Ένα νέο φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους γεννήθηκε στο Ναύπλιο

  

Ένα νέο φεστιβάλ, υπό την αιγίδα του Δήμου Ναυπλιέων, γεννήθηκε στην περιοχή. Το όνομά του: «Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Αναπλιού» το οποίο δημιουργήθηκε για να αντιπροσωπεύσει μια ξεχωριστή εκδήλωση πολιτισμού και τέχνης, με σκοπό την ανάδειξη τόσο της πολυμορφίας, όσο και της πλούσιας πολιτιστικής κληρονομιάς του Δήμου Ναυπλιέων.

Για τέσσερις μέρες στον Κινηματογράφο «Τριανόν», στην Πλατεία Συντάγματος του Ναυπλίου, θα προβληθούν ταινίες μικρού μήκους από ολόκληρο τον κόσμο, κάποιες από αυτές με σημαντικά βραβεία.
Οι προγραμματισμένες προβολές των ταινιών, προέρχονται από μια μεγάλη πλατφόρμα, με επιλογές όπως: από την ψηφιακή ταινιοθήκη IFcinema, από το Γαλλικό Ινστιτούτο, από το Φεστιβάλ Ισπανόφωνου Κινηματογράφου

Επετειακή συνεδρίαση της Ολομέλειας της Βουλής για τα 51 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου

 

Παρασκευή 15 Νοεμβρίου 2024

 

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Επετειακή συνεδρίαση της Ολομέλειας της Βουλής

για τα 51 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου

 

Η επέτειος των 51 χρόνων από την εξέγερση του Πολυτεχνείου τιμήθηκε σήμερα στην Ολομέλεια της Βουλής, σε ειδική συνεδρίαση όπου τοποθετήθηκαν οι εκπρόσωποι της Κυβέρνησης και των κοινοβουλευτικών κομμάτων, η οποία έκλεισε με ενός λεπτού σιγή.

Ανοίγοντας τη συζήτηση, ο Προεδρεύων, Γ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. Αθανάσιος Μπούρας τόνισε ότι «το μήνυμα του Πολυτεχνείου πρέπει να φτάνει ξεκάθαρο στις επόμενες γενιές χωρίς κομματικές στρεβλώσεις και συνοψίζεται στην ανάγκη υπεράσπισης της δημοκρατίας και των θεσμών της». Όπως είπε, «το Πολυτεχνείο ως σύμβολο μνήμης μας υπενθυμίζει πως τίποτα δεν είναι δεδομένο και πως η ελευθερία και η δημοκρατία απαιτούν συνεχή εγρήγορση. Κάθε εποχή έχει τις δικές της προκλήσεις να αντιμετωπίσει. Διαφορετικές εποχές απαιτούν διαφορετικές θυσίες», ανέφερε και κατέληξε: «Είμαι βέβαιος ότι η σημερινή νέα γενιά έχει την ψυχή και το όραμα να παλέψει και να ξεπεράσει τις προκλήσεις των δικών μας καιρών για να χτίσει τη ζωή που της αξίζει, πατώντας γερά στα θεμέλια της δημοκρατίας και της ελευθερίας».

Εκ μέρους της Κυβέρνησης, ο Υπουργός Παιδείας κ. Κυριάκος Πιερρακάκης, υπογράμμισε ότι «πρώτα και κύρια, το Πολυτεχνείο αντηχεί μέχρι σήμερα ως ένα συμβολικό κάλεσμα για ελευθερία και πίστη στη δημοκρατία. Η εξέγερση του 1973 μας υπενθυμίζει ότι η δημοκρατία είναι ένας διαρκής αγώνας, ότι η ενίσχυση της δημοκρατίας είναι μια αέναη προσπάθεια, αλλά πάνω απ’ όλα, η εξέγερση του Πολυτεχνείου ήταν και είναι μια φωνή που μας προκαλεί να σκεφτούμε το αδύνατο. Είναι η φωνή που απαιτεί να αφαιρούμε το «δεν» από το «δεν γίνεται»». Ο κ. Πιερρακάκης ανέφερε ότι «το μήνυμα του Πολυτεχνείου είναι η συνειδητοποίηση της ανυπολόγιστης δύναμης των πολιτών μέσα σε μια Πολιτεία. Η επιβεβαίωση, ότι τελικά είναι οι πολίτες εκείνοι που θεσμίζουν και αναθεσμίζουν την κοινωνία μέσα από τη θυελλώδη, δημιουργική και τολμηρή φαντασία τους». 

Από τη Νέα Δημοκρατία ο κ. Δημήτριος Καιρίδης ανέφερε ότι σήμερα «η δημοκρατία μας δεν κινδυνεύει από συνταγματάρχες, τανκς και από στρατιωτικά πραξικοπήματα. Οι κίνδυνοι για τη δημοκρατία παραμένουν, αλλά έχουν να κάνουν με το σαράκι της δημοκρατίας που είναι ο λαϊκισμός, ο αυταρχικός λαϊκισμός, ο οποίος τρέφεται από νέες τεχνολογίες, όπως είναι το διαδίκτυο και ο τρόπος με τον οποίο ενημερωνόμαστε, τα fake news, αυτός ο περίφημος αλγόριθμος που εγκλωβίζει τους πολίτες στις προκαταλήψεις τους, στα στερεότυπα και υπονομεύει το ουσιαστικό, ανοικτό, δημοκρατικό διάλογο, που είναι και πρέπει να είναι η βάση της δημοκρατίας μας». Σύμφωνα με τον κ. Καιρίδη, «όλα αυτά μας υπενθυμίζουν ότι ο αγώνας είναι διαρκής, ιδίως για εμάς, τους υπεύθυνους πολιτικούς εκπροσώπους που δεν θέλουμε να συνομιλούμε μόνο με τη συγκυρία και το εφήμερο, με τον επόμενο εκλογικό κύκλο, αλλά και με την ιστορία και έχουμε συναίσθηση της ιστορικής ευθύνης».

Ο Πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ κ. Νικόλαος Παππάς είπε ότι «το Πολυτεχνείο ήταν η κορύφωση του αντιδικτατορικού αγώνα, η στιγμή που η νεολαία πήρε στην πλάτη της ολόκληρο το λαό, αναμετρήθηκε με τις κάννες των όπλων και των τανκς, τραγούδησε τον εθνικό ύμνο». Και επισήμανε πως «το Πολυτεχνείο είναι το ορόσημο της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας. Θυμίζει ότι τίποτα δεν χαρίζεται στο λαό, εάν ο ίδιος δεν το διεκδικήσει. Θυμίζει ότι, όπως έγραψε και ο σπουδαίος Τάσος Λειβαδίτης, αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος, μπορεί να χρειαστεί και να πεθάνεις για να ζήσουν οι άλλοι. Θα πρέπει να μπορείς να θυσιάζεσαι ένα οποιοδήποτε πρωινό. Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος, θα πρέπει να μπορείς να στέκεσαι μπροστά στα τουφέκια».

Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ κ. Δημήτριος Μάντζος σημείωσε ότι «μια τέτοια ημέρα, αναλογιζόμαστε πόσο επίκαιρες είναι οι λέξεις, ψωμί, παιδεία, ελευθερία, όταν τα δικαιώματα στην αξιοπρεπή διαβίωση, στη συλλογική ευημερία, στην πρόσβαση σε ποιοτική δωρεάν εκπαίδευση, ακόμη και τα θεμελιώδη ατομικά δικαιώματα, όπως η ελευθερία των επικοινωνιών, η ελευθερία του τύπου δείχνουν να αμφισβητούνται». Γι’ αυτό, όπως εξήγησε «πρέπει να συνεχίσουμε να εργαζόμαστε όλες και όλοι, πέρα και πάνω από κομματικές διαιρέσεις, ενάντια στην ασυδοσία της αγοράς όταν αυτή μένει αρρύθμιστη, σε όλα όσα δεν επιτρέπουν στους πολίτες να ευημερήσουν, να αγωνιστούμε και να εργαστούμε για ακόμη πιο ισχυρό δημόσιο πανεπιστήμιο, να εγγυηθούμε τις θεμελιώδεις συνταγματικές μας ελευθερίες».

Εκ μέρους του ΚΚΕ, η κυρία Παρασκευή Δάγκα, υποστήριξε ότι «παρά τη συστηματική προσπάθεια να λερωθεί το περιεχόμενο του Πολυτεχνείου, να κατασυκοφαντηθεί, ο ξεσηκωμός του Πολυτεχνείου συνεχίζει να συγκινεί μεγαλύτερες και νεότερες γενιές ως σύμβολο νέων αγώνων στο δρόμο της σύγκρουσης και της ανατροπής του βάρβαρου συστήματος της εκμετάλλευσης, που έχει στο DNA του την καπιταλιστική οικονομική κρίση, τον πόλεμο, την ανεργία, την εξαθλίωση. Αποτελεί και σήμερα πηγή διδαγμάτων για την ανάγκη να ενισχυθεί το ρεύμα αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής, ανεξάρτητα από το ποιο κόμμα έχει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία και την κυβέρνηση, τη διαχείριση του σάπιου συστήματος, είτε φιλελεύθεροι είτε με προοδευτικό μανδύα».

Η κυρία Σοφία – Χάιδω Ασημακοπούλου από την Ελληνική Λύση είπε: «Τιμούμε τον αγώνα των αγνών νέων και όλων των Ελλήνων πολιτών για το διαχρονικό αίτημα για δημοκρατικές ελευθερίες, καθώς επίσης με την υποχρέωση ανάκτησης εκ μέρους μας της οικονομικής μας ανεξαρτησίας, χωρίς την οποία είναι αδύνατο να υπάρχει εθνική κυριαρχία. Εμείς στην Ελληνική Λύση, πιστεύουμε ότι είναι πατριωτικό καθήκον μας να υπερασπιζόμαστε και να θωρακίζουμε την ποιότητα του δημοκρατικού μας πολιτισμού και ταυτόχρονα, έχουμε εθνική υποχρέωση να προασπίσουμε μια δημοκρατία που θα έχει ως απόλυτη προτεραιότητα την ακεραιότητα της πατρίδας, της Ορθοδοξίας, της παράδοσης, της ιστορίας του πολιτισμού μας, την ελευθερία και την ευημερία όλων των Ελληνίδων και των Ελλήνων».

Εκ μέρους της Νέας Αριστεράς, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπός της κ. Αθανάσιος (Νάσος) Ηλιόπουλος ανέφερε ότι «πενήντα ένα χρόνια μετά το «Ψωμί - Παιδεία – Ελευθερία» θα συνεχίζει να ορίζει τις μάχες μας». Κι αυτό «γιατί η δημοκρατία σήμερα κινδυνεύει πρώτα απ’ όλα από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές λιτότητας, από την έκρηξη των ανισοτήτων, που δίνουν νέο χώρο στην ακροδεξιά, από αυταρχικές πολιτικές που θεωρούν το κράτος δικαίου πολυτέλεια, από μία προσπάθεια δεξιάς εκδίκησης και αναθεώρησης απέναντι στο ριζοσπαστισμό της Μεταπολίτευσης, όπως αυτός αποτυπώθηκε σε κατακτήσεις στα εργασιακά δικαιώματα, στο δημόσιο πανεπιστήμιο, στο Εθνικό Σύστημα Υγείας».

Από τη Νίκη η κυρία Ασπασία Κουρουπάκη υποστήριξε ότι «η προστασία της δημοκρατίας και της εθνικής ανεξαρτησίας, ώστε να μην χρειαστούν νέα Πολυτεχνεία και νέες Μεταπολιτεύσεις, περνά μέσα από μία πραγματικά ανεξάρτητη δικαιοσύνη, μέσα από το δυνάμωμα του ρόλου του Κοινοβουλίου, αλλά και των θεσμών λογοδοσίας και λαϊκής πρωτοβουλίας». Είπε ότι «δεν είμαστε εδώ για να εκφωνούμε επετειακά λογύδρια, αυτά που στα αυτιά του λαού μας φτάνουν ως επικήδειοι μιας δημοκρατίας από καιρό απονεκρωμένης. Είμαστε εδώ για να πάρουμε σωστές αποφάσεις. Χθες, αν ήταν δυνατόν! Γιατί αύριο μπορεί να είναι αργά».

Ο κ. Ιωάννης Κόντης από τους Σπαρτιάτες, μεταξύ άλλων, ανέφερε: «Ακούω για ψωμί, για παιδεία. Αυτά τα έχουμε σήμερα στον απόλυτο βαθμό; Έχουμε την ελευθερία που θα θέλαμε και που θέλουν όλοι οι πολίτες του κόσμου σήμερα σαν πολίτες ή προσπαθούμε να δούμε και να ερμηνεύσουμε πού οδεύουν οι νέες εντολές από κάποια κέντρα ευρωπαϊκά ή έξω από την Ευρώπη για ψηφιακή υποταγή των ανθρώπων είτε μέσα από ψηφιακές ταυτότητες, είτε μέσα από ψηφιακές καταστάσεις και καταχωρίσεις και δεν αφήνουν ελεύθερο τον κάθε πολίτη να ζήσει όπως θα ήθελε να ζει, κάτω από τους νόμους της Πολιτείας βέβαια, αλλά όπως ζούσαμε παλιά, όπως ζούσαμε μέχρι το 2000;».

Τέλος, η Πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας κυρία Ζωή Κωνσταντοπούλου, τόνισε ότι «οι αγώνες για την ελευθερία και για τη Δημοκρατία διαχρονικά δεν γίνονται με συμβόλαιο επιτυχίας και με εγγυήσεις τελεσφόρησης. Η εγγύηση της επιτυχίας είναι ακριβώς το ελεύθερο φρόνημα εκείνων, οι οποίοι αψηφούν το θάνατο, το κόστος, τα τανκς και μπαίνουν μπροστά για όλους μας». Και παρατήρησε πως «το Πολυτεχνείο το στήριξαν την εποχή εκείνη μόνον οι πολιτικοί κρατούμενοι της χούντας. Κανένα κόμμα. Και αυτό ας είναι ένα από τα διδάγματα του ότι η Δημοκρατία δεν φωλιάζει στους κομματικούς μηχανισμούς, αλλά φωλιάζει και μπολιάζει τις καρδιές των ανθρώπων». Παράλληλα, η κυρία Κωνσταντοπούλου επανέλαβε την πρότασή της να καθιερωθεί η 17^η Νοεμβρίου ως εθνική επέτειος και κατέθεσε το σχετικό ψήφισμα, που ζήτησε να υιοθετηθεί από τη Βουλή.