η εικόνα από εδώ.. και το ντύμα παλικάρι.. έλεγε η γιαγιά μου.. όπου φαρί.. σημαίνει υποζύγιον..
γεννήθηκα 2 κιλά σκάρτα.. άσχημη αρχή για υποζύγιο.. και τα πρώτα χρόνια δεν έτρωγα.. κι ήμουν πολύ μινιόν για την ηλικία μου.. η μητέρα μου.. 38 κιλά.. και ύψος ένα κι ένα μίλκο.. δεν την αφορούσε το φαγητό.. ο πατέρας μου αντιθέτως.. καταγόμενος από μακρά γενιά φαγάδων.. και παιδί της κατοχής.. το θεωρούσε λόγο ζωής.. έτσι μόνο γι αυτό μαλώναμε.. όταν ήμουν 5 ετών.. οι ανάγκες οδήγησαν τον πατέρα μου στη θάλασσα.. κι από το να πέσει να πνιγεί.. προτίμησε να γίνει ναυτικός.. η μητέρα μου.. ρώτησε το γιατρό.. που της είπε ότι τα παιδιά συνήθως τρώνε όσο χρειάζονται.. και να με αφήσει ήσυχο.. έτσι με άφησε.. τρίς μέρες δεν έφαγα.. τη δε ημέρα τη τρίτη.. σηκώθηκα κι άδειασα το ψυγείο.. τα ραφάκια έμειναν.. κι αυτό γιατί ήταν βαριά κατασκευή..
από εκείνη τη στιγμή.. άρχισα να τρώω το καταπέτασμα.. χαρά ο πατέρας μου όταν γύρισε και με βρήκε διπλό σε όλες τις διαστάσεις.. με την νεοαποκτηθείσα ευμάρεια.. άρχισε να σπονσοράρει με ενθουσιασμό το νέο μου χόμπι.. ψώνιζε τρόφιμα χονδρική.. δε πρέπει να υπάρχει άλλο νήπιο που να είχε μαζί του για δεκατιανό εκτός όλον των άλλων.. κι ένα κοτόπουλο ολόκληρο..
σιγά σιγά δικιολογησα τη γιαγιά μου.. νταρντάνεψα.. δυνάμωσα.. και πότε δεν έμενα από ενέργεια.. μεγαλώνοντας εγώ.. μεγάλωναν κι οι ανάγκες μου σε θερμίδες.. στη σχολή όλα τα κοριτσάκια που είχαν κουπόνια σίτισης.. αλλά ήταν μίζερα και τους έμεναν στο τέλος του μήνα.. αποφάσισαν να με εκτρέφουν.. εκτός του φαγητού στο σπίτι.. κι όταν άρχισα να δουλεύω πλήρες ωράριο.. σχεδόν όλα μου τα λεφτά.. και πληρωνόμουν πολύ καλά.. πήγαιναν στο φαΐ. παρόλα αυτά.. πάντα ήμουν πεινασμένος. 3 φορές χόρτασα στη ζωή μου..
κάποια στιγμή βαρέθηκα τα ΤΕΙ.. διέκοψα την αναβολή.. και πήγα διακοπές.. πρώτη φορά στη δεκαετία.. μια εβδομάδα άντεξα.. είχα πάει με μιά φίλη που ήθελε να χάσει 3-4 κιλά.. τρώγαμε τα ίδια για να μη την προκαλώ.. έχασα κάπου 15 κιλά εκείνη τη βδομάδα.. έπεσα από τα 60 κιλά!!! έτρωγα εντατικά 2-3 μήνες.. και παρουσιάστηκα στο ναυτικό 62 κιλά.. με τις ξάπλες και τις μάσες στη βασική εκπαίδευση.. σε 18 μέρες έφτασα 82.. στο ναυτικό με πρόσεχαν ιδιαίτερα όσον άφορα στο φαγητό.. και στο αντιτορπιλικό που πήγα μετά.. πάντα μου φύλαγαν καμιά 40αριά μερίδες.. ανάλογα πόσο έτρωγαν οι υπόλοιποι μίζεροι.
αλλά δυστυχώς.. απολύθηκα. και είδα την πραγματικότητα κατά πρόσωπο.. με 20-25000 θερμίδες που είχα φτάσει να καταναλώνω.. ήθελα μισό μηνιάτικο τη μέρα για το φαΐ.. έκανα 2 καλοπληρωμένες δουλειές.. και πάλι δε με έφτανε.. άρχισα σιγά σιγά να το ελαττώνω. αλλά συγχρόνως αυξανόταν το βάρος μου.. και μειώνονταν οι αντοχές μου..
μετά 20 χρόνια.. έχω φτάσει κάπου στις 3-4000 θερμίδες.. αλλά για υποζύγιο δε λέω και πολλά πράγματα.. δίκιο είχε η γιαγιά μου.. και μια ούτε από ρούχα δεν.. ούτε για παλικάρι με βλέπω..
α.. και περιμένω κάποιον ήρωα να κάνει ένα σχόλιο στα σπασμένα πλακάκια μου.. για να κάνω νέο ποστ..
