MARILISE 2

  το design δεν ειναι πολυτελεια Ερχομαστε καθε μερα σε επαφη μαζί του . Για να φας πιανεις πηρουνι ...... Κωστας Βογιατζης  yatzer.com )  ( διακοσμητικη εφαρμογη -πλαστικος σχεδιασμός  Μαρκουιζου Ιλια-  προιον σαμπουαν OLIVIA  )

Πολλα νησια διεκδικουν τις  ριζες της !!! Ειναι μοναδικη και αξιαγαπητη !! Ξεδιπλωνεται και γινεται βιβλιο ανοικτο , δημιουργει , συνθετει και  αναπλαθει  και αφοσιωνεται ολοκληρωτικα σε οικογενεια και φιλια όπως ακριβως και το ονομα της  τουτο το καλοκαιρινο βραβειο μα που αλλου στη ΦΙΛΙΑ  μας   Οι χειροτεχνίες λειτουργούν σαν... Lexotanil σε μένα. Με ηρεμούν και με χαλαρώνουν! Η επικοινωνία με την blogoγειτονιά, σαν αναβολικό!!! Με ανεβάζει. φιλεναδα , συντοπιτισσα ευχομαι ενα πολυ ομορφο καλοκαιρι γιατι το αξιζεις !!!!!!!

διπλά γενέθλια σήμερα 25 Ιουνίου!!!!!!!!! Η μαμά μου και ο καλός μου !!!!!!!!!! Άντε μόλις δροσίσει σας περιμένουμε στη παραλία   θα χει κέρασμα και μουσική κυμάτων !!!! Θάλασσα με σπιτικό ρακί , ουζομεζεδες , κρασομεζεδες  και φρούτα και γλυκά  γιατί εμείς τις καλές μέρες σε τούτο το τόπο τις γιορτάζουμε όπως και ναχει !!!!!!

46ο ιστιοπλοιοκο ραλλυ Ανδρου μια κλασσικη λατρεμενη συνηθεια για καλους ........ δύτες !!!!!

η μεγαλυτερη μερα του καλοκαιριου !!!!!!! ανοιχτε τις καρδιες σας στον ηλιο !!!!!!!

Ήρθα και εγώ λοιπόν κορίτσια μου ως μια σωστή σαρανταποδαρουσα με φετίχ στα υποδήματα  εξαποανεκαθεν ντύθηκα στολίστηκα Δευτεριάτικα - καλή εβδομάδα να χουμε  ποδηθηκα για το καινούριο πάρτυ της γλυκοκερασοζουζουνας , πάρτυ υποδημάτων . Φερε λέει το παπούτσι σου , σιγά καλέ να μην σου φέρω μονάχα ένα  τι σαρανταποδαρουσα θα ήμουνα έφερα εγω και να διαλέξει η χάρη σου ότι της γυαλίσει , δεν μπορώ να στερήσω από τα αγαπημένα -λατρεμένα μου το δικαίωμα συμμετοχής και αν κακιώσουν και φύγουν από την θέση τους εγω μετα τι θα κανω μου λες  με τι πόδι θα  βγω στην κοινωνία π?????? Λοιπον αστερωκερασοζουζουνα μου θυμάσαι που σου είπα πως το γοβάκι μου μου το έκλεψε εκείνη η σαχλαμπούχλα , σουχω φυλάξει έκπληξη η μάγισσα από τον Μάγο του Οζ  μου χάρισε τα πατουμενα της και τα λατρεύω !!!!! και ένα άλλο κλασσικό  κομμάτι  δώρο από χέρι λατρεμένο  α καλέ και το  πουαδακι  μου για τα απογευματα  και αν σε πολυσκοτισα με το λατρεμενο μου μαυρο-μπεζ συνδιασμο , παρε και λιγο χρωμ

περιμένοντας το μπαμπα !!!!!!!!                             ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΠΑΜΠΑΔΕΣ !!!

Η Pepi μας γιορτάζει  τα 2 χρονια του ιστολογιου τις ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΕΣ ΚΑΡΔΙΑΣ    Πριν δυο χρονια μας συστηθηκε Καλησπέρα σας: Ονομάζομαι Πέπη, μένω στην Αθήνα και είμαι μητέρα δύο Κ Α Τ Α Π Λ Η Κ Τ Ι Κ Ω Ν παιδιών!!! Ξεκίνησα να ασχολούμαι με τα .... καλλιτεχνικά πριν από τρία χρόνια, σε μια δύσκολη περίοδο της ζωής μου, εντελώς τυχαία!! Η πρώτη μου δημιουργία ήταν σαγιονάρες! Από τότε, ξεκίνησα να φτιάχνω κοσμήματα από ασήμι και ημιπολύτιμους λίθους. Παρακολούθησα και μαθήματα για χειροποίητο ασημένιο κόσμημα και τώρα είμαι εδώ στη μπλογκο-γειτονιά! Τελευταία ανακάλυψα το decoupage και έχω ξετρελαθεί! Θα είναι ευχαρίστησή μου να μοιράζομαι με εσάς τις όποιες καλλιτεχνικές μου ανησυχίες ! και τελικά μας ξετρελλανε ανοιξε διαπλατα το σπιτικο της και  χωθηκε μεσα στα δικα μας και έτσι απλα γιναμε  οικογενεια . Το βραβειο της εβδομαδας της ανηκει δικαιωματικα !!!

  Στης Λίνας μας το υπέροχο διαγωνισμό με τα ρούχα εποχής σκέφτηκα να προσθέσω και εγώ το κατιτίς  μου και ξεκινώ με ρούχα βαφτιστικά , παλτό και φόρεμα  κρεμασμένα σε εκείνη την μοναδική κρεμάστρα που καμάρωνα χρόνια πρώτα στη δική μου ντουλάπα και μετά στη ντουλάπα των κοριτσιών, στο ναυτάκι μου !!! και μετά άλλο ένα φόρεμα  το καλό , γαλάζιο με κεντημένα ναυτάκια και υφασμάτινα φουρό με δαντελιτσα   που όμως βρε κορίτσια τσίμπαγε πολύ !! και ακόμη το χρυσοκέντητο γιλεκακι του καλού μου εργόχειρο της γιαγιάς του  σε γαλάζιο ατλάζι για την στολή του ευζωνου   Πέρα όμως από τα παιδικά ρουχαλάκια έχω εδώ και το πολυαγαπημενο μαύρο φορεματάκι της μαμάς μου την δεκαετία του 60  , ραμμένο από τα  χρυσά χεράκια της γιαγιάς μου , με κεντημένη την μια ράντα  που το φόρεσα και εγώ  και όπως το κόβω θα το φορέσουν και οι κόρες μου   σας φιλώ σε ευχαριστώ Λίνα μου που μου τα θύμησες !!!

και αν δεν τα μαθατε σας το λεω , το κουπακι το λενε σημερις μεχρι και της 12ης μεσημεριανης στο Καφε της Ζουζουνας  . παιρνετε φωτογραφια το κουπακι , την κουπα ή την φλυντζανας τελος παντων , εστω και αυτη που σας ξεματιαζε η γιαγιακα σας με νερο και λαδι απο τα παλια καλα χρονια ..... ή εστω αν τυχαινετε να εισαστε απο νησιωτικη οικογενεια μια τσασκα καλε εεεεεεε !!!!! Πανηγυρι στης ζουζουνας μας τρεξτε να απολαυσετε !!!!! ηρθα που λετε και εγω με το φλυτζανοκουπακι μου , πουχει δυο οψεις μια της στεριας και μια της θαλασσας , και για να με προσγειωνει αλλα και για να με ταξιδευει !!!! Εχει δε και ενα πιατακι , γιατιην νομιζετε πως εκοψα εκεινη την τρελλη συνηθεια  απο παλια  που μου ριχνανε καφε στο πιατακι τους γιαγια και θειες τα  απογευματα για να βουτηξω το κουλουρακι μου , μιας και τα παιδια δενπινανε καφε !!!! α και πουσαι Ζουζουνοκερασογλυκεια μου θαναι κανεις στο πανηγυρι για να μας πει το κουπακι ??? Κοριτσια  και αγορια να ξερετε πως στο καφε ζ

«Σκυλοβρίζω τον εαυτό μου. Κι έχω δίκηο. «Τόσα χρόνια τριγυρνάς γρουσούζη, του λέω, σ’ όμορφα δάση και ποτέ δεν αξιώθηκες να βάλεις τα χέρια πίσω, να περπατάς σιγά-σιγά και ξένοιαστος! Είναι όμορφος, αχαϊρευτε, είναι γλυκός ο αλητισμός, όλοι το ξέρουνε. Μόνον εσύ δεν μπόρεσες να το νοιώσεις. Όλο πεινάς, όλο νυστάζεις κι όταν δεν συμβαίνουνε αυτά κλαις και αποζητάς τη μάνα, τις αδερφές, τον κόσμο με τα καρβέλια του! Να μου χαθής γρουσούζη. Ανάξιε! Γελοίε!». Θαυμάζω τον αλήτη του βιβλίου δίδω υπόσχεση στον εαυτό μου να του μοιάσω. Να λέω ό,τι λέει και σιγά σιγά να κάνω ό,τι κάνει» . ΧΑΜΣΟΥΝ ΚΝΟΥΤ Οι αλητες 

θυμοσαστε την ιστορια της παιχνιδιαρας  γατουλας μας της Λουνα , που την βρηκε σχεδον  πριν ενα χρονο μας και την εφερε το παιδι Σελενα απο τον ομιλο  μετα την προπονηση πραξικοπηματικα , ε λοιπον το μωρο Λουνακι γεννησε τα δικα του μωρα-γατακια πεντε τον αριθμο παρακαλω και ειναι πολυ πολυ γλυκουλια Τωρα ψαχνουμε για ονοματα εκτος απο τον κοκκινοασπρο που πηρε ηδη το ονομα Εκμεκ ( απο το κανταιφι οπως καταλαβατε και εσεις ) οσο για το Λουνακι αποδεικνυεται υπεροχη μανουλα !!!                                           καλο Σαββατοκυριακκαι χρονια πολλα σε ολες τις Καλλιοπες , Ποπιτσες , Κελλιτσες 

Πειραιωτικο τουτη τη φορα το βραβειο της εβδομαδας μου φιλοι και φιλες !! Πριν μερες έτσι διχως προγραμμα καπου στο Πειραια γνωρισα τη Βανα την γνωστη Κουζινοπαγιδα - Barbi-Bana   δια ζωσης . Ενας θησαυρός , άμεση , απλη ,  ευγενικη , χαμογελαστη , γλυκολογη και λιγα λεω !!! Ενθουσιαστηκα ξαφνικα για αλλη μια φορα ειχα την ευκαιρια να μιλησω ζωντανα με μια φιλη  απο τα  blogs  Βαρβι- Βανα -κουζινοπαγιδουλα μου με μαγεψες πραγματικα , ευχομαι απο καρδιας όλα ναρθουν δεξια στο δρομο τον δικο σου και της υπεροχης οικογενειας σου και να μην χαθουμε !!!!!!!

Αργά τα απόγευμα έφτασε το λεωφορείο στη   Χώρα  . Ζαλισμένος από τις στροφές και μουδιασμένος από τα άβολα καθίσματα τεντώθηκα και προχώρησα αργά προς την πόρτα  . Δεν βιαζόμουν ,  έξαλλου κανείς δεν με  περίμενε και η συνάντηση με την συμβολαιογράφο είχε οριστεί για το επόμενο πρωινό . Παρέλαβα  την χειραποσκευή μου  και  κοντοστάθηκα  στην πλατεία για να αποφασίσω προς τα πού να κατευθυνθώ . Ένα γύρω οι φυσιογνωμίες άγνωστες  αν και ήλπιζα πως κάποιον ή κάποια θα αναγνώριζα ύστερα από τόσα χρόνια  , όλα είχαν αλλάξει μονάχα το εστιατόριο στην άκρη της πλατείας, « ο Σταθμός » ήταν ίδιο με τότε , το ίδιο πλακοστρωμένο αυλιδάκι , το πέτρινο κτίσμα βαμμένο πάντα σε μια απόχρωση  ώχρας με τα  πράσινα πορτοπαράθυρα . Προχώρησα  προς το αυλιδάκι  με τις συκομουριές και διάλεξα  ένα τραπέζι  άκρη , άκρη για να αγναντεύω την θάλασσα  . Σε ένα  μεγάλο τραπέζι  μια  παρέα δασκάλων στην άλλη πλευρά της αυλής  απολάμβανε το κρασί του και σχεδίαζε την εκδρομή του Σαββατοκύριακου στη

        ποση ομορφια , τι χρωματα , τι αρωματα  αρκουν για ενα ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ  !!!!!!!!

Αρχαίο Θέατρο                                           Γιάννης Ρίτσος Όταν , κατά το μεσημέρι , βρέθηκε στο κέντρο του αρχαίου θεάτρου , νέος   Έλληνας αυτός , ανύποπτος , ωστόσο ωραίος όπως εκείνοι, έβαλε μια κραυγή ( όχι θαυμασμού , το θαυμασμό δεν το ένιωσε διόλου , κι αν το ένιωθε σίγουρα δεν θα τον εκδήλωνε ) μια απλή κραυγή ίσως απ’ την αδάμαστη χαρά της νεότητας του ή για να δοκιμάσει την ηχητική του χώρου   . Απέναντι   πάνω απ’ τα κάθετα βουνά , η ηχώ αποκρίθηκε η ελληνική ηχώ που δεν μιμείται ούτε επαναλαμβάνει μα συνεχίζει απλώς σ ένα ύψος απροσμέτρητο την αιώνια ιαχή   «του διθυράμβου »