Τελευταίο μέρος του αφιερώματος για τον Κώστα Στεργιόπουλο και θα πω μόνο αυτό:
Ο Κώστας Στεργιόπουλος είναι ένας πνευματικός ήλιος γεμάτος από ακτίνες και δέσμες φωτός οι οποίες σίγουρα πλεονάζουν πάνω του, κι όπου πέφτουν, κατακλύζουν θετικά! Υπερβατικός πάντα καθώς τ' όνομά του είναι ταυτόσημο με την Αποστολή και την Προσφορά!...
Διάττων Αβρός
Καλωσήρθατε στη λογοτεχνική ιστοσελίδα του Διάττοντα Αβρού. Εδώ μπορείτε να διαβάσετε έργα του ίδιου (οι ποιητικές συλλογές αναφέρονται στη δεξιά πλευρική στήλη) αλλά και άλλων δημιουργών. Σε περίπτωση που θέλετε να επικοινωνήσετε μαζί του (π.χ. για να πείτε απλά τη γνώμη σας ή για να δημοσιεύσετε κάποιο κείμενό σας), μπορείτε να συμπληρώσετε τη φόρμα επικοινωνίας στη οριζόντια μπάρα του μενού ή να στείλετε μήνυμα στο e-mail που αναγράφεται δεξιά. Καλές σας αναγνώσεις...
Σημείωση: Δυστυχώς ένα (πολύ) μικρό μέρος του συνολικού αριθμού ποιημάτων έχει ανέβει μέχρι στιγμής κι απ' αυτά τα ποιήματα λίγα έχουν την οριστική μορφή τους (τα περισσότερα δεν έχουν ακόμα υποστεί την τελική επεξεργασία)... Το Blog εδώ και πολύ καιρό είναι παροπλισμένο...
Σημείωση: Δυστυχώς ένα (πολύ) μικρό μέρος του συνολικού αριθμού ποιημάτων έχει ανέβει μέχρι στιγμής κι απ' αυτά τα ποιήματα λίγα έχουν την οριστική μορφή τους (τα περισσότερα δεν έχουν ακόμα υποστεί την τελική επεξεργασία)... Το Blog εδώ και πολύ καιρό είναι παροπλισμένο...
- ΑΡΧΙΚΗ
- ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ Α - Μ
- Α - Β
- Αβρός Διάττων
- Αγγελάκη-Ρουκ Κατερίνα
- Αγγελάκης Λευτέρης
- Άγρας Τέλλος
- Αθάνας Γεώργιος
- Αιλιανού Έφη
- Αλεβίζος Άρις
- Αλεξάκης Ορέστης
- Αλεξάνδρου Άρης
- Αλεξίου Ιγνάτιος
- Αναγνωστάκης Μανώλης
- Αντωνάτος Νίκος
- Βαρβέρης Γιάννης
- Βασιλειάδης Σπυρίδων
- Βιζυηνός Γεώργιος
- Βλαβιανός Χάρης
- Βρεττάκος Νικηφόρος
- Verlaine Paul
- Γ - Δ
- Ε - Ζ
- Η - Θ
- Ι - Κ
- Λ - Μ
- Α - Β
- ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ Ν - Ω
- AUDIO - VIDEO
- ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2009
Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2009
Αφιέρωμα Στον Κώστα Στεργιόπουλο (2ο Μέρος)
(συνέχεια απ' την προηγούμενη ανάρτηση) Αυτό το video λοιπόν το "έσπασα" σε 3 μέρη και το παρουσιάζω σε 3 αντίστοιχες αναρτήσεις, σήμερα κι αύριο. Αναπαράγω έτσι μια προσπάθεια άλλων, κι επαναλαμβάνω έστω και μ' αυτόν τον τρόπο, άλλο ένα αφιέρωμα στο τόσο λαμπρό όνομά του, για ν' ακουστεί άλλη μια φορά. Όχι πως ο επιφανής και καταξιωμένος λογοτέχνης και καθηγητής το έχει ανάγκη, και μάλιστα από μένα, αλλά γιατί τ' αξίζει κι έτσι αισθάνομαι εγώ μέσα μου (συνέχεια στην επόμενη ανάρτηση)...
Διήμερο Αφιέρωμα Στον Κώστα Στεργιόπουλο (σε 3 μέρη)
Πριν 2 μήνες ακριβώς ασχολήθηκα και πάλι με την εξέχουσα πνευματική φυσιογνωμία της χώρας μας, τον Κώστα Στεργιόπουλο! Με το που ολοκλήρωσα όμως το κείμενο και πραγματοποίησα εκείνη την ανάρτηση, απ' την πρώτη κιόλας στιγμή σχημάτισα τη γνώμη πως αυτό που είχα κάνει δεν ήταν αρκετό. Μα πως μπορεί να ολοκληρώσει κανείς την αναφορά του σε τέτοια μεγέθη!
Έτσι, όλο αυτό το διάστημα είχα αυτή την ανησυχία. Μέχρι που προ ημερών, εντόπισα ένα αφιέρωμα που έκανε κρατικό κανάλι στον Κώστα Στεργιόπουλο, το 2005 (συνέχεια στην επόμενη ανάρτηση)...
Έτσι, όλο αυτό το διάστημα είχα αυτή την ανησυχία. Μέχρι που προ ημερών, εντόπισα ένα αφιέρωμα που έκανε κρατικό κανάλι στον Κώστα Στεργιόπουλο, το 2005 (συνέχεια στην επόμενη ανάρτηση)...
Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2009
Σπυρίδων Βασιλειάδης - Αττικαί Νύκτες
Εδώ κι έξι χρόνια κυκλοφορούν και πάλι τα Άπαντα του μεγάλου Έλληνα Λογοτέχνη, Σπυρίδωνα Βασιλειάδη (ή, καλύτερα, μια επιλογή απ' το λογοτεχνικό και κριτικό του έργο σε 359 σελίδες). Εκδότης είναι το Ίδρυμα Κώστα κι Ελένης Ουράνη. Όποιος θέλει να διαβάσει ένα σύντομο βιογραφικό του σπουδαίου αυτού υπηρέτη της Τέχνης (Πάτρα 1845 - Παρίσι 1874), μπορεί να το κάνει εδώ.
Στο σημείο αυτό παραθέτω ένα μικρό απάνθισμα απ' το έργο του:
1. Ερρέτω γερόντων η φιλοσοφία,
ερρέτω μελέτη και πλάτος σπουδής!
Αλήθεια μόνη ―γυνή ευειδής―
τα άλλα, βλακεία.
2. Είναι τυφλή η μοίρα μας, γριά ξεμωραμένη,
χώνει στη γη το σμάραγδο, στη νύχτα άστρα ραίνει,
στον ξηραμένο πλάτανο πλέκει κισσού κλωνάρια,
στολίζει και το θάνατο με νιες και παλληκάρια!
3. Άλλα έθνη εν τη ειρήνη ηδυνήθησαν να ετοιμασθώσι και ενοπλισθώσιν· η Ελλάς μόνον εν τοις κινδύνοις και τη επιστάση αμέσω ανάγκη γίνεται κολοσσιαία. Είναι τούτο στέρησις βαθέος νοός, νοός τηλεσκόπου, είναι φύσις νωχελής και απρακτούσα μεθ’ όλας του λογικού τας υπαγορεύσεις;... Η αληθής ζωή παρ’ ημίν είναι μόνος ο ενθουσιασμός!
4. Η νηπιότης... δέλεαρ γλυκύ και πλάνον είναι,
μέλι προσχρίον άνωθεν του βίου τον κρατήρα,
όθεν αντλούνται έπειτα ψεύδη, κλαυθμοί, οδύναι.
5. Τον άγγελον κοιμώμενον, ω μήτερ, μη εγγίζης,
αλλ’ άφες το να κοιμηθή στιγμάς χρυσής γαλήνης.
Αχ! πόσον ανεκτίμητος η ώρα, δεν γνωρίζεις,
όταν κοιμάται το μικρόν εις ύπνον ευφροσύνης!
6. Η μνήμη, μνήμα ανοικτόν, τον νουν οπίσω τρέπει,
η λήθη είναι η ζωή· εμπρός η λήθη βλέπει.
7. Ναι, είναι τάφος της ψυχής το έγκλειστον βιβλίον,
ιδέας, πόθους, ψάλματα του γράψαντος εκάστου
ως κόκκαλα εγκλείον·
8. Τρέχει ο χρόνος· άτεγκτος το παν καταδαμάζει,
και ρίπτει Ναπολέοντας, και έθνη κατατρώγει,
και φθείρει, θάπτει, σφάζει·
πλην γόνυ κλίνει ευσεβές ένθα γραπτοί οι λόγοι.
Δεν φθείρεται, δεν σβήνει
ό,τ’ η ψυχή αθάνατος επί του χάρτου χύνει!
9. Σκηνή απάτης, γόητρον ο κόσμος και η φύσις·
αλλ’ η μαγεία λύεται τον κόσμον αν εγγίσης.
Είναι οι πόθοι του θνητού χρυσά του μύθου μήλα·
τα θίγεις; Καταρρέουσιν ως φθινοπώρου φύλλα.
10. Από της Ανατολής εχύθησαν επί του κόσμου τούτου δύο μέγιστοι χείμαρροι φωτός: ο Ήλιος κι η Ελλάς. Ο είς έδωκε και φέρει το φως εις την γην, εις την ψυχήν ο άλλος.
11. Η εργασία... της ζωής παραμυθία μόνη!
Όταν του κόπου ο ιδρώς το σώμα περιβρέχη,
του βίου άγιον λουτρόν, τον βίον βαλσαμώνει
και λησμονείς οίον η γη μοιραίον δρόμον τρέχει.
12. Ως θερμός εραστής ερωμένην
μετά χρόνον πολύ απαντά,
την Ακρόπολιν εγειρομένην
αναβλέπει καθείς και σκιρτά.
Χιονώδης αυτή και μεγάλη
μειδιά εις τον Φοίβον χυτόν
και φιλούνται ενάμιλλα κάλλη
δύο έργων, Θεού και θνητών.
13. Ό,τι η ψυχή αισθάνεται και βλέπει η καρδία
δεν λέγει η ανθρώπινος και μικρολόγος γλώσσα·
ουδέποτε η γλώσσα μας θα εναρθρώση όσα
καλύπτει η απέραντος του στήθους μας σκοτία.
Είν’ η ψυχή ωκεανός, και εις αυτής τα βάθη
ω! πόσα, πόσ’ ανώνυμα περιδινούνται πάθη!
14. Ο ποιητής αποκαλύπτει νέον και άγνωστον κόσμον. Διά τούτο, αν δεν εννοήται, δίκαιον και ευγενές είναι να μην υβρίζηται. Οι στίχοι της ποιήσεως είναι βόμβαι πυριστεφείς, φερόμεναι εις τοσούτον απώτατα του μέλλοντος σημεία, ώστε πολλάκις μετά αιώνας φθάνει εκεί, οιονεί υποσκάζουσα, η δειλή ανθρωπότης...
15. Ομοιάζουσιν οι ποιηταί πρώτοι την κηρίνην λαμπάδα, ήτις, απαλώς τους άλλους φωτίζουσα, αυτή σκληρώς καίεται και αναλίσκεται...
ΣΧΟΛΙΟ: Αυτή είναι η γραφή του Σπυρίδωνα Βασιλειάδη! Κραδαίνοντας τη λύρα του ρομαντισμού και της καθαρεύουσας (ισχυρό όπλο στα χέρια του), ξεπέρασε τα όρια της Λογοτεχνίας κι έφτασε μέχρι και τη Φιλοσοφία! Κι έφυγε μόλις 30 χρονών...
Και να προσθέσω τούτο: Ο Καρυωτάκης είναι ο Ποιητής απ' τον οποίο ξεκίνησα. Μου άρεσε πολύ και στην προσπάθειά μου να μάθω περισσότερα γι' αυτόν, φυσικό ήταν να ψάξω να βρω από που ξεκίνησε κι από ποιους επηρεάστηκε. Κι εκεί βρήκα το Σπυρίδωνα Βασιλειάδη (πριν 25 χρόνια...)
Διάττων Αβρός
Στο σημείο αυτό παραθέτω ένα μικρό απάνθισμα απ' το έργο του:
1. Ερρέτω γερόντων η φιλοσοφία,
ερρέτω μελέτη και πλάτος σπουδής!
Αλήθεια μόνη ―γυνή ευειδής―
τα άλλα, βλακεία.
2. Είναι τυφλή η μοίρα μας, γριά ξεμωραμένη,
χώνει στη γη το σμάραγδο, στη νύχτα άστρα ραίνει,
στον ξηραμένο πλάτανο πλέκει κισσού κλωνάρια,
στολίζει και το θάνατο με νιες και παλληκάρια!
3. Άλλα έθνη εν τη ειρήνη ηδυνήθησαν να ετοιμασθώσι και ενοπλισθώσιν· η Ελλάς μόνον εν τοις κινδύνοις και τη επιστάση αμέσω ανάγκη γίνεται κολοσσιαία. Είναι τούτο στέρησις βαθέος νοός, νοός τηλεσκόπου, είναι φύσις νωχελής και απρακτούσα μεθ’ όλας του λογικού τας υπαγορεύσεις;... Η αληθής ζωή παρ’ ημίν είναι μόνος ο ενθουσιασμός!
4. Η νηπιότης... δέλεαρ γλυκύ και πλάνον είναι,
μέλι προσχρίον άνωθεν του βίου τον κρατήρα,
όθεν αντλούνται έπειτα ψεύδη, κλαυθμοί, οδύναι.
5. Τον άγγελον κοιμώμενον, ω μήτερ, μη εγγίζης,
αλλ’ άφες το να κοιμηθή στιγμάς χρυσής γαλήνης.
Αχ! πόσον ανεκτίμητος η ώρα, δεν γνωρίζεις,
όταν κοιμάται το μικρόν εις ύπνον ευφροσύνης!
6. Η μνήμη, μνήμα ανοικτόν, τον νουν οπίσω τρέπει,
η λήθη είναι η ζωή· εμπρός η λήθη βλέπει.
7. Ναι, είναι τάφος της ψυχής το έγκλειστον βιβλίον,
ιδέας, πόθους, ψάλματα του γράψαντος εκάστου
ως κόκκαλα εγκλείον·
8. Τρέχει ο χρόνος· άτεγκτος το παν καταδαμάζει,
και ρίπτει Ναπολέοντας, και έθνη κατατρώγει,
και φθείρει, θάπτει, σφάζει·
πλην γόνυ κλίνει ευσεβές ένθα γραπτοί οι λόγοι.
Δεν φθείρεται, δεν σβήνει
ό,τ’ η ψυχή αθάνατος επί του χάρτου χύνει!
9. Σκηνή απάτης, γόητρον ο κόσμος και η φύσις·
αλλ’ η μαγεία λύεται τον κόσμον αν εγγίσης.
Είναι οι πόθοι του θνητού χρυσά του μύθου μήλα·
τα θίγεις; Καταρρέουσιν ως φθινοπώρου φύλλα.
10. Από της Ανατολής εχύθησαν επί του κόσμου τούτου δύο μέγιστοι χείμαρροι φωτός: ο Ήλιος κι η Ελλάς. Ο είς έδωκε και φέρει το φως εις την γην, εις την ψυχήν ο άλλος.
11. Η εργασία... της ζωής παραμυθία μόνη!
Όταν του κόπου ο ιδρώς το σώμα περιβρέχη,
του βίου άγιον λουτρόν, τον βίον βαλσαμώνει
και λησμονείς οίον η γη μοιραίον δρόμον τρέχει.
12. Ως θερμός εραστής ερωμένην
μετά χρόνον πολύ απαντά,
την Ακρόπολιν εγειρομένην
αναβλέπει καθείς και σκιρτά.
Χιονώδης αυτή και μεγάλη
μειδιά εις τον Φοίβον χυτόν
και φιλούνται ενάμιλλα κάλλη
δύο έργων, Θεού και θνητών.
13. Ό,τι η ψυχή αισθάνεται και βλέπει η καρδία
δεν λέγει η ανθρώπινος και μικρολόγος γλώσσα·
ουδέποτε η γλώσσα μας θα εναρθρώση όσα
καλύπτει η απέραντος του στήθους μας σκοτία.
Είν’ η ψυχή ωκεανός, και εις αυτής τα βάθη
ω! πόσα, πόσ’ ανώνυμα περιδινούνται πάθη!
14. Ο ποιητής αποκαλύπτει νέον και άγνωστον κόσμον. Διά τούτο, αν δεν εννοήται, δίκαιον και ευγενές είναι να μην υβρίζηται. Οι στίχοι της ποιήσεως είναι βόμβαι πυριστεφείς, φερόμεναι εις τοσούτον απώτατα του μέλλοντος σημεία, ώστε πολλάκις μετά αιώνας φθάνει εκεί, οιονεί υποσκάζουσα, η δειλή ανθρωπότης...
15. Ομοιάζουσιν οι ποιηταί πρώτοι την κηρίνην λαμπάδα, ήτις, απαλώς τους άλλους φωτίζουσα, αυτή σκληρώς καίεται και αναλίσκεται...
ΣΧΟΛΙΟ: Αυτή είναι η γραφή του Σπυρίδωνα Βασιλειάδη! Κραδαίνοντας τη λύρα του ρομαντισμού και της καθαρεύουσας (ισχυρό όπλο στα χέρια του), ξεπέρασε τα όρια της Λογοτεχνίας κι έφτασε μέχρι και τη Φιλοσοφία! Κι έφυγε μόλις 30 χρονών...
Και να προσθέσω τούτο: Ο Καρυωτάκης είναι ο Ποιητής απ' τον οποίο ξεκίνησα. Μου άρεσε πολύ και στην προσπάθειά μου να μάθω περισσότερα γι' αυτόν, φυσικό ήταν να ψάξω να βρω από που ξεκίνησε κι από ποιους επηρεάστηκε. Κι εκεί βρήκα το Σπυρίδωνα Βασιλειάδη (πριν 25 χρόνια...)
Διάττων Αβρός
Πέμπτη 5 Νοεμβρίου 2009
Εκδηλώσεις Για Τα 100 Χρόνια Απ' Τη Γέννηση Του Γιάννη Ρίτσου
Εκδηλώσεις Του Θεάτρου ΣΥΝ ΚΑΤΙ - Σύνολο Τέχνης
1. Παράσταση
Στα πλαίσια του εορτασμού του έτους Ρίτσου, η Θεατρική Ομάδα «ΣΥΝ ΚΑΤΙ» – Σύνολο Τέχνης παρουσιάζει στο θέατρο «Έναστρον», απ' την Παρασκευή 16 Οκτωβρίου, τον «Ορέστη» και την «Επιστροφή Της Ιφιγένειας», δύο απ' τους κορυφαίους δραματικούς μονολόγους του κορυφαίου Έλληνα Ποιητή απ' τη συλλογή «Τέταρτη Διάσταση», σε μια ενιαία παράσταση με τον γενικό τίτλο «Η Μυστική Μοναξιά Των Ατρειδών».
Τα δύο έργα αποτελούν μια ενότητα: την τραγική περιπέτεια των παιδιών του Αγαμέμνονα, απ' την ολονύχτια δοκιμασία του Ορέστη πριν αναλάβει τον φόνο της μητέρας του ως το οριστικό κλείσιμο του σπιτιού του Ατρέα, χρόνια μετά, τη νύχτα της επιστροφής της Ιφιγένειας απ' την Ταυρίδα και τον σπαρακτικό αποχαιρετισμό των δύο αδελφών. Ο Ορέστης κι η Ιφιγένεια ξαναζούν τον τραγικό κύκλο των Μυκηνών μέσα στη σύγχρονη πραγματικότητα. Ο Ρίτσος μεταφέρει τις μυθικές συγκρούσεις των ηρώων στο σήμερα κι έτσι υπογραμμίζει την ενότητα και τραγικότητα του Ελληνισμού μέσα στους αιώνες, με την βοήθεια μιας γλώσσας εκρηκτικά σύγχρονης.
Σκηνοθεσία: Κώστας Κωνσταντόπουλος, Μουσική: Σταμάτης Σπανουδάκης, Κοστούμια: Καλλιόπη Κατσίπη, Φωτισμοί: Χριστίνα Θανάσουλα, Φωτογραφίες: Κλεοπάτρα Σάρλη, Βοηθοί Σκηνοθέτη: Κωστής Σαββιδάκης, Ελένη Κωνσταντίνου. Παίζουν οι ηθοποιοί: α)ΟΡΕΣΤΗΣ: Ορέστης: Ορέστης Τρίκας, Πυλάδης: Κώστας Βαρσάμης, Ηλέκτρα: Ελένη Κωνσταντίνου, και β)Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΙΦΙΓΕΝΕΙΑΣ: Ιφιγένεια: Χριστίνα Τασκασαπίδου και Ορέστης: Ορέστης Τρίκας.
Οι δύο αυτοί μονόλογοι είχαν ανέβει σε ενιαία παράσταση με τίτλο «Η Μοναξιά Των Ατρειδών» για πρώτη φορά το 1988 στο ΚΘΒΕ, και το 1990 στην Αθήνα, στο θέατρο ΚΑΒΑ, σε σκηνοθεσία του Μ.Βολανάκη, με τον Κωνσταντίνο Κωνσταντόπουλο στο ρόλο του Ορέστη και την Μαρία Κατσιαδάκη στο ρόλο της Ιφιγένειας.
Η παράσταση είναι αφιερωμένη στη μνήμη του Μ. Βολανάκη.
Θέατρο «Έναστρον», Μπουμπουλίνας και Δεληγιάννη 19, Αθήνα (πίσω απ' τ' Αρχαιολογικό Μουσείο). Κρατήσεις θέσεων τηλ: 210 7249638. Παραστάσεις: Σάββατο και Κυριακή στις 21.15, από 16 Οκτωβρίου 2009 μέχρι και 24 Ιανουαρίου 2010.
2. Φεστιβάλ Μονολόγων
Στο πλαίσιο της επαιτείου των 100 χρόνων απ' τη γέννηση του Γιάννη Ρίτσου, το θέατρο «ΣΥΝ ΚΑΤΙ» – Σύνολο Τέχνης διοργανώνει, το ίδιο χρονικό διάστημα, φεστιβάλ μονολόγων απ' την «Τέταρτη Διάσταση» του μεγάλου Έλληνα Ποιητή. Θα φιλοξενηθούν παλαιότερες και νεώτερες παραγωγές του υπέροχου αυτού έργου του Ρίτσου.
Συμμετέχουν οι:
«Ορέστης» 28, 30 & 31 Οκτωβρίου 2009. Σκηνοθεσία κι ερμηνεία: Νίκος Αϊβαλής.
«Η Σονάτα Του Σεληνόφωτος» 5, 6 & 7 Νοεμβρίου 2009. Σκηνοθεσία κι ερμηνεία: Λήδα Δημητρίου.
«Κάτω Απ’ Τον Ίσκιο Του Βουνού» 25, 26, 27, 28 & 29 Νοεμβρίου 2009. Σκηνοθεσία κι ερμηνεία: Κερασία Σαμαρά.
«Περσεφόνη» 2, 3, 4, 5 & 6 Δεκεμβρίου 2009. Σκηνοθεσία: Αλεξάνδρα Παπαγεωργίου, Περσεφόνη: Δημήτρης Χαβρές.
«Περσεφόνη» 9 & 10 Δεκεμβρίου 2009. Σκηνοθεσία κι ερμηνεία: Γεωργία Γεωργόνη και Μαρία Πολυχρόνη.
«H Σονάτα Του Σεληνόφωτος» στα Γαλλικά 12 & 13 Δεκεμβρίου 2009. Σκηνοθεσία: Μάρσα Μακρή, Γυναίκα με τα μαύρα: Κατερίνα Διδασκάλου, Νέος: Νικόλας Κοντογιάννης.
«H Σονάτα Του Σεληνόφωτος» 17, 18, 19 & 20 Δεκεμβρίου 2009. Σκηνοθεσία: Γιώργος Μπινιάρης, Θεατρική ερμηνεία: Έφη Ροδίτη.
«Το Παράθυρο» στα Αλβανικά 22 & 23 Δεκεμβρίου 2009. Σκηνική απόδοση - ερμηνεία: Ένκε Φεζολλάρι, Μετάφραση: Φρίντα Μπεντάι.
«Χρυσόθεμις» 26, 27, 28, 29 & 30 Δεκεμβρίου 2009. Σκηνοθεσία: Δημήτρης Σκλάβος, Παίζουν: Έλενα Παπαβασιλείου - Άννα Μερτζάνη.
«Κατά Πρόσωπο» 2 & 3 Ιανουαρίου 2010. Σκηνοθετική επιμέλεια: Ματίνα Μόσχοβη, Ερμηνεία: Θωμάς Βελισσάρης.
«Περσεφόνη» 4, 5, 6, 7 & 8 Ιανουαρίου 2010. Σκηνοθεσία: Μανώλης Ιωνάς, Περσεφόνη: Χριστίνα Καζάζη.
«Όταν Έρχεται Ο Ξένος» στα Γερμανικά 9 & 10 Ιανουαρίου 2010. Σκηνοθεσία: Martin Scharnhorst, Ερμηνεία: Michael Seibel.
«Φιλοκτήτης» 13, 14, 15, 16 & 17 Ιανουαρίου 2010. Ιδέα - Σκηνοθεσία: Δημήτρης Φοινίτσης, Νεοπτόλεμος: Βασίλης Μαργέτης.
«Φαίδρα» 21, 22, 23 & 24 Ιανουαρίου 2010. Σκηνοθεσία: Κωστής Τσώνος, Επιμέλεια κειμένου: Αντώνης Γαλέος, Φαίδρα: Δώρα Χρυσικού.
3. Ταινίες
Παράλληλα θα προβάλλονται και ταινίες Ελλήνων δημιουργών, γύρω απ' τη ζωή και το έργο του Ποιητή, σε συνεργασία με το τμήμα θεάτρου της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Συμμετέχουν οι σκηνοθέτες: Ακρίδας Χρήστος, Βερνίκος Δημήτρης, Γιατζουζάκης Δημήτρης, Κούμουρος Γιώργος, Ξυθάλης Νίκος, Παπαγιαννίδης Τάκης, Σολδάτος Γιάννης, Χαρωνίτης Λευτέρης, Σμαραγδής Γιάννης, Μπινιαδάκη Νάνσυ και Ρικάκη Λουκία.
Στις φωτογραφίες εικονίζονται ο μεγάλος μας Ποιητής Γιάννης Ρίτσος, κι οι δυο ηθοποιοί, Χριστίνα Τασκασαπίδου και Ορέστης Τρίκας.
1. Παράσταση
Στα πλαίσια του εορτασμού του έτους Ρίτσου, η Θεατρική Ομάδα «ΣΥΝ ΚΑΤΙ» – Σύνολο Τέχνης παρουσιάζει στο θέατρο «Έναστρον», απ' την Παρασκευή 16 Οκτωβρίου, τον «Ορέστη» και την «Επιστροφή Της Ιφιγένειας», δύο απ' τους κορυφαίους δραματικούς μονολόγους του κορυφαίου Έλληνα Ποιητή απ' τη συλλογή «Τέταρτη Διάσταση», σε μια ενιαία παράσταση με τον γενικό τίτλο «Η Μυστική Μοναξιά Των Ατρειδών».
Τα δύο έργα αποτελούν μια ενότητα: την τραγική περιπέτεια των παιδιών του Αγαμέμνονα, απ' την ολονύχτια δοκιμασία του Ορέστη πριν αναλάβει τον φόνο της μητέρας του ως το οριστικό κλείσιμο του σπιτιού του Ατρέα, χρόνια μετά, τη νύχτα της επιστροφής της Ιφιγένειας απ' την Ταυρίδα και τον σπαρακτικό αποχαιρετισμό των δύο αδελφών. Ο Ορέστης κι η Ιφιγένεια ξαναζούν τον τραγικό κύκλο των Μυκηνών μέσα στη σύγχρονη πραγματικότητα. Ο Ρίτσος μεταφέρει τις μυθικές συγκρούσεις των ηρώων στο σήμερα κι έτσι υπογραμμίζει την ενότητα και τραγικότητα του Ελληνισμού μέσα στους αιώνες, με την βοήθεια μιας γλώσσας εκρηκτικά σύγχρονης.
Σκηνοθεσία: Κώστας Κωνσταντόπουλος, Μουσική: Σταμάτης Σπανουδάκης, Κοστούμια: Καλλιόπη Κατσίπη, Φωτισμοί: Χριστίνα Θανάσουλα, Φωτογραφίες: Κλεοπάτρα Σάρλη, Βοηθοί Σκηνοθέτη: Κωστής Σαββιδάκης, Ελένη Κωνσταντίνου. Παίζουν οι ηθοποιοί: α)ΟΡΕΣΤΗΣ: Ορέστης: Ορέστης Τρίκας, Πυλάδης: Κώστας Βαρσάμης, Ηλέκτρα: Ελένη Κωνσταντίνου, και β)Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΙΦΙΓΕΝΕΙΑΣ: Ιφιγένεια: Χριστίνα Τασκασαπίδου και Ορέστης: Ορέστης Τρίκας.
Οι δύο αυτοί μονόλογοι είχαν ανέβει σε ενιαία παράσταση με τίτλο «Η Μοναξιά Των Ατρειδών» για πρώτη φορά το 1988 στο ΚΘΒΕ, και το 1990 στην Αθήνα, στο θέατρο ΚΑΒΑ, σε σκηνοθεσία του Μ.Βολανάκη, με τον Κωνσταντίνο Κωνσταντόπουλο στο ρόλο του Ορέστη και την Μαρία Κατσιαδάκη στο ρόλο της Ιφιγένειας.
Η παράσταση είναι αφιερωμένη στη μνήμη του Μ. Βολανάκη.
Θέατρο «Έναστρον», Μπουμπουλίνας και Δεληγιάννη 19, Αθήνα (πίσω απ' τ' Αρχαιολογικό Μουσείο). Κρατήσεις θέσεων τηλ: 210 7249638. Παραστάσεις: Σάββατο και Κυριακή στις 21.15, από 16 Οκτωβρίου 2009 μέχρι και 24 Ιανουαρίου 2010.
2. Φεστιβάλ Μονολόγων
Στο πλαίσιο της επαιτείου των 100 χρόνων απ' τη γέννηση του Γιάννη Ρίτσου, το θέατρο «ΣΥΝ ΚΑΤΙ» – Σύνολο Τέχνης διοργανώνει, το ίδιο χρονικό διάστημα, φεστιβάλ μονολόγων απ' την «Τέταρτη Διάσταση» του μεγάλου Έλληνα Ποιητή. Θα φιλοξενηθούν παλαιότερες και νεώτερες παραγωγές του υπέροχου αυτού έργου του Ρίτσου.
Συμμετέχουν οι:
«Ορέστης» 28, 30 & 31 Οκτωβρίου 2009. Σκηνοθεσία κι ερμηνεία: Νίκος Αϊβαλής.
«Η Σονάτα Του Σεληνόφωτος» 5, 6 & 7 Νοεμβρίου 2009. Σκηνοθεσία κι ερμηνεία: Λήδα Δημητρίου.
«Κάτω Απ’ Τον Ίσκιο Του Βουνού» 25, 26, 27, 28 & 29 Νοεμβρίου 2009. Σκηνοθεσία κι ερμηνεία: Κερασία Σαμαρά.
«Περσεφόνη» 2, 3, 4, 5 & 6 Δεκεμβρίου 2009. Σκηνοθεσία: Αλεξάνδρα Παπαγεωργίου, Περσεφόνη: Δημήτρης Χαβρές.
«Περσεφόνη» 9 & 10 Δεκεμβρίου 2009. Σκηνοθεσία κι ερμηνεία: Γεωργία Γεωργόνη και Μαρία Πολυχρόνη.
«H Σονάτα Του Σεληνόφωτος» στα Γαλλικά 12 & 13 Δεκεμβρίου 2009. Σκηνοθεσία: Μάρσα Μακρή, Γυναίκα με τα μαύρα: Κατερίνα Διδασκάλου, Νέος: Νικόλας Κοντογιάννης.
«H Σονάτα Του Σεληνόφωτος» 17, 18, 19 & 20 Δεκεμβρίου 2009. Σκηνοθεσία: Γιώργος Μπινιάρης, Θεατρική ερμηνεία: Έφη Ροδίτη.
«Το Παράθυρο» στα Αλβανικά 22 & 23 Δεκεμβρίου 2009. Σκηνική απόδοση - ερμηνεία: Ένκε Φεζολλάρι, Μετάφραση: Φρίντα Μπεντάι.
«Χρυσόθεμις» 26, 27, 28, 29 & 30 Δεκεμβρίου 2009. Σκηνοθεσία: Δημήτρης Σκλάβος, Παίζουν: Έλενα Παπαβασιλείου - Άννα Μερτζάνη.
«Κατά Πρόσωπο» 2 & 3 Ιανουαρίου 2010. Σκηνοθετική επιμέλεια: Ματίνα Μόσχοβη, Ερμηνεία: Θωμάς Βελισσάρης.
«Περσεφόνη» 4, 5, 6, 7 & 8 Ιανουαρίου 2010. Σκηνοθεσία: Μανώλης Ιωνάς, Περσεφόνη: Χριστίνα Καζάζη.
«Όταν Έρχεται Ο Ξένος» στα Γερμανικά 9 & 10 Ιανουαρίου 2010. Σκηνοθεσία: Martin Scharnhorst, Ερμηνεία: Michael Seibel.
«Φιλοκτήτης» 13, 14, 15, 16 & 17 Ιανουαρίου 2010. Ιδέα - Σκηνοθεσία: Δημήτρης Φοινίτσης, Νεοπτόλεμος: Βασίλης Μαργέτης.
«Φαίδρα» 21, 22, 23 & 24 Ιανουαρίου 2010. Σκηνοθεσία: Κωστής Τσώνος, Επιμέλεια κειμένου: Αντώνης Γαλέος, Φαίδρα: Δώρα Χρυσικού.
3. Ταινίες
Παράλληλα θα προβάλλονται και ταινίες Ελλήνων δημιουργών, γύρω απ' τη ζωή και το έργο του Ποιητή, σε συνεργασία με το τμήμα θεάτρου της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Συμμετέχουν οι σκηνοθέτες: Ακρίδας Χρήστος, Βερνίκος Δημήτρης, Γιατζουζάκης Δημήτρης, Κούμουρος Γιώργος, Ξυθάλης Νίκος, Παπαγιαννίδης Τάκης, Σολδάτος Γιάννης, Χαρωνίτης Λευτέρης, Σμαραγδής Γιάννης, Μπινιαδάκη Νάνσυ και Ρικάκη Λουκία.
Στις φωτογραφίες εικονίζονται ο μεγάλος μας Ποιητής Γιάννης Ρίτσος, κι οι δυο ηθοποιοί, Χριστίνα Τασκασαπίδου και Ορέστης Τρίκας.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)