Το
οξυσβέρκειον(*) πόνημα (*) ΣΗΜ.: οξυσβέρκειον = οξυδερκές + Σβέρκειον, κατά το: ευελφάλεια = ευελιξία + ασφάλεια! |
Η προειδοποίηση του τίτλου αφορά τους φίλους που συνηθίζουν ή, έστω, περιστασιακά συμβαίνει να αναζητούν την πληροφόρησή τους από την «Εφημερίδα των Συντακτών», αυτή την ύπουλη αστική φυλλάδα που πασχίζει κάτω από ένα δήθεν προοδευτικό προσωπείο να κρύψει τον βαθύτατα αντιδραστικό ρόλο της (έκαστος εφ' ω ετάχθη) και, βέβαια τον αγοραίο αντικομμουνισμό της. Από τέτοια μαγαζιά, πάντα κινδυνεύει κανείς να ψωνίσει από σβέρκο, κατά το κοινώς λεγόμενο. Στην προκειμένη περίπτωση μάλιστα και από Σβέρκο! Νίκος Σβέρκος λέγεται ο δημοσιογράφος που ανέλαβε, για λογαριασμό της φυλλάδας στην οποία εργάζεται, αλλά και για λογαριασμό των συμφερόντων τα οποία η εν λόγω φυλλάδα προασπίζεται, να πληροφορήσει τους δύστυχους αναγνώστες της για το αυριανό πανελλαδικό συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα. Το ότι επί δύο μήνες η φυλλάδα αυτή δεν πήρε χαμπάρι για την προετοιμασία του συλλαλητήριου, ασφαλώς προοιωνιζόταν τον τρόπο με τον οποίο θα παρουσίαζε το θέμα, αν και όταν θα αναγκαζόταν να αναφερθεί, είτε πριν είτε μετά. Το γεγονός ότι αναγκάστηκε να αναφερθεί χθες σ΄αυτό, δύο ημέρες πριν από την πραγματοποίησή του, είναι ασφαλώς ενθαρρυντικό, από την άποψη ότι δεν θα μπορούσε να εξακολουθεί να το αγνοεί. Αλλά, αφού δεν μπορούσε να σιωπήσει, ευκαιρία βρήκε να μιλήσει, και χρήσιμο μάλιστα, θα έλεγα, το βρήκε να μιλήσει, προκειμένου να διαστρεβλώσει την εικόνα του συλλαλητηρίου, να προβοκάρει, να συκοφαντήσει, να ρίξει λάσπη, να διχάσει, να εμποδίσει τη συσπείρωση των εργαζομένων. Κύριοι δημοσιογράφοι της απάτης και της εξαπάτησης, ακούστε το άλλη μία φορά: Εμείς οι κομμουνιστές ποτέ δεν παίζουμε κρυφτούλι. Αρνηθήκαμε στις πλατείες να πάμε με κρυμμένη την ταυτότητά μας, σαν μερικούς μερικούς, από αναθεωρητές μέχρι φασίστες. Όμως, από την άλλη, ξέρουμε καλύτερα από τους καιροσκόπους και τους οπορτουνιστές της «αμετροέπειας», που κλίνουν σ' ολες τις πτώσεις την αυτονομία, που έχουν σαν καραμέλα το ακομμάτιστο, το ακαπέλωτο, το ακηδεμόνευτο κίνημα (κι ας είν' και τέλμα), ξέρουμε καλύτερα απ' όλους αυτούς να σεβόμαστε την αυτοτέλεια του συνδικαλιστικού κινήματος, και οι εργαζόμενοι μάς το ανταποδίδουν. Τόσα εργατικά κέντρα, τόσες ομοσπονδίες και συνδικάτα που συμμετέχουν στο αυριανό συλλαλητήριο, μακάρι να είχαμε δυνάμεις τόσες και να τα ελέγχαμε· όμως όχι! Μας εμπιστεύονται, ακόμη κι εκεί που είμαστε μικρή μειοψηφία.