99 Days of Freedom.

De televisie stond aan, volgde niet echt wat er gezegd werd.

Tot dit bericht mijn aandacht trok.

Een experiment.

99 dagen zonder Facebook.

Ongemerkt checkt men dagelijks FB gemiddeld 17 minuten per dag.

Over een periode van 3 maanden, komt dat op neer op meer dan 28 uur.

Volgens de site kan je deze uren vrijgekomen uren besteden aan

 meer bevredigende activiteiten,

 zoals het leren van een nieuwe vaardigheid.......

De naai-, haak- en quiltboeken liggen al klaar.

.....het uitvoeren van vrijwilligerswerk

 of het tijd doorbrengen (offline) met vrienden en familie.

Gisteravond heb ik mij aangemeld.

Mijn profielfoto vervangen.

.

Een automatisch bericht geplaatst op mijn tijdlijn met 

countdown teller.

Over 98 dagen..uren...minuten....seconde...ben ik weer terug :-)

O ja ook de FB app van mijn mobiel verwijderd.

Merkte vanmorgen bij het ontwaken al 

wat voor automatisme het FB checken is geworden.

Vanmorgen dus in bed een BOEK :-) gelezen.

Ben aangesloten bij een jeugdboeken leeskring dus de aanvoer is er wel.

Informatieve boeken lees je vaak niet in een ruk uit.

Vind de stijl van dit boek erg grappig.

Verdorie alweer een ovale.

Over irrationele verwachtingen van jezelf gesproken!   :-)

Ben met nog een countdown bezig.

Over vijf dagen word ik ongesteld.

Hoog tijd om mij tijdelijk af te melden in blogland.

Trek mij weer even terug in mijn Tipi! 

Tot, over een weekje.

Liefs Katrien.

The mind is everything. What you think you become.

Is het zo'n dag?!! Deel 2.

"En je verteld het nogal nuchter" 

was een van de reacties die ik kreeg op mijn vorige blog bericht.

Nou 'Bertiebo', dat ik de situatie nog wel kon handelen 

komt doordat ik in mijn goede dagen zit.

Mag ik het uitleggen aan de hand van de post die ik van Els kreeg?

Mijn goede dagen van de maand

beginnen op de dag dat ik ongesteld wordt.

Afgezien van het lichamelijke ongemak voel ik mij 

'in mijn hoofd' zo geweldig!

Dan bruis ik van energie,

hoor ik de vogels fluiten,

maak ik afspraken met vriendinnen,

houdt met het gemak het huis schoon,

ben creatief,

kook de heerlijkste gerechten,

ben ik aanhankelijk en

vrolijk.

Op zulke dagen fladder ik met gemak door het leven 

en kan ik wel wat stress verdragen.

Deze periode duurt tot de eisprong, 14 dagen.

De periode na de eisprong,

dus de weken-dagen voor de volgende ongesteldheid

daar heb ik jaren mee geworsteld.

PMS.

Een bekende term.

Premenstrueel syndroom.

In die weken zat ik niet lekker in mijn vel,

piekerde veel,

twijfelde veel.

'Alles', was mijn schuld.

Uitgeput,

en overprikkeld strompelde ik die laatste week door.

Met huilbuien of boze woorden tijdens de laatste dagen.

Iets beter ging het na de komst van Donald in mijn leven.

"Jij bent oké", zei hij altijd.

"Je bent op en top, vrouw".

Je bent net Katrien Duck, die kan ook zo wisselvallig uit de hoek komen.

Wat ook hielp om deze dagen beter te handelen;

iets wat ik las over de indianen.

Zij hebben voor deze fase een speciale tipi,

vrouwen mogen zich hierin terugtrekken om tot rust te komen

te voelen

na te denken 

analyse en reflectie

creatieve plannen te maken.

De overige stamleden zorgen dan voor de dagelijkse taken,

koken, opvoeden, schoonmaken.

Op het moment dat de ongesteldheid doorbreekt 

komen de vrouwen weer naar buiten

dansen weer

en voeren de creatieve plannen uit die ze in de tipi bedacht hebben.

De acupuncturist (man) die afgestudeerd was op PMS

adviseerde mij 10 jaar geleden,

 in een hoekje te gaan zitten 

en wachten tot de PMS dagen voorbij waren.

Hij liet een plaatje zien van een vrouw die in elkaar gedoken op de grond zat.

Ik verklaarde hem voor gek!

Hoe kan ik in een hoekje zitten terwijl ik een kind 

heb waar ik als alleenstaande moeder voor zorg.

Ik moet werken.

Ik moet koken.

Ik moet, ik moet....(inwendig) razend liep ik de deur bij hem uit.

Een aantal jaren verder en wijzer,

moet ik niet zoveel meer van mijzelf.

Moet ik niet meer zeven dagen per week

een warme verantwoorde maaltijd op tafel zetten.

Een kind klapt heus niet in zijn handen 

omdat je de vloer in de was hebt gezet.

Sommige dingen moeten misschien wel

dus,

Leer ik hulp te vragen.

Leer ik mijn rust te nemen.

Leer ik mijn grenzen aan te geven.

Nu even niet, " Ik zit in mijn Tipi-dagen" zeg ik dan.

Bedankt Els, voor de met zorg uitgezochte afbeeldingen!

Bovenstaande 'Katrien' had ik zelf, die laat zien hoe heerlijk ik mij nu voel.

De laatste dagen in de Tipi heb ik namelijk heel goed voor mijzelf gezorgd.

I can only please one person per day,

today i choose me.