Τι μέρα και η σημερινή!!!
Το βράδυ όταν μαζεύτηκα στο σπίτι κάθισα στον καναπέ με το κινητό στο χέρι, χάζευα χωρίς να κοιτάζω πραγματικά την οθόνη και απολάμβανα τους "κόπους" της ημέρας μου.
Αρχικά σήμερα ήταν η μεγάλη μέρα όπου η "Σ" έβγαλε τους διατατήρες κι έβαλε τις σιλικόνες!
Ήταν το δεύτερο χειρουργείο της, η λεγόμενη πλαστική της. Πήγε ΣΟΥΠΕΡ καλά με τη "Σ" να μην πονάει μετά το χειρουργείο, να έχει καλή διάθεση και γενικώς να νιώθει καλά! Μέχρι που μου τηλεφώνησε πριν λίγο για να της πω τι ταινίες έχει απόψε στην tv να δεί! Στο πρώτο χειρουργείο τα πράγματα δεν ήταν καθόλου έτσι...Μάλιστα αύριο θα βγει κιόλας! Η μετάβαση απο τους διατατήρες στη σιλικόνη είναι γενικά φοβερή καθώς οι διατατήρες είναι ένα σκληρό και άκαμπτο πράγμα μέσα μας γεμάτο με νερό (;) το οποίο γεμίζει σταδιακά ο πλαστικός προκειμένου να "ανοίξει"-διαταθεί το δέρμα αρκετά για να βολευτεί εκεί μέσα το σταθερό ένθεμα, η σιλικόνη.Έχω γίνει εξπέρ σε ιατρικές ορολογίες και περιγραφές! Η ζωή βλέπεις...
Εγώ δε, απο χθες έχω μια έννοια να πάω στον γυναικολόγο άμεσα σχετικά με μια τιμή που ανιχνεύτηκε σε τεστ. Ευτυχώς που η "Σ" πήγε καλά και ανέβηκε η ψυχολογία μου αρκετά σήμερα.
Σήμερα (γιατί ποτέ δεν μας αφήνει η ζωή να έχουμε μόνο ένα θέμα...) έμελε να είναι και η ημέρα όπου θα έδινα το τελευταίο μου μάθημα για τη δεύτερη πανεπιστημιακή σχολή που παρακολουθώ!
Πολλά τα συναισθήματα για σήμερα, πολλές οι σκέψεις... οι εικόνες, οι άνθρωποι. Mixed feelings κάτω απο τον ατελείωτο ουρανό της συμπρωτεύουσας. Διαδρομές, χιλιόμετρα, νοσοκομεία, κλινικές, άνθρωποι, πόρτες χειρουργείου, δωματίων, διάδρομοι, κυλικεία. Όσοι περάσατε θέματα υγείας ξέρετε ακριβώς για τι μιλάω. Άγρυπνες νύχτες, νύχτες αμφιβολίας...νύχτες αφημένες στην τύχη... Απο όλα είχε αυτή η ζωή κι έχει ακόμη...
Πόσες ήταν οι φορές που πιστεύαμε ότι τίποτα κακό δε θα συμβεί...αλλά συνέβη; Μου φαίνεται απίστευτο που ταξίδευα κάποτε 500 χλμ για να κάνω μια θεραπεία κι άλλα 500 χλμ για να επιστρέψω στην οικογένειά μου και τη μοναδική τότε φίλη μου "Σ". Είναι αυτο που λέει η μαμά μου "τι θες; και δε γίνεται; τα πάντα μπορεί ο άνθρωπος" σε 2 μέρες εγώ έκανα 1000 χλμ!!!!
Σήμερα ήταν περισσότερο η ημέρα της "Σ" παρά οτιδήποτε δικό μου, δηλαδή η σχολή που τερμάτισε, το αποτέλεσμα που με προβλημάτισε απο κάποιες εξετάσεις μου. Ήταν η μέρα της. Τερμάτισε κι αυτή με τον δικό της τρόπο. Θα είναι πιο ανακουφισμένη με τις σιλικόνες, πιο ικανοποιημένη απο το αισθητικό αποτέλεσμα.
Σήμερα ήμουν περισσότερο χαρούμενη! Το είχα έννοια το χειρουργείο της "Σ". Όμως όλα πήγαν καλά...κι αυτό έχει σημασία. Ένα ένα τακτοποιούνται τα θέματα και της "Σ" και τα χρόνια θα περάσουν και όλα θα δουλεύουν υπέρ της θα φτάσει κι αυτή τα 5, τα 10, τα 35, και τα 55 χρόνια cancer free!
Καλό βράδυ σε όλους εκεί έξω!
Εγώ δε, απο χθες έχω μια έννοια να πάω στον γυναικολόγο άμεσα σχετικά με μια τιμή που ανιχνεύτηκε σε τεστ. Ευτυχώς που η "Σ" πήγε καλά και ανέβηκε η ψυχολογία μου αρκετά σήμερα.
Σήμερα (γιατί ποτέ δεν μας αφήνει η ζωή να έχουμε μόνο ένα θέμα...) έμελε να είναι και η ημέρα όπου θα έδινα το τελευταίο μου μάθημα για τη δεύτερη πανεπιστημιακή σχολή που παρακολουθώ!
Πολλά τα συναισθήματα για σήμερα, πολλές οι σκέψεις... οι εικόνες, οι άνθρωποι. Mixed feelings κάτω απο τον ατελείωτο ουρανό της συμπρωτεύουσας. Διαδρομές, χιλιόμετρα, νοσοκομεία, κλινικές, άνθρωποι, πόρτες χειρουργείου, δωματίων, διάδρομοι, κυλικεία. Όσοι περάσατε θέματα υγείας ξέρετε ακριβώς για τι μιλάω. Άγρυπνες νύχτες, νύχτες αμφιβολίας...νύχτες αφημένες στην τύχη... Απο όλα είχε αυτή η ζωή κι έχει ακόμη...
Πόσες ήταν οι φορές που πιστεύαμε ότι τίποτα κακό δε θα συμβεί...αλλά συνέβη; Μου φαίνεται απίστευτο που ταξίδευα κάποτε 500 χλμ για να κάνω μια θεραπεία κι άλλα 500 χλμ για να επιστρέψω στην οικογένειά μου και τη μοναδική τότε φίλη μου "Σ". Είναι αυτο που λέει η μαμά μου "τι θες; και δε γίνεται; τα πάντα μπορεί ο άνθρωπος" σε 2 μέρες εγώ έκανα 1000 χλμ!!!!
Σήμερα ήταν περισσότερο η ημέρα της "Σ" παρά οτιδήποτε δικό μου, δηλαδή η σχολή που τερμάτισε, το αποτέλεσμα που με προβλημάτισε απο κάποιες εξετάσεις μου. Ήταν η μέρα της. Τερμάτισε κι αυτή με τον δικό της τρόπο. Θα είναι πιο ανακουφισμένη με τις σιλικόνες, πιο ικανοποιημένη απο το αισθητικό αποτέλεσμα.
Σήμερα ήμουν περισσότερο χαρούμενη! Το είχα έννοια το χειρουργείο της "Σ". Όμως όλα πήγαν καλά...κι αυτό έχει σημασία. Ένα ένα τακτοποιούνται τα θέματα και της "Σ" και τα χρόνια θα περάσουν και όλα θα δουλεύουν υπέρ της θα φτάσει κι αυτή τα 5, τα 10, τα 35, και τα 55 χρόνια cancer free!
Καλό βράδυ σε όλους εκεί έξω!