Aishop Online Shopping

Has been quite a long timr I left my blog hanging. But for this special time, I wont stop myself from blogging this busy morning. HAHA.

Sofea wore a Knitted Hat by AiShop Online. I bought it at reasonable price, plus I got a cute free gift from AiShop, a cute note book.

AiShop sells not only this knitted hat. Got many sorts of cloth for plus size people, updated tops & fashionable dress for ladies & teenagers. I simply love all of them.

Actually, I've been looking for this knitted hat for long time and at last found it online. I found it here on AiShop Facebook www.facebook.com/aishop.com.my & placed my order at their website www.aishop.com.my
After this, I won't be hesitate to invest my money to AiShop (HAHA) as the things I got really worth it.

Thanks for this cutey hat AiShop. Will shop with you guys again later on.
My baby looks cute on this pinky knitted hat. We love it!

Love love! ♥

Kena Tinggal.

Mama & Sofea are all alone. Huh! Hubby di Johor. Tak penah2 pegi ni kena pegi. Tp I managed to handle Sofea by myself. Dia budak baik. Kalau nak susu pun rengek slow je. Nak tido dia datang crawling ke arah kita & mcm mintak dukung. I just love babies. Suci je. Full of innocences. Mama sayang Sofea. Hee, ayah pegila Johor lama2 lagi. Takpe. We love mummy & baby's moments  (:

Being a Mama

Alhamdulillah. A phase that I would never be regret to go through. Kawen muda bukan masalah. Tp emo tu masih ada macam kanak2. Ribena dan tak matang. Tapi, when it comes to your baby matters, benda kecik yg dulu tak serius skarang akan diberat2kan macam tu la satu2nye masalah yg ada. Sy happy, gembira, bersyukur dikurniakan suami yg mengambil berat, loving & gedik (hahaha). And the most, Sofea. Sofea buat sy rasa hidup ni lebih bermakna. Macam pagi tadi. Sofea dh 6m++. Dah boleh makan semi solid food. Sy bangun awal!! Tak penah bangun awal unt sediakan makanan, yg bukan makanan sy. Sy masak bubur, blend, and we both suapkan Sofea makan. Rasa mcm hidup ni semi-complete (sbb ada impian yg belum tercapai, dah tercapai nanti baru complete). Hee! Today working. On Saturday!! Yucks. Tapi demi hubby & baby sy gigihkan jugak. Semua ni unt mereka. Sy sayang mereka. Sedih terpaksa tinggal Sofea dgn ayah dia. Tapi Allah Maha Adil. Moga2 semua yg sy buat ni ada hikmahNya. Sy harapkan Baby sitter & hubby sy je unt jaga Sofea. Orang lain NO! Sy tak percayakan sapa2 kat sini. Kalau sy biar Sofea fgn dorang risau macam2 disuapkan masuk mulut Sofea. Grr, taknak pikir benda stress tu. Dah, jum keje!

salam.

ni quick post. jangan harap lebih-lebih.

tumpang baby tido ni sy akan mengerjakan jari dengan pantas meng-update blog ini.

atas desakan sahabat, sy sebagai pemblog tak berapa nak tegar sangat dah sekarang ni akan cerita sikit la pengalaman mengandung dan bersalinkan si Nur Sofea Marissa ni.

sakit.

kalau tanya apa yang sakit, payah nak jawab. sebab semua sakit. jiwa pun sakit bila ramai yang due mid march, mid april dah deliver baby dengan selamatnya. sy ni ber-bling-bling mata tengok gambar baby mereka. saiko sangat! tapi, secara positive. bukan jeles baby comel ke tak comel. jeles sebab dorang dah tengok baby dorang dulu pada sy. grr! tak matang sungguh! haha. sy sangkakan sy akan melahirkan baby pada 18hb atau selewat-lewatnya 21hb march, mengikut kitaran ehem sy yang sy congakkan sendiri. tapi entah kenapa doctor bagi EDD salah. bagi harapan palsu betul. sy ingat week 39 dah boleh tengok baby. tapi perancangan Allah SWT lebih baik, dan teliti. masa minggu ke-39 lagi sy dah rasa sakit-sakit tu. tapi 1st timer, mana nak tahu sakit tu macam mana dan masa bila perlu pegi ke hospital. tahan lagi, tahann. tetiap pagi hubby tido krooh krooohh. sy tido-tido ayam je. ku ku kukkkk! kejap-kejap bangun dan berjalan hilangkan sakit. masuk minggu ke-40 pun sama jugak. tapi lagi sakit. makin kerap. sy pegi hospital. bukan dekat, Ampang woo. tapi demi keselamatan baby, sy ulang alik banyak kali jugak ke sana just to ensure baby & sy selamat. sy rela dimasukkan ke wad, tapi doktor langsung tak pandang usul sy tu. huh! sy pun tahan lagicontraction tu. dam makin lama makin kerap. 5 minit sekali. masa tu 10 minit sekali sy jot down. bukan tulis, sy guna application unt henpon. dalam mata duk nak lelap tu boleh lagi la nk catit bape kali contraction sume. just imagine la. dari malam pas isyak, orang tengah nak dinner, sy duk ke hulu ke hilir tahan sakit. kalau berdiri lagi sakit. duduk pun sakit. sungguh tak tahu nak buat apa. dari pas isyak sampai subuh setiap 10 minit sy bangun berjalan. seriously macam zombie. start  dari week 40 dah jadi zombie. sy dah tak tahan, nak nangis rasa. hubby pun dah tak sanggup tengok gamaknya. even dah 2-3 kali pegi hospital doktor taknak masukkan ke wad, kali ni nekad nak pegi lagi sebab dah ada show sume. at last doktor pun tahan sy ke dalam wad. sebab kata dia, awak dah datang dekat 3 kali, jadi kali ni kena tahan la. mujurlah dia tahan. hukhuk!

di wad.

mula-mula admit tu sy dengan sorang ni je. dia dah nak kena masuk LR. tapi doktor suh tunggu LR kosong. jadi dia pun tahan sakit kat katil sorang-sorang. hubby tak nampak pulak masa tu. dari jauh duk dengar doctor sembang pasal dia. dia pun duk mengadu sakit macam nak terberak. sy yang tak berak 2-3 hari ni musykil dan takut kalau tiba-tiba rasa nak berak suppose bagitau doctor ke atau memang sy nak terberak sebab lama tak berak? pasrah kejap masa tu. memang takde rasa nak berak. sakit contraction tu mengalahkan semua. tengah suka-suka ketawa boleh terdiam seminit dua. time tu hubby pun boleh tahu tengah tahan sakit. huwaa! sy fobia sangat!! tengah cerita ni pun teringat-ingat akan sakit tu. adeh.. 

tak lama lepas tu, budak tadi pun di bawa ke LR sebab dia memang dah tak tahan sangat. nak buang  air kata dia. lagipun check VE dah dekat 9cm. doctor boleh buat rilek lagi.

petang.

hubby datang dengan MIL & FIL. sedih. jarang sangat masuk wad. bila masuk wad macam-macam perasaan ada. dahla tido sorang-sorang. sakit sorang-sorang. biasa hubby bleh jugak bagi sokongan moral. T_T huhu. dorang datang bawak makanan. sedap sangat. 2 ketul ayam sambal dengan satu bekas penuh nasik putih. sy tak makan pun sebab ingat nak simpan malam. sy makan nasik hospital je, then ambik seketul ayam sambal tadi. yang lagi seketul simpan buat bekalan. maklumla, tengah mengantuk pun boleh teringat nak makan. ;) time paling sedih bila mak guard datang dan minta hubby keluar. sedih tataw nak cite camne aa! sy kan manje, ngade-ngade pulak. mak jauh. harapkan hubby je la. T_T sempat la salam-salam & kiss-kiss di sebalik tirai hospital yang merah jambu tu. muahaha! hubby janji nak datang lagi malam ni. sy tak bagi sebab dia asyik EL je sebab sy, macam tak syiokk pulak. sy suh dia pegi keje esoknye. dia kata takpe, dia datang jugak. pastu hilangla kelibat suami. nurse pun datang buat-buat kalut nak check BP bagai. pastu yang paling tak boleh diterima akal bila student nurse datang nak interview. dahla tengah sakit. dorang tanye-tanye 10 minit je sy diam dan tengok ke lain. dah tak boleh tahan sy pun cakap, lame lagi ke aa? tadi korang cakap 10 minit je nak interview. dorang pun bagi soalan terakhir dan pergi dari situ. takde mood woo nak melayan. even sebenarnya sy ni peramah dengan soal jawab orang. gegege!

malam.

hubby call. tanye size selipar sy. sy pun tak tahu, jadi dia agak-agak je. alahai. benda kecik tu pun dia nak beli. terharuu*

hubby datang, bawak bekalan makanan dari MIL. ada biskut, dan roti yang sy beli tapi tak sempat makan kat rumah. T_T ada milo 3 in 1, & mingguan wanita sekali hubby bawak. ade flusk dan macam-macam lagi. T_T Sy tahan lagi. Tak makan tak minum tapi hanya menahan sakit. Grr! Sampai la sy rasa mcm lapar, sy minum Milo. Sbb sy pikir, it could be anytime from now. Sy mungkin dah takda tenaga lg nak keluarkan baby. Jadi sy minum. Demi baby. Tak lama lepas tu. Sy rasa ada benda meletup dlm perut. Smooth je 'pop' nye. Tiba2... Banjir katilku. Basah. Panas. Hahaha. Sy cuak. Sy sms hubby cakap sakit sgt, air ketuban dh pecah. Hubby suruh ay petik loceng dan panggil nurse. Nurse datang (mcm tak ikhlas), dan suruh sy duduk atas wilca (wheelchair). Sakit, tp baby mcm taknak keluar lagi. Sy siapkan baju baby di tangan, bagi oada hubby sebelum sy dimasukkan dalam labor room. Masuk labor room adalah sama mcm masuk dlm bilik soal siasat polis. Banyak jugak soalan dan banyak saspen. Sy tak tahan sakit. Hubby tak dipanggil2 masuk LR (labor room) pun lagi unt temankan sy. Sedih. Sakit lagi. Sy mintak ubat tahan sakit dr doctor. Sy nak tido. Setelaha bermalam malam malam sy tak tido. Sy mahu tido kali ini. Unt tenaga kemudian nanti. Doc bagi sy Pethidine. Menyesal sy mintak ubat tahan sakit ni. Sy jadi bertambah sakit. Contraction makin kuat tp taknak keluar2 pun lg. Sy macam org lalok. Mata ke atas ke bawah. Kata hubby sy, sy mcm dah nak 'pergi'. Dan kenyataan itu buat sy takut unt beranak lagi... Haha poyo. Skarang dah tringin nak pregnant balik. Tapi Sofea perlukan kasih sayang yg cukup. Sy pun tak puas memanjakan dia. Alalala. Back to story.. Tiba-tiba rasa nk membuang. Time ni sy dipaksa push. Paham-pahamla kalau dh push macam-macam la keluar kan. Tp masa tu hilang semua malu, yg sy tahu, sy mahu keluarkan dia. Dah sampai ke tahap ini, mestila sy nak tengok anak yg dikandung 40week++ ni. Push push brape kali pun tak tahula sampai sy dh mengah sgt. Hampir give up. Lastly midwife suruh sy rasa kepala baby yg hampir keluar tu. Ya Allah. Sikit lagi. Sy dgn menangisnya (dah letih, tp nak taknak kena selamatkan nyawa baby) push kuat2. Sampai la midwife toreh2 pun rase mcm kena gigit semut je. Pastu dgr suara Sofea. Eh, keluar dah dia. Sy pejam mata terus zzz. Hubby cakap dia keluar tepat2 jam 6am. Pastu terdengar azan subuh. Alhamdulillah. Sakit mmg sakit. Serik mmg serik. Tp anggap je tu semua kafarah dosa. Dulu banyak buat dosa ni. Harap dgn itu gugurla dosa2 lampau. Hmm. (: Hubby cerita. Lepas baby keluar (dgn mata yg besar), hubby diminta keluar. Ingatkan sempatla dia nak azankan baby. 3-4 jam lepas tu baru dpt azankan baby. Masa tu dah dipindahkan ke wad. Fuhh. Kenangan. Dukung & susukan baby. Semuanya mcm mimpi. Syukur ya Allah. Diberikan peluang sebegini. Insyaallah ada rezeki giliran adik Sofea pulak pasni. Uhuhuh. Sekian. Wassalam.

Untittled

Walaupun selalu tersenyum. Duka di hati siapa yang tahu? Allah saja yg tahu. Hmmmm.

Seriously, Nervous!

aduhai. senak je dada. huhuh. nervous sangat bila tengok sume yang due on March dah selamat melahirkan baby dan tinggal diriku seorang yang terkapai-kapai. tapi due date lambat lagi. 18/3. lagipun kalau ikut cycle, 21 march suppose EDD nye. tapi doc kira standard, 28 days of cycle. ok fine. nervous lagi. semalam okay je, ni tetiba nervous pelik. takpe, baby hold dulu eh. bagi mama shopping dulu petang ni. pastu, bagi lepas mama OT dgn ayah this Saturday tau. the next week kalau nak keluar, keluarlah sayang. uhuhu. dia pun tak henti-henti menyiku diriku. even kita tengah tido nyenyak. pfft!

sokay, at least this weekend boleh had my soul therapy sikit. shopping, sterile bottles, pump. then nak kemas bilik, susun atur bagai. entah-entah next check up on 14th dah kena admit ward ape. grrr! mintak-mintak la boleh deliver normal. aminnn.

ok. nak sambung nervous lagi. T_T

The Curve

semalam sempat pergi tengok movie Ghost Rider. tak minat pun tapi best la cite tu. tak rugi tengok. lagipun memang nak jalan puas² sebelum cuti panjang. gaji nanti pun dah plan nak pergi merata ni. huhuhuh.

semalam masa tengok Ghost Rider tu, kemain lagik baby moving. tak pernah macam tu pun. tak tahu la sebab bunyik sekeliling yang kuat tu ke atau sebab white coffee yang diminum. syukur alhamdulillah. sampai hari ni mampu mengendong dia kat dalam ni tanpa sebarang masalah. kalau macam ni sepanjang preggy, 10x preggy pun sanggup! serious. HAHA. time dia moving tu boleh rasa siku dia dengan real. sebelum ni un rasa jugak tapi semalam yang maha dasyat la. sampai terpaksa sorok² perut ni takut orang sebelah nampak perut yang bergerak² dengan sendirinya ni.

Diana Amir.
saja nak mengulas sikit pasal dia. tak puas hati ni sebab hubby pandang dia sampai dua kali. hampeh betul! jumpa dia pun time kita masuk toilet. sangat tak adil. tapi hubby cakap cantik. perghh! berbisa sungguh dengar dia cakap macam tu. HADUIYAIII!

Kerja.
sekarang tengah bertungkus-lumus keje bagai nak gila mensetelkan semua benda yang tak setel² sampai benti keje. kutip hutang. call customer mintak hutang macam kita pulak yang berhutang. hey, nasib company Wong Kum May. kalau tak dah lama kena bebel macam company ni kita yang punya. nak je cakap tolong jangan beli lagi bunga kat sini kalau rm100 pun tak boleh bayar. blerghhh!

Akar Siti Fatimah.
tak tahula wajar ke tak minum benda alah ni sekarang. HAHA. tapi tak mahu mengecewakan mama yang bersusah payah carikan benda ni untuk kita minum. selang sehari dua memang minum jugak dengan harapan jalan terbuka luas. muahahaha! aduila. berketawa² sekarang, bersedih² kemudian. tak mahu!! sementara boleh happy ni nak happy² kan diri. yang menakutkan tu semua pikir kemudian nanti. ceh cehhh!

Urine Kotor.
ini doctor la yang cakap. dia siap tanye lagi. nak buang air sakit tak? jawapannya TIDAK. memang tidak pun. jadi nak kalut buat apa? biasa la tu, kurang minum air. busy kan? mane sempat nak minum air. pastu disuruhnya kita minum air untuk lawaskan pembuangan air kecil. isk! antibiotic pun kena makan. tapi mujurla kita ni rajinn sangat makan ubat. kihkihkih.

Stroller.
happy sangat! sebab tak payah beli stroller dah. baik betul bakal paksu. belikan stroller untuk anak buah dia. hamper pun ada. syukur. rezeki baby. mama tumpang happy! (:

Baby Wardrobe.
harappp sangat baby boleh tahan sampai awal bulan depan (at least). sebab mama nak shopping banyakkk lagi barang untuk kita dua. kasihanilah mama. barang² baby pun bersepah² dalam bilik, tak sempat nak kemas. kalau baby boleh behave & tunggu sampai awal bulan depan (at least), boleh mama siapkan sume keje sampai abes, and tak payah susahkan staff lain wat keje mama. hukhuk. sangat tak suka nak kacau orang lain. sebab orang lain pun ada keje jugak. pfft!

9 Months.
today genap 9 bulan. alhamdulillah. I've made it. syukur sangat sebab baby tak banyak kerenah. semua OK. alhamdulillah. cepat masa berlalu. syukur sangat. another 4 weeks to go. 4 weeks bukan lah lama. macam mana cepat berlalunya 9 bulan ini, macam tu jugaklah cepatnya 4 minggu ni akan berlalu. tambah² ada kemungkinan akan melahirkan baby ni 1-2 weeks earlier than estimated due date. mana² pun kita terima dengan pasqah. kita redha dengan apa sahaja yang Allah SWT tetapkan untuk kita. cuma kita mintak, baby kita nanti dilahirkan sihat, sempurna dan cukup sifatnya. itu sudah memadai. kita harap dia dilahirkan untuk menjadi anak yang solehah dan mendengar kata. amin ya Rabbal 'alaminn.


sebelum touching² baik stop sekarang.

sekian.
wassalam. (:

Goin to 36 Weeks.

next monday will be my 36weeks of pregnancy. 9 months. another 1 months plus minus to the labour room. hiyarghh! 

macam² experience dah rase ok. dari cramp kaki, dari kena siku, dari sakit kepala, dar benci sambal, benci nasik segala, gila gula, berasa gemuk, minum air yang super sweet, semua best sangat! berapa tahun lagi nak merasa semua ni. hmmm.

actually sayang sangat perasaan ditumbuk², disiku² dan ditendang² dalam perut ni. tapi, someday dia harus keluar jugak. tak sabar, gemuruh, nervous semua ada. takut? tak berapa ada, sebab biasanya perasaan takut tu datang bila dah sampai situation yang menakutkan, dan tiba² terpaksa buat atau go through something yang scary. gegegege. cakap besar kejap! HAHAHA.

tapi syukur. baby kat dalam ni tak banyak kerenah. sungguh! dari makan minum, ayah dia tak pernah rasa susah. mama dia je yang rasa susah sebab terpaksa meminta dengan orang nak makan itu, nak makan ini. guguguuuu.

sekarang memang tak berapa nak berselera dalam makan². minum² adalah sangat! hari² mesti nak kena nescafe ais & bahananya dah dapat tadi. urine kotor! haa, padan muka mama dia. tapi alhamdulillah, tak sakit². dugaan kecik je tu. alhamdulillah. pendek kata mengandungkan bayi ini adalah sesuatu nikmat yang takda tolok bandingnya. sebab memang enjoy the wholeeeeee 8months+. tido jangan cakap la. letak kepala je terus nak tido. even merasa jugak siku² dia tapi boleh teruskan tido buat macam takda pape yang berlaku. sampaikan satu pagi, bila kena siku, terus terbawak ke dalam mimpi. mengadu dengan nani baby, yang baby siku² perut mama dia. grrr! mujur tak terjaga pagi² hari. puas sangat tido! jangan nanti dia dah keluar, dia meragam tengah² malam, kacau mama tido. kacau ayah takpe, sebab ayah memang suka kena kacau malam². ngeeee.

nama baby?

astaghfirullahal 'azimmm. dah listdown lameee dah. tapi belum sempat duduk semeja dengan hubby dan bincang nama apa nak letak. tapi kalau tanya mama dia sekarang, satu nama dah ada dah. sebab macam suka pulak sebut, sejuk hati dengar. tapi hubby tak suka. sebab kata dia, bila besar nanti, kat sekolah takut kena perli dengan kawan². isk isk. kite tak kisah dorang nak perli nama anak kite sebab bukan salah dia pun, lagipun nama tu ade maksud ape?? grrr. eh, kalau minat siti, boleh letak nama Siti Nurhaliza tak? Angelina? Megan?? ngeh ngeh.

baby stuff.

almost complete. yang tak complete are :

* almari baby

* bedak baby (small size)

* kelambu (mula² macam taknak sebab konpiden bilik takda nyamuk, tapi mama dia selalu kena baham ngan nyamuk!)

* bottle rack (orang cakap tak penting, tapi bagi kami penting!)

* raga laundry

* itu sahaja.

HAHA just imagine. dalam shopping list ada 15 pending item. baby stuff 5 items je, lagi 10?? tolong jangan tanya. sebab handbag pun termasuk dalam list. (:

tapi gudnews, bakal paksu dah belikan stroller untuk baby & hamper besarrr punya untuk mama. yess!