« Κι αν για τον έρωτά μου δεν μπορώ να πω-
αν δεν μιλώ για τα μαλλιά σου, για τα χείλη , για τα μάτια
όμως το πρόσωπό σου που κρατώ μες στην ψυχή μου,
ο ήχος της φωνής σου που κρατώ μες στο μυαλό μου,
οι μέρες του Σεπτέμβρη που ανατέλλουν στα όνειρά μου,
ταις λέξεις και ταις φράσεις μου πλάττουν και χρωματίζουν
εις όποιο θέμα κι’αν περνώ, όποιαν ιδέα και αν λέγω...

Κ.ΚΑΒΑΦΗΣ

ΜΗΝΥΜΑ

Σώπα.
Και να θυμάσαι
με πόση δοκιμασία απόχτησες
την αρετή ν'αγαπάς.

ΚΡΙΤΩΣ ΑΘΑΝΑΣΟΥΛΗΣ

ΠΟΙΟΙ ΑΓΑΠΗΘΗΚΑΝ ΟΠΩΣ ΕΜΕΙΣ;

Ποιος αγαπήθηκε όπως εμείς;
Να ψάξουμε τις παλιές στάχτες της καμμένης καρδιάς
κι εκεί να πέσουν ένα-ένα τα φιλιά μας
μέχρι να αναστηθεί το ακατοίκητο λουλούδι.

Αγαπάμε τον έρωτα που ανάλωσε τον καρπό του
και κατέβηκε στη γη με πρόσωπο και εξουσία:
εσύ κι εγώ είμαστε το φως που συνεχίζει,
το άθραυστο λεπτοκαμωμένο στάχυ.

Στο θαμμένο έρωτα κρύο από πολύ καιρό,
από χιόνι και άνοιξη,
από λήθη και φθινόπωρο,
πλησιάζουμε με το φως ενός νέου μήλου,
της ανοιχτής δροσιάς από μια νέα πληγή,
όπως ο παλιός έρωτας που περπατάει στη σιωπή
για μια αιωνιότητα από θαμμένα στόματα

ΠΑΜΠΛΟ ΝΕΡΟΥΔΑ

Ο ΥΜΝΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

Εάν ταις γλώσσαις των ανθρώπων λαλώ και των αγγέλων, αγάπην δε μη έχω, γέγονα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον. και εάν έχω προφητείαν και ειδώ τα μυστήρια πάντα και πάσαν την γνώσιν, και εάν έχω πάσαν την πίστιν, ώστε όρη μεθιστάνειν, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ειμι. και εάν ψωμίσω πάντα τα υπάρχοντά μου, και εάν παραδώ το σώμα μου ίνα καυθήσομαι, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ωφελούμαι. Η αγάπη μακροθυμεί, χρηστεύεται, η αγάπη ου ζηλοί, η αγάπη ου περπερεύεται, ου φυσιούται, ουκ ασχημονεί, ου ζητεί τα εαυτής, ου παροξύνεται, ου λογίζεται το κακόν, ου χαίρει επί τη αδικία, συγχαίρει δε τη αληθεία. πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει. η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει. είτε δε προφητείαι, καταργηθήσονται. είτε γλώσσαι παύσονται. είτε γνώσις καταργηθήσεται. εκ μέρους δε γινώσκομεν και εκ μέρους προφητεύομεν. όταν δε έλθη το τέλειον, τότε το εκ μέρους καταργηθήσεται. ότε ήμην νήπιος, ως νήπιος ελάλουν, ως νήπιος εφρόνουν, ως νήπιος ελογιζόμην. ότε δε γέγονα ανήρ, κατήργηκα τα του νηπίου. βλέπομεν γαρ άρτι δι΄εσόπτρου εν αινίγματι, τότε δε πρόσωπον προς πρόσωπον. άρτι γινώσκω εκ μέρους, τότε δε επιγνώσομαι καθώς και επεγνώσθην. νυνί δε μένει πίστις, ελπίς, αγάπη, τα τρία ταύτα. μείζων δε τούτων η αγάπη.

(Απ. Παύλου Α' Κορ.ιγ΄)

ΠΗΓΑ ε και;

πήγα στα spa και ήταν απλά καλά... δεν εντυπωσιάστικα κιόλας. φαντάζομαι πως αλλού θα είναι πολύ καλύτερα.... μόνο το μασάζ άξιζε. όλα τα άλλα περιττά. μου αλειψαν σοκολάτα στο κορμί και σίγά τα αβγά. Άσε που απο το πολύ μασάζ τσαντίστικα. και υδρομασάζ δεν έκανα όπως έγραφε στο ιντερνετ. μόνο ένα ντουζ για να ξεπλυθώ απο τη σοκολάτα. αύτό μας έλειπε να με άφηναν και με τη σοκόλάτα να με μαζέψουν οι μύγες. δεν το ξανακάνω όταν θα θελήσω να ξεκουράσω ξανά το κορμί μου θα πάω για ένα μασαζάκι στον φυσιοθεραπευτή μου ή για καθαρισμό προσώπου στην αισθητικό μου. νομίζω πως αξίζει περισσότερο. πιστέψτε με....

SPA H΄ ΞΕ-SPA

το πήρα απόφαση. θα χαλάσω λίγα λεφτάκια παραπάνω αλλα θα περάσω μια ολόκληρη μέρα σε spa. σε ένα ξενοδοχείο κεντρικό Θα κάνω θεραπέιες σώματος και προσώπου και παρά πολύ μασάζ....
θέλω να ξεκουραστώ...και ελπίζω να βρω εκεί μια διέξοδο..

τα μάτια σου είναι το γαλάζιο της δικής μου θάλασσας.
ο απέραντος ωκεανός της ψυχή σου του κορμιού μου η γαλήνη.
μου μιλάς και τραγουδάει και το κορμί μου μαζί σου.
ακουμπάω επάνω και στηρίζομαι στον κόσμο
είναι υπέροχο να έχεις κοντά σου δύναμη
είναι υπέροχο να μπορείς να αγαπάς
αυτό που έχω τώρα δεν το είχα ποτέ.
ούτε κι εσύ...
σε αγαπάω όσο η ψυχή μου την ψυχή σου...

ΑΝΟΙΞΙΑΤΙΚΗ ΒΡΟΧΗ

Πολύ μου αρέσει η ανοιξιάτικη βροχή. Η μυρωδιά της, το χρώμα του ουρανού, το συναίσθημα. Είναι όμορφη και ξεπλένει κάθε χειμωνιάτικη εικόνα.
Ξεπλένει καρδιά και συναισθήματα.
Μου αρέσει να πίνω τον ζεστό μου καφέ δίπλα στο παράθυρο και έξω να βρέχει καθώς σκοτεινιάζει. Να βλέπω να ξεπλένει τα λουλούδια και τα φύλλα τους...
Θα ήθελα αυτός ο καιρός να κράτήσει για λίγο. Για δύο τρείς μέρες ακόμη. Να το ευχαριστηθώ...
Καλησπέρα...

ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΑΝΤΡΕΥΤΩ!!!

Φίλοι μου η απόφαση μου είναι μεγάλη. θέλω να με παντρευτεί ο καλός μου. Ζητάω τη βοήθεια σας.
Πείτε μου σας παρακαλώ ένα καλό λόγο που πρέπει να με παντρευτεί και ένα καλό λόγο που δεν πρέπει να με παντρευτεί. Δείτε το σαν μπλοκοπαίχνιδο. Θέλω να απαντήσετε και στα δύο.
Σας προσκαλώ όλους!!!
Απο αυτά τα λίγα που ξέρετε για μένα...

MANOYΛΑ ΜΟΥ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!

ΜΑΝΟΥΛΑ
Ελα κοντά μου, μιλησέ μου αγάλι με την καλή,
την απαλή μιλιά σου,
ξεκούρασε μου το κεφάλι
μεσ΄ τη ζεστή φωλιά της αγκαλιάς σου!
Η ζέστα σου!
Γλυκύτερο τι άλλο έχει η ζωή στον άνθρωπο να δώσει;
Λιμάνι μεσ ΄ της τρικυμιάς το σάλο,
απο ναυάγια πόσα με έχεις σώσει!
Δωσ΄ μου τα δυο σου χέρια...
Πως φοβάμαι...
Να διπλωμανταλώσουμε τη θύρα...
Σήκω,πιο μέσα,πιο βαθιά πάμε.
Αχ! να σε κρύψω θέλω μοίρα...

Μυρτιδιώτισα


Μανούλα μου χρόνια πολλά,πολλά.
Να είσαι πάντα κοντα μου όπως πάντα...
Στα καλά και τα κακά...
Σε αγαπάω πολυ....

Ο΄,τι είμαι ή ελπίζω να γίνω το χρωστάω στη μητέρα μου...........................

ΟΔΗΓΗΣΗ: MIA ΠΙΚΡΑΜΕΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

Πρίν απο 8 χρόνια πήρα το πολυπύθητο δίπλωμα οδήγησης. Μετά απο ένα χρόνο πήρα και αυτοκίνητο. Ε, και; Δεν έκανα τίποτα. Το είχα απέξω παρκαρισμένο και το κοίταγα. Το πήγα και 2 η 3 βόλτες στη γειτονιά και τέλος. Μέχρι εκεί ήταν η καριέρα μου. Πρίν απο ένα χρόνο το πούλησα αφου το πήρα απόφαση πως δεν θα το αγγίξω και είμαι καλή μόνο για συνοδηγός. Την τελευταία εβδομάδα όμως έχουν πάρει τα μυαλα μου αέρα. Αν είναι δυνατον ΘΕΛΩ ΝΑ ΟΔΗΓΗΣΩ. Εμαθα πως το αυτόματο είναι πιο εύκολο και πιο ακριβό και σκέφτομαι να το δοκιμάσω. Εχει άυτόματο ένας φίλος και θέλω να του ζητήσω να πάμε μια βόλτα σε μια αλάνα να δω αν όντω ισχύει. Τι με έχει πιάσει; Βλέπω όλες αυτές και όλους αυτούς που θεωρώ πολυ κατώτερους απο εμένα να οδηγούν και δεν μπορώ να καταλάβω τι είναι αυτό που εμποδίζει εμένα να το κάνω.
Θα με συγχωρέσετε αν μια μέρα βγω στους δρόμους με το δικό μου αυτοκινητάκι;

Μετά απο πρόσκληση της ιφιγένειας που την ευχαριστώ σας παρουσιαζω ένα χειρόγραφό μου.
οι κανόνες απλοί:
1. Γράψε
2. Σκάναρε (ή φωτογράφισε… )
3. Πόσταρε.
4. Ειδοποία!
5. Προσκάλεσε άλλους 5 ή και περισσότερους blogger να συμμετέχουν.
6. Ανέφερε οτι είναι για το http://www.autographcollectors.blogspot.com/
(επίσης απαραίτητα, για να μαζευτούν όσο περισσότερα χειρόγραφα γίνεται)


για το :http://www.autographcollectors.blogspot.com/

δίνω την σκυτάλη: στην aliki, christina noe, giannis, sofia, δινονόη, ένας ανόητος άντρας και σε όποιον άλλο θέλει...γλυκέ δεκέμβρη δεν σε ξέχασα αλλά είμαι σίγουρη πως δεν έχεις σκάνερ εκεί που είσαι.

σε ευχαριστώ που με αφήνεις και μπαίνω μέσα στα όνειρα σου. που είμαι η πρωταγωνίστρια. πότε δεν πίστευα πως θα μπορούσα να έχω τέτοιο ρόλο κι όμως...τώρα έχω τον πρώτο λόγο.
πάρε με μες στα χέρια σου και πήγαινε με ως τα αστέρια. μη με αφήνεις στη γη εδώ φοβάμαι να ζήσω. πήγαινε με μακριά...κάπου που να μην υπάρχει άλλος μόνο εγώ κι εσύ....μόνο εσύ κι εγώ....
σε ευχαριστώ που είμαι εγώ στο πλάι σου .
σε ακολουθώ και σε στηρίζω
με ακολουθείς και με προσέχεις.
είμαστε και οι δύο δυο πέταλα λουλουδιών αφημένα στον άνεμο.
σε ευχαριστώ που με αγαπάς.
σε ευχαριστώ
σε ευχαριστ
σε ευχαρισ
σε ευχαρι
σε ευχαρ
σε ευχα
σε ευχ
σε ευ
σε ε
σε
σε λατρεύω!!!!!!

Πότε θα γίνω και πάλι καλά;

Σήμερα δεν ξύπνησα και τόσο καλά. όπως και τις περισσότερες μέρες άλλωστε. Η ματαιοδοξία μου επανήλθε. Τι είναι ο άνθρωπος, ανησυχία για τους αγαπημένους μου, φόβος πως θα πεθάνω και το ερώτημα γιατί να πεθαίνουμε. Φοβάμαι πολύ για αυτές τις σκέψεις μου. Όταν με κυριεύουν οι κρίσεις πανικού είναι βασανιστήριο. Δεν μπορώ να κάνω κάτι αλλά αυτό το συναίσθημα δεν μου αρέσει καθόλου. Δεν ξέρω από που να πιαστώ. Σκέφτομαι πως πρέπει να σκεφτώ κάτι άλλο, κάτι αισιόδοξο αλλά το μυαλό μου κολλάει εκεί. Τα χάπια τώρα έχουν αρχίσει να λειτουργούν αλλά όχι 100% ακόμα για να αισθάνομαι καλά. Πότε θα ξαναγίνω αυτή που ήμουν. Πότε θα χαμογελάω και θα γελάω μέσα από την ψυχή μου; Δεν μπορώ να προσδιορίσω γιατί φοβάμαι για τα συναισθήματα μου ή για τις σκέψεις μου;
Καλημέρα

εργατική πρωτομαγιά

Τι χάος και αυτό σήμερα. Μια εκδρομή αποφάσισα να πάω για να ξεσκάσω λίγο και μου βγήκε ξινή
Ξεκίνησα με τον φίλο μου κι ένα ζευγάρι ακόμα να πάμε στο Ναύπλιο.
Είπαμε αμάν ώσπου να φτάσουμε από την κίνηση. Είχε γίνει κι ένα τροχαίο και κάναμε να φτάσουμε 3 ώρες.
Φτάνουμε στο Ναύπλιο και γυρίζαμε σχεδόν μισή ώρα μέχρι να παρκάρουμε. Το προσπερνάμε κι αυτό. Στάδιο τρίτο. Ο καφές. Μετά από πολύ ώρα αναζήτησης να βρούμε ένα τραπέζι για καφέ στην πλατεία συντάγματος καταλήξαμε να βρούμε στη παραλία. Πάλι καλά. Και το αποκορύφωμα. Το φαγητό. Δεν έπεφτε καρφίτσα. Όλες οι ταβέρνες και τα ουζερί γεμάτα! ένα τραπέζι βρήκαμε και πριν καθίσουμε μας είπε ένας πελάτης "αν φάτε μέχρι το βράδυ θα είστε τυχεροί" οπότε φύγαμε όπως ήμασταν. Έπειτα το σχέδιο είχε ως εξής. Μπαίνουμε στο αυτοκίνητο και πάμε προς Αθήνα. Όπου βρούμε στο δρόμο για φαΐ καθόμαστε. Είπαμε όμως πριν γυρίσουμε να πάμε στους Μύλους. Ένα ψαροχώρι λίγο έξω από το Ναύπλιο. Εκεί και αν γινόταν ο χαμός. Δεν βρήκαμε ούτε δείγμα οπότε πήραμε το δρόμο για την επιστροφή. Τελικά; Πήγαμε στη Μάντρα. Σε μια ταβέρνα που πάμε συχνά για μπριζολάκια. Όνειρο.
Ηθικό δίδαγμα
Δεν ξαναπάω πρωτομαγιά πουθενά! Είχα να πάω από μικρή εκδρομή πρωτομαγιά. Τώρα που μεγάλωσα το αποφάσισα. Π ο υ θ ε ν α !!! Θα πηγαίνουμε δύο ή τρεις του μηνός αλλά όχι πρώτη. Τι κούραση θεέ μου....
Όχι τίποτα άλλο αλλά ο κόσμος παραπονιέται πως δεν έχει λεφτά και δεν βγαίνει!!!
Τελευταία μέρα αύριο στη δουλειά. Από Δευτέρα άνεργη!!!
Καληνύχτα.