Το ταξίδι

Μερικοί άνθρωποι περνούν απ' τη ζωή μας και φεύγουν. Αγγίζουν απλά την πορεία μας δίχως να την επηρεάζουν. Έρχονται και φεύγουν τόσο αθόρυβα τόσο που φορές νιώθουμε σαν να μην υπήρξαν ποτέ.

Είναι όμως και κείνοι οι άνθρωποι που δε θα μπορέσουμε ποτέ να τους ξεχάσουμε. Εκείνοι που μας επηρέασαν τόσο πολύ στη ζωή μας, που ακόμη κι όταν φεύγουν, βρίσκονται πάντα εκεί, δίπλα μας. Ξεπηδάν μέσα από τα καθημερινά μας λόγια, την κοσμοθεωρία μας. Λες και δεν έφυγαν ποτέ.

Δε θα σταματήσω ποτέ να σου λέω αντίο, παππού.
Μέσα μου έχω κρατήσει την πιο όμορφη εικόνα σου.

Το ταξίδι που έρχεται δεν είναι μόνο για μένα. Είναι και για σένα. Θα κάνεις το γύρο του κόσμου μέσα από 'μένα, παππού. Θα γυρίσουμε όλα τα μέρη που δεν πρόλαβες να δεις. Κι όταν αυτά τελειώσουν θα πάμε στο Φεγγάρι! Στο υπόσχομαι.

Over the hills and far away

Πέρασαν τόσοι μήνες...

Το ιστολόγιο έμεινε μόνο του, γιατί πολλές φορές το γράψιμο δε μπορεί να μας εκτονώσει, να μας εκφράσει ολοκληρωτικά. Μένει σαν αρχείο που αντέχει στο χρόνο. Το διαβάζεις και ταξιδεύεις. Ίσως να αναστηθεί ξανά. Ίσως όχι.

Πλέον έχουν αλλάξει πολλά. Το Καταγώγι του Ξωτικού μετακόμισε για άλλη μια φορά, σε δανέζικη έδρα και γω αναγεννήθηκα ως άλλος Άμλετ. Σε άλλη χώρα. Αλλαγή πλάνου. Σκηνή πρώτη. Κλακέτα. Τόπος: Κοπεγχάγη.

Ίσως όλοι να έχετε ήδη ακούσει και διαβάσει (ή προφέρει) άπειρες φορές τη φράση "Καλή χρονιά" ή "Χρόνια πολλά" αυτές τις μέρες. Μια ευχή, όμως, δεν είναι ποτέ μάταιη. Εύχομαι καλή χρονιά σε όλους.

Επίσης θα ήθελα να μεταφέρω την ευχή της φίλης μου της Ηλιάνας για τα χριστούγεννα που πέρασαν, μιας και είναι ό,τι καλύτερο θα μπορούσε να πει κανείς.

«Αυτά τα Χριστούγεννα, εύχομαι το κουδουνάκι από το έλκηθρο του Αη- Βασίλη να βρεθεί στο χριστουγεννιάτικο δέντρο κάθε μικρού παιδιού, οι τάρανδοι να πετάνε ψηλά πάνω από τα σύννεφα, τα δώρα να φτάσουν σε όλες τις καμινάδες, ο Καρυοθραύστης να κρατήσει για πάντα την Κλάρα στην Ονειροχώρα του, να εκδοθούν άπειρα εισιτήρια για το εργοστάσιο σοκολάτας του Γουίλι Γουόνκα, ο Εμπενίζερ Σκρούτζ να πετάξει μαζί με το πνεύμα των Χριστουγέννων με την ομπρέλλα της Μαίρη Πόππινς και η γιορτινή μουσική να γλιστράει κάτω από πόρτες και παράθυρα και να κυριεύει τα πάντα.
Επειδή όλοι τα Χριστούγεννα γινόμαστε περισσότερο παιδιά,
Merry Christmas everyone!!!!!!!!!!!!!!!! »