Η Ελλάδα θα παραμείνει 3Ε δεν πα να λέτε

Ναι μεν είπε ο πρόεδρος Ομπάμα πως η Αμερική εξακολουθεί να είναι 3Α (δεν πα να είναι και 3Ε) αλλά ούτε οι 'αγορές' (έλεος πια με αυτόν τον απρόσωπο όρο), φάνηκαν να πίθονται ούτε και οι 'οίκοι' αξιολόγησης πτοήθηκαν και προετοίμασαν και για περαιτέρω υποβάθμιση και της Αμερικάνικης οικονομίας αλλά και άλλων όπως των Ασιατικών, στην πραγματικότητα επαληθεύοντας τον εαυτό τους αφού στον νέο πανικό στα χρηματιστήρια οδηγηθήκαμε από την δική τους επιλογή υποβάθμισης των ΗΠΑ (οι ίδιοι που έδιναν 3Α στην Lehman 2-3 μήνες πριν την κατάρρευση της θυμίζω).

Όπως και να έχει, το ερώτημα λαμβάνοντας υπ' όψιν το παρελθόν της και την ικανότητα που έχει η Αμερική να αλλάζει κατά το δοκούν αξίες και ιδανικά (όπως πχ τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις ελευθερίες ) είναι το εξής. Αφού μιλάμε για 5-10 άντε 50 ανθρώπους που αυτή την στιγμή μέσω των οίκων αξιολόγησης κάνουν παρτι στον πλανήτη, για ακατανόητους τουλάχιστον σε μένα λόγους, αφού μετά από ένα σημείο δεν νομίζω τα παραπάνω φράγκα να έχουν καμία διαφορά, εκτός αν αυξάνουν την αυνανιστική ικανοποίηση του δίποδου πίθηκου, γιατί η πρώην υπερδύναμη (αφού πια μέχρι και η apple έχει περισσότερο ρευστό απο αυτή) δεν κανονίζει ένα νέο αλά γκουαντάναμο τρομονόμο, μια επιχειρησούλα αλά CIA δολοφονίες και τα λοιπά, να ξεμπερδέψουμε με αυτούς τους 5-10-50 μπας και γλυτώσουμε όλοι.

Και επειδή δεν έχει δείξει η πρώην υπερδύναμη να έχει τέτοιες ηθικές αναστολές, νομίζω πως κάποια τέτοια αποφασιστική κίνηση εκ μέρους της όχι μόνο κρίνεται απαραίτητη (τουλάχιστον περισσότερο απαραίτητη, απ' ότι οι βομβαρδισμοί στην Ευρώπη, τα ντου στο Ιράκ, και ο αγώνας κατά των ισλαμιστών), αλλά μάλλον, και για πρώτη φορά, θα βρει συμπαράσταση απ' όλο τον κόσμο ανακτώντας έτσι έστω λίγο από το χαμένο της γόητρο και συμπάθεια.

Γιατί ναι μεν και οι ταλιμπάν μας ψιλοτρομοκρατούν αλλά σίγουρα λιγότερο από το 24% ΦΠΑ στο σουβλάκι, απο τα 850δις € δυνητικό πακέτο στήριξης Ιταλίας, Ισπανίας κτλ

Έτσι καταλαβαίνω και το Spiegel που κατηγορεί τον ευχάριστο Αμερικανό πρόεδρο ( ε σε σχέση με Μπους....) για ατολμία και αναποφασιστικότητα.

Πάρτε κε Ομπάμα μια απόφαση και μαζέψτε τα παιδιά σας (οίκους αξιολόγησης) τώρα που πήραν κεφάλι και στράφηκαν και κατά του μπαμπά τους. Μεθόδους έχετε πολλές, ξέρετε εσείς και τα επιτελεία σας. Να είστε σίγουροι πως οι λαοί θα το εκτιμήσουν περισσότερο από το δήθεν 'δικαίωμα κ ελευθερία άποψης' υπό το οποίο λειτουργούν αυτοί οι οίκοι.

G.A.P legalize it 2

Και επειδή έχω χαρά μεγάλη προτίνω για να συμβαδίζει όλη η κοινωνία με τις εξελίξεις και την νέα κουλτούρα της χώρας να γίνει πρωτεύουσα της χώρας τα Ζωνιανά και αλλαγή του ξεπερασμένου [πια εθνικού ύμνου που μιλάει για σπαθιά ελευθερία, πολέμους και λοιπές οπισθοδρομικές αηδίες με κάτι παρόμοιο απο τα παρακάτω που ταιριάζουν καλύτερα

Μετά η κυβέρνηση μας θα φαίνεται πιο αξιαγάπητη σε όλους

G.A.P legalize it, υπολοιποι άχρηστοι don't critisize it

GAP The bush doctor



Only cure for the crisissssssssssssssssss
Legalize το μαυράαααααακιιιιιιιιι
να βγούμε απο το κρισάκι.





Πρόταση για πλήρη αποποινικοποίηση χρήσης

Ομπάμα και Αμερικάνικο χρέος

Έχω αρχίσει τον τελευταίο καιρό και έχω μια περίεργη συγχρονικότητα ή συντονισμό με τις εξελίξεις, σε βαθμό που θα αρχίσω να την ψάχνω με την μαντεία.

Εν πάση περιπτώση έλεγα προχθές στο προηγούμενο πως
"Η οικονομική κρίση μπορεί να μας ανοίξει τα μάτια και να καταρρίψει κάποιες σύγχρονες παραμυθίες"...

και
"....Και αν το σκεφτούμε λίγο το πράγμα, θα διαπιστώσουμε πως ήδη το πέπλο που μας κρύβει την πραγματικότητα έχει σηκωθεί, ειδικά για αυτούς μέσα στα πράγματα, δηλαδή τους ίδιους τους προπαγανδιστές θιασώτες και επιβάλλοντος την πίστη αυτή".

και διαβάζω την άλλη μέρα σε μια είδηση που βγήκε το ίδιο βράδυ σχετικά με το Αμερικάνικο χρέος, τον Ομπάμα να λέει "πως το νομοσχέδιο που προτίθεται να κυρώσει αμέσως μόλις λάβει, είναι ένα "σπουδαίο πρώτο βήμα που θα επιτρέψει οι ΗΠΑ να ζήσουν εντός των οικονομικών τους δυνατοτήτων", πολλά όμως ακόμα απομένει να γίνουν, ώστε "να ανασυγκροτηθεί η αμερικανική οικονομία" επιβεβαιώνοντας την διάγνωση μου.

Εκτός οτι για ακόμα μια φορά η Αμερική πρωτοπορεί λέγοντας καθαρά αυτό που όλοι στον Δυτικό κόσμο για χρόνια θέλαν να κρύψουν, φαντάζομαι πως όλοι καταλαβαίνουμε πόσο σημαντική είναι η δήλωση αυτή .

Μια κρίση θα μας σώσει.....Όπως η Ατλαντίς

Ήθελα εδώ και καιρό να υπεραμυνθώ της πρόσφατης οικονομικής κρίσης, δηλαδή των θετικών πραγμάτων που αυτή μπορεί να μας προσφέρει, αλλά μια η βαρεμάρα μια οι εξελίξεις που με πρόλαβαν το ανέβαλα.

Βέβαια παρά τα χειροκροτήματα, φαίνεται πως το νέο υπέρογκο δάνειο που ως χώρα λάβαμε δεν δύναται να αποτρέψει την κρίση (όπως κανένα δάνειο για καμία δυτική χώρα αφού η κρίση είναι συστεμική όπως σωστά αναφέρεται, αν και διαφωνούμε ως προς το πιο είναι πραγματικά το σύστημα), παρά μεταθέτει λίγο την λαιμητόμο στα παιδιά και εγγόνια μας (ε αφού μπορεί να την γλυτώσουμε εμείς 1-2 χρονάκια σιγά).

Έτσι θεωρώντας πως η κατάσταση παραμένει ως έχει, με μόνο τους τρελούς του χωριού – του εκάστοτε χωριού - να ζητωκραυγάζουν ακόμα τους φωστήρες μας όπως μαθαίνω στο blog του Περίκαλλου, θα επιμείνω σε μια μικρή ανάλυση των καλών που μπορεί να μας προσφέρει η οικονομική κρίση, υπεραμυνόμενος μάλιστα της απόλυτης αναγκαιότητας της για να σωθούμε.

Να πάμε κατευθείαν στα πολύ βαθιά λοιπόν.

1.    Η οικονομική κρίση μπορεί να μας ανοίξει τα μάτια και να καταρρίψει κάποιες σύγχρονες παραμυθίες.

Από την βιομηχανική επανάσταση και μέχρι σήμερα (ή λίγο προ κρίσης), με την βοήθεια των νέων κοινωνικό-οικονομικών ιδεολογιών που γεννήθηκαν τότε, δημιουργήθηκε μια καινούργια πίστη, με θρησκευτικά ανορθολογικά κριτήρια θα υποστήριζα αν ήμουν άθεος, η οποία δεν άλλη από την πίστη στην γραμμική πρόοδο και ανάπτυξη, που συνδέεται με την οικονομία, τις ‘υλικές’ απολαύσεις και πάει πολλές φορές χέρι χέρι με την τεχνολογία.

Η ανορθολογική αυτή πίστη λοιπόν, παρέα με τα ιδεολογήματα που την ανέδειξαν, δημιούργησαν μια μαζική παραίσθηση, η αν θέλετε έναν σύγχρονο ‘μύθο’ ο οποίος μέχρι στιγμής έχει καρφωθεί στο συλλογικό ασυνείδητο και δεν φεύγει ότι και να λέμε.

Παράδειγμα: Κάνει κάποιος μια λογική ερώτηση. Ρε παίδες γίνεται σε έναν πεπερασμένο πλανήτη (με τους hommo πληθυσμούς να αυξάνονται), να υπάρχει αέναη, αειφόρος, αιώνια, συνεχής, Άπειρη ανάπτυξη και πρόοδος; (και δεν μιλάμε για ανάπτυξη στην γιόγκα ε;). Εκτός του ότι συνήθως είναι σαν να μην τέθηκε η ερώτηση ποτέ, της σπάνιες φορές που επιχειρείται μια απάντηση, γελάει και το παρδαλό κατσίκι, και αποδεικνύεται περίτρανα ο χαρακτήρας αυτής της μαζικής παραίσθησης. 
Ε λοιπόν ναι ελπίζω πως αυτή η πρόσφατη παγκόσμια κρίση θα μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε αυτή την παραίσθηση και χωρίς Προζακ.

Και αν το σκεφτούμε λίγο το πράγμα, θα διαπιστώσουμε πως ήδη το πέπλο που μας κρύβει την πραγματικότητα έχει σηκωθεί, ειδικά για αυτούς μέσα στα πράγματα, δηλαδή τους ίδιους τους προπαγανδιστές θιασώτες και επιβάλλοντος την πίστη αυτή, η για να είμαι πιο συγκεκριμένος αυτούς τους οποίους η μαζική παραίσθηση ανέδειξε σε νικητές. Και πως το καταλαβαίνουμε αυτό; Μα αν δείτε γνωρίζοντας πως δεν πάει άλλο, σου λένε οι άνθρωποι πως τα ψέματα τελείωσαν, σφίχτε τα ζωνάρια (για να έχουν λίγο χρόνο βέβαια ακόμα οι ίδιοι να σπαταλούν την υπεραξία των άλλων), επιμένοντας στην αναγκαιότητα μιας ακαθόριστης ακόμα αλλά νομίζω θα δείξει σύντομα αλλαγής πλεύσης.

Υπάρχουν όμως και κάποιοι χαμένοι (κυριολεκτικά και μεταφορικά) και αυτοί εκ των αρχικών προπαγανδιστών παρομοίων ιδεών με διαφορετικό επικάλυμμα που ακόμα επιμένουν πως δεν υπάρχει κρίση, μπορούμε όλοι να τρώμε με χρυσά κουτάλια για πάντα αρκεί να μην μας κλέβουν οι μεγάλοι κτλ.

Εδώ πάλι, για να χρησιμοποιήσω και ένα παράδειγμα των ημερών, δεν μπορώ να καταλάβω πως και γιατί πχ ο σύγχρονος αμαξάς, μπορεί να διαφοροποιείται τόσο πολύ (οικονομικά) από τον αμαξά όλων των άλλων εποχών και να μπορεί στα πρώτα 10 χρόνια δουλειάς ζώντας καλά να κάνει και απόσβεση 100.000-200.000χιλ € κόστους στα δεύτερα 10 να αγοράζει σπιτάκι (συνεχίζοντας να ζει καλά) και να θεωρεί πως αυτό μπορεί να συμβαίνει για πάντα. Ε δεν πειράζει η παραίσθηση θα παραμείνει λίγο ακόμα στον αμαξά μας και σε κάποιους που έχουν παραμείνει στις οικονομικές θεωρίες του 19 αιώνα.

Η συνέχιση της κρίσης θα τους βοηθήσει και αυτούς να καταλάβουν στο τέλος.
Να πάμε και λίγο παραπέρα, σε κάτι ίσως ακόμα πιο σημαντικό και καθολικό που βέβαια συνδέεται με την παραπάνω μας ψευδαίσθηση και τις πράξεις που αυτή καθόρισε τα τελευταία 100-200 χρόνια.

2.    Η κρίση μπορεί να λύσει τα οικολογικά προβλήματα πιο καλά, άμεσα και μόνιμα απ’ ότι αν είχαν την εξουσία όλες οι οικολογικές οργανώσεις μαζί.

Γιατί ενώ οι οικολογικές οργανώσεις, που στην πλειοψηφία τους είναι και αυτές συστεμικές και καθόλου ριζοσπαστικές, όλο και κάποια έκπτωση κάνουν, λίγο αειφόρος - πράσινη ανάπτυξη, λίγο ανθρωποκεντρισμός, λίγο από δω λίγο από κει, η οικονομική κρίση είναι αμείλικτη. Τέρμα οι βόλτες με τα αμάξια, τέρμα οι εισαγωγές τόνου (ίσως προλάβει και δεν εξαφανιστεί), τέρμα οι καταστροφικές σπατάλες, τέρμα τα αναπτυξιακά έργα, τέρμα τα λάχανα….

Οπότε αν προσβλέπουμε στην κρίση να λύσει το μεγαλύτερο πρόβλημα αυτή την στιγμή παγκοσμίως ήτοι το οικολογικό, σίγουρα οι πιθανότητες επιτυχίας είναι μεγαλύτερες σε σχέση με τα υιοθετήστε μια τίγρη, κάντε κομποστ στην πολυκατοικία σας κτλ.
Το τρίτο μεγάλο πρόβλημα που μπορεί να επιλύσει η οικονομική κρίση είναι πιο εσωτερικό, και επειδή το πάμε σερί ε! σχετίζεται και αυτό λίγο με τα παραπάνω.
Μεταφερόμαστε στο εσωτερικό κόσμο του ανθρώπου, που παραδόξως η οικονομική άνθηση αντί να εμπλουτίσει μάλλον μάρανε, αν κρίνουμε από την κυκλοφορία φαρμακευτικών αγωγών (νομίμων και μη), ψυχολογικών προβλημάτων, και ψυχιάτρων και λοιπόν που πλούτισαν από αυτό (σπαταλώντας ηλιθιωδώς , και εξ’ ίσου πεπεισμένοι για την αιώνια πρόοδο δηλ στην περίπτωση τους την πλήθυνση των ψυχικά προβληματικών).

3.    Η οικονομική κρίση είναι σίγουρο πως θα φέρει τους ανθρώπους πιο κοντά, δημιουργώντας ξανά πιο Ανθρώπινες σχέσεις, πιο ειλικρινής, και το πιο βασικό, ουσιαστικότερες σε σχέση με τους χωρισμούς για λόγους Club ή Μπουζούκια.

Και μιας και σκέφτηκα μπουζούκια σε περιόδους κρίσης εκτός από τον εσωτερικό τους κόσμο, τις παρέες και τις σχέσεις οι άνθρωποι οδηγούνται στην ανάπτυξη χρήσιμων δεξιωτήτων. Μαθαίνεις ρε παιδί μου ένα μπουζουκάκι για να παίζεις στην παρέα, τραγουδάς λίγο εσύ αντί να πληρώνεις τον επαγγελματία αοιδό που δεν ξέρει τι είναι η εφορία, και αυτό φυσικά δεν περιορίζεται στα της τέχνης αλλά αφορά όλους τους τομείς δραστηριοτήτων. Έτσι ο άνθρωπος της κρίσης είναι πιο ολοκληρωμένος και εσωτερικά αλλά και εξωτερικά (ίσως μάλιστα αντιστραφεί και η κατά 20% μείωση της μυϊκής μάζας στα παιδιά που παρατηρείται μόλις την τελευταία δεκαετία που διάβαζα τις προάλλες).

Αν και νομίζω πως τα παραπάνω επιχειρήματα, με όλες τους τις προεκτάσεις θα αρκούσαν να πείσουν και τον πιο δυσκολόπιστο για την θετική αξία της κρίσης θα αναφέρω κάτι ακόμα.

Θεωρώ βέβαιο πως ένας λογικός και ουδέτερος παρατηρητής, που δεν θα συμμερίζονταν τις δικές μας συναισθηματικές ανησυχίες, ένας αποστασιοποιημένος εξωγήινος με γνώση της ιστορίας πχ θα έκανε άλλο έναν συλλογισμό.

Οι άνθρωποι σε περιόδους κρίσης θα μας έλεγε έχουν την κακή συνήθεια να κάνουν και άλλες μαλακιές. Όπως πχ πολέμους. Μικρή κρίση μικρός πόλεμος, μεγάλη κρίση μεγάλος πόλεμος, παγκόσμια κρίση ε… νταξ το πιάσαμε. Θα επέμενε λοιπόν ο εξωγήινος μας πως αν και μαλακία, αυτό είναι κάτι καλό αφού η πρόοδος σταματά και ενισχύονται στο πολλαπλάσιο και όλα τα παραπάνω που ήδη αναφέρθηκαν ενώ ταυτόχρονα επιλύεται άλλο ένα τεράστιο πρόβλημα που ο ίδιος βλέπει αλλά εμείς αρνούμαστε καν να σκεφτούμε, αυτό του υπερπληθυσμού.

Βέβαια θα μπορούσα να του αντιγυρίσω, ναι μεν αγαπητό πράσινο μαλάκιο from outer space αλλά τις τελευταίες φορές που θυμάμαι να έγινε κάτι τέτοιο, μετά επιστρέψαμε πιο δυναμικά στην μαζική παραφροσύνη και την παραίσθηση μας, μην σου πω κι’ όλας πως υπήρχαν περιπτώσεις που κάναμε πόλεμο για να ‘οδηγήσουμε΄ και κάποιους που είχαν ξεμείνει στο προοδευτικό ‘όνειρο’ μας αλά freedom and democracy.
Και εκεί ο αισιόδοξος αυτός εξωγήινος ίσως να μας απαντούσε. ‘Σύμφωνοι αλλά τι στο όνομα του μεγάλου ωραιοπλόκαμου &*&$#$&# (ακατανόητο όνομα), συνέχεια τις ίδιες μαλακίες θα κάνετε;

Για’ αυτό σας λέω, η κρίση είναι κάτι καλό και μην τους ακούτε. Καιρός να αντιστρέψουμε τις λογικές και αντί να υποθηκεύουμε το αίμα των παιδιών μας ας την αγκαλιάσουμε εξ’ ολοκλήρου να υποστούμε μπαμ και κατω όλες τις συνέπειες έτσι ώστε το μέλλον να είναι καλύτερο.

Ε και αν δεν περιλαμβάνει το καλύτερο μέλλον και εμάς προσωπικά, αλλά την πατήσουμε μεταξύ του μπαμ και του κάτω,  στα @@ του, του εξωγήινου, σημασία έχει θα μας πει το ΣΥΝΟΛΟ.