Αφιερωμένο σε όλους όσους γράφουν χωρίς να σκέφτονται, είτε γιατί δεν θέλουν,
είτε γιατί δεν μπορούν…
Οι απατεώνες πολιτικοί, με μια τους υπογραφή βγαίνουν από τη μιζέρια για πάντα και μεταφέρουν τα κλεμμένα σε off shore εταιρείες, νόμιμα και ηθικά, συνεπικουρούμενοι από:
- το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο, που καταληστεύει τη τσέπη μας, φοροδιαφεύγει και βγάζει τη λεία του εκτός Ελλάδας, σε φορολογικούς παραδείσους,
- από τη διαβρωμένη και μεταλλαγμένη «δικαιοσύνη» που εξοντώνει τον μικρό και αδύναμο και απαλλάσσει τους πραγματικούς εγκληματίες και τα καθάρματα
- και από τη δημοσιογραφική αλητεία, που «ντύνει» με λαϊκίστικα και δημαγωγικά τσιτάτα όλο αυτόν τον εμπαιγμό, έχουν καταφέρει να μας στρέψουν όλους εναντίον όλων.
Βγήκε ο Πάγκαλος και πέταξε την παπάρα του αιώνα «όλοι μαζί τα φάγαμε» και πανηγυρίζατε με ανακούφιση, σχεδόν ηδονή.
Βγήκε ο ανεκδιήγητος Ανδριανόπουλος, που έχει μπουκώσει τους πλούσιους με άπειρα δισεκατομμύρια – δικά μας χρήματα και μας είπε «οι πολίτες τα έφαγαν τα λεφτά, αυτοί να τα φέρουν πίσω» και δεν αντέδρασε κανένας.
Ναι, εμείς φταίμε για τα υποβρύχια που γέρνουν, για τα τρένα που δεν κάθονται στις ράγες, για τα μαχητικά που αγόρασαν χωρίς τον ηλεκτρονικό εξοπλισμό (!) και βρίσκονται καθηλωμένα στα υπόστεγα, αφού είναι άχρηστα. Εμείς φταίμε για όλα. Βαράτε μας.
Το σχέδιο είναι πολύ απλό, και ως τέτοιο, πολύ εύκολο να πετύχει. Χρόνια τώρα μας βιάζουν τον εγκέφαλο με μισές αλήθειες, με στόχο να διαιρέσουν εμάς για να μπορούν να βασιλεύουν αυτοί. Πέτυχαν να μας χωρίσουν σε στρατόπεδα και τώρα κάθονται αραχτοί στους καναπέδες και μας απολαμβάνουν που πετάμε μεταξύ μας πέτρες. Επειδή οι πέτρες, έτσι κι αλλιώς έπρεπε να ριχτούν και να ανοίξουν κεφάλια, κατόρθωσαν να τις στρέψουν μακριά από τα δικά τους και τώρα πέφτουν επί αδίκων.
Όλοι εσείς που ζωθήκατε τα φισεκλίκια, βγήκατε όψιμα στο αντάρτικο και διαμαρτύρεστε για τους «υπέρογκους» μισθούς των άλλων, του δημοσίου, που ήσασταν τόσα χρόνια ;
Να υποθέσω ότι αναζητούσατε θέση στο δημόσιο και δεν έγινε, γι’ αυτό και τόση χολή;
Αν είναι απαραίτητο μόνο το 1/5 των Δ.Υ., τότε γιατί σήμερα ταλαιπωρείστε στις ατέλειωτες ουρές και, επιτέλους, ποιοι ευθύνονται που είναι 5πλάσιοι; Αν φταίχτης είναι η γραφειοκρατία, γιατί δεν πετροβολάτε τους νομοθέτες μας που θέσπισαν τους νόμους και αρνούνται να τους αλλάξουν για να καλυτερεύσουν την καθημερινότητά μας ;
Βαρέθηκα πια να σας ακούω και να σας διαβάζω «ο αντιπαραγωγικός δημόσιος τομέας και ο παραγωγικός ιδιωτικός τομέας». Καθίστε επιτέλους να διαβάσετε έρευνες ξένων και Ελλήνων επιστημόνων, που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο και καταλήγουν ευθέως στο συμπέρασμα ότι το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας έγκειται στην αντιπαραγωγικότητα του ιδιωτικού τομέα.
Πόσο μπορεί να επιβαρύνει την ελληνική οικονομία η συμπεριφορά μιας ηλίθιας στην εφορία που μας ταλαιπωρεί ; Πόσο κακό μπορεί να κάνει στη τσέπη μας ο μαλάκας εκπαιδευτικός που λύνει σταυρόλεξο στην έδρα και λέει στα παιδιά να κάνουν ησυχία; Τι επίπτωση μπορεί να έχει στην οικονομία η τεράστια ουρά στο ΙΚΑ ή στα εξωτερικά ιατρεία; Ποια επιτέλους είναι αυτή η αντιπαραγωγικότητα του δημοσίου υπαλλήλου που μας βούλιαξε;
Αν απολυθούν 500.000 κοπρίτες (έτσι δεν τους λέτε;) και απομείνουν 100.000 παραγωγικοί, φαντάζεστε τι πρόκειται να γίνει; Θα βρίσκονται 80 μαθητές σε κάθε αίθουσα, μια νοσοκόμα σε κάθε κλινική, οι δικαστές θα δικάζουν υποθέσεις της προηγούμενης 30ετίας και η σύνταξη θα βγαίνει μετά από 20 χρόνια. Οι δε φόροι σας ΔΕΝ πρόκειται να μειωθούν στο ελάχιστο. Τι είναι αυτό που δεν σας αφήνει να δείτε πέρα από τη μύτη σας και να αντιληφθείτε το απλούστατο, πως οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων είναι αυτοί που κατά ένα πάρα πολύ μεγάλο μέρος στηρίζουν οικονομικά τη βιομηχανική παραγωγή, τα εργοστάσια, τις ιδιωτικές επιχειρήσεις, τα καταστήματα, το λιανεμπόριο.
Αναμασάτε την χιλιομασημένη τσίχλα των ρουφιάνων παπαγαλίσκων των 8:00 που για να στρέψουν αλλού την κουβέντα και τα πυρά τα έχουν βάλει συλλήβδην (και αυτό είναι που με διαολίζει) με όλους του Δ.Υ. «παίρνετε (όλοι !!!) πάρα πολλά και δεν κάνετε τίποτα για να τα αξίζετε;». Καθίσατε ποτέ να σκεφτείτε, μήπως έστω και ελάχιστοι από αυτούς τα αξίζουν; Μήπως κάποτε ξεπατώθηκαν στο διάβασμα, μήπως σήμερα ξεπατώνονται στη δουλειά για να καλύψουν τα κενά των υπολοίπων τεμπέληδων που αδίκως πληρώνονται; Μήπως δεν είναι όλοι ερπετά και χαραμοφάηδες;
Αφού όμως αποφασίσατε να πατήσετε την μπανανόφλουδα που σας πέταξαν και να πέσετε στη λούμπα, θα μπω και εγώ για λίγο στο παιχνιδάκι:
αναρωτιέστε έστω και τώρα που είναι ήδη αργά, μήπως δεν είναι ο δημόσιος τομέας που πληρώνει υπέρογκους μισθούς; Μήπως δεν βρίσκονται εκεί τα golden boys; Όλοι αυτοί οι κάφροι που σας κάνουν πλύση εγκεφάλου από τα Μέσα Μαζικής Αποβλάκωσης και Αποχαύνωσης, μήπως γνωρίζετε με τι ποσά αμείβονται ;
Και επειδή θα σπεύσουν οι κάθε λογής ανυποψίαστοι άσχετοι να αντιδράσουν με κουβέντες του στυλ «κι αυτός με τη σειρά του τα φέρνει», «αν τα αξίζει ας τα πάρει», «δεν τον πληρώνουμε εμείς αλλά οι ιδιοκτήτες των τηλεοπτικών σταθμών», να τους ενημερώσω ότι ένα μεγάλο κομμάτι, το μεγαλύτερο ίσως, από την επιβάρυνση των τιμών στα είδη ευρείας κατανάλωσης οφείλεται στις παχυλότατες αμοιβές των ταγών της «ενημέρωσης».
Δείτε την τιμή στο ράφι ενός «επώνυμου» προϊόντος που διαφημίζεται, πλάι στο «άγνωστο». Το κόστος παραγωγής (πρώτες ύλες, μισθοί, φόροι) είναι παρεμφερές. Ρωτήστε πόσες δεκάδες χιλιάδες ευρώ κοστίζει το 1 λεπτό διαφήμιση. Σε ένα μήνα; Εκατομμύρια. Σε 30 τηλεοπτικούς σταθμούς; Εκατοντάδες εκατομμύρια. Υποψιάζεστε ποιος τα πληρώνει όλα αυτά;
Αναρωτηθείτε γιατί δεν βγαίνει ΚΑΝΕΝΑ τρόφιμο ακατάλληλο και δεν υπάρχει δημοσιογραφική έρευνα που να το αποκαλύπτει. Δείτε ΟΛΕΣ οι δημοσιογραφικές εκπομπές, talk-show, τηλεπαράθυρα, κουτσομπολίστικες, ενημερωτικές, παιδικές, ή οποιαδήποτε άλλη, ποιους έχουν χορηγούς: βιομηχανίες γάλακτος, μπύρας, παιδικών τροφών, απορρυπαντικών. Αν υπάρξει εκπομπή να αποκαλύψει τη διαπλοκή με τα ΜΜΕ και τα καρτέλ που έχουν στήσει στη πλάτη μας, ο δημοσιογράφος θα απολυθεί, αν δεν βρεθεί με μια σφαίρα στη πλάτη. Και ο χορός της μούγκας, της αδιαφάνειας και της ψευδοενημέρωσης, καλά κρατεί.
Όταν πριν από λίγους μήνες ανακοινώθηκαν οι πρώτες μειώσεις σε μισθούς και επιδόματα των Δ.Υ (ορισμένα δικαίως) κάποιοι σχεδόν έκλαιγαν από χαρά και ανακούφιση. Πίστεψαν και τα λαμόγια δημοσιογράφους για μέσους μισθούς των 4.000-5.000 ευρώ, γιατί έτσι βόλευε την άγνοιά τους. Φαντάστηκαν ότι μειώσεις μισθών στο δημόσιο τομέα σημαίνει και φορολογικές ελαφρύνσεις στην ιδιωτική πρωτοβουλία και στους μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα.
Αντί να ενωθούμε όλοι εναντίον της λαίλαπας που τότε εμφανίστηκε, φροντίσατε να κλειστείτε στο σπίτι σας, αφού αυτό δεν κινδύνευε από τη φωτιά. Έτσι, τουλάχιστον, νομίζατε.
Τώρα που καίγεται το δικό σας σπίτι, μη ψάξετε να βρείτε πυροσβεστήρα στο σπίτι του γείτονα. Το σπίτι του κάηκε !…
Του Πέτρου Κ.