Θα τον μεθύσουμε τον ήλιο.... και το λαό!

Χθές βράδυ η ΕΤ1 είχε την Θεματική βραδιά, όπως κάθε Πέμπτη. Το θέμα χθες ήταν η κρίση του Σοσιαλισμού στην Ευρώπη και σε κάποια φάση κατά τις 22.30 ο κακομοίρης ο Κούλογλου είχε καλέσει το βλαμμένο της πολιτικής (έλα τώρα ξέρετε ποιόν λέω). Εκεί λοιπόν που απαντούσε κλασικά άρες μάρες κουκουνάρες και ο Κούλογλου έδειχνε σαστισμένος από το μεγαλείο του ΓΑΠ (ο κακομοίρης αφού γλίτωσε το εγκεφαλικό τυχερός ήταν), αποφάσισε να τον ρωτήσει για τον Μπλέρ. Μάλιστα πριν την ερώτηση έδειξε και ένα βιντεάκι με μια αναδρομή στη θητεία του Μπλέρ με τα εξής στοιχεία:

• Τα εύσημα της Θάτσερ για το σύνολο της πολιτικής του
• Το εσωκομματικό κράξιμο
• Τους συντηρητικούς που τον υποστήριζαν σε διάφορες αποφάσεις και νομοσχέδια
• Τον Μπους να λέει πως έχασε ένα φίλο
• Τον Σαρκοζύ να λέει πως η πολιτική του Μπλέρ είναι ένα φωτεινό παράδειγμα που θέλει να μιμηθεί ο ίδιος

και αμέσως μετά τον ρωτάει αν τελικά ο Μπλέρ είναι σοσιαλιστής ή μήπως απέτυχε και γι αυτό παραιτήθηκε.
Τότε λοιπόν ο George αναλαμβάνει να μας διαφωτίσει για αυτά τα περίεργα λέγοντας: Ο Μπλέρ έκανε λάθος με τον πόλεμο του Ιράκ που συστρατεύθηκε με τις ΗΠΑ (καμμία αντίρρηση ως εδώ) αλλά στα εσωτερικά τα πήγε περίφημα. Προώθησε την παιδεία, την υγεία και το κοινωνικό κράτος, μείωσε την ανεργία και είναι ένα παράδειγμα σοσιαλιστικής διακυβέρνησης αν εξαιρέσουμε την εξωτερική του πολιτική.
Για την υγεία, την ανεργία δεν θυμάμαι τίποτα πρόχειρο (αν και γενικά αυτό που μου έχει μείνει είναι πως συνεχίζει απαρέγκλιτα την πολιτική Θατσερ). Αλλά, το ότι σχεδόν διπλασίασε τα δίδακτρα για όλους τους φοιτητές στην Αγγλία (διευκρίνηση ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΓΓΛΟΥΣ - πορείες, χαμός κτλ) πριν 2-3 χρόνια δεν το θυμάται κανείς; Ο Κούλογλου προφανώς δεν θέλησε να τον κάνει εντελώς ρόμπα (έχοντας δείξει το βίντεο πριν την απάντηση του gap). Και έρχονται τα δικά μου ερωτήματα:
Αυτός θα κάνει την αριστερή σοσιαλιστική στροφή στο Πασόκ;
Τελικά είναι τόσο βλαμμένος;
Είχαμε αυτόν υπουργό εξωτερικών και παιδείας για 30 χρόνια και επιζήσαμε σαν έθνος;
Ή θεωρεί πως είμαστε όλοι στο επίπεδο του μέσου πασόκου που ακούει Παπανδρέου και ηδονίζεται τόσο πολύ που ο εγκέφαλος κλατάρει;

Θα μου πείς τώρα ο Βαγγέλης είναι καλύτερος; Μπα, ο Βαγγέλης δεν λέει τέτοιες κοτσάνες. (θα λεγε: Εγώώώώ τον Μπλερ τον έχω για πρωινό...)

update: Ακούω Ελληνοφρένεια σήμερα και έχει το εξής απόσπασμα ;-) (τα άτομα δεν παίζονται)

Αυτά βλέπουν οι κυβερνώντες και κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου. Ότι μπαρούφα και να κάνουν, πιστεύουν ακράδαντα πως κάποιος από απέναντι θα είναι εκεί να τους ξεπεράσει.

Ήμαρτον - διαγωνισμός μπαρούφας κατέληξε το πράγμα.

Οπαδική (?) περηφάνεια!

Αυτό είναι. Να παίζεις για 80 λεπτά με 10 παίκτες την Ισπανική ομάδα της Χούντας (που θεωρείται η μεγαλύτερη Ευρωπαϊκή ομάδα) μέσα στο Μπερναμπέου σαν τη γάτα με το ποντίκι. Να τους απειλείς με διασυρμό, οι ίδιοι να τρομάζουν, να τρομοκρατούνται και να φωνάζουν στο 92 ρυθμικά το όνομα του τερματοφύλακά τους. Να χάνεις το ματς από την εξόντωση στο τρέξιμο (μιας και είσαι με παίκτη λιγότερο για σχεδόν μία ώρα), όχι παίζοντας τσούκου-τσούκου αλλά βάζοντας τη μπάλα κάτω. Είναι η πρώτη φορά που αισθάνομαι περήφανος για την ομάδα που υποστηρίζω. Αρκεί αυτές οι εμφανίσεις να έχουν συνέχεια (και επειδή τα μάτια μου έχουν δεί πάρα πολλά φοβάμαι).

ΜΠΡΑΒΟ ΠΑΙΔΙΑ!

Υ.Γ.: Για μια μικρή μειοψηφία ερπετών από ετερόδοξους αθλητικούς χώρους αξίζει μόνο η αδιαφορία. Για την πλειοψηφία ο σεβασμός μου.

Περί Δημοκρατίας και Ελευθερίας

Κάτι που ολοφάνερα περιγράφει τις μέρες μας:

Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται
διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας,
διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα,
την παρανομία ως ελευθερία,
την αναίδεια του λόγου ως ισότητα
και την αναρχία ως ευδαιμονία.

Ισοκράτης 436 π.Χ-338 π.Χ.

Ευχαριστώ Τάκη!! (όχι Λεμονή)

Το ΠΙΣΤΕΥΩ του Έλληνα

Πιστεύω εις ένα φραπέ
αφρώδη, παγοκράτορα,
ρουφηχτόν εκ καλάμου σπαστής,
εις στομάχους πάντων ερριμένον.

Και εις ένα αφρόγαλα, λευκόν, πηχτόν,
του καφέ συνοδό και λιπογενές,
το δια τον καφέ ποιηθέντα προ πάντων καπουτσίνο.

Milk εκ βοδώς,
αφρόν αληθινόν εκ μιξερός ηλεκτρικού
χτυπηθέντα, ού γεννηθέντα,
ομοχρήσιμου του φραπέ
δι ου το μάτι ορθάνοιξε.

Τον δι' ημάς τους ανθρώπους
και δια την ημετέραν εργασίαν
φυτρωθέντα εκ καφεοδένδρων
και μαζευθέντα εξ αρρένος εργάτου
και αγοράσθη εξ εταιρίας
και εσυσκευάσθηκε.

Αγορασθέντα τε υπό ημών
εντός μικρής σακουλίτσας
ή κουτίου.

Και ετοιμάσθη τα πρώτας ώρας
κατά τας πρωινάς.

Και εισέπεσε εντός ποτηριού
και ζαχαρώθηκε εκ κουταλιάς του γλυκού.

Και πάλιν άφρισε μετά δόξης
τσίτα κάνων κοιμητούς
ώστε χουζουρίου έλθει το τέλος.

Και εις το ρεύμα το πάγιον,
το χρήσιμον, το μιξεροκινόν,
το εκ της ΔΕΗ επαραγόμενον
το συν ψυγείου και θηκών συνεργαζόμενο
ώστε παρασκευαζώμενο
παγακίων και υδάτων ψυχρών.

Εις μίαν καφετερίαν, ομαδικήν και φιλικήν φραπεδοποσίαν.

Ομολογώ εν τσίμπηκα εις μπισκότου εκ του μπολ.
Προσδοκώ τασάκι καθαρόν.
Και να είναι η ζάχαρη λιωμένη.

Αμήν!

Περί Εκκλησιαστικής Εκπαίδευσης

Βρισκόμαστε στην Τήνο, το νησί της Παναγίας. Εδώ λοιπόν είχε χτιστεί πριν από καμμια 35ριά χρόνια ένα σχολείο το Εκκλησιαστικό Γυμνάσιο-Λύκειο Τήνου. Για όσους δεν ξέρουν, ένα Εκκλησιαστικό σχολείο Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης είναι όπως ένα κανονικό σχολείο μόνο που αντί για κάποια δευτερεύοντα μαθήματα κάνουν θρησκευτικά. Εκκλησιαστικά σχολεία υπάρχουν σε αρκετά μέρη της Ελλάδας και τα περισσότερα (όλα όταν πρωτοϊδρύθηκαν) είχαν οικοτροφείο ώστε να μένουν τα παιδιά από μακρινές περιοχές. Ο πατέρας μου αποφοίτησε από το Εκκλησιαστικό Λύκειο της Τήνου και φέτος έτυχε εγώ να πάω να διδάξω κάποιες ώρες πληροφορική εκεί. Το σημαντικότερο στοιχείο ενός τέτοιου σχολείου είναι το οικοτροφείο (μιας και το πρόγραμμα σπουδών έχει απειροελάχιστες αλλαγές) και οποιοδήποτε παιδί αντιμετωπίζει ένα οικογενειακό ή οικονομικό πρόβλημα ή απλά του αρέσει η Εκκλησία, μπορεί να φοιτήσει εκεί. Μπορεί να ακούγεται κάπως αναχρονιστικό σαν θεσμός, αλλά ας κοιτάξουμε γύρω μας (ιδιαίτερα στις πόλεις) πόσα παιδιά είναι στο δρόμο αντί σε κάποιο σχολείο. Και θα πρέπει να τονίσω πως Εκκλησιαστικό σχολείο δεν σημαίνει εκπαίδευση Ορθόδοξων "Ταλιμπάν".
Το σχολείο αυτό βρίσκεται κοντά στο Ναό της Παναγίας και χτίστηκε σε χώρο που παραχωρήθηκε από το Ίδρυμα και με την οικονομική αρωγή του. Μάλιστα υπάρχει όρος στο καταστατικό του Ιδρύματος ο οποίος επιβάλλει το 5% του προϋπολογισμού του Ιδρύματος να πηγαίνει στο Εκκλησιαστικό Σχολείο (μέσω της Αποστολικής Διακονίας). Το σχολείο (και το οικοτροφείο - που είναι δαπανηρό) χρηματοδοτούνταν από το κράτος πενιχρά, μέχρι το καλοκαίρι του 2006 όπου πέρασε στα χέρια της Εκκλησίας. Και από τότε αρχίζουν οι "ομορφιές"....
Η Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος (που υποτίθεται πως ανήκει το σχολείο) δεν έχει δώσει ούτε ψίχουλο. Βέβαια τα προηγούμενα χρόνια έπαιρνε τα χρήματα από το Ίδρυμα της Παναγίας, μόνο που τα αξιοποιούσε σε άλλους "κοινωφελείς" σκοπούς. Η Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος δεν μπορεί να βοηθήσει (που να τα βρεί άραγε τα χρήματα - γκρρρρ) και το σχολείο ζεί από ελεημοσύνες. Τί τρώνε τα παιδιά; Από προσφορές των ντόπιων και του Ιδρύματος σε είδη. Το υπουργείο λέει πλέον πως δεν του ανήκει το σχολείο (δικαιολογημένα), το Ίδρυμα της Παναγίας λέει πως εγώ έδινα το 5% του προϋπολογισμού μου για σας (200.000€ περίπου κάθε χρόνο) αλλά δεν ερχόταν, και η Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος κάνει πα-πα-πα.
Έτσι λοιπόν φτάσαμε στο σημείο να γίνει κατάληψη στο σχολείο. Τα παιδιά δεν έχουν καθηγητές (για γυμνάσιο και λύκειο είναι μόνο 6-7), το κτήριο αν και μεγαλοπρεπές χρειάζεται απαραιτήτως συντήρηση (σε λίγο θα σαπίσει) και δεν πραγματοποιούνται δραστηριότητες στον ελεύθερο χρόνο των παιδιών του οικοτροφείου. Η κατάληψη κρατάει τώρα 15 μέρες και φαίνεται να συνεχίζεται. Το υπουργείο δεσμεύτηκε για τους καθηγητές, αλλά από την άλλη για την χρηματοδότηση άκρη δεν βγαίνει (πού να βγεί - αφού η Μητρόπολη δηλώνει πως δεν μπορεί να καλύψει το κόστος, το Ίδρυμα δεν δίνει λεφτά γιατί όπως λέει δεν θα φτάσουν στον προορισμό τους, και η Αποστολική Διακονία παριστάνει τη μαύρη τρύπα). Τα παιδιά του σχολείου προσπάθησαν να έρθουν σε επαφή με τα κανάλια αλλά βρήκαν την πόρτα κλειστή (λες και υπάρχει κίνδυνος να θιχτεί κανας ευνοούμενος κανενός μεγάλου δημοσιογραφικού οργανισμού). Και απορούν κάποιοι για τη σφαγή που γίνεται στην Ιερά Σύνοδο για τη διαδοχή στον Αρχιεπισκοπικό θρόνο, λες και αυτά είναι πρωτόγνωρα.

Πάντως τη βλέπω τη δουλειά.. Το λουκέτο είναι θέμα χρόνου και θα ξεφυτρώσει εκεί κανα Hilton να παθαίνεις την πλάκα σου.



Υ.Γ. 1: Για όσους δεν το γνωρίζουν ο πατέρας μου είναι Ιερέας και πτυχιούχος Θεολογίας. Ίσως αν δεν φοιτούσε σ' αυτό το σχολείο να μην είχε τελειώσει το Λύκειο. Και δεν μαζοποιώ όλη την Εκκλησία, μόνο που ισχύει και εκεί ότι και σε όλους τους δημόσιους λειτουργούς: Το πόσο συνεπείς θα είναι στο λειτούργημά τους εξαρτάται από την αξιοπρέπεια, την κοινωνική ευθύνη και τον πατριωτισμό τους. Δυστυχώς αυτά τα στοιχεία σήμερα είναι είδη υπό εξαφάνιση - και όπου υπάρχουν η σαπίλα προσπαθεί να τα σκεπάσει.

Υ.Γ. 2: Ερχόμενος σε επαφή με τα παιδιά που φοιτούν στο σχολείο τις λίγες εβδομάδες που πάω εκεί για 4 ώρες, πρέπει να σημειώσω πως αυτός ο τύπος σχολείου είναι ανάγκη να διατηρηθεί. Μόνο που τα παιδιά χρειάζονται και πολλές απογευματινές δραστηριότητες, φροντίδα, επικοινωνία και στήριξη που πιθανόν να μην έχουν από θεσμούς που εμάς μας φαίνονται αυτονόητοι.

Έλα Αλέκο!!!

Ορισμένες φορές ψάχνοντας μέσα στη σαβούρα, βρίσκεις περίεργα πράγματα. Όπως οι χρυσοθήρες στην Αμερική που ψάχνοντας στους βούρκους ανακάλυπταν πού και πού χρυσάφι. Κάπως έτσι λοιπόν χαζεύοντας μέσα σε μια σαβούρα, ανακαλύπτω το εξής. Λόγω των γενικότερων ιδεών του εν λόγω site το πήρα στο ψιλό μέχρι που είδα πως είχε και σοβαρές πηγές. Αυτές τις πηγές θα ψάξουμε λίγο.
Βρισκόμαστε στο 2002 και η Επιτροπή Πολιτισμού, Νεότητας, Παιδείας, Μέσων Ενημέρωσης και Αθλητισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης συντάσσει μία ομόφωνη έκθεση σχετικά με τα πανεπιστήμια και την ανωτάτη εκπαίδευση στον ευρωπαϊκό χώρο της γνώσης, που αναφέρει αυτολεξεί:

Ορισμένες αξιολογήσεις στις διαδικασίες της Μπολόνια που διατυπώθηκαν στη δημόσια ακρόαση για τα πανεπιστήμια που έλαβε χώρα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τον Φεβρουάριο του 2002, καθώς και οι απόψεις που εξεφράσθησαν κατά τις συνόδους εργασίας της Συνάντησης Κορυφής της Πράγας τον Μάιο του 2001, υπήρξαν αποκαλυπτικές.
Ορισμένοι κλάδοι, εξεδήλωσαν αντιρρήσεις μπροστά σε πρωτοβουλίες εναρμόνισης που ήσαν ιδιαιτέρως περιοριστικές και που θα μπορούσαν να μειώσουν την πανεπιστημιακή αυτονομία. Αυτός ο γενικός φόβος δεν έχει σχέση με το βαθμό αυτονομίας που αναγνωρίζεται από το νόμο, αλλά με την αμυντική στάση έναντι εξωτερικών επιβολών που θα έθετε, εκείνους που δεν θέλουν να υποβληθούν στις αλλαγές, σε μια δύσκολη κατάσταση.
Εξάλλου, έχει διαπιστωθεί ένας φόβος, πολύ πιο δικαιολογημένος, σε σχέση με την εναρμόνιση των γραφειοκρατικών θεμάτων και την επιβολή ενιαίων και στεγανών κριτηρίων, σε ό,τι αφορά την ιεράρχηση των τίτλων, τη διδακτέα ύλη ή την αναγνώριση των ουσιαστικών προσόντων. Πρέπει να αξιολογήσουμε αυτά τα θέματα, δεδομένου ότι η ανάγκη σύγκλισης δεν πρέπει να περιορίσει την ποικιλομορφία, ούτε να εμποδίσει την ανάπτυξη ειδικών ακαδημαϊκών ή επιστημονικών προτύπων.
Προκειμένου να υπερβούμε ορισμένες από αυτές τις δυσκολίες, η παρούσα έκθεση προτείνει να υποστηριχθεί με σθένος η διαδικασία της Μπολόνια, με μεγαλύτερη ωστόσο ευελιξία του συστήματος, προκειμένου να ληφθεί υπόψη η υπάρχουσα ποικιλομορφία στο καθεστώς των Ευρωπαϊκών τίτλων σπουδών. Η εναρμόνιση πρέπει να επιτρέπει την ένταξη διαφορετικών επιστημονικών κλάδων (ιατρική, κοινωνικές επιστήμες, δίκαιο, μηχανική και εφαρμοσμένες τέχνες, ....) που ακολουθούν διαφορετικές διαδρομές, λογικές και αναγκαιότητες.
Εάν η ποικιλομορφία θεωρείται ο πλούτος της Ευρώπης, πρέπει να εξευρεθούν πολυεδρικά συστήματα προσέγγισης που θα αναγνωρίζουν την προστιθέμενη αξία των διαφορετικών κλάδων. Έτσι, η πανεπιστημιακή αυτονομία και οι ειδικές δυνατότητες των διαφόρων τίτλων
σπουδών και επιστημονικών και πανεπιστημιακών σταδιοδρομιών, θα μπορούν να εξελιχθούν ευκολότερα, στο πλαίσιο ενός πλέον ανοικτού και ελεύθερου συστήματος.
Σε αυτό το πλαίσιο, πρέπει να γίνει σαφής η ανάγκη συνύπαρξης δημοσίων και ιδιωτικών πανεπιστημίων. Τα πανεπιστήμια αυτά μπόρεσαν να συνυπάρξουν κατά τη διάρκεια της ιστορίας του ευρωπαϊκού διδακτικού συστήματος και, σήμερα, μπορούν να θεωρηθούν αλληλοσυμπληρούμενα, δεδομένου ότι η ιδιωτική εκπαίδευση μπορεί να ανοίξει νέους δρόμους και να προσεγγίσει τομείς που δεν είναι πάντοτε προσπελάσιμοι στα δημόσια πανεπιστήμια. Όπως και να έχει το πράγμα, το Κοινοβούλιο θα υπερασπισθεί πάντοτε την παιδαγωγική αυτονομία των πανεπιστημίων.

Μου αρέσει πολύ η ιδέα και συμφωνώ με όλο το κείμενο. Μέσα λοιπόν σε αυτούς που το υπογράφουν ομόφωνα το κείμενο βρίσκεται και ο Έλλην ευρωβουλευτής Αλέξανδρος Αλαβάνος. Παρακαλώ τα συμπεράσματα να βγούν αφού διαβαστεί ολόκληρη η έκθεση (εδώ σε pdf) και αφού δωθεί έμφαση στο καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να εξετάσουν μια εταιρική σχέση με τις δημόσιες ή ιδιωτικές επιχειρήσεις ή τις τοπικές αρχές προκειμένου να βελτιωθεί η χρηματοδότηση των σπουδών διδακτορικού ή μεταδιδακτορικού επιπέδου (και αρκετές παρόμοιες προτάσεις που με βρίσκουν σύμφωνο, ειδικά ως προς την αξιολόγηση) που όλοι οι "αριστεροί" αποφεύγουν όπως ο διάβολος το λιβάνι (στα λόγια βέβαια - στα έργα τους απασχολεί να μην χάσουν το μονοπώλιο)

Aισθάνομαι δικαιωμένος που ψήφισα τον Αλέκο τότε και διαφωνώ μαζί του τώρα.
Άραγε, αν γινόταν πρωθυπουργός, τί θα μας έλεγε; Πιθανόν να ήμουν μαζί του.

update: Φαίνεται πως το θέμα δεν το είδα μόνο εγώ... Περισσότερα σχόλια εδώ και εδώ.

Πετρελαιοθύελλα...

Ένα άλλο θεματάκι που πέρασε σχετικά στα ψιλά των ειδήσεων είναι η καούρα της κυβέρνησης να αλλάξει τον τρόπο διάθεσης του πετρελαίου θέρμανσης προκειμένου να χτυπήσει το λαθρεμπόριο και τη φοροδιαφυγή (μιας και φαίνεται πως υπάρχουν πολλοί που χρησιμοποιούν το πετρέλαιο θέρμανσης και για άλλους σκοπούς). Κατ αρχήν συμφωνώ με την απόφαση να αλλάξει το υπάρχον καθεστώς ώστε να ελεγχθεί η διάθεση και να χτυπηθεί η φοροδιαφυγή. Βέβαια, επειδή η κυβέρνηση είναι ικανότατη στο να προκαλεί αλαλούμ από το πουθενά, πρότεινε να υπάρχει μόνο ένας τύπος πετρελαίου (το γνωστό σε όλους μας κίνησης) με το οποίο θα τροφοδοτούμαστε και στη συνέχεια να πηγαίνουμε με τις αποδείξεις στις τράπεζες ή τις εφορίες και να μας επιστρέφεται ο επιπλέον φόρος που πληρώσαμε. Βέβαια, αφού το κυκλοφόρησαν και ήταν έτοιμοι να το εφαρμόσουν, σκέφτηκαν πως: (α) Κάτι που κοστίζει 1€ έχει μεγαλύτερο περιθώριο κέρδους για το βενζινά απο κάτι που κοστίζει 0,60€ (οπότε θα δίναμε επιπλέον χρήματα στους βενζινάδες), (β) Τι θα γινόταν με τις πολυκατοικίες που δεν βάζει ο καθένας μόνος του πετρέλαιο.
Τέλος πάντων, αφού εκ των υστέρων σκέφτηκαν λίγο τη γκάφα που παρολίγον να εφαρμόσουν τα μάζεψαν και λένε τώρα πως από 01/01/2008 θα αγοράζουν οι βενζινάδες τη βενζίνη από τις εταιρείες σε τιμή 1€ και θα την πουλάνε αποφορολογημένη στα 0,60€ (και οι βενζινάδες θα παίρνουν πίσω τη διαφορά). Ώωωπα!! Δηλαδή, αν εγώ έχω κολλητό ένα βενζινά δεν θα μπορεί το πετρέλαιο που μου βάζει στο αμάξι ή το φορτηγό να δηλώνεται ως πετρέλαιο που έκαψα στον καυστήρα; Μου φαίνεται πως το νέο σχέδιο είναι σαν το χιλιοτρυπημένο βαρέλι που κλείνεις μια τρύπα και ανοίγει μια άλλη. Παρεπιμπτόντως, οι βενζινοπώλες δεν διαμαρτυρήθηκαν για αυτή τη ρύθμιση (χιχι).. Άραγε το περιθώριο κέρδους τους ποιό θα είναι; Πώς θα ελεγθεί πού καίγεται το πετρέλαιο; Και τελικά ποιός θα την πληρώσει αν τα έσοδα του προϋπολογισμού από τους φόρους του πετρελαίου δεν αυξηθούν όσο προβλέπεται;
Σκεφτόμουν λοιπόν το θέμα και κατέληξα στο εξής: Αφού θέλουμε να καταπολεμήσουμε το λαθρεμπόριο πετρελαίου, ας εξισώσουμε πλήρως τις τιμές και ας καταργήσουμε τις επιστροφές φόρου. Τα χρήματα αυτά που θα πρέπει να επωφεληθούν οι πολίτες να τα δίνει το κράτος σαν μια μορφή επιδόματος πρίν το χειμώνα σε κάθε σπίτι που θα είναι κύρια κατοικία οικογένειας και το οποίο επίδομα θα εξαρτάται από:
(α) τη φορολογική δήλωση, και
(β) την περιοχή στην οποία μένει ο δικαιούχος (πχ υψηλότερο στη Θράκη και τη Μακεδονία και χαμηλότερο στην Κρήτη και την Πελοπόννησο).
Εννοείται φυσικά πως το επίδομα θα είναι μόνο για την κύρια κατοικία, και αντιστρόφως ανάλογο του εισοδήματος του δικαιούχου. Πιό απλά, στην ίδια περιοχή το επίδομα του κάθε σπιτιού θα εξαρτάται μόνο από το εισόδημα του καθενός. Και δεν βλέπω κανένα λόγο κάποιος που έχει πολύ μεγάλο εισόδημα να επιδοτείται για θέρμανση.
Επίσης, να μην ληφθεί υπ όψιν αν το σπίτι έχει καλοριφέρ ή όχι. Είτε ξύλα αγοράζει, είτε πετρέλαιο, είτε φυσικό αέριο, είτε καίει θερμάστρες να παίρνει αυτό το καθορισμένο επίδομα. (Δική του δουλειά είναι από εκεί και πέρα να επιλέξει την οικονομικότερη λύση).
Με αυτόν τον τρόπο εποπτεύεις πλήρως την αγορά και χωρίς κανένα οικονομικό κόστος (αντιθέτως επιπλέον έσοδα θα χεις) στηρίζεις τις μεσαίες και χαμηλές κοινωνικές τάξεις. Πιό απλά - κοινωνική πολιτική δωρεάν.
Τόσο δύσκολο είναι να το σκεφτεί κάποιος;


update:Ξαναδιαβάζοντάς το, μου θυμίζει τα κλασικά άρθρα του Μάνου στις εφημερίδες. Μήπως να αρχίσω να ανησυχώ;