MARILISE 2

Ο 17χρονος Παύλος από τις Σέρρες πάσχει   από λευχαιμία  Πρέπει να νοσηλευτεί -επειγόντως!- στην Βοστόνη/Αμερική O Παύλος Σωτηριάδης είναι ένα 17χρονος μαθητής λυκείου, ο οποίος πάσχει από λευχαιμία τύπου Τ. Παρόλο που ο αδερφός του είναι συμβατός δότης, ο οργανισμός του δεν δέχθηκε την μεταμόσχευση μυελού των οστών, στην οποία έχει υποβληθεί. Για να σωθεί πρέπει να μεταφερθεί στην Αμερική, κάτι που συνεπάγεται υψηλό οικονομικό κόστος, που δεν μπο ρεί να συγκεντρωθεί από φίλους, συγγενείς και συντοπίτες στα Θερμά Σερρών όπου μένει. Ο Παύλος αγαπά το μπάσκετ, τους υπολογιστές και τη μουσική. Σε εκείνο όμως που ξεχω-ρίζει, είναι ότι αγωνίζεται εναντία στη λευχαιμία δυο χρόνια τώρα. Παλεύει γενναία με μια αξιοθαύμαστη υπομονή που δεν έχουν συνήθως άτομα της ηλικίας του. Με δύναμη κι επι μονή. Για να νικήσει, όμως, πρέπει να νοσηλευτεί  σε νοσοκομείο της Αμερικής . Ας στηρίξουμε την προσπάθεια  του Παύλου  και  των γονιών του ,  στον  λογαριασμό: ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΑΡ

                                                 αχ θαλασσα μου εσυ ξελογιαστρα !!!!!

   στις 25 λεξεις της Μαριας   Ν .μας , η εικονα μας χαρισε για αλλη μια φορα αριστουργηματα                 Μια επίσκεψη στο εξοχικό!!! Μια εκδρομή με σιδηρόδρομο!!! Άνοιξε τα σκούρα στο βορεινό, να γεμίσει φως! Α!!! Λάδωσε τους μεντεσέδες  να μην τρίζουν!!! Η δικη μου συμμετοχη εδω θα μπορεσετε να απολαυσετε την νικητρια συμμετοχη και ολες τις άλλες 

Μεσα στο 2015 , μεσα απο τα δρωμενα , τις καθημερινές αναρτησεις , τις ευστοχες παρατηρησεις , το καθαριο σαν κρυσταλλινο νερο λογο την ορθη κριση , γνωρισα την Ωραιοζηλη                                                        Ειλικρινα την θαυμαζω , δεν ειναι  λιγες οι φορες που ανατρεχω σε παλιες της αναρτησεις γιατι ειναι ξεχωριστες , γιατι σου αφηνουν μια επιγευση τρυφεραδας και νοσταλγιας μαζι , σκεψης και αγαπης για τον ανθρωπο !!!! Ενα μεγαλο ευχαριστω Ωραιοζηλη που βρισκεσαι στην γειτονια μας καθημερινα !!!                                                            Αξιζει να  απολαυσετε την γραφη της , ξεχωριζει !!!!

                                              Από πότε την έχεις αυτή την κάμερα  ???? Μην με τραβάς άλλες φωτογραφίες θα με κάνεις να εξαφανιστώ από προσώπου γης . Και τότε , εσύ , την ώρα της  απουσίας  μου , ως τελετάρχης , θα επιδοθείς να βρεις την αντικαταστάτρια μου , κάποια κοπέλα με χαρακτηριστικά ντόπιας ομορφιάς που η  συστολή  της και η αδεξιοσύνη της θα σε τρομάζει . «Το πρωτόκολλο απαιτεί συγκεκριμένες κινήσεις  , με προσέχετε δεσποινίς  , θα πρέπει να αποστηθίσετε   όλους τους στίχους του  τραγουδιού  , τι θα πει έχει στριφνές λέξεις  και το  άρωμα  σας , το  άρωμα  σας θα πρέπει να είναι το πλέον διακριτικό . » « Το κάνετε εσκεμμένα  κύριε για να γίνω ρεζίλι κι εσείς να καγχάζετε ……….. » Έφυγα !!!! Θα περάσω απέναντι με μια  σχεδία  , που στα ξύλα της η υγρασία θα στιλπνώνει τις γλιστερές σκλήθρες και η κρυάδα του κυμάτου θα ανεβαίνει από τα ακροδάχτυλα ίσαμε την ραχοκοκαλιά . Εκεί , απέναντι θα αγοράσω ένα άσπρο αλογάκι , θα κάνω τρία παιδιά

                                              αγγιγματα , σημαδια αγαπης !!!!!!

Ενας θεσμος που περσυ ατονισε  ,αλλα κραταει τεσσερα ολακερα χρονια ερχεται να ξαναγεννηθει σαν ενας απο τους στοχους της καινουριας μας χρονιας !!!! Αυτη τη χρονια θα ξεκινησω με μια φιλη μοναδικη την Ελενη  μας !! !!!! Η Ελενη μας ποιει ποιηση , η ποιηση της ειναι ζωή , τα ποιηματα της που τα λατρευω νοιωθω παραλληλα πως τα ζω !!!!!!!                                                      Ελενη μου  σε ευχαριστω πολυ που μοιραζεσαι μαζι μας τις δημιουργιες !!!!!!!

με φιλους στη παραλια !!!!!! Γεώργιος Δροσίνης. Ο Ήλιος και ο Αέρας Ο Αέρας θύμωσε, με τον Ήλιο μάλωσε. Ο Αέρας έλεγε: – Είμαι δυνατότερος! Και ο Ήλιος έλεγε: – Σε περνώ στη δύναμη! Ένας γέρος γεωργός με τη μαύρη κάπα του στο χωράφι πήγαινε. Ο Αέρας λάλησε: – Όποιος έχει δύναμη παίρνει από τον γέροντα τη χονδρή την κάπα του! Φύσησε, ξεφύσησεν, έσκασε στο φύσημα· άδικος ο κόπος του. Κρύωσεν ο γέροντας και διπλά τυλίχθηκε στη χονδρή την κάπα του. Mα κι ο Ήλιος λάλησε: – Όποιος έχει δύναμη παίρνει από το γέροντα τη χονδρή την κάπα του! Έφεξεν ολόλαμπρος· καλοσύνη σκόρπισε, κι έβγαλεν ο γέροντας τη χονδρή την κάπα του. Πάλι ξαναλάλησε: – Άκουσε και μάθε το· σε περνώ στη δύναμη, γιατί πας με το κακό κι εγώ πάω με το καλό!»

Ένα παιδί  , μοναχοπαίδι , που το έλεγαν  Αυγερινό , πέρναγε   τις ώρες  του τη νύχτα χαζεύοντας τα αστέρια και το φεγγάρι  . Το δωμάτιο του ήταν στο πιο ψηλό σημείο του σπιτιού  και το παράθυρο στη στέγη πάνω από το κρεβάτι του  έμοιαζε με την πύλη στο βασίλειο του ουρανού . Ένα γύρω τους τοίχους  του δωματίου στόλιζαν   φωτογραφίες  των πλανητών   , του γαλαξία , του ήλιου και της σελήνης  Διάλεγε  ο  Αυγερινός  πάντα  την πιο βολική θέση στο  κρεβάτι του , τακτοποιούσε το  μαξιλάρι του  ,σύμφωνα  με την εποχή του χρόνου   στην ανάλογη γωνία  και  παρατηρούσε τους κύκλους  των ουράνιων φίλων του . Κάποτε , ήταν Άνοιξη θαρρώ , στη στέγη  έφτασε ένας καινούριος επισκέπτης , το χελιδόνι . Δούλεψε μέρες ακατάπαυστα  , έφερε πετραδάκια , λάσπη  , άχυρα και έκτισε μια πανέμορφη φωλιά .   Το παιδί  παρατηρούσε   το χελιδόνι  να εργάζεται  την   ημέρα και εκείνο τον συντρόφευε  στο ανοικτό παραθύρι  τις νύχτες  στα  νοερά ταξίδια του .  Όταν πέρασε λίγο ο καιρός  και έγιναν

Ο Αγιος Φεβρουαριος , ας ειναι ομορφος και ευωδιαστός ....