MARILISE 2

Αχ αυτό το Λουλιώ .  Κοριτσάκι μια σταλιά  το έστειλαν από την Κάρυστο οι δικοί του να μπει στη δούλεψη της Νόνας  και εκείνη πια  το ξεχώρισε  από την πρώτη κιόλας στιγμή . Είχαν προηγηθεί οι  αδελφαδες του σε σπίτια  συγγενικά , η Σοφιά και η Αννίτσα .και σαν έμαθαν   οι γονείς της πως  ζητούσαμε κοπέλα γιατί η προηγούμενη  την παντρέψαμε  το έστειλαν  το καημενάκι  δώδεκα χρονών με τον μεταφορέα στο άψε σβήσε .    Ήταν μια σπιθαμή , αδυνατούτσικο  με μια αφάνα για μαλλιά και δυο λαμπερά μαύρα μάτια   . « Πως λένε μάτια μου » την ρώτησε η Νόνα  μόλις την αντίκρισε  « Λουλιώ θειά »   απάντησε εκείνο    « και τι θα πει μάτια μου Λουλιώ πως σε βάφτισαν »  « Βιολέτα θειά »  .Και τότε η Νόνα χαμογέλασε και έγειρε στη μάνα και ψιθύρισε « Ζέστανε  νερό να το πλύνουμε , να το σουλουπώσουμε και μετά να το ταΐσουμε να πιάσει και λίγο κρέας πάνω του . Τι μας το έστει...

Το βραβείο της εβδομάδας , ανθίζει από μελωδίες, ελάτε να γνωριστούμε λοιπόν  !!!!!!  Ο  Νικόλας Τσάρας , ο συλλέκτης στιγμών , ο μουσουργός  , ιδιοφυής  φίλος  . Μια εκπληξη και μοναδικη εμπειρια το ταξιδεμα στο ιστολόγιο του αλλα και στη μουσικη του !!!!

 Η  συμμετοχη μου στο Φωτογραφίζειν της Μαρίας μας Πρωταγωνιστης  ο Reebo ,ο ομορφότερος σκύλος του κόσμου , που τρελαίνεται να μυρίζει τα τριφύλλια και τα χαμομήλια κάθε τέτοια εποχή , Μαρία μου σε ευχαριστούμε πολύ για την φιλοξενία  !!!!!!!!!!

                   Εις δρομισκον  των Αθηνών                   Ὑπάρχει εἰς ἀπόκεντρον τῶν Ἀθηνῶν γωνίαν   Λευκὸς δρομίσκος, σκιερὸς καὶ πλήρης μυστηρίου· Χλοάζει τὸ κατώφλιον εἰς πᾶσάν του οἰκίαν,   Καὶ τέμνεται ὑπὸ μικροῦ εἰς δύω ῥυακίου. Δὲν βλέπεις μέγαρα λαμπρὰ ἐκεῖ, ἀλλὰ ὡραίας   Μικρὰς οἰκίας, ταπεινάς, χιόνος λευκοτέρας, Καὶ πρὸ αὐτῶν ἐδῶ κ' ἐκεῖ ἀνθούσας πασχαλέας,   Αἵτινες μύρον χύνουσι λεπτὸν εἰς τοὺς ἀέρας. Ἄρωμα τί χρηστότητος καὶ θελκτικῆς γαλήνης   Μυρόνει τὴν μικρὰν ὁδόν· δροσίζονται τὰ στήθη, Τὸ βλέμμα ἀναπαύεται παντοῦ μετ' εὐφροσύνης·   Τὰ πάντα εἶναι δροσερά, λευκὰ καὶ ἀσυνήθη. - Βαίνων ἐκεῖ, αἰσθάνεσαι γαλήνην οὐρανίαν·   Μικρὰν νομίζεις τὴν ὁδὸν ἐκείνην ἐκκλησίαν. Πλὴν διαφέρει τῶν ὁδῶν τῶν ἄλλων ὁ δρομίσκος,   Καθὼς πολυτελοῦς ναοῦ τῆς ἐξοχῆς ναΐσκος. Κ' ἐνῷ Ἀθῆναι ὁ μικρὸς ...

Ένα πρωινό ταξίδι διάλεξα για ένα κυκλαδονησι . Ένα ταξίδι χιλίων μιλίων στο Αιγαίο , που άρχισε με ένα βήμα νωρίς το ξημέρωμα !!!!                                            Η ώρα έφτασε , το λιμάνι άδειασε !!!!!! Η συμμετοχή μου στο υπέροχο life images #12 , της φίλης μας Μαρίας !!!!!! Θα μείνω πάντα ιδανικός κι ανάξιος εραστής των μακρισμένων ταξιδιών και των γαλάζιων πόντων. Νίκος Καββαδίας, 1910-1975, Ποιητής

-Μπορείς να μου πεις Νικολό γιατί τρώγεσαι με τα ρούχα σου ,  από την μια θα γκρινιάζεις για την ανία, την μοναξιά και την πλήξη που νοιώθεις σαν τελειώνει το καλοκαίρι και δεν απαντάς ψυχή στο καφενείο περά από εμάς ,  τους 10-15 τακτικούς και από την άλλη μουρμούρας   που δεν βρίσκεις καρέκλα τον Αύγουστο μήνα  . Γάιδαρος σκας άνθρωπε μου ,   δεν σε βρίσκει κάνεις πουθενά  . _- Εγώ μωρέ σκάω γάιδαρο , Συγκρίσεις  κάνω , κάθε καλοκαίρι το ίδιο βιολί « λεφουσια οι επισκέπτες , οι τουρίστες , οι ντόπιοι ¨Αθηναίοι ΄¨ , δεν λέω βρε παιδί μου να χαζέψουν , να κουτσομπολέψουν , να ανεβοκατέβουν στα καλντερίμια , να  απολαύσουν  την ρομάντζα , να πιουν το ούζο τους , το αναψυκτικό τους , το καφεδάκι τους , να γευτούν την ποικιλία τους , το γλυκάκι τους , όχι όμως και έτσι . Αυτοί όλοι Δημητρέ μου απλώνουν τις αρίδες τους σε δυο τρεις ψάθινες καρέκλες , ακουμπάνε κινητά ακούνητα κλειδιά εφημερίδες πορτοφόλια στα δύσμοιρα...

Θυμόσαστε την ταινία με τον Κωνσταντάρα και την Μάρω Κοντού με το " κατεψυγμένο "  το κτήμα στο Γαλατά   και την  υπέροχη Τάσω Καββαδία  , ο Καπετάν Φάντης- Μπαστούνι . Μια εκδρομή στον Γαλατά  και ο Φάντης Μπαστουνης με μουστάκια και τέσσερα ποδαράκια λοιπόν θα είναι η δική μου συμμετοχή στο ολοκαίνουριο Life Images 11 της Μαρίας μας που μας ταξιδεύει ξανά μέσα από το κοσμο της φωτογραφίας                                 ο όμορφος Πόρος από τον Γαλατά                                              στην ακρη του Κάβου                                           από τον Πόρο ο Γαλατάς                   ...

το βραβείο αυτής της βδομάδας χαρίζεται σε ένα μοναδικό χαμογελαστό πλάσμα την Γιάννα μας   που είχε γενέθλια την ίδια μέρα με μένα στις 4 Μαρτίου . Ένα πλάσμα ευλογημένο , δοτικό , αληθινό , αξιαγάπητο που μοιράζει απλόχερα χαμόγελα και αγάπη και ξεχωρίζει . Μέσα από το ιστολογιο της , το ημερολογιο μιας μαμας , περνάει με υπέροχο τρόπο σκέψεις εμπειρίες ιδέες αληθινές ιστορίες , προβληματισμούς  , χαρμόσυνα μηνύματα και με εντυπωσιάζει πραγματικά  .  Η ίδια αυτοσυστήνεται Είμαι η μαμά Γιάννα, έχω τρία παιδιά και αυτή είναι η ιστορία μου που με οδήγησε στον άνθρωπο που είμαι σήμερα. Για την ακρίβεια είναι ένα κομμάτι της ψυχής μου. Γλυκεία μου Γιάννα , χρόνια σου πολλά και συνέχισε να μας  κάνεις καλύτερους ανθρώπους !!!!!

                                                             μεταξυ των αυτονοητων η γιορτη της γυναικας !!!!!

καλωσηρθατε !!!!!!!