Πέμπτη 30 Απριλίου 2009

Κυκλοφόρησε το νέο βιβλίο του κ. Παναγιώτη Τραϊανού που παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην έκθεση βιβλίου στο Ζάππειο.


Η δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου ήταν ένα προμελετημένο έγκλημα. Ένα έγκλημα του ελληνικού παρακράτους και των ξένων αφεντικών του. Ένα έγκλημα, το οποίο μπορεί να είχε ως άμεσο θύμα του τον Αλέξη, αλλά, όπως φαίνεται πλέον, ο πραγματικός του στόχος ήταν ολόκληρη η γενιά του Αλέξη.

Με το έγκλημα αυτό, το παρακράτος δημιούργησε ένα "δόλωμα", για να παρασύρει μια ολόκληρη γενιά στην "παγίδα". Με μια ωμή δολοφονία την ανάγκασε να βγει στους δρόμους, για να τα "σπάσει", γιατί γνωρίζει πώς να επιβάλλεται σε "ζημιάρηδες". Προσπάθησε να παρασύρει τη γενιά του Αλέξη σε εσφαλμένες επιλογές, ώστε να εξασφαλίσει το "άλλοθι" να της επιβάλλει τις νέες πολιτικές του.

Η γενιά αυτή θα πρέπει να προσέξει, γιατί κάποιοι έχουν βάλει ως άμεσο στόχο τους να την "αλυσοδέσουν". Η γενιά, η οποία είναι καταδικασμένη να ζήσει χειρότερα από την προηγούμενη, πρέπει να "πειστεί" από τώρα να το αποδεχθεί αυτό ως μια μη αναστρέψιμη πραγματικότητα.

Αυτό είναι το στοίχημα, που έχει μπροστά της να κερδίσει η σημερινή νέα γενιά.

Θα αφήσει τον Αλέξη να γίνει άθελά του το αίτιο του ολέθρου της ή θα τον μετατρέψει στη μοιραία "σφαίρα", που θα εκτελέσει το παρακράτος της μεταπολίτευσης;


Κυριακή 5 Απριλίου 2009

Golden boys… ...όλοι οι βλάκες του ντουνιά. (μελλοντικό λαϊκό άσμα)


Τα μεγαλοστελέχη της AIG, με το που πήραν τη σωτήρια κρατική βοήθεια, το πρώτο πράγμα που έκαναν ήταν να δώσουν "μπόνους" στους εαυτούς τους. Οι κύριοι και αποκλειστικά υπεύθυνοι για ένα από τα μεγαλύτερα "ναυάγια" στην ιστορία της παγκόσμιας οικονομίας, έδωσαν δώρο στους εαυτούς τους για την "επιτυχία" τους. Οι άνθρωποι είναι πραγματικά απίθανοι. Πήραν στα χέρια τους έναν πραγματικό ασφαλιστικό κολοσσό και μέσα σε ελάχιστα χρόνια τον έφτασαν σε σημείο πτώχευσης. Πήραν έναν τερατώδες "σκάφος" και μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα το μετέτρεψαν σε έναν "Τιτανικό". Έναν νέο αλλά πολύ πιο άτυχο "Τιτανικό", ο οποίος δεν έπεσε σε εχθρικά "παγόβουνα", αλλά στα χέρια των ανίκανων κυβερνητών. Των ανίκανων, που, για να εξασφαλίσουν μπόνους "καπεταναίων", πουλούσαν τις "τάπες" ασφαλείας του. Των άσχετων, που, προκειμένου να πλουτίσουν άμεσα και θεαματικά, έπαιρναν τα πιο απίθανα ρίσκα εις βάρος της εταιρείας.

Αυτοί οι βλάκες —γιατί περί τέτοιων πρόκειται—, αντί να πηδήξουν από τα μπαλκόνια από την πρωτοφανή ντροπή που θα έπρεπε να τους πνίγει για την ανικανότητά τους, έκαναν τα ακριβώς αντίθετα. Αφού σώθηκαν από χρήματα των φορολογουμένων πολιτών, φρόντισαν να πάρουν μπόνους, σαν να επρόκειτο αυτά τα χρήματα να ήταν κάποια νέα κέρδη της εταιρείας. Όταν εξοργισμένοι πολιτικοί παράγοντες τους ζήτησαν να τα επιστρέψουν, οι βλάκες αποδείχθηκαν εκτός από τέτοιοι και αδίστακτοι. Προσπάθησαν να εκβιάσουν τους πολιτικούς. Διέρρευσαν ότι σε μια τέτοια περίπτωση θα διέρρεαν μυστικά της εταιρείας στον ανταγωνισμό της, προκαλώντας κατ' αυτόν τον τρόπο τη γενική θυμηδία.
συνέχεια εδω