Η Ιστοσελίδα Εύχεται Σε Όλους...
Καλωσήρθατε στη λογοτεχνική ιστοσελίδα του Διάττοντα Αβρού. Εδώ μπορείτε να διαβάσετε έργα του ίδιου (οι ποιητικές συλλογές αναφέρονται στη δεξιά πλευρική στήλη) αλλά και άλλων δημιουργών. Σε περίπτωση που θέλετε να επικοινωνήσετε μαζί του (π.χ. για να πείτε απλά τη γνώμη σας ή για να δημοσιεύσετε κάποιο κείμενό σας), μπορείτε να συμπληρώσετε τη φόρμα επικοινωνίας στη οριζόντια μπάρα του μενού ή να στείλετε μήνυμα στο e-mail που αναγράφεται δεξιά. Καλές σας αναγνώσεις...
Σημείωση: Δυστυχώς ένα (πολύ) μικρό μέρος του συνολικού αριθμού ποιημάτων έχει ανέβει μέχρι στιγμής κι απ' αυτά τα ποιήματα λίγα έχουν την οριστική μορφή τους (τα περισσότερα δεν έχουν ακόμα υποστεί την τελική επεξεργασία)... Το Blog εδώ και πολύ καιρό είναι παροπλισμένο...
Σημείωση: Δυστυχώς ένα (πολύ) μικρό μέρος του συνολικού αριθμού ποιημάτων έχει ανέβει μέχρι στιγμής κι απ' αυτά τα ποιήματα λίγα έχουν την οριστική μορφή τους (τα περισσότερα δεν έχουν ακόμα υποστεί την τελική επεξεργασία)... Το Blog εδώ και πολύ καιρό είναι παροπλισμένο...
- ΑΡΧΙΚΗ
- ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ Α - Μ
- Α - Β
- Αβρός Διάττων
- Αγγελάκη-Ρουκ Κατερίνα
- Αγγελάκης Λευτέρης
- Άγρας Τέλλος
- Αθάνας Γεώργιος
- Αιλιανού Έφη
- Αλεβίζος Άρις
- Αλεξάκης Ορέστης
- Αλεξάνδρου Άρης
- Αλεξίου Ιγνάτιος
- Αναγνωστάκης Μανώλης
- Αντωνάτος Νίκος
- Βαρβέρης Γιάννης
- Βασιλειάδης Σπυρίδων
- Βιζυηνός Γεώργιος
- Βλαβιανός Χάρης
- Βρεττάκος Νικηφόρος
- Verlaine Paul
- Γ - Δ
- Ε - Ζ
- Η - Θ
- Ι - Κ
- Λ - Μ
- Α - Β
- ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ Ν - Ω
- AUDIO - VIDEO
- ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2012
Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2012
Κυριακή 9 Δεκεμβρίου 2012
Κώστας Καρυωτάκης - Χαμόγελο
Παίρνοντας αφορμή απ' το κλείσιμο του συνοπτικού αφιερώματος στον Κωστή Παλαμά πριν από λίγες μέρες οδηγηθήκαμε στο σονέτο της σημερινής ανάρτησης (με την οποία η ιστοσελίδα κλείνει 4 χρόνια παρουσίας στα δικτυακά λογοτεχνικά δρώμενα).
Διαβάζοντας το παρακάτω 14στιχο ο μυημένος αναγνώστης πλήττεται από ένα περίσσευμα αρνητικού συναισθήματος! Κυρίως από μια ανείπωτη πίκρα που απορρέει απ' την οδυνηρή απορία: Γιατί ο δημιουργός αυτού του ποιήματος να "φύγει" τόσο νωρίς...
Το αριστούργημα αυτό της Ελληνικής Λογοτεχνίας έχουμε την ευκαιρία να το ακούσουμε στο audio που ακολουθεί (απ' το προσωπικό μου αρχείο)...
Χαμόγελο
Απόψε είναι σαν όνειρο το δείλι.
Απόψε η λαγκαδιά στα μάγια μένει.
Δε βρέχει πια κι η κόρη αποσταμένη
στο μουσκεμένο ξάπλωσε τριφύλλι.
Σα δυο κεράσια χώρισαν τα χείλη.
Κι έτσι βαθιά, γιομάτα ως ανασαίνει,
στο στήθος της ανεβοκατεβαίνει
το πλέον αδρό τριαντάφυλλο τ’ Απρίλη.
Ξεφεύγουν απ’ το σύννεφο αχτίδες
και κρύβονται στα μάτια της. Τη βρέχει
μια λεμονιά με δυο δροσοσταλίδες
που στάθηκαν στο μάγουλο διαμάντια
και που θαρρείς το δάκρυ της πως τρέχει
καθώς χαμογελά στον ήλιο αγνάντια.
Διαβάζοντας το παρακάτω 14στιχο ο μυημένος αναγνώστης πλήττεται από ένα περίσσευμα αρνητικού συναισθήματος! Κυρίως από μια ανείπωτη πίκρα που απορρέει απ' την οδυνηρή απορία: Γιατί ο δημιουργός αυτού του ποιήματος να "φύγει" τόσο νωρίς...
Το αριστούργημα αυτό της Ελληνικής Λογοτεχνίας έχουμε την ευκαιρία να το ακούσουμε στο audio που ακολουθεί (απ' το προσωπικό μου αρχείο)...
Χαμόγελο
Απόψε είναι σαν όνειρο το δείλι.
Απόψε η λαγκαδιά στα μάγια μένει.
Δε βρέχει πια κι η κόρη αποσταμένη
στο μουσκεμένο ξάπλωσε τριφύλλι.
Σα δυο κεράσια χώρισαν τα χείλη.
Κι έτσι βαθιά, γιομάτα ως ανασαίνει,
στο στήθος της ανεβοκατεβαίνει
το πλέον αδρό τριαντάφυλλο τ’ Απρίλη.
Ξεφεύγουν απ’ το σύννεφο αχτίδες
και κρύβονται στα μάτια της. Τη βρέχει
μια λεμονιά με δυο δροσοσταλίδες
που στάθηκαν στο μάγουλο διαμάντια
και που θαρρείς το δάκρυ της πως τρέχει
καθώς χαμογελά στον ήλιο αγνάντια.
Ετικέτες
Καρυωτάκης Κώστας,
Μεσοπόλεμος,
Ποίηση,
Audio Video
Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2012
Κωστής Παλαμάς - Οι Δρόμοι
Στο τελευταίο μέρος του μικρού αφιερώματος στον Κωστή Παλαμά διάλεξα άλλο ένα δείγμα της εκπληκτικής ποιητικής του δεινότητας! Αυτή τη φορά έχουμε να κάνουμε μ' ένα εντυπωσιακό σονέτο!
Οι Δρόμοι
Στο πλάι σου να 'μαι!
Οι δρόμοι! Οι δρόμοι!
Ω γλύκα! Ω τρόμοι!
Και περπατάμε.
Θεός κυβερνά με,
μιας μάγισσας γνώμη,
του κόσμου οι νόμοι.
Πάμε; Πετάμε!
Του ονείρου η χώρα,
στο πλάι σου τώρα.
Όλα τ' άλλα, ξένα.
Και δε γνωρίζω
πού πάω, τι ορίζω.
Το φως ή εσένα!
Οι Δρόμοι
Στο πλάι σου να 'μαι!
Οι δρόμοι! Οι δρόμοι!
Ω γλύκα! Ω τρόμοι!
Και περπατάμε.
Θεός κυβερνά με,
μιας μάγισσας γνώμη,
του κόσμου οι νόμοι.
Πάμε; Πετάμε!
Του ονείρου η χώρα,
στο πλάι σου τώρα.
Όλα τ' άλλα, ξένα.
Και δε γνωρίζω
πού πάω, τι ορίζω.
Το φως ή εσένα!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)