Παρασκευή 29 Μαΐου 2009

Γιά ένα γλυκό κορίτσι!


Σήμερα γύρισα στην Αθήνα, αφήνοντας την Κρήτη με αρκετές αναμνήσεις!

Πέρασα όμορφα με τη "Σ" και αυτός ήταν και ο λόγος που βγήκα στο δρόμο, να ανταμώσουμε, να βολτάρουμε κτλπ κτλπ. Η αλήθεια είναι ότι περάσαμε τόσο καλά που ξεχνούσαμε συνεχώς το πρόβλημα υγείας μου και οι δύο....και μάλλον έτσι θα "πάει" απο δω και πέρα... :-)
ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΦΙΛΕΝΑΔΑ

Σήμερα συνειδητοποίησα ότι σε αυτό τον άνθρωπο που μου στάθηκε τόσο μα τόσο πολύ, στη "Σ", δεν έχω αφιαιρώσει ούτε ένα ποστ. Την έχω αναφέρει πάρα πάρα πολλές φορές (παρακαλώ τακτικοί μου αναγνώστες να το επιβαιβεώσετε αυτό!) έχω αφηγηθεί άπειρες ιστορίες μας αλλά κάτι λείπει απο δω, κάτι που θα ολοκλήρωνε το παζλ...ίσως βέβαια δεν το έκανα μέχρι σήμερα γιατί στη "Σ" δεν της πολυ-αρέσουν οι παίνιες...

Χμμμ, συνειδητοποίησα και κάτι άλλο...που δεν μου είναι και εύκολο να γράψω...δεν είναι μόνο οι γύρω μου που κάνανε "λάθη", έχω κάνει και εγώ πάρα πολλά λάθη! Λυπάμαι γι αυτό και φοβάμαι, φοβάμαι τα λάθη μου μήπως γίνουν τόσα που με σκεπάσουν και οι άνθρωποι γύρω μου βλέπουν μόνο αυτά. Και δε με νοιάζει για όλους, με νοιάζει για τα συγκεκριμένα άτομα που αγαπώ!Και η "Σ" είναι ένα απο αυτά, με έχει δει να πέφτω, με έχει δει να σηκώνομαι, να ξαναπέφτω... Το έχω ξαναπεί, η "Σ" ήταν αποδέκτης όλης της έντασης μου περσι...Θα μπορούσε να αποχωρήσει αλλά έμεινε, έμεινε με πόνο ψυχής, ενώ με αγαπούσε δηλ. πολύ και δεν άντεχε να με βλέπει χάλια έκανε την καρδιά της πέτρα πολλές φορές. Εγώ σκέφτηκα ότι έτσι κάνουν οι φίλοι, αλληλοστηρίζονται... Ναι, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν τους ευνομωνούμε γι αυτό. Δεν είπε κανείς ότι ο φίλος οφείλει να είναι δίπλα σου πάντα και για πάντα, είναι φυσικά στην καλή θέληση του άλλου. Και η "Σ" την είχε, και τη θέληση, και τη "μαγκιά", και το κουράγιο και την υπομονή. Πολλές φορές βάζω τον εαυτό μου στη θέση της. Δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι τις ίδιες αντοχές και δυνάμεις...

Θέλω να πω, σε όλους εσάς που τελικά ανάμεσά σας κάπου σε μια οθόνη βρίσκεται και η ίδια η "Σ" ότι τώρα βλέπω πιο καθαρά. Τώρα εκτιμώ καλύτερα τις καταστάσεις γιατί τώρα είμαι καλύτερα ψυχολογικά. Τώρα μπορώ και βλέπω το θαύμα της "Σ", τη δική μου Ανάσταση! Αν δεν ήταν η "Σ" τα πράγματα θα ήταν πολύ πιο σκούρα...με βοηθησε πολύ και ας μου έσπαγε και τα νεύρα ταυτόχρονα :-Ρ ένας φόβος πάντα διαπερνούσε με τη μορφή ανατριχίλας τη σπονδυλική μου στήλη, μήπως με τα νευρα μου έσπαζα και της "Σ" τα νεύρα και έφτανε μια μέρα που οι αντοχές της να μην της επέτρεπαν να μου ρήξει καν ματιά. Εκείνη η μέρα θα με σκότωνε, αλλά θα της έβρισκα τα χίλια ελαφρυντικά και αυτό με ανακουφίζει. Με ανακουφίζει γιατί καταλαβαίνω ότι παρά τα όσα πέρασα, κρατάω την μεγάλη μου αγάπη γι αυτή σε ένα μέρος πολύ ασφαλές. Και η αγάπη μου γι αυτή δεν έχει αλλάξει διόλου.

Ναι "Σ" σε αγαπώ αληθινά και παρα παρα παρα πολύ, και απο αυτό το βήμα, ξεκαθαρίζω μια και καλή το ρόλο που έπαιξες στη ζωή μου. Είσαι ένα άτομο της προσφοράς, και δίνεις καθημερινά. Αρκεί κάποιος να κοιτάξει λίγο καλύτερα τα τσαχπίνικα ματάκια σου για να καταλάβει τι ευαισθησίες κρύβεις αλλά και φανερώνεις πολλές φορές. Θα σε ευγνωμονώ για μια ζωή, όχι μόνο για το πέρσι αλλά όπως σου λέω πάντα για τους νέους "ορίζοντες" που μου άνοιξες. Χαίρομαι πολύ που είμαστε φίλες και θέλω να είμαστε καλά ανα τα χρόνια και αγαπημένες! Είδες; τόσο απλές κουβέντες αλλά δεν τις λένε οι άνθρωποι μεταξύ τους και πολλές φορές οδηγούνται σε λάθος συμπεράσματα! Θα μου λείψεις...έστω και γι αυτές τις 2 βδομάδες, ποιός είπε πως οι λίγες μέρες δε μας αγγίζουν;;! Φιλάκια και καλό γυρισμό, θα σε περιμένω με την πιο μεγάλη μου αγκαλιά!

Ευχαριστώ για το ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ!

Το blog http://xamogelakia.blogspot.com/ δε μοιράζει μόνο χαμόγελα αλλά και υπουργεία :-)

Η φίλη "the small elephant" με ενημέρωσε ότι το παραπάνω Blog με έστεψε
Υπουργό Υγείας>

"Υπουργός Υγείας και Πρόνοιας: Η αγαπητή Sweet December, που κάποια ατυχία την έκανε να περάσει δύσκολα, ο δυνατός της χαρακτήρας και το χαμογελό της όμως την έβγαλαν νικήτρια. Σε θέλουμε κοντά μας κούκλα μόνο και μόνο για να μας δίνεις λίγη από την θετική σου ενέργεια!"


Να στε καλά!Το δέχομαι με μεγάλη χαρά και το θεωρώ εξίσου μεγάλη μου τιμή!

Εδώ θα είμαι και όση θετική ενέργεια έχω σας τη δίνω!

φιλάκιαααα

Πέμπτη 28 Μαΐου 2009

It takes a loss until you find something!

Σήμερα είναι η τελευταία μέρα των διακοπών μου. Το βράδυ αποχωρώ και αποχωρίζομαι και το νησί και την παρέα.

Σήμερα δεν πήρα το αυτοκίνητο αλλά περπάτησα απο εκεί που μένω κανένα μισάωρο για τις καφετέριες παραθαλάσσια, όπου εδώ και 5 μέρες πίνω τον καφέ μου ατενίζοντας το απέραντο γαλάζιο. Καθώς περπατούσα με το mp3 μου στα αφτιά σκεφτόμουν διάφορα. Σκέφτηκα για πόσα πράγματα έχω πολεμήσει τους τελευταίους μήνες!Πόσο έσπασαν τα νεύρα μου για να παραδεχτώ και αποδεχτώ κάποιες καταστάσεις. Για ποιές ανθρώπινες σχέσεις πάσχισα!Για τους δεσμούς που με νύχια και με δόντια κράτησα και δεν έσπασα! Ποιοί με άφησαν, πόσοι μείνανε και πόσοι ενδιαφέρονται πραγματικά για μένα απο δω και πέρα. Είναι σκληρός ο απολογισμός και πραγματικά δε βγάζει πουθενά.
Ναι, είμαι μόνη μου ή τουλάχιστον δεν έχω την προσοχή που είχα περσι απο συγκεκριμένα άτομα...Θέλει δύναμη, θέλει μεγάλη υπομονή για να ξανακερδιθούν κάποια πράγματα. Τίποτα πια δε μου χαρίζεται. Ευτυχώς έχω πλέον πολύ λίγες εκρεμμότητες συναισθηματικής φύσης! Ευτυχώς έδωσα μια υπόσχεση στον εαυτό μου!Φέτος το καλοκαιρι δε θα κάνω"εκπτώσεις", φέτος το καλοκαίρι θα είναι διαφορετικό απο το περσινό. Θυμάμαι το περσινό μου και τα μάτια μου βουρκώνουν!Ήθελα τόσο πολύ να αποφορτιστώ απο την περιπέτειά μου, να είμαι όλη μέρα έξω...αλλά δεν...Φέτος βέβαια έχω και διαφορετική ψυχολογία!
Νομίζω ότι αρκετά πληγώθηκα και κάνω τα πρώτα βήματα προς τα έξω. Ναι, μου πήρε ένα χρόνο αλλά τι να κάνουμε, τα θαύματα δεν γίνονται πάντα όποτε τα θέλουμε. Θέλω να ξανα νοιώσω πως είμαι σημαντική για κάποιον, έστω για μια φίλη...ναι, με έχουν πιάσει οι ανασφάλειές μου...! Θέλω κάποιον που με πάρει πριν το ραντεβού μου με τον γιατρό και θα μου πει "να πάνε όλα καλά", κάποιον που θα με παρει αμέσως μετά να δει αν όντως όλα πήγαν καλα! Κάποιον που θα βλέπει το μνμ μου στο κινητό του και θα απαντάει αμέσως, κάποιον που δε θα προλαβαίνει την κλήση μου και θα παίρνει κατευθείαν να μου μιλήσει...Να μου στείλει μια καλημέρα και ας έχω ξεχάσει εγώ! Θέλω...θέλω...θέλω αληθινά συναισθήματα απέναντί μου!

και αν το σκεφτείτε! όλα όσα θέλω είναι τζάμπα! γιατί λοιπόν να είναι τόσο δύσκολο να τα βρώ;;;

Τρίτη 26 Μαΐου 2009

γειά σας απο νησί,και τι νησί!

Ειμαι καλά (ωραίος τρόπος να ξεκινάς,χεχε)

είμαι διακοπούλες σε νησί απο την προηγούμενη Πέμπτη! Περνάω όμορφα και ήδη έχω κάνει
τα πρώτα μου βήματα παραθαλάσσια, όχι, μπάνιο δεν έκανα ακόμη γιατί εδώ η θάλασσα είναι κρύα ,αλλά μια χαρά τσαλαβούτηξα!

θα σας γράψω περισσότερα απο τη βάση μου, γιατί πρεπει να φύγω τώρα απο το νετ καφε

φιλιάααααααααα

Τρίτη 19 Μαΐου 2009

Γειά και πάλι!

Εδώ είμαι, τριγύρω...!

Ελπίζω να είστε όλοι καλά!Χαζεύω απο δω και απο κει, οκ, δεν είχα και έμπνευση τόσες μέρες οπότε δεν έγραψα.

Είμαι καλά (ξεκινώ με τα βασικά...). Αύριο ξαναφεύγω για Αθήνα (είχα κενό 20 ημερών αυτή τη φορά). Πέρασα ωραία αυτό το κενό, μπήκα σε ένα πρόγραμμα τόσο διατροφής, όσο και άσκησης. Κάνω ποδήλατο τα πρωινά κάπου 10km, και το απογευματάκι περπατάω κάπου 5km. Προσπαθώ να φέρω το σώμα μου στα παλιά του δεδομένα...Ευτυχώς που δεν πονάω, πέρα απο κάποια τσιμπήματα...Κούραστηκα πάντως...προφανώς απο τα πανω-κάτω...δε ξέρω, κάπως "έπεσα" απόψε αλλά δεν κράτησε για πολύ. Γιατί να πέφτω όμως; Όλα καλά, όλα καλά!Όσο και αν δεν αισθάνομαι τρελό ενθουσιασμό για το στήθος (ακόμα) δε σας κρύβω ότι φόρεσα σήμερα το απόγευμα το προπέρσινο μαγιώ (για το "απο πάνω μέρος" απο το μπικίνι γίνεται ο ντόρος) και δεν πίστευα αυτό που έβλεπα στον καθρέφτη. Όλα βαίνουν καλώς λοιπόν, απλά ως μια ακόμη κοινή θνητή...ε...έχω και εγώ τα σκαμπανευάσματά μου! Συνέρχομαι όμως γρήγορα...!

Παρασκευή 15 Μαΐου 2009

Διασκεδάστε Φιλανθρωπικά...Be strong!

100.000 ΘΕΑΤΕΣ ΕΧΟΥΝ ΔΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΥΠΕΡΘΕΑΜΑ, ΕΣΕΙΣ…;

Μια μέρα πριν κλείσει, η μεγαλύτερη μουσική παράσταση πρωτόγνωρη για τα ελληνικά δεδομένα, επιλέξαμε να κάνουμε την εκδήλωσή μας & όλοι εμείς από την κοινωφελή μη κερδοσκοπική οργάνωση φίλων του καρκίνου ΜΕΙΝΕ ΔΥΝΑΤΟΣ, σας προσκαλούμε την Παρασκευή 22 Μαΐου 2009 στις 22.00 μ.μ., στο ΑΘΗΝΩΝ ΑΡΕΝΑ να διασκεδάσουμε μαζί με τον ΑΝΤΩΝΗ ΡΕΜΟ.


Υπέροχοι μουσικοί, μοναδικοί χορευτές και ακροβάτες (αρκετοί από τους οποίους έχουν συμμετάσχει στην επιτυχημένη παράσταση του Cirque du Soleil), μία πλειάδα τεχνικών, σκηνοθετών και φωτιστών κυρίως από την Αμερική και το Ισραήλ.


Η μεγαλύτερη σε κόστος παραγωγή που έγινε ποτέ στην Ελλάδα με τριάντα καλλιτέχνες από το εξωτερικό και είκοσι τεχνικούς εργάζονται για να γίνει μία παράσταση, υπερθέαμα!


Η εκδήλωση αυτή έχει και φιλανθρωπικό χαρακτήρα, αφού μέρος των εσόδων θα διατεθούν για την υλοποίηση του πρότυπου κέντρου υποστήριξης όσων εμπλέκονται με τον καρκίνο, το οποίο θα ξεκινήσει την λειτουργία του από τον Σεπτέμβρη του 2009.


Είναι απαραίτητη η προαγορά πρόσκλησης από την οργάνωση ΜΕΙΝΕ ΔΥΝΑΤΟΣ. Υπάρχει η δυνατότητα αποστολής της πρόσκλησης μέσω ταχυδρομείου ή courier.


ΤΙΜΗ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗΣ: 40 Ευρώ
Στην τιμή συμπεριλαμβάνεται το μενού-φαγητό και το πρώτο ποτό.


Περισσότερες πληροφορίες για το πώς μπορείτε να προμηθευτείτε τις προσκλήσεις, επικοινωνήστε μαζί μας στα τηλέφωνα: 6932 209001 – 2102922641.

Ζητούμε την δική σας παρουσία αλλά και των φίλων-γνωστών σας σε αυτήν την εκδήλωση, καθότι η υποστήριξή σας είναι η δύναμή μας για να συνεχίσουμε το έργο μας!

ΦΙΛΙΚΑ
www.bestrong.org.gr

Τρίτη 12 Μαΐου 2009

Οι συγγενείς μας, οι γονείς μας..

Σας καλημερίζω όλους! Είναι μια ακόμη ηλιόλουστη μέρα, προάγγελος του καλοκαιριού. Είμαι στο πατρικό μου μόνη και απολαμβάνω αυτή την ηρεμία και το πρωινό «χάζεμα» στο ιντερνετ χωρίς κανένα να μου λέει «μα πως κάθεσαι τόσες ώρες στο κομπιούτερ;».
Είναι αστείο, αν και μεγαλώνεις, για τους γονείς, όσο είναι γύρω σου και σε βλέπουν είσαι πάντα το παιδί τους. Νοιώθουν ότι έχουν κάθε δικαίωμα να σου δώσουν συμβουλή, κάθε άνεση να σε μαλώσουν ή να κρίνουν τις επιλογές σου. «Από αγάπη το κάνουμε» θα σου πουν, «από αγάπη και ενδιαφέρον! Αν δεν το κάνουμε εμείς ποιος θα το κάνει;». Αυτά τα λόγια είναι που δίνουν στους γονείς τον «αέρα» τους. Τα παιδιά όμως πάρα πολλές φορές θέλουν να ακούσουν την εσωτερική τους φωνή. Θέλουν να ζυγιάσουν τις καταστάσεις μόνα τους. Να πειραματιστούν, να κάνουν λάθη, να πέσουν στα χώματα και να χαρούν την κατρακύλα, ώσπου να καταλάβουν ότι αυτό που κάνουν δεν είναι σωστό.

Σήμερα το βραδάκι θα φύγω σε άλλη πόλη για να βρώ μια φίλη μου. Θα γυρίσω αύριο βράδυ…ο Μάιος δεν είναι μήνας του «σπιτιού».

Φεύγω τώρα για μια ποδηλατάδα στον ανοιξιάτικο αέρα!

Σάββατο 9 Μαΐου 2009

Καλημέρα!


Γύρισα χθες απο ένα μινι ταξιδάκι αρκετά ανανεωμένη αν και οδηγούσα για ώρες!

Είδα λίμνες, ήλιο με βροχή, χελιδονάκια και πολύ πολύ πράσινο. Στο βάθος χιόνι! Τι ποικιλία! Πραγματικά σκεφτόμουν «πως θα γυρίσω πίσω στο μπετόν;». Δεν ξέρω αν συμβαίνει το ίδιο σε όλους τους ανθρώπους αλλά εμένα η φύση πολύ με ηρεμεί. Μου θυμίζει ότι υπάρχουν ομορφιές εκεί έξω και πως το μεγαλείο της πλάσης είναι πραγματικότητα!

Είμαι καλά (αυτό απασχολεί τους περισσότερούς σας από ότι είδα). Γύρισα από την Αθήνα…με "φούσκωσαν" τη Δευτέρα κατά 90ml. Η αλήθεια έιναι ότι με αυτά τα «φουσκώματα» αισθάνεσαι πως δεν μπορείς να ανασάνεις στην αρχή, γιατί μιλάμε για ένα μπαλόνι στο στέρνο μου που φουσκώνει με αλατόνερο προκειμένου να ανοίξει το δέρμα. Άρα μιλάμε για πίεση και προς το στέρνο αλλά και προς τα έξω. Τις πρώτες δυο μέρες δυσκολεύομαι να γελάσω ή να βήξω, αλλά όντως, όλο αυτό απαλύνεται σε κάποιες μέρες, καθώς το δέρμα τεντώνει. Βέβαια, δε γκρινιάζω..προς Θεού, όλα ok. Τώρα κοιμάμαι καλύτερα καθώς γυρίζω και πλευρό για λίγο στον ύπνο μου, οπότε δεν πονάει η μέση μου. Από τη δουλειά μου έχω άδεια και το απολαμβάνω. Ο καιρός, καθώς γίνεται κάθε μέρα και καλύτερος, μου φτιάχνει τη διάθεση. Ω ναι, έχω σκαμπανεβάσματα αλλά προτιμώ να τα βάζω για ύπνο, για μια «καλοκαιρινή νάρκη» μιλάω δηλαδή!

Πολλά φιλιά!

Παρασκευή 1 Μαΐου 2009

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑΑΑΑΑΑ


Καλό μήνα! Αν και με συννεφιά..."τον πιάσαμε τον Μάη"!Είμαι μια χαρά, θα σας γράψω σύντομααααα!Φιλάκια!