ΝΑ ΘΥΜΑΣΑΙ

Να θυμάσαι τα χρόνια εκείνα
και τις όμορφες τότε στιγμές
είχα ρόδα στον κήπο και κρίνα
είχα δάφνες και Πασχαλιές.

Τώρα τίποτα δεν έχει μείνει
απ του κήπου την ομορφιά
μας τα παίρνει η ζωή ότι δίνει
και ασπρίζει τα μαύρα μαλλιά

.Μια ανάμνηση μένει μονάχα
συντροφιά στη κρυφή μοναξιά
που μας κάνει να νιώθουμε τάχα
μια ψευδαίσθηση νιότης ξανά.

Να θυμάσαι τα χρόνια εκείνα
και της νιότης εκείνες στιγμές
από κει που έχεις μείνει ξεκίνα
θαύρεις άλλες στο δρόμο χαρές.

Κι αν τα μαύρα μαλλιά σου ασπρίσαν
στον καθρέφτη φανήκαν ρυτίδες
είναι τα χρόνια που σημάδια αφήσαν
στη ζωή από τόσα που είδες.

Χαμογέλα λοιπόν μη λυπάσαι
κι ότι φέρει η ζωή να δεχθείς
δίχως θλίψη να τα θυμάσαι
σκέψου ζεις για να τα θυμηθείς.