Οι κατασκηνωτές από την πόλη του Πύργου που συμμετείχαν στην τελευταία κατασκηνωτική περίοδο (Αύγουστος 2008) συγκεντρώθηκαν το Σάββατο 27.9.08 στη Χριστιανική Ένωση Πύργου.
Μαζί τους βρέθηκαν ο αρχηγός και οι ομαδάρχες τους. Είδαν σχετικά video από την κατασκήνωση και θυμήθηκαν όμορφες στιγμές που πέρασαν!
Φίλος της κατασκήνωσης είχε την καλοσύνη να ετοιμάσει ένα video με φωτογραφίες από την τελευταία κατασκηνωτική περίοδο, στην οποία συμμετείχε και ο ίδιος.
Πολύ εύστοχα έχει σχολιάσει κάθε φωτογραφία...
Τον ευχαριστούμε που μας το έστειλε! Χαρείτε το!
"Εάν επιμείνεις, μετά από την καταιγίδα θα έρθει
"Εάν επιμείνεις, μετά από την καταιγίδα θα έρθει η γαλήνη..."
Οι δυσκολίες της πνευματικής ζωής
Όταν αρχίζαμε την χριστιανική μας ζωή, ήμασταν γεμάτοι από ενθουσιασμό.Αλλοίμονο, εάν δεν είχαμε ενθουσιασμό, θα μοιάζαμε με μια μηχανή ξεθυμασμένη, με ένα ρολόγιξεκουρδισμένο και δεν θα βγαίναμε πουθενά. Είχαμε λοιπόν τον ενθουσιασμό μας, μας βοηθούσαν και η χάρις του Θεού, ο πνευματικός μας, τα χριστιανικά βιβλία, και έτσι προχωρούσαμε.
Σιγά σιγά άρχισαν οι δυσκολίες, οι αποτυχίες, οι υποχωρήσεις, οι αμαρτίες, οι πειρασμοί, σκέψεις να σταματήσωμε ή να γυρίσουμε πίσω. Τότε η ζωή μας από τραγούδι, από χαμόγελο γίνεται σταυρός. Όταν, αγαπητέ μου, η χριστιανική σου ζωή αρχίζει να γίνεται δύσκολη και να σου φαίνεται ασήκωτος σταυρός, εκεί στάσου ακλόνητος, γίνε μάρτυρας. Πες στον εαυτό σου «στώμεν καλώς»∙ στάσου ακλόνητος. Πες, όπως ο προφήτης, «ιδού εγώ, Κύριε, στέκομαι εδώ να εκτελέσω το θέλημά σου»∙ ή όπως η Παναγία, «ιδού η δούλη Κυρίου∙ γένοιτόμοι κατά το ρήμα σου».
Εάν επιμείνεις, μετά από την καταιγίδα θα έρθει η γαλήνη, θα ξαναγίνει γιορτινή η ζωή σου. Θα έχεις τώρα επιπλέον και την πείρα του πνευματικού αγώνος, θα έχεις εμπειρία. Μετά από την δοκιμασία αυτή, μετά από το σήκωμα του σταυρού σου, θα ανάψουν πια μέσα σου οι φλόγες του θείου έρωτος∙ θα αποκτήσεις την ωραιότερη, την δυνατότερη, την αγνότερη, την αγγελικότερη αγάπη, την αγάπη του Θεού. Αρχ. Αιμιλιανού Σιμωνοπετρίτου, «Λόγος περί της πνευματικής ζωής»,εκδ.Ίνδικτος
Το blog της ΑΓΚΥΡΑΣ συμπλήρωσε 3 μήνες συνεχούς λειτουργίας... Μόνο τον τελευταίο μήνα έχει δεχθεί πάνω από 2.800 επισκέψεις...
Η ΓΕΧΑ Πατρών αισθάνεται την ανάγκη να ευχαριστήσει θερμά όσους με διαφόρους τρόπους στήριξαν και εξακολουθούν να στηρίζουν και αυτή την προσπάθεια. Θα ήθελε όμως να διευκρινίσει κάτι, επειδή πολλοί ρωτούν...
Όπως σε όλα τα sites, πολλοί είναι αυτοί που καταγράφουν την άποψή τους και στέλνουν τα σχόλιά τους για την κάθε ανάρτηση. Η ΓΕΧΑ τους ευχαριστεί και τους διαβεβαιώνει ότι αξιολογεί κάθε φορά τα σχόλια και τις παρατηρήσεις που λαμβάνει, είτε αυτά είναι θετικά είτε αρνητικά.
Είναι αυτονόητο όμως ότι δεν μπορεί να επιτραπεί με κανένα τρόπο η δημοσίευση σχολίων που ξεφεύγουν από τα όρια της ευπρέπειας, μάλιστα δε όταν αυτά είναι και ανώνυμα...
Επιπλέον, δεν μπορεί να δημοσιεύσει σχόλια άσχετα με το χώρο της κατασκήνωσης (ανεξάρτητα αν αυτά είναι σωστά ή όχι).
Τέλος, ας μας επιτραπεί να μην δημοσιεύουμε θετικά σχόλια (έχουμε πολλά τέτοια) που γίνονται για πρόσωπα που προσφέρουν και διακονούν στην κατασκήνωση και δεν θα το ήθελαν ποτέ...
Ό,τι γίνεται, ας γίνεται προς δόξαν Θεού και μόνο!
ΓΕΧΑ ΠΑΤΡΩΝ
Στον Αθανάσιο Σκαρμόγιαννη τρία χρόνια
μετά την κοίμησή του (22.9.05)
Πάνε τρία χρόνια που έφυγε από κοντά μας...
Αφήνοντας την τελευταία του πνοή μέσα στην ΑΓΚΥΡΑ που τόσο αγαπούσε...
Το προσκυνητάρι που φτιάχτηκε εκεί θα μας θυμίζει πάντα...
... το χαμόγελο, τη γενναιοδωρία, τη γεμάτη αγάπη προσφορά του σε όλους μας...
Η φωτογραφία και το ποίημα έχουν δημοσιευθεί στο περιοδικό " Η ΔΡΑΣΙΣ ΜΑΣ "
Πλήθος κατασκηνωτών έδωσαν το παρόν στη σημερινή μετακατασκηνωτική συγκέντρωση...
Τραγούδησαν, φώναξαν τις κραυγές και τα ονόματα των ομάδων που είχαν στην κατασκήνωση, θυμήθηκαν ό,τι ωραίο πέρασαν...
Στο τέλος είδαν προβολές με φωτογραφίες και video από την κατασκήνωση...
Ανανέωσαν τη συνάντησή τους για το επόμενο Σάββατο 27.9.08 στις 6.00 το απόγευμα.
ταμπλό με φωτο στην είσοδο του εντευκτηρίου
Καλή Χρονιά στο σχολείο σας παιδιά! Και να θυμάστε:
Το πιο σημαντικό είναι η Αλήθεια!
Κατασκηνωτή του Γυμνασίου και του Λυκείου έλα στην μετακατασκηνωτική συγκέντρωση της ΑΓΚΥΡΑΣ.
Έλα να βρεις τους συγκατασκηνωτές σου, να θυμηθείς τις στιγμές που πέρασες και αυτό το καλοκαίρι στην κατασκήνωση.
Έλα να τραγουδήσουμε, να φωνάξουμε τις κραυγές μας, να παίξουμε...
Το Σάββατο 20.9 στις 6 μ.μ. στη Χριστιανική Εστία.
Ειδοποίησε και όσους πιθανόν το έχουν ξεχάσει!
Θα είμαστε όλοι εκεί...
(Δημοσιεύουμε με χαρά κάποιες σκέψεις που είχαν καταγράψει κατασκηνωτές της Άγκυρας το καλοκαίρι του 1990. Ευχαριστούμε πολύ τον καλό μας φίλο - στέλεχος για πολλά χρόνια της κατασκήνωσης ΑΓΚΥΡΑ - που μας τις έστειλε...)
Μας κυριεύει συχνά η επιθυμία να δραπετεύσουμε από το δράμα της τσιμεντούπολης και να καταφύγουμε στην ησυχία και στην ομορφιά της φύσης.
Όμως ξεχνούμε ότι η φύση δεν είναι παρά ένα σύνολο από μόρια έστω και όμορφα δεμένα μεταξύ τους. Από μόνη της δεν μπορεί να γεμίσει την ψυχή μας γιατί είναι και αυτή κτίσμα. Να νιώσουμε ότι πρέπει να λατρεύουμε τον Κτίστη. Το κενό στη ζωή μας γεμίζει μόνο από την ίδια τη Ζωή, που είναι ο Θεός - Δημιουργός.Ο Θεός γεμίζει τα πάντα. Αν υπάρχουμε "εν Θεώ", τότε πληρούται και η ψυχή μας.
Πολλοί που κάνουν εκδρομές στη φύση (τους αρέσει να αυτοαποκαλούνται φυσιολάτρες) επιστρέφουν πάλι πίσω στην πόλη δίχως βελτίωση της ψυχικής τους κατάστασης. Αυτοί λάτρευσαν την κτίση παρά τον κτίσαντα. Αν όμως μέσα από τη φύση "συναντήσουμε" το Δημιουργό Της,δοξολογώντας τον από τα βάθη της ψυχής μας για τα μεγαλεία της δημιουργίας Του, τότε θα πλημμυρίσει σίγουρα και η καρδιά μας από την αγάπη Του...
... Ας μην σταθούμε σε πιθανές ατέλειες της κατασκήνωσης. Κάθε κατασκ. περίοδος λειτουργεί ως συσσωρευτής. Γεμίζουν οι μπαταρίες για το υπόλοιπο της χρονιάς. Είναι ένας πνευματικός ανεφοδιασμός για να συνεχίσουμε τον αγώνα...
... Αυτή την ευκαρία της κατασκήνωσης που μας δίνεται να την εκμεταλλευόμαστε. Θα υπάρξουν σίγουρα στιγμές στη ζωή μας που θα βρεθούμε μόνοι και ίσως σε δυσμενές περιβάλλον. Τότε αυτές οι αναμνήσεις θα μας στηρίζουν.
Ίσως τώρα φαίνονται καθημερινά όσα ζούμε και δεν τα εκτιμούμε τόσο. Θα τα θυμηθούμε όμως, όταν έρθει η ώρα. Και η γλυκιά ανάμνηση θα μας ξεκουράζει...
Καταστροφική πυρκαγιά αποτέφρωσε την κατασκήνωση ΑΓΚΥΡΑ μέσα σε ελάχιστα λεπτά.
Ήταν για όλους ένα μεγάλο σοκ! Οι κατασκηνώτριες του γυμνασίου και του λυκείου που βρίσκονταν εκείνη την περίοδο στην κατασκήνωση, διέφυγαν μέσω θαλάσσης χωρίς ευτυχώς τον παραμικρό τραυματισμό. Τα πράγματά τους τα έχασαν όλοι... Τα μοναδικά κτίσματα που σώθηκαν ήταν το εκκλησάκι της Μεταμορφώσεως(τυχαία άραγε;) και το σπιτάκι πάνω απ' αυτό, η κουζίνα και η μεγάλη τραπεζαρία(υπέστη μόνο ζημιές).
Το κυριότερο όμως ήταν η φυσική καταστροφή. Ένας πευκόφυτος τόπος έγινε κυριολεκτικά στάχτη...
Όμως ο Θεός ευλόγησε και...
"Πάνω στις στάχτες χτίσαμε ξανάτην Παναγοπούλα γι' άλλη μια φορά". (σύνθημα που φώναζαν τότε οι κατασκηνωτές)
το εκκλησάκι της Παναγοπούλας (φετινή φωτ.)
Μικρή φωτιά εκδηλώθηκε σήμερα Πέμπτη 11.9 στις 13.00 στην περιοχή της Παναγοπούλας.
Πιο συγκεκριμένα, η φωτιά εκδηλώθηκε πάνω από το εκκλησάκι της Παναγοπούλας και κατέκαψε τη βλάστηση που υπήρχε ανάμεσα στον παλαιό και τον καινούριο δρόμο Πατρών-Κορίνθου (έκταση περίπου 150 μ.). Η φωτιά έσβησε περίπου στις 15.00 χωρίς ευτυχώς να επεκταθεί.
Η κατασκήνωση δεν κινδύνεψε καθόλου καθότι η τοποθεσία αυτή βρίσκεται 1,5 περίπου χμ. μακριά. Το εκκλησάκι αυτό σίγουρα το θυμούνται οι κατασκηνωτές, αφού κάθε χρόνο αποτελεί ένα αγαπημένο τόπο για πρωινό ή βραδινό περίπατο ...
Σημειώνουμε ότι είναι η τρίτη φορά που εκδηλώνεται φέτος το καλοκαίρι πυρκαγιά στη γύρω περιοχή (οι άλλες δύο ήταν στο Λαμπίρι και τη Ροδινή). Ας ελπίσουμε ότι θα είναι και η τελευταία.
ΑΓΚΥΡΑ 1996 Περίοδος με αγόρια Γυμνασίου & Λυκείου "Καινή Κτίσις" Μετά την καταστροφική πυρκαγιά του 1995 έγινε μεγάλος αγώνας ώστε η κατασκήνωση να λειτουργήσει την αμέσως επόμενη χρονιά. Διακρίνονται στο βάθος πίσω τα καμμένα δέντρα...
Πολλοί ρώτησαν για κάποια καινούρια τραγούδια που ακούγονταν φέτος στην κατασκήνωση... Τα περισσότερα απ' αυτά προέρχονται από δύο σχετικά καινούρια cd.
Το πρώτο επιγράφεται: ΟΥΡΑΝΟΔΡΟΜΟΙ
Το δεύτερο: ΑΓΓΕΛΩΝ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ
Πρόκειται για τα δύο πρώτα cd της σειράς "ΧΑΡΟΥΜΕΝΑ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΑ" που εκδόθηκαν από τις Ορθόδοξες Χριστιανικές Νεανικές Ομάδες.
το σχετικό τεύχος με συλλογή τραγουδιών για την κατασκήνωση
Το βλέπουμε από φέτος στο δρόμο προς το γήπεδο του ποδοσφαίρου στη δεξιά πλευρά.
Είναι ένα προσκυνητάρι τιμής και μνήμης...
Φτιάχτηκε στο μέρος όπου άφησε την τελευταία του πνοή πριν δύο χρόνια ο μακαριστός Αθανάσιος Σκαρμόγιαννης, θεολόγος - συγγραφέας, μέλος της αδελφότητας Θεολόγων "Ο ΣΩΤΗΡ".
Γι' αυτό και η εικόνα του Αγ. Αθανασίου βρίσκεται μέσα σ' αυτό.
Ο αείμνηστος Αθαν. Σκαρμόγιαννης συνήθιζε πολλά χρόνια να επισκέπτεται και να ξεκουράζεται στην κατασκήνωση ΑΓΚΥΡΑ, την οποία υπεραγαπούσε . Μετά την καταστροφική πυρκαγιά του 1995 αγωνίστηκε και αυτός πολύ για την ανοικοδόμησή της. Η ΓΕΧΑ του χρωστά πολλά... Ας είναι αιωνία του η μνήμη!
ήταν μια ... χορταστική συγκέντρωση!
ταμπλό με φωτο στην είσοδο του εντευκτηρίου
Μας κυριεύει συχνά η επιθυμία να δραπετεύσουμε από το δράμα της τσιμεντούπολης και να καταφύγουμε στην ησυχία και στην ομορφιά της φύσης.
η παλαιά είσοδος
το παλαιό σημαιοστάσιο
Το εκκλησάκι της Μεταμορφώσεως ανέπαφο
όλοι βοήθησαν όσο μπορούσαν "μια ψυχή συναθλούντες"
"Ιδού καινά ποιώ τα πάντα..."
το σχετικό τεύχος με συλλογή τραγουδιών για την κατασκήνωση
Το βλέπουμε από φέτος στο δρόμο προς το γήπεδο του ποδοσφαίρου στη δεξιά πλευρά.
Είναι ένα προσκυνητάρι τιμής και μνήμης...
Φτιάχτηκε στο μέρος όπου άφησε την τελευταία του πνοή πριν δύο χρόνια ο μακαριστός Αθανάσιος Σκαρμόγιαννης, θεολόγος - συγγραφέας, μέλος της αδελφότητας Θεολόγων "Ο ΣΩΤΗΡ".
Γι' αυτό και η εικόνα του Αγ. Αθανασίου βρίσκεται μέσα σ' αυτό.
Ο αείμνηστος Αθαν. Σκαρμόγιαννης συνήθιζε πολλά χρόνια να επισκέπτεται και να ξεκουράζεται στην κατασκήνωση ΑΓΚΥΡΑ, την οποία υπεραγαπούσε . Μετά την καταστροφική πυρκαγιά του 1995 αγωνίστηκε και αυτός πολύ για την ανοικοδόμησή της. Η ΓΕΧΑ του χρωστά πολλά... Ας είναι αιωνία του η μνήμη!
