Ανοιχτή επιστολή προς ΚΑΣ

Εν όψη της σημερινης συνεδρίασης του ΚΑΣ για την τυχη του βωμού των 12 θεών της αγοράς των ΑΘηνών οι σκέψεις μου υπο την μορφή ανοιχτής επιστολης.

Αξιότιμα μέλη του ΚΑΣ,

Δεν θα σας προσβάλω επιχειρηματολογώντας υπερ της σημαντικής αρχαιολογικής και ιστορικής αξίας του συγκεκριμένου ευρήματος και της περιοχής καθώς την γνωρίζετε καλύτερα από εμένα.

Για να είμαι ειλικρινής νοιώθω και άβολα να προασπίζομαι την σωτηρία και ανάδειξη του βωμού των 12 θεών και της αρχαιολογικής περιοχής που χάνεται κάτω από τις ράγες του σιδηροδρόμου, καθώς αυτό θα έπρεπε να είναι το δικό σας μέλημα. Ως απλός πολίτης θα περίμενα να διδαχθώ από εσάς, θα περίμενα να πρωτοστατείτε σε κάθε προσπάθεια διάσωσης και ανάδειξης του μοναδικού πολιτισμού μας, πράττοντας το αυτονόητο για την θέση σας, που είναι η αξιακή τοποθέτηση του πολιτισμού πάνω από κάθε άλλο πρόσκαιρο συμφέρον ή πρόβλημα.

Δυστυχώς και με μεγάλη θλίψη παρατηρώ την απουσία σας από αυτό το σκοπό καθ’ όλη την διάρκεια απ' όταν το ζήτημα προέκυψε

Μάλιστα από την πρώτη στιγμη, κρίνοντας τουλάχιστον από τις θέσεις που εξέφρασε η κ. Μενδόνη είτε σε συνεντεύξεις της είτε με προώθηση προς δημοσιογράφους, τις οποίες δεν ξέρω αν αποδέχονται όλα τα μέλη, το όλο θέμα φαίνεται να μην τέθηκε ποτέ υπό συζήτηση, αφού αντίθετα με το ρόλο της, εξ’ αρχής θεώρησε το θάψιμο του βωμού και των άλλων πιθανών ευρημάτων ειλημμένη απόφαση και αρκέστηκε σε μια προώθηση όλων των αντιθέτων αίολων επιχειρημάτων περί ταλαιπωρίας του επιβατικού κοινού και κόστους της όποιας σωστής λύσης. Βλέποντας αυτή την ταύτιση με την αρχική πρόθεση του ΗΣΑΠ πραγματικά αναρωτιέμαι για τον ρόλο του ΚΑΣ.

Βέβαια γνωρίζω πως το έργο σας είναι πολύ σοβαρό και είστε αναγκασμένοι συχνά να παίρνετε πολύ δύσκολες αποφάσεις. Όμως νομίζω πως παρ’ όλη την πίεση που μπορεί να δέχεστε, παρ’ όλη την δυσκολία μιας απόφασης, αυτή πρέπει να στοχεύει στην προάσπιση των πολιτισμικών μας αγαθών τα οποία είναι και από τα λίγα αγαθά που παγκοσμίως ‘παράγει’ η χώρα μας. Αγαθά που ειδικά αυτήν την ώρα της κρίσης θα έπρεπε να προάγουμε.

Αυτά τα αγαθά είναι που καλούμαστε να καλλιεργήσουμε, να αγκαλιάσουμε και να αναδείξουμε ακόμα και για οικονομικούς λόγους καθώς τα μακροπρόθεσμα οφέλη είναι πολύ περισσότερα από την όποια σημερινή και περαστική δυσκολία.

Σεβόμενος τις γνώσεις σας και το έργο σας, θα ήθελα να κάνω την εξής παράκληση ως απλός πολίτης και ως άνθρωπος που ακολουθεί τις θρησκευτικές πρακτικές των προγόνων μας.

Στο όνομα της αγνής πνευματικότητας που μπορούν να επιδείξουν όλοι οι καλλιεργημένοι άνθρωποι σας παρακαλώ να αφουγκραστείτε.

Να αφουγκραστείτε τους αμέτρητους πρόγονούς μας που τιμούσαν τον βωμό ως ιερό.

Τους αμέτρητους προγονούς μας που προσέφυγαν σε αυτόν ικέτες

Τα χιλιάδες χρόνια που αυτό το ιερό καρτερικά περίμενε θαμμένο

Την θρησκευτική του σημασία ως ιερού ομφαλού της πόλης μας

Και τους χιλιάδες συμπολίτες σας που σήμερα σε αυτό το βωμό αναγνωρίζουν το ιερό και το αγκαλιάζουν ως ένα μέγα σύμβολο.

Σύμβολο μιας Ελλάδας που έχοντας σταθερά ριζωμένα τα πόδια μες την γή του παρελθόντος, στέκεται ψηλά ατενίζοντας με ελπίδα τον ήλιο του μέλλοντος.

Γιατί δεν είναι απλά ένα αρχαιολογικό εύρημα αυτό που θάβουμε. Θάβουμε το σέβας και την μνήμη μας, θάβουμε ένα ιερό, ένα σύμβολο και την ελπίδα όλων μας για ένα καλύτερο μέλλον.

Θεωρώ αδύνατο να πιστεύει κανείς πραγματικά πως η κατάχωση θα είναι προσωρινή. Εξ’ άλλου δεν γνωρίζω καμιά περίπτωση που να επανήλθε το σύγχρονο κράτος για να αναδείξει αρχαιολογικό χώρο που καταχώθηκε, ακόμα και σε περιπτώσεις πιο εύκολες που δεν υπήρχε τίποτα από πάνω. Είναι υποτιμητικό της νοημοσύνης μας λοιπόν, να πιστεύουμε πως κάτι τέτοιο θα συμβεί στο μέλλον στο οποίο μετατίθεται , αν αποφασιστεί κατάχωση, η ευθύνη μας για ανάδειξη ειδικά όταν έχουμε χάσει την ευκαιρία να πράξουμε τα δέοντα τώρα, τώρα που ο βωμός είναι στο φώς, που οι εργασίες είναι σε εξέλιξη, που μια λύση από τις πολλές που έχουν προταθεί μπορεί να δοθεί.

Τι μας κάνει να πιστεύουμε πως κάποιοι στο μέλλον θα φανούν καλύτεροι από εμάς και θα δεν θα θυσιάσουν και αυτοί στο χυδαίο βωμό της υλιστικής οικονομίστικης αντιμετώπισης, αυτά που λόγω ιερότητας θα έπρεπε να είναι αδιαπραγμάτευτα με κάθε κόστος. Τι μας κάνει να το πιστεύουμε αυτό όταν εμείς δεν μπορέσαμε ενώ είχαμε την ευκαιρία κοντά 80 χρόνια μετά από την προηγούμενη που είχε παρουσιαστεί. Ενώ μπορούσαμε από πριν να σχεδιάσουμε μια άλλη λύση καθώς η θέση του βωμού ήταν από πριν γνωστή και η ελπίδα για επέκταση του αρχαιολογικού χώρου της αγορά από πριν ζωντανή αντί να προβάλουμε τώρα σαν επιχείρημα τον μελλοντικό επανασχεδιασμό.

Για όλα αυτά τελειώνοντας σας παρακαλώ να αφουγκραστείτε. Αφουγκραστείτε όλες αυτές τις φωνές, του παρελθόντος του παρόντος και του μέλλοντος και πάρτε την σωστή απόφαση της επιτόπιας ανάδειξης του βωμού και της όλης περιοχής Τώρα! Να ξέρετε πως έτσι θα έχετε την απόλυτη στήριξη μας, θα έχετε τον σεβασμό μας.

Δεν είμαι πρόεδρος, δεν μπορώ να παραιτηθώ

‘δεν είμαι πρόεδρος, δεν μπορώ να παραιτηθώ’

Ίσως αυτή να είναι η πιο καταπληκτική δήλωση που έχει ποτέ εκστομίσει επαναστάτης/δικτάτορας και την διάβασα σήμερα ανάμεσα στις ειδήσεις για τις εξελίξεις στην Λιβύη

Έτσι ο Καντάφι σήμερα δήλωσε οτι η Λιβύη κυβερνάται από το λαό της και δεν έχει ανάγκη από προέδρους και βασιλείς.

«Δεν έχω εξουσία, δεν είμαι πρόεδρος, δεν μπορώ να παραιτηθώ» δηλώνει επευφημούμενος. «Το λιβυκό σύστημα είναι ένα σύστημα του λαού και κανένας δεν μπορεί να εναντιωθεί στην αρχή του λαού [...] Ο λαός είναι ελεύθερος να επιλέξει την Αρχή που κρίνει αρμόζουσα. » Από το 1977 εγώ ο ίδιος και οι αξιωματικοί (που συμμετείχαν στην επανάσταση του 1969) έδωσαν την εξουσία στο λαό»

και στην αρχή μόλις τα διάβασα με πιάσαν τα γέλια.

Μετά όμως σκέφτηκα, κάτσε ρε συ, γιατί αυτοί που δηλώνουν πως τα φάγαν μαζί σου αλλά σου ρίχνουν 250 κιλά, ή αυτοί που λένε πως δήθεν παίρνουν εντολές μόνο από τον Ελληνικό λαό ενώ σου έχουν κανονίσει την μοίρα σου με κάτι βλακόμουτρα ξένους, ή όλοι αυτοί που τόσα χρόνια ζήτημα αν έχουν πει μια αλήθεια ολόκληρη σε αυτή την χώρα καλύτεροι είναι;

Μάλλον όχι , και τότε με πήραν τα κλάματα.

Γιατί είναι άλλο να διαβάζεις για τον πόνο των άλλων και να γελάς και άλλο για τον δικό σου.....