Γιατί είμαι εδώ;

Γιορτάζουμε την πρώτη μέρα του Ιούνη με λίγο φθινοπωρινό κρύο. Ας είναι.

Γιατί είμαι εδώ και δεν είμαι αλλού;
Κάποιες φορές θυμάμαι το γιατί. 'Αλλες το ξεχνώ.
Να το σημειώσω κάπου την επόμενη φορά.

Ο αέρας έξω φυσάει μανιασμένος. Σα να είμαι στο χωριό ξανά, κάποιο Πάσχα. Ή μήπως τέλος Οκτώβρη;
Οι λεύκες. Θυμάσαι, παππού, τις λεύκες;
Δε θυμάμαι πια την αίσθηση των εποχών στο χωριό. Πάει καιρός. Θυμάμαι όμως τους ήχους. Οι ήχοι κρύβουν μνήμη, όπως ακριβώς και οι μυρωδιές.

Γιατί είμαι εδώ και δεν είμαι εκεί; Στ'αλήθεια σου το λέω, εκεί θα 'θελα να είμαι. Πρώτα εγώ και μετά η δουλειά μου ή το ανάποδο;

Όταν τελειώνει ο μήνας θυμάμαι πάντα γιατί είμαι εδώ και δεν είμαι εκεί. Τότε δε χρειάζεται να σημειώσω τίποτα.

Όταν ο Sean με ρωτάει τι μου λείπει απ' την Ελλάδα, δεν ξέρω τι να πρωτοπώ.