27 Οκτωβρίου 2010

Ελάβα πολλά μηνυματά σας για το που χάθηκα.
Ούτε κι εγώ ξέρω ....
Ετσι ξαφνικά....
Ο μπαμπάς μου έφυγε απο τη ζωή.....
Ετσι ξαφνικά.....
Κι εγώ ένα απο τα πράγματα που φοβόμουν το είδα να γίνεται.
Δεν ξέρω τι να πιστέψω πια. Τι πραγματοποιήται τελικά και τι είναι τυχαίο ή μοιραίο;
Η αλήθεια είναι πως δεν είμαι καλά αλλά δεν το δείχνω καθόλου. Για την μαμά μου, τον αδερφό μου και όλους τους γύρω μου. Για όλους αυτούς που ξέρουν τους φόβους μου και φοβούνται για εμένα το παίζω, με μεγάλη επιτυχία, δυνατή για να μην ανησυχούν για εμένα. Μην με έχουν στο μυαλό του και να ζήσουν και αυτοί το πένθος του χωρίς αλλές σκοτούρες!!!
Δεν θέλω να σας εννοχλώ αλλό.
Γι΄αυτό χάθηκα.
Μπαίνω,σας  διαβάζω αλλά δεν έχω κάτι να σας πω.....
Θα τα ξαναπούμε σύντομα...