Κάτι παραπάνω απο μια απλή βόλτα ορειβατικού σκι στα Λευκά Όρη.

 Υπάρχουν δύο κορφές στα Λευκά Όρη, ο Γκίγκιλος και ο Βολακιάς που διαφέρουν σε πολύ μεγάλο βαθμό με τον υπόλοιπο ορεινό όγκο. Καθοριστικό ρόλο παίζει το φαράγγι της Σαμαριάς που χωρίζει τις δυο αυτές κορυφές από τις υπόλοιπες. Μπορεί κανείς να πει πως τα Λευκά Όρη είναι σχετικά ομαλά με ήπιες κλήσεις και πλαγιές και μικρές υψομετρικές διαφορές μιας και οι βάσεις των κορυφών βρίσκονται γύρω στα 1800 - 2000 μέτρα. Εξαίρεση αποτελούν ο Βολακιάς και ο Γκίγκιλος εξαιτίας των φαραγγιών που τις περιβάλλουν (Κλάδος, Τρυπητή, Σαμαριά).

Βολακιάς και Γκίγκιλος με σημειωμένα τα δύο λούκια που κατεβήκαμε φέτος με τα σκι.

 Χαρακτηριστικά λοιπόν αυτών των δυο είναι οι απόκρημνες πλαγιές, λούκια, κόψεις και οι μεγάλες υψομετρικές διαφορές. Οι νότιες και δυτικές πλαγιές δέχονται αρκετές επισκέψεις το καλοκαίρι, στις βορινές και ανατολικές όμως ορθοπλαγιές σπανίως θα δείτε άνθρωπο να βρίσκεται τριγύρω. Λίγοι άνθρωποι έχουν γνώση αυτού του τόπου, κι εγώ σίγουρα δεν είμαι ένας απ' αυτούς. Όλες οι πληροφορίες μας βασίζονται στους ανθρώπους που έζησαν μέσα στο χωριό της Σαμαριάς (350μ υψόμετρο) και γνωρίζουν τα μέρη αυτά μιας και εκεί καλλιεργούσαν και βοσκούσαν τα ζωντανά τους. Στη διάρκεια της κατοχής και του εμφυλίου το φαράγγι λειτούργησε ως χώρος προστασίας, καταφυγής και οργάνωσης της αντίστασης.

Όπως πολύ καλά καταλάβατε δεν είναι και ο καταλληλότερος τόπος για βόλτες με τα σκι, κάθε εξόρμηση στα μέρη αυτά είναι κάτι παραπάνω από μια απλή βόλτα ορειβατικού σκι. Οι προσβάσεις είναι περίεργες, η εύρεση του σωστού δρομολογίου απαιτεί εξαιρετική γνώση του πεδίου, το σχοινί σχεδόν πάντα θα χρειαστεί, τα λάθη δεν επιτρέπονται, η τύχη πρέπει να είναι με το μέρος μας και το πιο γαμάτο στην όλη υπόθεση είναι η έξοδος από τις καταβάσεις - λούκια και η επιστροφή μέσα από το φαράγγι της Σαμαριάς.

Το Β.λούκι του Βολακιά.. ή μάλλον το 1/3 του γιατί το υπόλοιπο δε φαίνεται!

Στην κορυφή του Βολακιά. Στο βάθος το Λυβικό, η Γαύδος, η παραλία του Αγ.Παύλου,
απέναντι ο κύριος όγκος των Λ.Ορέων και στο κέντρο η απόκρημνη ανατολική του Βολακιά.

Τοπία που κόβουν την ανάσα και σκηνικά που σπάνια θα αντικρίσει κανείς σε ελληνικά βουνά, συνθέτουν ένα μοναδικό σκηνικό και συναισθήματα που δύσκολα μπορούν να αποτυπωθούν με λόγια ή εικόνες..

Παρακάτω και τα δύο βίντεο από τις πρόσφατες βόλτες μας στο Βολακιά.

Βόρειο λούκι του Βολακιά - Απρίλιος 2015



 Ανατολικό λούκι του Βολακιά - Ιανουάριος 2015