Boompjes

Om de één of andere reden wordt ik gefascineerd door bomen. Op het boekenfestijn kocht ik een fotoboek met alleen maar bomen, op de kalender voor 2009 die ik alvast kocht (kon ik eindelijk een keer kiezen) staan bomen en ik heb ook aardig wat quilts gemaakt met één of meer bomen erop.

Dit was mijn eerste bomenquiltje:

Het is handgemaakt en handgequilt, ongeveer 50 bij 70 cm groot en ik maakte het in 2001.

For some reason I am fascinated by trees. Recently I bought a book, our new calender for 2009 I have bought already (so I could choose for a change) has trees in it and I have made a lot of quilts with one or more trees on them. This is my first tree-quilt. It is handpieced and handquilted, measures about 20 x 27 inches and I patched and quilted it in 2001.

Voor mijn mobieltje.

Tegenwoordig kun je bijna niet meer zonder mobiele telefoon. Sinds ik na de geboorte van de kinderen weer ben gaan werken heb ik er ook maar één aangeschaft. Eigenlijk vind ik het nergens voor nodig, als iemand me nodig heeft dan bellen ze me maar gewoon thuis (er is niets waar ik zo'n hekel aan heb als in de trein gebeld worden door een collega met een financiële vraag, alsof ik daarop in de trein kan antwoorden); maar goed, als moeder moet je nu eenmaal dag en nacht bereikbaar zijn, dus vooruit dan maar.

Alleen, op de één of andere manier had ik altijd ruzie met dat ding. Om te voorkomen dat je per ongeluk gaat bellen zit er op die telefoons altijd een toetsenbordbeveiliging. Ik had zo'n gewone telefoon (een "candybar" noemen ze dat) en daarop moest je twee toetsen zo goed als tegelijk indrukken om hem te deblokkeren en te kunnen bellen. Je zou denken dat dat afdoende zou moeten zijn, maar ik denk dat ik kabouters in mijn tas had wonen, die te pas en te onpas mijn toetsenbord deblokkeerden en op knopjes gingen drukken. En dan werd DH ineens gebeld, of mijn telefoon ging uit, of ik kreeg een foutmelding. Met als consequentie dat ik elke keer door mijn beltegoed heen was, de batterij leeg was én ik nog steeds niet bereikbaar was; dus dat schoot ook niet op.

Omdat ik het eigenlijk niet vind kunnen iets nieuws te kopen als je oude het nog gewoon doet heb ik zo een hele tijd voort gemodderd maar toen een paar weken terug de treinen weer eens niet reden en ik niet eens DH kon bellen omdat die kabouters mijn batterij weer eens hadden leeggebeld, had ik het echt helemaal gehad en heb een nieuwe gekocht. Eéntje met een klepje (een "clamshell" heet dat) en dat krijgen de kaboutertjes lekker niet open. Ik had mijn mobieltje altijd los in mijn tas, samen met mijn sleutels maar zag dat deze toch wel heel erg kraste, zo erg dat ik bang was dat er iets belangrijks kapot zou gaan. Nou zijn er wel tasjes te koop van mobiele telefoons, maar die zijn behoorlijk prijzig en zien er vaak ook erg suf uit. Bovendien, zo'n tasje is toch zo in elkaar geknutseld. Gisteren heb ik er eentje gemaakt, hij is gemaakt van vilt en fleece, met restjes zijde, angelwire en nog wat andere rommeltjes erop en hij was supersnel klaar:

(heb ik toch weer minstens 6,95 uitgespaard)

On the picture is a little bag I made for my new mobile phone. I had to buy a new one because my old ones keybord protection was not effective enough and the phone started calling people, shutting down etc. by itself, resulting in wasting its calling time or making the batterij go flat. I have my phone so people can reach me in case of an emergency with my children and so I can call my husband if there are no trains and he has to pick me up somewhere in order for me to get home, so that juat did not do. I always kept my phone in my purse, together with my keys, but the new one started to get scratches really soon and really bad, so bad that I feared something essential would be damaged. You can buy little bags for your mobile phone, but they are expensive and look boring. Besides, I could easily make one myself, which I did. It is made of felt and fleece and some leftovers and it took me less than an hour to make it.

One of a cat quilt

Deze quilt maakte ik naar aanleiding van een artikel in Quiltnieuws over "one of a kind quilts".
Hij is ongeveer 80 bij 100 centimeter, machinaal gepatcht en handgequilt en het middenpaneel is een poes van Rosina Wachtmeister, die ik in applicatie heb nagemaakt. Aan deze quilt zit een leuk verhaal vast. De "wie het kleine niet eert" quilt had ik op marktplaats gezet en tot mijn grote verbazing is er toen een mevrouw helemaal uit Haarlem gekomen die de quilt van me heeft gekocht. Toen de mevrouw weg was, kwam jongste naar me toe, met de vraag "mama, hoe duur is die quilt met die poes, want die wil ik graag kopen". Dat vond ik zo schattig, mijn eerste reactie was hem de quilt gewoon te geven, maar hij wilde hem met alle geweld kopen want dan had hij hem echt gekocht en was hij echt helemaal van hem. Na wat heen en weer gepraat hebben we besloten dat hij ging wachten tot het uitverkoop was, de uitverkoop begon al na een week en uiteindelijk heeft hij de quilt voor het enorme bedrag van 1 euro gekocht, met zijn zakgeld.

This quilt was made after reading about "one of a kind quilts". It measures about 32 x 40 inches, is patched by machine and quilted by hand and the center panel is inspired by Rosina Wachtmeiser. With this quilt comes a nice story. To my astonishment, I had managed to sell the "wie het kleine niet eert" quilt to a woman from Haarlem. When she had left, youngest came to me and asked how much is the cat-quilt, he wanted to buy it. Of course, my first response was to give it to him, but he insisted, he wanted to buy it. I told him that would be much to expensive for him and after some deliberation we decided that he would wait until sales started. Sales started after about a week, the quilt became really cheap and he paid one euro for it.

Opruimwoede

In de nacht van zaterdag op zondag was het einde van de zomertijd en moesten we de klok een uur terugzetten. In theorie kun je dan een uur langer slapen, maar mensen met (kleine) kinderen weten dat dat zo niet werkt. Inmiddels zijn mijn kinderen al zo groot dat ze zichzelf wel kunnen vermaken dus ik zou hebben kunnen uitslapen, maar natuurlijk was ik al om tien over zes (zomertijd) wakker, om tien over vijf dus en dan niet een beetje wakker, nee klaarwakker. Wat er ook niet aan hielp is dat we zo suf waren geweest om te vergeten de klokken van de kinderen de avond van te voren terug te zetten (We waren namelijk ergens anders mee bezig, de HR-ketel had (alweer) een storing. Gelukkig hebben we een storingsabonnement, jammer genoeg is er waarschijnlijk iets kapot wat de monteur niet kon maken, dus hij doet het nog steeds niet. Vandaag komen ze hem maken.), dus die waren ook om half zes 's morgens al lekker aan het spelen, met bijbehorende geluiden.
Bah, ik haat zomertijd (moppersmurf-Margeeth).

Maar goed, ik had dus wel een hele lange dag en die heb ik gebruikt om al mijn quilts eens te voorschijn te halen, ze uit te zoeken. Er liggen nog quilts van tien jaar oud en het zijn er echt veel te veel, dus ik heb er drie stapels van gemaakt:
quilts die een ik een goed geslaagd eigen ontwerp vind of waaraan ik om een andere reden gehecht ben, quilts die ik heb gemaakt en toen ze klaar waren al niet echt je dat vond of quilts die ik ergens van heb nagemaakt en quilts die helemaal versleten en verschoten door de zon zijn.
De quilts uit de eerste groep heb ik weer netjes opgerold, in de hoezen gedaan en op de kast gelegd, uit de quilts uit de tweede groep heb ik verdeeld in kinderquilts (leuk als kraamcadeau) en quilts die altijd nog handig zijn om over je benen te leggen als de HR-ketel kapot is bijvoorbeeld en de versleten en verschoten quilts gaan (en dit is vloeken in de kerk) toch de textielcontainer in.
Ik heb wel overal een goede foto van gemaakt overigens.

Dit is zo'n quiltje dat ik op de stapel potentiele kraamcadeautjes heb gelegd:

Het is een gepaperpieced exemplaar van 40 bij 40 cm, hij heet "vakantie in Zeeland" en ik maakte hem in 2004.

Sifra maakte natuurlijk ook gelijk van de gelegenheid gebruik om eens lekker te gaan liggen:

In the night of saturday to sunday, the clock was turned back an hour. In theory you could sleep an extra hour, but people who have children know it does not work like that. My children are big enough to fend for themselves for a while in the morning, but of course I woke up at six ten (old time, which is five ten). What also did not help was us forgetten to already move the clock of the children the night before, they woke up at their usual six thirty (which was five thirty of course) and started playing with all the accompanying noises, so no more sleeping for me.
This meant I had a lot of time, so I decided to sort through my quilts. Since I have been quilting for over ten years, I have a lot of them just lurking about and they really threatened to take over my house.
I divided them into three piles: quilts I really want to keep because I like them or are attached to them, quilts that just did not turn out right or were just practising copies of excisting quilts and quilts that are worn, torn and really faded.
The first stack went back into their dustcovers and was put back on top of the closet, the second stack was divided into childrens quilts (potential gifts for new babys) and utilitarianquilts to crawl under (if the heating is broken again, like now for example) and the torn, worn and really faded quilts will just be thrown away.

The quilt on the picture is one of the potential gifts, I made it in 2004, it is paperpieced and about 16 inches big. On the second picture is Sifra, who seized the opportunity.

Herfst in onze straat,

Zoals ik al eens eerder heb geblogd, doe ik mee met another little quiltswap. In deze swap is het de bedoeling dat je een quiltje maakt voor een wildvreemde en die naar haar opstuurt. In ruil daarvoor krijg jij een quiltje terug van een andere wildvreemde.

Dit is het quiltje dat ik voor deze swap maakte:

De achtergrond is gemaakt van mijn eigengeverfde stoffen, plus een klein stukje van de challenge stof van de Bunburry challenge. Ik was namelijk in eerste instantie begonnen aan dit quiltje voor deze challenge maar het werd veel te druk voor wat ik daarvoor in mijn hoofd had.

Voor de bladeren heb ik afgevallen bladeren uit onze straat gebruikt. Ze zijn gemaakt van een soort enge groene rekbare zachte stof, donkergroen polyester vlies en een restje paarse zijde.

Het quiltje is inmiddels aangekomen bij Gina in Wales.

Like I blogged before, I am participating in another little quilt swap. In this swap you are supposed to make a little quilt for a total stranger and you will receive a little quilt from another total stranger in return. Very exciting.

On the picture is the quilt I made for Gina. I pieced the background from my own handdyed fabrics and used leaves that had fallen from the trees in our street as template for the leaves. They are made of some strange light green velvety fabric, dark green polyester and a scrap of purple silk.

Kunstkaarten

Omdat ik nog steeds erg druk ben met dingen die ik (nog) niet kan laten zien, heb ik maar wat foto's van voor dat ik blogde opgezocht. Dit zijn alledrie kaarten van een kunstswap:

Van Gogh

Jügendstill

Opart: Victor Vasarély

Because I am really busy making stuff I cannot show yet, I like to show you some art-inspired fibercards I made before I started blogging.

Schandelijk verwaarloosd,

dat had ik mijn Dear Jane quilt, zo komt hij natuurlijk nooit af en het was al een meerjarenproject. Ben maar gauw weer eens een paar blokjes gaan maken, dit is blokje K-11, Columbine.



I really neglected my Dear Jane, that way it will never be finished and it already is a five-year project. So, I made some new blocks, this is block K-11, Columbine.

Wie het grote niet eert, is het kleine niet weerd.

Dit is een quilt gemaakt van restjes, miskopen en overgebleven blokken. Hij was begonnen als miniquiltje met sterretjes van acht centimeter gemaakt, maar door er steeds nieuwe dingen aan toe te voegen die of ook weer gemaakt zijn van restjes of die ik eigenlijk voor een andere quilt had gemaakt maar nooit gebruikt zoals de rand van vierkantjes op de punt is deze quilt volledig uit de hand gelopen en past hij nu op een tweepersoonsbed. Hij is machinaal gepatcht en handgenaaid en ik heb hem niet meer in mijn bezit.

This is a quilt made of scraps, lurking fabrics and leftovers. It started as a mini with three inch stars, but I just kept adding bits and pieces so it ended up about eighty inches, fit for a double bed. It is patched with the machine and quilted by hand and I sold it to a lady in Haarlem.

Om sentimentele redenen,

heb ik dit kleine poesje gered uit de zak met knuffels die de kinderen niet meer nodig hebben omdat ze er te groot voor zijn. Ik heb dit poesje gemaakt toen ik zwanger was van oudste. Het zit op schoot bij "Tante Marlous" een lappenpop die ik nog veel langer geleden maakte met mijn zusje als model.

For sentimental reasons, I rescued this little green cat from the big bag of stuffed animals the children did not need anymore because they are too old for them. I made the little cat when I was pregnant with oldest. It is sitting in the lap of "aunt Marlous", a ragdoll I made even longer ago with my sister as a model.

Blij!

Voor de groep "de Uitdaging" moest ik voor 1 november een quiltje van 50x50 cm maken met als thema "Wat mij blij maakt". Na een mislukte eerste poging bedacht ik me dat ik van de zomer toch wel erg blij was met de zonneprints die eindelijk eens een keer gelukt waren, dus heb ik een paar van die stoffen gebruikt voor het maken van mijn quiltje.

Het idee om de dingen waar ik blij mee ben op de quilt te 'schrijven' was op zich best goed, alleen waren bij mijn eerste poging de letters veel te overheersend naar mijn smaak dus ben ik daar wel mee verder gegaan maar op een andere manier. Ik heb een soort vilten 'naambordjes' gemaakt met met de naaimachine geborduurde dingen waar ik blij van word. Bij de selectie van welke dingen er dan op de quilt 'mochten' heb ik vooral gekeken naar dingen die op een bondige manier geformuleerd konden worden.

Dit is hem dan en ik moet zeggen dat ik er best blij mee ben.

(klik op de quilt voor een grotere afbeelding)

After a false start I finally managed to finish my quilt for our challenge-group "De Uitdaging" (the challenge). Last summer I did some sunprinting that pleased me very much, so I used some of those fabrics to make this quilt. The actual things that make me happy are embroidered by machine on dark green felt and stitched on the quilt. I am quite happy with the result.

Weggooien?

"Wat ook kan helpen is dingen die echt mislukt zijn rücksichtloos in de kliko mikken. Scheelt je weer een UFO* die je toch nooit en te nimmer zal afmaken (een WOMBAT* dus) plus bijbehorend schuldgevoel."

Dat schreef ik gisteren op één van de mailinglijsten waar ik lid van ben. Op zich een heel verstandig advies, maar het dan ook echt in de praktijk brengen is weer een heel ander verhaal.

Zo is dit mijn eerste poging voor het thema "wat mij blij maakt" voor "De uitdaging":

en dit de eerste versie van het lampionquiltje:

Met beide werkstukken ben ik niet tevreden, daarom heten ze ook "eerste poging" en "eerste versie", dus eigenlijk zou ik ze gewoon in de kliko moeten kieperen maar daar moet ik toch een behoorlijke drempel voor over. Dus als jullie nu allemaal reacties plaatsen in de trant van "weg met die troep", dan lukt me dat misschien wel. Of natuurlijk briljante tips hoe ik hier toch iets goeds van kan maken, dat mag natuurlijk ook.

(heb er zelf nog even aan gedacht om ze op elkaar te naaien, zo dus:

maar volgens DH "ziet dat er ook niet uit".....)

"Sometimes it helps just throwing out the UFO's that just did not turn out the way you wanted them. That way you get rid of an UFO* (or, more accurately, a WOMBAT*) and the guild that is attached to it."

This, in itself, sound advice, I gave to someone on a mailing list I am a member of. Actually following my own advice is quite a different story. The first two pictures are of first versions of quilts I just don't like. The sensible thing would be to just throw them in the trash and be done with it. But, I just cannot seem to get myself to do this. If you all would leave reactions telling me to just throw them out, perhaps then I could. On the other hand, briljant tips how to salvedge the work and materials in them by turning them into something good is of course also welcome. I was thinking about just sewing them on top of each other, but DH says it looks horrible as well.....

.

* UFO = UnFinished Object

* WOMBAT = Waste Of Money, Batting And Time

't Is maar hoe je het noemt:

Definitie van vlek: "een vuil stukje op een oppervlak".

Maar wat is het dan als je met glorix knoeit en je daarmee juist iets weghaalt uit je kleren, namelijk kleur:

Een anti-vlek??

En deze advertentie zag ik in het lokale sufferdje:

Of dit nu een aanprijzing is???


Definition of spot: "a dirty mark on a surface".

But what do you call it when you have spilled chlorine and have removed some color, an anti-spot?

Berkenbomen in de herfst

En dit was de eerste versie van de berkenbomen in de lente. Hij was niet helemaal goed gelukt omdat de bladeren hier voor de donkere stammetjes zaten in plaats van erachter. Maar omdat het verder wel een leuk borduurwerk was, heb ik hem een beetje aangepast door het groen en geel weg te knippen en er herfstkleuren aan toe te voegen.
.


.
Bij de fibermailgroep hebben we de kaart-van-de-maand-swap, je maakt dan een vierkante kaart van 15x15 cm, naar een thema, net zoiets als een abstract challenge quiltje, alleen dan kleiner. Vorige maand was het thema "regen", omdat ik hier al verschillende quiltjes mee had gemaakt heb ik toen niet meegedaan. Maar deze maand was het thema "herfst", en op maat gesneden en met een kartonnetje erachter was dit borduurwerk hier dus precies goed voor.
.
This is the first version of the birches in spring. It was not good enough because the leaves were in front of the dark trees instead of behind them. Apart from that it was quite nice, I cut away a lot of the yellow and green, added some autumn colors and made a fibercard of it.

Berkenbomen in de lente

En wat doe je dan zoal met al die foto's, van texturen in de natuur??? Nou met die van zondag nog niks, want die moeten nog afgedrukt worden, maar met één van de foto's die ik in het voorjaar in het bos van Amerongen maakte als inspiratie heb ik (n.a.v. de de vijfde les van quilten speciaal, gegeven door Cherilyn Martin) een borduurwerkje gemaakt.

Dit is de foto:

en dit is het borduurwerk:

So, what do you do with all those pictures you took last sunday. Well, nothing yet, because they haven't been printed, but I did something with a picture I took last spring, I made an embroidery. I did this last saturday, at "quilten speciaal", the teacher was Cherilyn Martin.

Het Zoelense bos

Eén van de huiswerk opdrachten die we zaterdag voor quilten speciaal kregen was het maken van foto's van texturen in de natuur. Omdat het gisteren prachtig weer was, zijn we naar het Zoelense bos gefietst. De kinderen hadden ook alletwee een camera mee (oudste heeft er één voor zijn verjaardag gekregen en jongste mocht mijn oude gebruiken) en overal waar ik stopte om een foto te maken, stopten er ook twee kleine mannetjes om ook te fotograferen.
.

.

Dit is een collage van een aantal van mijn foto's:

.

.

en deze stonk wel heel erg:

.

.

Voor een album met alle foto's klik hier.

.

One of the assignments for "quilten speciaal" we got last saturday, was to go out and make pictures of texture in nature. Yesterday was a great day, so we cycled to the forest nearby and I took a lot of pictures, some of which are in this blog, the rest can be seen here. The children also had camera's and took the same pictures I did.

Nog een portret

Heb er nog één gemaakt, nu met een foto met de originele kleuren:

moet nog even bedenken welke ik mooier vind, ik denk die van gisteren.

Have done another one, this time the picture has the original colors. Have to think which one I like best, I think the first one.

Portret van een klein Indiaas meisje.

Bij quilten speciaal moesten we als huiswerk een plaatje uitkiezen waarvan we de kleuren mooi vonden, deze kleuren met stofverf zo goed mogelijk reproduceren op een lap stof en van de geverfde stof vervolgens 16 verschillend gekleurde vierkantjes van 5 bij 5 cm met een tussenruimte van 1 cm op een zwarte of witte ondergrond naaien.


Dit is mijn plaatje:
.
en dit zijn zestien vierkantjes met de kleuren die je op de foto kunt zien, op een witte lap genaaid, doorgequilt en afgebiesd:
.

.
Hiermee had ik mijn huiswerk gedaan, maar van het resultaat werd ik op zijn zachts gezegd niet blij. Dus ben ik nog iets voor mezelf gaan maken. Van de overgebleven stof heb ik nieuwe vierkantjes gesneden en met deze vierkantjes heb ik toen dit quiltje gemaakt:
..

.
Het meisje op de foto is een meisje van een jaar of acht dat in India aan het werk is op een katoenveld. Het is een heel schattig meisje, maar een schrijnende foto, zo'n kind zou natuurlijk gewoon op school moeten zitten. (Voor een video over kinderarbeid, waarin je onder andere dit meisje op het veld ziet werken, klik hier).
.

For "quilten speciaal" we got a color mixing assignment. We had to take a picture of which we liked the colors, reproduce the colors at best as we could on fabric, cut sixteen squares of two inches and sew them on a piece of black or white fabric, about 3/8 inches apart. So, I took a picture, painted and dyed my fabrics and sewed them on a piece of white fabric. I had met the assignment, but I was not pleased at all.
So, I decided to do something for me with this. I cut new squares from the remaining fabric and made a little quilt with it. The picture on it is of a little girl of about eight years old, working in a cotton field in India. Allthough the child is cute, the picture is not, such a child should be in school.

Physalis alkekengi

Van het proefje met lutradur en transferverf heb ik mijn dagboekquiltje voor deze maand gemaakt:

Eerst heb ik oranje stof achter het lampionnetje gedaan en het daarna in een borduurring met koperkleurig garen geborduurd. Toen heb ik de stof rond het lampionnetje weggeknipt, een wit lapje, batting en een achterkant erachter, het quiltje door gequilt, draad erop genaaid en een biesje eromheen gezet.

The experiment with lutradur and transfer dye I made into a journalquilt. First I put orange fabric to the back and embroidered it with copper thread. Then I cut away the excess orange fabric, added white fabric, batting and backing, quilted it, couched some thread on it and binded it.

Swaps

Dit blok maakte ik voor Marijke van de blok van de maand club:

en deze twee sterren kreeg ik van Nelly:

Twee maar liefst, een 6-ray spinning star (die is erg populair) en nog een andere.

Dank je wel, Nelly, voor deze twee blokken.

Ik doe dit jaar trouwens voor de laatste keer mee met deze swap, ik heb het leuk gevonden om mee te doen en maak het jaar 2008 nog met plezier af, maar ik merk dat ik met mijn quilten in een andere fase ben gekomen waarin swaps niet meer echt passen. Ik vind het nog steeds leuk om allemaal verschillende blokken te maken voor andere mensen, maar merk dat ik me er vervolgens echt toe moet zetten om de blokken die ik krijg in een quilt te verwerken, waarvan ik vervolgens eigenlijk niet echt weet wat ik er mee moet, omdat het toch bestaande blokken zijn en ik eigenlijk meer bezig ben met zelf ontwerpen.

Ik heb trouwens wel iets heel anders gevonden om aan mee te doen: Another little quilt swap, georganiseerd door Kate North. Ik kwam deze swap tegen op een blog en het leek me wel een leuk idee om dit eens te proberen. Bij deze swap zijn er twee categorieen, traditioneel en art en ik heb me opgegeven voor art. Nu zit ik alleen wel met de vraag, wanneer is een quiltje art en wanneer gewoon modern, want ik wil natuurlijk wel iets goeds opsturen.

Tenslotte nog een foto van Sifra, ze zoekt het hogerop op de pergola:

The first block I made for Marijke, for the block-of-the-month club. The stars Nelly made me, thank you Nelly. This is actually the last year I am participating in this swap, I still like making all those different blocks, but I am having increasingly bigger difficulties getting myself to actually make the blocks I get into a quilt. I guess its because my quilting is gradually changing, I am working hard at designing my own work and those blocks, which are made from excisting patterns, just don't fit in.

I did discover something else to try, another little quilt swap, organised by Kate North. I have joined this swap and choose to make and receive a little art quilt. Now I have another 'problem' when is a quilt an artquilt and when is it just modern, because I want to sent out something good of course.

The last picture is Sifra.

Experimenteren met lutradur en transferverf

Kennen jullie dat, je komt op een tentoonstelling of in een winkel en ziet daar dan een voorbeeld liggen van een nieuw materiaal en wat je er allemaal mee kunt doen. De resultaten zien er prachtig uit dus bezwijk je voor de verleiding. Eénmaal thuisgekomen wordt je in beslag genomen door de waan van alledag en verdwijnen je aankopen in de kast.

Ook mij overkomt dit weleens. Zo stond er in Birmingham een stand waar ze Lutradur verkochten. Lutradur is een synthetische vliesstof, verkrijgbaar in verschillende dikten. Ik heb een rolletje van de dunste variant aangeschaft, maar had er verder nog niets mee gedaan. Gisteren zocht ik iets anders en kwam ik het tegen. DH was met de kinderen naar het zwembad en ik kon niet mee, dus ik had het rijk alleen. Een goede gelegenheid om er eens mee te experimenteren dus.

Ik heb een stukje afgesneden en dat eerst geverfd met zijdestrijkverf. Daarna heb ik een tekening van een soort 'blad'-skelet van zo'n oranje lampionnetje die ik ooit op een cursus met transferverf had gemaakt genomen en die er op gestreken. Ik was nooit zo weg van transferverf omdat het me nooit lukte om het goed op de stof of vlies over te brengen, maar op lutradur gaat dit wel heel erg goed, zo goed zelfs dat er bijna geen verf meer op het papier zit.

Dit is het tot nu toe geworden, nu maar eens bedenken wat er verder mee te doen:

I guess this has happened to all of use, you are at a show or in a shop and you see some unknown material. The samples they have of what you can do with it look great so you decide to buy a package of it. However, when you get home, you get caught up in the everyday stuff and the new material ends up in the closet. I try not to let this happen, but as I am only human, it sometimes does. When I was in Birmingham there was a stand that sold lutradur. The samples they had looked beautifull, so I bought a piece of the thinnest quality. Then I got home and put it in the closet.

Yesterday, when I was looking for something, I found it again. DH took the children to the swimming pool and I couldn't come, so I had the house to myself. A good opportunity to experiment with it. First I added some color using silk dye and then I ironed a picture of a Physalis alkekengi skeletton on it I had done with transferdye a while ago. I think it looks OK, the lutradur really takes the transferdye very well.

Blij?

Inmiddels ben ik ook weer verder gegaan met mijn blije quiltje. Eerst heb ik er een vel groen geverfde tyvek waar ik met een spuitbus kerstgoud op had gespoten overheen gelegd en er een bladpatroon op gequilt:

Toen de tyvek gedeeltelijk weggesmolten met het strijkijzer:

Ik weet niet of ik er nu blijer mee ben of minder blij, maar het is in ieder geval wel interessanter geworden.

Waar ik wel blij mee ben is deze kaart, bij een ruil gekregen van Ellen:

I also continued working on my "happy" quilt. I put a sheet of green and gold tyvek on it and meandered a leafy pattern over it. After this I used the iron to melt it partially away. I am not sure whether I am happier with it than before but it certainly looks more interesting.

What does make me happy is the card Ellen made for me.

De draad van Ariadne

Het thema voor de abstract challenge van deze maand is mythologie.
Aangezien mythologie wel erg veelomvattend is om in een klein quiltje van 20 bij 20 uit te beelden, heb ik de eerste mythe waar ik aan dacht en er een quiltje van gemaakt. Omdat ik benieuwd was of ik er in ben geslaagd het goed uit te beelden, heb ik pas gezegd welke mythe het is, toen iemand het in de reacties had geraden (heel goed, quiltmuts, het was inderdaad de draad van Ariadne).

Dit is het quiltje, de achtergrond is een lapje dat ik heb gebatikt met een theelichtje.
.

This months theme for abstract challenge was mythology. Because mythology is a little bit much to depict in a small quiltlet, I choose to make a quiltlet about a single myth. I won't tell you which myth I used, because I am curious whether you can tell which myth this quiltlet is about.

Hier wordt ik dus nog helemaal niet blij van.

Zoals ik al eerder had geblogd, was de nieuwe uitdaging van de groep "De uitdaging" "Wat mij blij maakt". Tot nu toe heeft alleen Wil haar quiltje nog maar af, want het probleem is dat er zoveel dingen zijn waar je blij van wordt dat het met geen mogelijkheid op een quiltje van 50 bij 50 centimeter past.
Na lang nadenken kwam ik op het idee om daar dan maar gebruik van te maken en een quiltje te maken met allemaal dingen waar ik blij van word, zoveel dat ze letterlijk van de quilt afvallen.


Dit heb ik tot nu toe gemaakt, en ik ben er eerlijk gezegd nog helemaal niet blij mee, er moet nog heel veel aan gebeuren.


Like I have blogged before, the challenge of the group "De uitdaging" is "what makes me happy". At this moment only Wil has finished her quilt, the rest of us still struggle with the problem that there are many things that make you happy, that many that it is impossible to use them all in a little quilt of about 20 by 20 inches.
After a lot of thinking I finally decided to just go with the flow and use this. I made a quitlet with a lot of things that make me happy on it, so much that they just spill over. On the picture is what I have so far and it still needs a lot of work, because it does not make me happy at all, right now.

This post is crossposted on De uitdaging.

Bloeiende fruitbomen bij de rivier

In Birmingham kocht ik onder andere dit boek:
.
.
Het is geschreven door Claire Benn en Leslie Morgan en gaat over het verven van stof in een bak. De dames stonden ook te demonstreren en ik heb aardig wat tijd doorgebracht met gewoon naar ze kijken.

Thuis kon ik niet wachten om het ook eens te proberen, dus ik ben gelijk begonnen met het verven van een klein lapje stof, met wat restjes procion, in een boterbakje (het boek moet ik nog lezen):
.

.
En hier is hetzelfde lapje, nadat ik het gesandwiched had, gequilt met de naaimachine en er met de hand allemaal franse knoopjes en grasjes op had geborduurd (wat me echt avonden heeft gekost):
.

.

.

Last august in Birmingham I bought this book. It is written by Claire Benn and Leslie Morgan and is about dyeing fabric in a tray. The ladies had an open studio in Birmingham and I spent quite a lot of time just watching them.

Of course I wanted to try this myself, so I did a little sample with leftovers of procion dye, in a small container (the book hasn't been read yet). I then quilted it by machine and added some handembriodery (which took my many evenings to do). It is called "fruit trees near the river".