9 Δεκεμβρίου 2011
1 Δεκεμβρίου 2011
10 Ιουνίου 2011
Να΄μαι πάλι εδώ!!!
Είχα καιρό να έρθω!
Δυστυχώς δεν είχα για ένα διάστημα internet κι έτρεχα απο εδώ κι απο εκεί!
Τα νέα μου παραμένουν ίδια.
Λίγο πολύ νοιώθω πως όλα πάνε στραβά. Αλλα...συνεχίζω να χαμογελάω!
Δεν θα σας παραπονεθώ.
Θα προσπαθήσω να μπω σε όλους και να δω τα νέα σας. Θα μου πάρει λίγο χρόνο αλλά θα τα καταφέρω. Δεν έχω και τίποτα καλύτερο να κάνω!
Καλήμερά και καλή συνέχεια να έχουμε.
Υπόσχομαι πως δεν θα ξαναλείψω τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα!
Είχα καιρό να έρθω!
Δυστυχώς δεν είχα για ένα διάστημα internet κι έτρεχα απο εδώ κι απο εκεί!
Τα νέα μου παραμένουν ίδια.
Λίγο πολύ νοιώθω πως όλα πάνε στραβά. Αλλα...συνεχίζω να χαμογελάω!
Δεν θα σας παραπονεθώ.
Θα προσπαθήσω να μπω σε όλους και να δω τα νέα σας. Θα μου πάρει λίγο χρόνο αλλά θα τα καταφέρω. Δεν έχω και τίποτα καλύτερο να κάνω!
Καλήμερά και καλή συνέχεια να έχουμε.
Υπόσχομαι πως δεν θα ξαναλείψω τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα!
30 Ιανουαρίου 2011
Πέρασε καιρός. Μόλις σήμερα πρόσεξα πως ούτε ευχές δεν σας έγραψα για την νέα χρονιά.
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ λοιπόν, με ΥΓΕΙΑ και απέραντη γαλήνη και ψυχική ηρεμία. Πολύ βασικό για τον κάθε άνθρωπο.
Τα νέα μου δεν άλλάζουν και ιδιαίτερα. Οσο παιρνάει ο καιρός αρχίζω και συνειδητοποιώ την έλλειψη του μπαμπά μου αλλά δεν το έχω πιστέψει ακόμη. Νομίζω πως είναι ψέματα. Ενα πετυχημένο αστείο!!!! Μονο που δεν γελάει κανείς.
Τελικά δεν ξέρω αν πρέπει να φοβάμαι την ζωή ή τον θάνατο; Πάντα τον θάνατο φοβόμουν. Ποιο είναι το λάθος και ποιο το σωστό; Κάθε φορά σκέφτομαι και λέω πως θα το βάλω κάτω θα ζήσω ανέμελα. Δεν πρόκειται ποτέ να ξαναφήσω κανέναν να μου καταστρέψει τις στιγμές μου αλλά....πάλι κλείνομαι στο καβούκι μου! Δεν μπορώ να αλλάξω. Είναι το μόνο σίγουρο.
Καλό βράδυ. Μην σας κουράζω όλα. Να παιρνάτε καλά και θα τα ξαναπούμε σύντομα.
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ λοιπόν, με ΥΓΕΙΑ και απέραντη γαλήνη και ψυχική ηρεμία. Πολύ βασικό για τον κάθε άνθρωπο.
Τα νέα μου δεν άλλάζουν και ιδιαίτερα. Οσο παιρνάει ο καιρός αρχίζω και συνειδητοποιώ την έλλειψη του μπαμπά μου αλλά δεν το έχω πιστέψει ακόμη. Νομίζω πως είναι ψέματα. Ενα πετυχημένο αστείο!!!! Μονο που δεν γελάει κανείς.
Τελικά δεν ξέρω αν πρέπει να φοβάμαι την ζωή ή τον θάνατο; Πάντα τον θάνατο φοβόμουν. Ποιο είναι το λάθος και ποιο το σωστό; Κάθε φορά σκέφτομαι και λέω πως θα το βάλω κάτω θα ζήσω ανέμελα. Δεν πρόκειται ποτέ να ξαναφήσω κανέναν να μου καταστρέψει τις στιγμές μου αλλά....πάλι κλείνομαι στο καβούκι μου! Δεν μπορώ να αλλάξω. Είναι το μόνο σίγουρο.
Καλό βράδυ. Μην σας κουράζω όλα. Να παιρνάτε καλά και θα τα ξαναπούμε σύντομα.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)