ζεστή μητρική ή πατρική αγκαλιά.

Δεν είναι μόνο το φαγητό, που στερείται σε καθημερινή βάση το ορφανό, αλλά κυρίως μια ζεστή αγκαλιά να του ζεστάνει την καρδιά.

Με χαρά άκουγαν που τους έλεγα, πως αν και δεν έχουν εδώ στη γη ένα πατέρα για να τους προστατεύει, έχουν ένα γλυκό Πατέρα στον ουρανό που τους λατρεύει!

Ήθελαν πολύ να μάθουν γι' Αυτόν τον ουράνιο Πατέρα, που έκρυβε την ψυχούλα τους μέσα στα βάθη της καρδιάς Του, μέχρι εκείνη τη στιγμή που επρόκειτο να γεννηθούν, οπότε την φύτευε μέσα στη μήτρα της μαμάς τους.

Με απορία, στην αρχή, άκουγαν πως ο πραγματικός τους πατέρας και η πραγματική τους μάνα ήταν ο ίδιος ο Θεός Πατέρας, ο Δημιουργός του κόσμου. Όμως μετά, ένα χαμόγελο ευτυχίας, που μαρτυρούσε της ψυχής τους την χαρά, έδειχνε σε όλους φανερά πόσο τους άρεσε αυτό και πόσο πολύ  ανακούφιζε την μοναξιά της ορφάνιας τους.

Το πρώτο μας ορφανοτροφείο

Κανείς δεν μπορεί να περιγράψει τη χαρά της ψυχής μου, όταν είδα τελειωμένο το πρώτο μας ορφανοτροφείο στην Αφρική, στην Τεγκέα της Ουγκάντας!

Τα όνειρα των ορφανών παιδιών είχαν γίνει  και δικά μας όνειρα και η χαρά τους ήταν και χαρά μας.

Αναρίθμητα παιδιά, που η φτώχεια και η ορφάνια τα είχε σπρώξει στην ανελέητη απόγνωση, τώρα είχαν ένα ζεστό μεγάλο σπιτάκι να τα περιθάλψει με πολύ αγάπη και στοργική φροντίδα.

Πολλά από αυτά τα παιδιά για πρώτη φορά κοιμήθηκαν σε κρεβατάκι και είχαν την ευκαιρία να πιουν ένα ποτηράκι ζεστό γάλα. 

Οι χαρούμενες φωνές τους μου θύμιζαν τα αρμονικά τιτιβίσματα των πολυάριθμων πουλιών που συναντούσαμε συχνά στις ιεραποστολικές πορείες μας μέσα στα δάση, όταν πηγαίναμε να βρούμε τους ιθαγενείς αδελφούς μας και να τους μεταφέρουμε την αληθινή πίστη του Χριστού μας.

Υπέροχος ρόλος

Όλα τα παιδιά αναζητούν μια γλυκιά αγκαλιά, που να τους κρύβει στοργικά και τρυφερά μέσα στης άδολης αγάπης τα φτερά.

Τότε είναι έτοιμα να ακούσουν κάθε πατρική συμβουλή που θα τους κάνει μικρούς αγγέλους εδώ στη γη.

Γεννήθηκαν αθώα και αγνά, και έτσι μπορούν να παραμείνουν σε όλη τους τη ζωή εάν η κακία των μεγάλων δεν μολύνουν την παιδική τους την ψυχή. 

Πόσο πολύ προσεχτικοί πρέπει να είμαστε όταν ο Θεός μας χαρίζει τα υπέροχα αυτά δώρα Του, ώστε να μη γίνουμε ποτέ αιτία να σκαναδαλίσουμε με τη ζωή μας τους μικρούς μας αγγέλους!

Ο ρόλος των γονιών είναι πολύ μεγάλος και πολύ ευλογημένος. Μέσα από την πατρική και μητρική αγάπη και διδασκαλία προετοιμάζει ο κάθε γονιός μελλοντικούς αγίους, που θα γεμίσουν σαν μικρά αγγελάκια το Βασίλειο του Ουρανού.

Κάθε γονιός ας μη ξεχνά ποτέ τον υψηλό ρόλο που του εμπιστεύεται ο Κύριος μας.

Αγγελική ευλάβεια

  Η εκκλησιά ήταν φτιαγμένη με ξύλα και λάσπη, στη μέση ενός δάσους. 

    Οι πιστοί, κυρίως νέα παιδιά, αγόρια και κορίτσια, είχαν έρθει από τα γύρω χωριά τους. Ήταν παραμονές Χριστουγέννων.

    Για να έρθουν στο ταπεινό αυτό εκκλησάκι έπρεπε να περπατήσουν από τρεις έως πέντε ώρες. 

    Η επιθυμία τους όμως να εκκλησιαστούν και να μεταλάβουν τα Άχραντα Μυστήρια, το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ήταν τόσο μεγάλη που αψηφούσαν κάθε δυσκολία. 

    Έψαλαν τους ύμνους όλοι μαζί, με πολύ κατάνυξη και ευλάβεια. Ήταν τόσο υπέροχη η μελωδία, που σου έδινε την εντύπωση πως έψαλλαν άγγελοι. Αλήθεια, μήπως δεν ήταν άγγελοι επί γης που έψαλλαν τον ύμνο της αγάπης στον μοναδικό βασιλιά της Αγάπης, τον Κύριο μας Ιησού Χριστό!