Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2007

Οπαδική (?) περηφάνεια!

Αυτό είναι. Να παίζεις για 80 λεπτά με 10 παίκτες την Ισπανική ομάδα της Χούντας (που θεωρείται η μεγαλύτερη Ευρωπαϊκή ομάδα) μέσα στο Μπερναμπέου σαν τη γάτα με το ποντίκι. Να τους απειλείς με διασυρμό, οι ίδιοι να τρομάζουν, να τρομοκρατούνται και να φωνάζουν στο 92 ρυθμικά το όνομα του τερματοφύλακά τους. Να χάνεις το ματς από την εξόντωση στο τρέξιμο (μιας και είσαι με παίκτη λιγότερο για σχεδόν μία ώρα), όχι παίζοντας τσούκου-τσούκου αλλά βάζοντας τη μπάλα κάτω. Είναι η πρώτη φορά που αισθάνομαι περήφανος για την ομάδα που υποστηρίζω. Αρκεί αυτές οι εμφανίσεις να έχουν συνέχεια (και επειδή τα μάτια μου έχουν δεί πάρα πολλά φοβάμαι).

ΜΠΡΑΒΟ ΠΑΙΔΙΑ!



Υ.Γ.: Για μια μικρή μειοψηφία ερπετών από ετερόδοξους αθλητικούς χώρους αξίζει μόνο η αδιαφορία. Για την πλειοψηφία ο σεβασμός μου.

Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2007

Περί Δημοκρατίας και Ελευθερίας

Κάτι που ολοφάνερα περιγράφει τις μέρες μας:


Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται
διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας,
διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα,
την παρανομία ως ελευθερία,
την αναίδεια του λόγου ως ισότητα
και την αναρχία ως ευδαιμονία.

Ισοκράτης 436 π.Χ-338 π.Χ.


Ευχαριστώ Τάκη!! (όχι Λεμονή)

Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2007

Το ΠΙΣΤΕΥΩ του Έλληνα

Πιστεύω εις ένα φραπέ
αφρώδη, παγοκράτορα,
ρουφηχτόν εκ καλάμου σπαστής,
εις στομάχους πάντων ερριμένον.

Και εις ένα αφρόγαλα, λευκόν, πηχτόν,
του καφέ συνοδό και λιπογενές,
το δια τον καφέ ποιηθέντα προ πάντων καπουτσίνο.

Milk εκ βοδώς,
αφρόν αληθινόν εκ μιξερός ηλεκτρικού
χτυπηθέντα, ού γεννηθέντα,
ομοχρήσιμου του φραπέ
δι ου το μάτι ορθάνοιξε.

Τον δι' ημάς τους ανθρώπους
και δια την ημετέραν εργασίαν
φυτρωθέντα εκ καφεοδένδρων
και μαζευθέντα εξ αρρένος εργάτου
και αγοράσθη εξ εταιρίας
και εσυσκευάσθηκε.

Αγορασθέντα τε υπό ημών
εντός μικρής σακουλίτσας
ή κουτίου.

Και ετοιμάσθη τα πρώτας ώρας
κατά τας πρωινάς.

Και εισέπεσε εντός ποτηριού
και ζαχαρώθηκε εκ κουταλιάς του γλυκού.

Και πάλιν άφρισε μετά δόξης
τσίτα κάνων κοιμητούς
ώστε χουζουρίου έλθει το τέλος.

Και εις το ρεύμα το πάγιον,
το χρήσιμον, το μιξεροκινόν,
το εκ της ΔΕΗ επαραγόμενον
το συν ψυγείου και θηκών συνεργαζόμενο
ώστε παρασκευαζώμενο
παγακίων και υδάτων ψυχρών.

Εις μίαν καφετερίαν, ομαδικήν και φιλικήν φραπεδοποσίαν.

Ομολογώ εν τσίμπηκα εις μπισκότου εκ του μπολ.
Προσδοκώ τασάκι καθαρόν.
Και να είναι η ζάχαρη λιωμένη.

Αμήν!

Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2007

Περί Εκκλησιαστικής Εκπαίδευσης

Βρισκόμαστε στην Τήνο, το νησί της Παναγίας. Εδώ λοιπόν είχε χτιστεί πριν από καμμια 35ριά χρόνια ένα σχολείο το Εκκλησιαστικό Γυμνάσιο-Λύκειο Τήνου. Για όσους δεν ξέρουν, ένα Εκκλησιαστικό σχολείο Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης είναι όπως ένα κανονικό σχολείο μόνο που αντί για κάποια δευτερεύοντα μαθήματα κάνουν θρησκευτικά. Εκκλησιαστικά σχολεία υπάρχουν σε αρκετά μέρη της Ελλάδας και τα περισσότερα (όλα όταν πρωτοϊδρύθηκαν) είχαν οικοτροφείο ώστε να μένουν τα παιδιά από μακρινές περιοχές. Ο πατέρας μου αποφοίτησε από το Εκκλησιαστικό Λύκειο της Τήνου και φέτος έτυχε εγώ να πάω να διδάξω κάποιες ώρες πληροφορική εκεί. Το σημαντικότερο στοιχείο ενός τέτοιου σχολείου είναι το οικοτροφείο (μιας και το πρόγραμμα σπουδών έχει απειροελάχιστες αλλαγές) και οποιοδήποτε παιδί αντιμετωπίζει ένα οικογενειακό ή οικονομικό πρόβλημα ή απλά του αρέσει η Εκκλησία, μπορεί να φοιτήσει εκεί. Μπορεί να ακούγεται κάπως αναχρονιστικό σαν θεσμός, αλλά ας κοιτάξουμε γύρω μας (ιδιαίτερα στις πόλεις) πόσα παιδιά είναι στο δρόμο αντί σε κάποιο σχολείο. Και θα πρέπει να τονίσω πως Εκκλησιαστικό σχολείο δεν σημαίνει εκπαίδευση Ορθόδοξων "Ταλιμπάν".
Το σχολείο αυτό βρίσκεται κοντά στο Ναό της Παναγίας και χτίστηκε σε χώρο που παραχωρήθηκε από το Ίδρυμα και με την οικονομική αρωγή του. Μάλιστα υπάρχει όρος στο καταστατικό του Ιδρύματος ο οποίος επιβάλλει το 5% του προϋπολογισμού του Ιδρύματος να πηγαίνει στο Εκκλησιαστικό Σχολείο (μέσω της Αποστολικής Διακονίας). Το σχολείο (και το οικοτροφείο - που είναι δαπανηρό) χρηματοδοτούνταν από το κράτος πενιχρά, μέχρι το καλοκαίρι του 2006 όπου πέρασε στα χέρια της Εκκλησίας. Και από τότε αρχίζουν οι "ομορφιές"....
Η Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος (που υποτίθεται πως ανήκει το σχολείο) δεν έχει δώσει ούτε ψίχουλο. Βέβαια τα προηγούμενα χρόνια έπαιρνε τα χρήματα από το Ίδρυμα της Παναγίας, μόνο που τα αξιοποιούσε σε άλλους "κοινωφελείς" σκοπούς. Η Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος δεν μπορεί να βοηθήσει (που να τα βρεί άραγε τα χρήματα - γκρρρρ) και το σχολείο ζεί από ελεημοσύνες. Τί τρώνε τα παιδιά; Από προσφορές των ντόπιων και του Ιδρύματος σε είδη. Το υπουργείο λέει πλέον πως δεν του ανήκει το σχολείο (δικαιολογημένα), το Ίδρυμα της Παναγίας λέει πως εγώ έδινα το 5% του προϋπολογισμού μου για σας (200.000€ περίπου κάθε χρόνο) αλλά δεν ερχόταν, και η Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος κάνει πα-πα-πα.
Έτσι λοιπόν φτάσαμε στο σημείο να γίνει κατάληψη στο σχολείο. Τα παιδιά δεν έχουν καθηγητές (για γυμνάσιο και λύκειο είναι μόνο 6-7), το κτήριο αν και μεγαλοπρεπές χρειάζεται απαραιτήτως συντήρηση (σε λίγο θα σαπίσει) και δεν πραγματοποιούνται δραστηριότητες στον ελεύθερο χρόνο των παιδιών του οικοτροφείου. Η κατάληψη κρατάει τώρα 15 μέρες και φαίνεται να συνεχίζεται. Το υπουργείο δεσμεύτηκε για τους καθηγητές, αλλά από την άλλη για την χρηματοδότηση άκρη δεν βγαίνει (πού να βγεί - αφού η Μητρόπολη δηλώνει πως δεν μπορεί να καλύψει το κόστος, το Ίδρυμα δεν δίνει λεφτά γιατί όπως λέει δεν θα φτάσουν στον προορισμό τους, και η Αποστολική Διακονία παριστάνει τη μαύρη τρύπα). Τα παιδιά του σχολείου προσπάθησαν να έρθουν σε επαφή με τα κανάλια αλλά βρήκαν την πόρτα κλειστή (λες και υπάρχει κίνδυνος να θιχτεί κανας ευνοούμενος κανενός μεγάλου δημοσιογραφικού οργανισμού). Και απορούν κάποιοι για τη σφαγή που γίνεται στην Ιερά Σύνοδο για τη διαδοχή στον Αρχιεπισκοπικό θρόνο, λες και αυτά είναι πρωτόγνωρα.

Πάντως τη βλέπω τη δουλειά.. Το λουκέτο είναι θέμα χρόνου και θα ξεφυτρώσει εκεί κανα Hilton να παθαίνεις την πλάκα σου.



Υ.Γ. 1: Για όσους δεν το γνωρίζουν ο πατέρας μου είναι Ιερέας και πτυχιούχος Θεολογίας. Ίσως αν δεν φοιτούσε σ' αυτό το σχολείο να μην είχε τελειώσει το Λύκειο. Και δεν μαζοποιώ όλη την Εκκλησία, μόνο που ισχύει και εκεί ότι και σε όλους τους δημόσιους λειτουργούς: Το πόσο συνεπείς θα είναι στο λειτούργημά τους εξαρτάται από την αξιοπρέπεια, την κοινωνική ευθύνη και τον πατριωτισμό τους. Δυστυχώς αυτά τα στοιχεία σήμερα είναι είδη υπό εξαφάνιση - και όπου υπάρχουν η σαπίλα προσπαθεί να τα σκεπάσει.

Υ.Γ. 2: Ερχόμενος σε επαφή με τα παιδιά που φοιτούν στο σχολείο τις λίγες εβδομάδες που πάω εκεί για 4 ώρες, πρέπει να σημειώσω πως αυτός ο τύπος σχολείου είναι ανάγκη να διατηρηθεί. Μόνο που τα παιδιά χρειάζονται και πολλές απογευματινές δραστηριότητες, φροντίδα, επικοινωνία και στήριξη που πιθανόν να μην έχουν από θεσμούς που εμάς μας φαίνονται αυτονόητοι.

Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2007

Έλα Αλέκο!!!

Ορισμένες φορές ψάχνοντας μέσα στη σαβούρα, βρίσκεις περίεργα πράγματα. Όπως οι χρυσοθήρες στην Αμερική που ψάχνοντας στους βούρκους ανακάλυπταν πού και πού χρυσάφι. Κάπως έτσι λοιπόν χαζεύοντας μέσα σε μια σαβούρα, ανακαλύπτω το εξής. Λόγω των γενικότερων ιδεών του εν λόγω site το πήρα στο ψιλό μέχρι που είδα πως είχε και σοβαρές πηγές. Αυτές τις πηγές θα ψάξουμε λίγο.
Βρισκόμαστε στο 2002 και η Επιτροπή Πολιτισμού, Νεότητας, Παιδείας, Μέσων Ενημέρωσης και Αθλητισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης συντάσσει μία ομόφωνη έκθεση σχετικά με τα πανεπιστήμια και την ανωτάτη εκπαίδευση στον ευρωπαϊκό χώρο της γνώσης, που αναφέρει αυτολεξεί:
Ορισμένες αξιολογήσεις στις διαδικασίες της Μπολόνια που διατυπώθηκαν στη δημόσια ακρόαση για τα πανεπιστήμια που έλαβε χώρα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τον Φεβρουάριο του 2002, καθώς και οι απόψεις που εξεφράσθησαν κατά τις συνόδους εργασίας της Συνάντησης Κορυφής της Πράγας τον Μάιο του 2001, υπήρξαν αποκαλυπτικές.
Ορισμένοι κλάδοι, εξεδήλωσαν αντιρρήσεις μπροστά σε πρωτοβουλίες εναρμόνισης που ήσαν ιδιαιτέρως περιοριστικές και που θα μπορούσαν να μειώσουν την πανεπιστημιακή αυτονομία. Αυτός ο γενικός φόβος δεν έχει σχέση με το βαθμό αυτονομίας που αναγνωρίζεται από το νόμο, αλλά με την αμυντική στάση έναντι εξωτερικών επιβολών που θα έθετε, εκείνους που δεν θέλουν να υποβληθούν στις αλλαγές, σε μια δύσκολη κατάσταση.
Εξάλλου, έχει διαπιστωθεί ένας φόβος, πολύ πιο δικαιολογημένος, σε σχέση με την εναρμόνιση των γραφειοκρατικών θεμάτων και την επιβολή ενιαίων και στεγανών κριτηρίων, σε ό,τι αφορά την ιεράρχηση των τίτλων, τη διδακτέα ύλη ή την αναγνώριση των ουσιαστικών προσόντων. Πρέπει να αξιολογήσουμε αυτά τα θέματα, δεδομένου ότι η ανάγκη σύγκλισης δεν πρέπει να περιορίσει την ποικιλομορφία, ούτε να εμποδίσει την ανάπτυξη ειδικών ακαδημαϊκών ή επιστημονικών προτύπων.
Προκειμένου να υπερβούμε ορισμένες από αυτές τις δυσκολίες, η παρούσα έκθεση προτείνει να υποστηριχθεί με σθένος η διαδικασία της Μπολόνια, με μεγαλύτερη ωστόσο ευελιξία του συστήματος, προκειμένου να ληφθεί υπόψη η υπάρχουσα ποικιλομορφία στο καθεστώς των Ευρωπαϊκών τίτλων σπουδών. Η εναρμόνιση πρέπει να επιτρέπει την ένταξη διαφορετικών επιστημονικών κλάδων (ιατρική, κοινωνικές επιστήμες, δίκαιο, μηχανική και εφαρμοσμένες τέχνες, ....) που ακολουθούν διαφορετικές διαδρομές, λογικές και αναγκαιότητες.
Εάν η ποικιλομορφία θεωρείται ο πλούτος της Ευρώπης, πρέπει να εξευρεθούν πολυεδρικά συστήματα προσέγγισης που θα αναγνωρίζουν την προστιθέμενη αξία των διαφορετικών κλάδων. Έτσι, η πανεπιστημιακή αυτονομία και οι ειδικές δυνατότητες των διαφόρων τίτλων
σπουδών και επιστημονικών και πανεπιστημιακών σταδιοδρομιών, θα μπορούν να εξελιχθούν ευκολότερα, στο πλαίσιο ενός πλέον ανοικτού και ελεύθερου συστήματος.
Σε αυτό το πλαίσιο, πρέπει να γίνει σαφής η ανάγκη συνύπαρξης δημοσίων και ιδιωτικών πανεπιστημίων. Τα πανεπιστήμια αυτά μπόρεσαν να συνυπάρξουν κατά τη διάρκεια της ιστορίας του ευρωπαϊκού διδακτικού συστήματος και, σήμερα, μπορούν να θεωρηθούν αλληλοσυμπληρούμενα, δεδομένου ότι η ιδιωτική εκπαίδευση μπορεί να ανοίξει νέους δρόμους και να προσεγγίσει τομείς που δεν είναι πάντοτε προσπελάσιμοι στα δημόσια πανεπιστήμια. Όπως και να έχει το πράγμα, το Κοινοβούλιο θα υπερασπισθεί πάντοτε την παιδαγωγική αυτονομία των πανεπιστημίων.

Μου αρέσει πολύ η ιδέα και συμφωνώ με όλο το κείμενο. Μέσα λοιπόν σε αυτούς που το υπογράφουν ομόφωνα το κείμενο βρίσκεται και ο Έλλην ευρωβουλευτής Αλέξανδρος Αλαβάνος. Παρακαλώ τα συμπεράσματα να βγούν αφού διαβαστεί ολόκληρη η έκθεση (εδώ σε pdf) και αφού δωθεί έμφαση στο καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να εξετάσουν μια εταιρική σχέση με τις δημόσιες ή ιδιωτικές επιχειρήσεις ή τις τοπικές αρχές προκειμένου να βελτιωθεί η χρηματοδότηση των σπουδών διδακτορικού ή μεταδιδακτορικού επιπέδου (και αρκετές παρόμοιες προτάσεις που με βρίσκουν σύμφωνο, ειδικά ως προς την αξιολόγηση) που όλοι οι "αριστεροί" αποφεύγουν όπως ο διάβολος το λιβάνι (στα λόγια βέβαια - στα έργα τους απασχολεί να μην χάσουν το μονοπώλιο)

Aισθάνομαι δικαιωμένος που ψήφισα τον Αλέκο τότε και διαφωνώ μαζί του τώρα.
Άραγε, αν γινόταν πρωθυπουργός, τί θα μας έλεγε; Πιθανόν να ήμουν μαζί του.


update: Φαίνεται πως το θέμα δεν το είδα μόνο εγώ... Περισσότερα σχόλια εδώ και εδώ.


Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2007

Πετρελαιοθύελλα...

Ένα άλλο θεματάκι που πέρασε σχετικά στα ψιλά των ειδήσεων είναι η καούρα της κυβέρνησης να αλλάξει τον τρόπο διάθεσης του πετρελαίου θέρμανσης προκειμένου να χτυπήσει το λαθρεμπόριο και τη φοροδιαφυγή (μιας και φαίνεται πως υπάρχουν πολλοί που χρησιμοποιούν το πετρέλαιο θέρμανσης και για άλλους σκοπούς). Κατ αρχήν συμφωνώ με την απόφαση να αλλάξει το υπάρχον καθεστώς ώστε να ελεγχθεί η διάθεση και να χτυπηθεί η φοροδιαφυγή. Βέβαια, επειδή η κυβέρνηση είναι ικανότατη στο να προκαλεί αλαλούμ από το πουθενά, πρότεινε να υπάρχει μόνο ένας τύπος πετρελαίου (το γνωστό σε όλους μας κίνησης) με το οποίο θα τροφοδοτούμαστε και στη συνέχεια να πηγαίνουμε με τις αποδείξεις στις τράπεζες ή τις εφορίες και να μας επιστρέφεται ο επιπλέον φόρος που πληρώσαμε. Βέβαια, αφού το κυκλοφόρησαν και ήταν έτοιμοι να το εφαρμόσουν, σκέφτηκαν πως: (α) Κάτι που κοστίζει 1€ έχει μεγαλύτερο περιθώριο κέρδους για το βενζινά απο κάτι που κοστίζει 0,60€ (οπότε θα δίναμε επιπλέον χρήματα στους βενζινάδες), (β) Τι θα γινόταν με τις πολυκατοικίες που δεν βάζει ο καθένας μόνος του πετρέλαιο.
Τέλος πάντων, αφού εκ των υστέρων σκέφτηκαν λίγο τη γκάφα που παρολίγον να εφαρμόσουν τα μάζεψαν και λένε τώρα πως από 01/01/2008 θα αγοράζουν οι βενζινάδες τη βενζίνη από τις εταιρείες σε τιμή 1€ και θα την πουλάνε αποφορολογημένη στα 0,60€ (και οι βενζινάδες θα παίρνουν πίσω τη διαφορά). Ώωωπα!! Δηλαδή, αν εγώ έχω κολλητό ένα βενζινά δεν θα μπορεί το πετρέλαιο που μου βάζει στο αμάξι ή το φορτηγό να δηλώνεται ως πετρέλαιο που έκαψα στον καυστήρα; Μου φαίνεται πως το νέο σχέδιο είναι σαν το χιλιοτρυπημένο βαρέλι που κλείνεις μια τρύπα και ανοίγει μια άλλη. Παρεπιμπτόντως, οι βενζινοπώλες δεν διαμαρτυρήθηκαν για αυτή τη ρύθμιση (χιχι).. Άραγε το περιθώριο κέρδους τους ποιό θα είναι; Πώς θα ελεγθεί πού καίγεται το πετρέλαιο; Και τελικά ποιός θα την πληρώσει αν τα έσοδα του προϋπολογισμού από τους φόρους του πετρελαίου δεν αυξηθούν όσο προβλέπεται;
Σκεφτόμουν λοιπόν το θέμα και κατέληξα στο εξής: Αφού θέλουμε να καταπολεμήσουμε το λαθρεμπόριο πετρελαίου, ας εξισώσουμε πλήρως τις τιμές και ας καταργήσουμε τις επιστροφές φόρου. Τα χρήματα αυτά που θα πρέπει να επωφεληθούν οι πολίτες να τα δίνει το κράτος σαν μια μορφή επιδόματος πρίν το χειμώνα σε κάθε σπίτι που θα είναι κύρια κατοικία οικογένειας και το οποίο επίδομα θα εξαρτάται από:
(α) τη φορολογική δήλωση, και
(β) την περιοχή στην οποία μένει ο δικαιούχος (πχ υψηλότερο στη Θράκη και τη Μακεδονία και χαμηλότερο στην Κρήτη και την Πελοπόννησο).
Εννοείται φυσικά πως το επίδομα θα είναι μόνο για την κύρια κατοικία, και αντιστρόφως ανάλογο του εισοδήματος του δικαιούχου. Πιό απλά, στην ίδια περιοχή το επίδομα του κάθε σπιτιού θα εξαρτάται μόνο από το εισόδημα του καθενός. Και δεν βλέπω κανένα λόγο κάποιος που έχει πολύ μεγάλο εισόδημα να επιδοτείται για θέρμανση.
Επίσης, να μην ληφθεί υπ όψιν αν το σπίτι έχει καλοριφέρ ή όχι. Είτε ξύλα αγοράζει, είτε πετρέλαιο, είτε φυσικό αέριο, είτε καίει θερμάστρες να παίρνει αυτό το καθορισμένο επίδομα. (Δική του δουλειά είναι από εκεί και πέρα να επιλέξει την οικονομικότερη λύση).
Με αυτόν τον τρόπο εποπτεύεις πλήρως την αγορά και χωρίς κανένα οικονομικό κόστος (αντιθέτως επιπλέον έσοδα θα χεις) στηρίζεις τις μεσαίες και χαμηλές κοινωνικές τάξεις. Πιό απλά - κοινωνική πολιτική δωρεάν.
Τόσο δύσκολο είναι να το σκεφτεί κάποιος;


update:Ξαναδιαβάζοντάς το, μου θυμίζει τα κλασικά άρθρα του Μάνου στις εφημερίδες. Μήπως να αρχίσω να ανησυχώ;

Δευτέρα 15 Οκτωβρίου 2007

Καίω τα δέντρα,χτίζω μαιζονέτες..

Λόγω της blog action day για το περιβάλλον σήμερα επιβάλλεται να ασχοληθώ με αυτό..

Για να ασχοληθούμε με κάτι πρέπει να είναι η "μέρα" του. Ή να ζούμε κάποια καταστροφή (όπως ζήσαμε στο τέλος του Αυγούστου). Όλον τον υπόλοιπο καιρό μπαζώνουμε ρέματα, κόβουμε δέντρα, κατεβαίνουμε στο κέντρο της πόλης με το αυτοκίνητο και γεμίζουμε τον τόπο με μπετά, μπετά και μπετά. Θα πεί κάποιος: εγώ φταίω; ΝΑΙ! Εγώ, εσύ, όλοι μας. Από το χαρτάκι που πετάς στο δρόμο, το μπουκάλι που πετάς στη θάλασσα, το αλουμινένιο κουτάκι που δεν ανακυκλώνεις, τη μπαταρία που πετάς στα σκουπίδια, το δρόμο που δεν αφήνεις να περάσει αλλά βάζεις τα βύσματα να κάνει κύκλο για να μην σου θίξει το οικόπεδο, από το ηλίθιο ενεργοβόρο σπίτι που χτίζεις ή αγοράζεις, από τον ηλιακό θερμοσίφωνα που τσιγγουνεύεσαι να βάλεις, από τις ηλεκτρικές θερμάστρες που καις για να χει 30 βαθμούς το σπίτι το χειμώνα, από τις καφετέριες πάνω σε μπαζωμένες παραλίες που γουστάρεις να πίνεις τον καφέ σου, από το trendy beach bar, από τους ροφούς 200 γραμμαρίων που χτυπάς με το ψαροντούφεκο, τους δυναμίτες, τα διχτάκια, το κυνήγι, από τις ηλεκτρικές συσκευές που τις αφήνεις στην αναμονή, τις οικονομικές λάμπες που σου φαίνονται ακριβές, τις γεωτρήσεις χωρίς μέτρο την ίδια στιγμή που κατασπαταλάς το νερό κ.ο.κ.
Και γω έτσι είμαι. Όχι σε όλα όσα ανέφερα, αλλά ίσως στα περισσότερα. Το τελευταίο κουλό που άκουσα είναι το πρόβλημα ορισμένων κυνηγών εδώ στο νησί με τις ανεμογεννήτριες που σκοπεύουν να βάλουν ότι θα διώχνουν τα πουλιά και δεν θα χουν να κυνηγάνε. Ή τις διαμαρτυρίες των οικολόγων στην Πάτρα για τις ανεμογεννήτριες του Παναχαϊκού πως θα επηρεάσουν το οικοσύστημα της περιοχής (μάλλον για αυτούς η Πτολεμαΐδα και η Κοζάνη είναι σε καλύτερη κατάσταση από το Αιολικό Πάρκο του Παναχαϊκού). Α, ναι και το άλλο που θέλει να κάνει ο Δήμος εδώ, να μπαζώσει την παραλία και να φτιάξει χώρο στάθμευσης (εννοείται πως το πρόβλημα είναι μόνο 2 μήνες το χρόνο).
Διάβαζα σε μια συνέντευξη του Άρη Σταθάκη (γνωστός - βουλευτής πλέον) πως δεν δέχτηκε το βουλευτικό αυτοκίνητο και πως αυτός χρησιμοποιεί ένα υβριδικό Prius. Λες και για τους 300 (της βουλής - όχι του Λεωνίδα) και τις άλλες υπηρεσίες δεν μπορούσαν να χαν υβριδικές λιμουζίνες (είναι μάλλον το πρόβλημα πως δεν θα χαν το σήμα της ειρήνης στο μπροστινό μέρος). Ή επίσης στις ταράτσες των δημοσίων υπηρεσιών δεν θα μπορούσαν με ένα επενδυτικό σχέδιο να βάλουν φωτοβολταϊκά. Όπως επίσης τουλάχιστον στα μεγάλα κτίρια να επιβάλλουν ενεργειακές μελέτες (που έχουμε πήξει στα γυάλινα κουτιά). Μου έλεγε ο πατέρας μου πως όταν πρωτοφτιάξαμε το σπίτι μας στη φορολογική δήλωση δήλωνες τα έξοδα για ηλιακό θερμοσίφωνα τα οποία αφαιρούνταν από τη φορολογία σου (πλέον έχει καταργηθεί - και βλέπω εδώ στο νησί ηλιακο έχουν γύρω στο 1/10 των σπιτιών). Καταντήσαμε τα σπίτια στη Γερμανία να χουν φωτοβολταϊκά εδώ και μια δεκαετία τουλάχιστον, ενώ εδώ για να φάμε το μεσημέρι σπίτι ανάβουμε το φώς. Και πραγματικά απορώ: Θέλω να δώ τα χωριά που κάηκαν φέτος, πώς άραγε θα ανοικοδομηθούν - με τσιμεντένια κουτιά ή με σπίτια που θα σέβονται το περιβάλλον και την παράδοση του κάθε τόπου (μετά από την καταστροφή οι άνθρωποι εκεί έχουν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να διορθώσουν όλα τα λάθη του παρελθόντος)
Αφού λοιπόν δεν υπάρχει καμμία γενικότερη πολιτική, ας την δημιουργήσουμε εμείς. Με συνεχείς δράσεις. Όχι του στύλ "θα γράψω κάτι στο blog μου", αλλά με τις πράξεις μας. Αλλάξτε λάμπες, ελαχιστοποιήστε τη χρήση αυτοκινήτου, κάντε ανακύκλωση. Ας κάνουμε συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας για περισσότερες Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. Τοπικά να κινούμαστε εναντίον αυτων που προσπαθούν να τσιμεντοποιήσουν ότι έχει μείνει. Όχι με την κλασσική γκρινιάρικη στάση - αλλά με δράσεις! Μόνο στα σχολεία (που δεν μας πειράζει κανείς) ξέρουμε να κάνουμε καταλήψεις; Ή πορείες στους δρόμους για τα συμφέροντα της κάθε κάστας; Οι αλλαγές δεν γίνονται με τζάμπα μάγκες - αλλά με ανεξάρτητες μή κομματικοποιημένες δράσεις και διεκδικήσεις.

Μόνο που προέχει να καταλήξουμε σε κάτι.
Τί θέλουμε; Μύκονο ή αυτό;

Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2007

Μαμά, εγώ θα πάρω ποτέ σύνταξη;

Γκουχ Γκούχ.. Ασφαλιστικό! Ή αλλιώς "πιάσ' τ' αυγό και κούρευ' το". Ένα θέμα που περνάει στα ψιλά αυτή την εποχή λόγω της σφαγής στους κόλπους της δημοκρατικής παράταξης, και που θα μας τσούξει σε κανά εξάμηνο όταν παρουσιαστούν οι τελικές προτάσεις. Ας δούμε λίγο πώς κινείται το πράγμα.
Την προηγούμενη τετραετία, συστήθηκε μια υπερκομματική επιτροπή "σοφών" που υποτίθεται πως διερεύνησε την δομή και τα προβλήματα που θα παρουσιάσει το υπάρχον ασφαλιστικό στο μέλλον. Το τελικό πόρισμα αυτής της επιτροπής παραδίδεται όπου να ναι. Υποτίθεται λοιπόν τώρα πως είναι η στιγμή όπου, με βάση το πόρισμα, θα σκεφτούμε τί επεμβάσεις θα κάνουμε στο ασφαλιστικό σύστημα ώστε να μην καταρρεύσει (θεωρητικά η πρώτη κρίσιμη χρονιά με το υπάρχον είναι το 2015). Βγαίνει λοιπόν η κυβέρνηση και προτείνει να γίνει ένας διακομματικός διάλογος για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα. Στοπ εδώ!
  • Η λύση που θα δωθεί σίγουρα θα θίξει κεκτημένα δικαιώματα (χαίρω πολύ - αν δεν γινόταν αλλιώς δεν θα γινόταν τόσος ντόρος). Οπότε η κυβέρνηση προσπαθεί να μοιραστεί την ευθύνη
  • Τα υπόλοιπα κόμματα (πλήν Κακατζαφέρη) λένε όχι, δεν κάνουμε διάλογο γιατί έχετε κρυφή ατζέντα και ξεκινάει το γαϊτανάκι του πεζοδρομίου.
  • Ο Κακατζαφέρης είτε θα μπεί στο διάλογο για να φύγει αργότερα και να κλέψει εντυπώσεις και να χορέψει τον Κοκό - είτε θα προσπαθήσει για άλλη μια φορά να πλησιάσει τη ΝΔ (με πιθανότερο το πρώτο: Δεν φοβόμαστε - πήγαμε στο διάλογο με καλές προθέσεις αλλά η κακή ΝΔ παρουσίασε κακά μέτρα και δεν εισακούστηκαν οι προτάσεις μας).
  • Και εν μέσω νεφών βγαίνουν διάφοροι managers (Γκαργκάνας - ΣΕΒ - Αναλυτής κτλ) που παρουσιάζουν τα κακά: Αύξηση ορίων ηλικίας - αύξηση εισφορών δουλειά μέχρι το φέρετρο κτλ
Ας δούμε λίγο την κατάσταση πιο χαλαρά:
  1. Πρώτος ο Σύριζα αρνήθηκε το διάλογο απαντώντας "διάλογο με το λαό στους δρόμους". Το ΚΚΕ άργησε (πιθανώς να αναγκάστηκε να απαντήσει όχι για να μην ξανακατηγορηθεί για αβάντα στη ΝΔ). Το Πασόκ άστο - σαν υπάρχει μόνο για να ασχολούνται μαζί του αυτή την περίοδο. Και τελικά την πιό αντιπολιτευτική, γατίσια, έξυπνη κίνηση την κάνει ο Γιώργος (που βασανίστηκε στην ΕΑΤ-ΕΣΑ) που πάει στο διάλογο για να φύγει μάλλον μετά. Οι άλλοι... θα κάνουν καμμια 30αριά διαδηλώσεις - θα γκαρίξουν - ο κόσμος θα κουραστεί - η λύση θα δωθεί - και αυτοί θα μείνουν με την ικανοποίηση της αντίδρασης και το λαϊκό κίνημα στο χέρι.
  2. Ρε ηλίθιοι ποιά είναι αυτή η κρυφή ατζέντα; Αν πραγματικά υπάρχει τότε μπαίνεις στο διάλογο και μόλις τη δείς φεύγεις, την αποκαλύπτεις και τους κάνεις ρόμπα!!! Ζηλέψατε τον Λιακόπουλο και λέτε από το κεφάλι σας για τα μυστικά πρωτόκολλα και ατζέντες χωρίς να τις δείτε. Ακόμα και ένας βλάχος από το χωριό μου αυτό θα έκανε. Εκτός βέβαια, λέμε τώρα, μήπως και δεν υπάρχει ατζέντα και μας παραμυθιάζετε. Μωρέ λές;
  3. Ο Γιώργος (θύμα της ΕΑΤ-ΕΣΑ) φαίνεται αρκετά γάτος. Και μπορεί να ναι καιροσκόπος, ακροδεξιός, εθνικιστής, λαϊκιστής κτλ αλλά κάποιες ώρες τον χαίρεσαι. (Παναγία μου, πού καταντήσαμε! με τα χάλια των υπολοίπων)
  4. Όσο για τους διάσημους managers και την κυβέρνηση το μάθαμε κύριοι το κόλπο: Βγαίνουν ένα κάρο "έμπειροι" και λένε τα κάκιστα ώστε τα "λίγο καλύτερα" από τα κάκιστα που θα παρουσιάσει η κυβέρνηση να φαίνονται "καλύτερα" και να περάσει σαν μια κερδισμένη μάχη της κυβέρνησης που τα βαλε με τους κακούς τεχνοκράτες και το κεφάλαιο.
Όσον αφορά τώρα τη δική μου προσέγγιση επί του θέματος... θέλω:
(α) Ενοποίηση των ταμείων ώστε να υπάρχει λιγότερο διαχειριστικό κόστος καθώς και καλύτερη αξιοποίηση της περιουσίας τους
(β) Καταργήστε όλους τους συνταξιούχους στα 45 και στα 50 με τις πρόωρες συντάξεις.
(γ) Αφήστε απείραχτα τα βαρέα, τα ανθυγιεινά και την 35ετία μετά τα 60 στα υπόλοιπα επαγγέλματα
(δ) Δεν μπορεί ένας με 35 χρόνια υπηρεσίας να παίρνει παρόμοια σύνταξη με έναν με 15.
(ε) Ξεσκίστε την εισφοροδιαφυγή (ιδιαίτερα στους μετανάστες)
(στ) Δώστε κίνητρα και προνομιακή μεταχείριση για παραμονή στην υπηρεσία
και κάτι άλλο θα μου έρθει...

Αλλιώς κύριοι επιτρέψτε την ιδιωτική ασφάλιση. Τα 400 ευρώ το μήνα που δίνω από το μισθό μου για ένα κάρο ταμεία χαραμοφάηδων, θα τα δινα σε μια ιδιωτική ασφάλεια και θα χα νοσηλεία στο Ωνάσειο, ελικόπτερο, προσωπική top-model νοσοκόμα και διπλάσια σύνταξη από αυτήν που θα μου δώσετε.

Δευτέρα 8 Οκτωβρίου 2007

ΣΥΡΙΖΑ, Ξυστά, Τσίμα-τσίμα και παρα τρίχα..

Επιτέλους, ξανάχω DSL ύστερα από τις βλάβες. Δυστυχώς δεν πρόλαβα να σχολιάσω την μετεκλογική επικαιρότητα (αν και σιγά - μάλλον δεν είχα κάτι καινούργιο να πώ). Ας αρχίσουμε όμως με ένα θεματάκι που έχει αρκετό ζουμί.
Διαβάζοντας ένα site (νομίζω το press-gr ήταν - δεν είμαι σίγουρος) είδα την άποψη πως Σύριζα ψηφίσαν οι "βολεμένοι". Αν και μου ακούστηκε σαν χαζομάρα σκέφτηκα να ρίξω μια ματιά στα αποτελέσματα ανά δήμο και περιφέρεια για να δώ από που αντλεί τη δύναμή του. Είχα παρατηρήσει (όπως ο οποιοσδήποτε) πως η μεγάλη δύναμή του είναι στα μεγάλα αστικά κέντρα. Με μία λοιπόν αναζήτηση στο Υπουργείο Εσωτερικών είδα πως στην Επικράτεια ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε 5,04% στην Α' Αθήνας 9.27 %, και στην Β' Αθήνας 8.94 %. Ωραία λέω και γώ, αντλεί τη δύναμή του στις πόλεις όπου υπάρχουν πολλοί εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα κτλ.
Ας δω λοιπόν και τα αποτελέσματα ανά δήμο - και τί βλέπουν τα ματάκια μου:
Νέο Ψυχικό: 10.46%, Μαρούσι: 10,19%, Αγία Παρασκευή: 10,11%, Βριλήσσια: 11,13%,Ελληνικό: 10,64%, Μελίσσια : 10,39%, Νέα Πεντέλη: 13.81%, Πεντέλη: 9,78%, Πεύκη: 10,85%, Χαλάνδρι: 10,66%, Χολαργός: 11.38 %, Ψυχικό: 9.17 %
(Σημείωσα μόνο τα κοντά στο 10% στη Β' Αθηνών - όποιος έχει όρεξη μπορεί να δεί το ποσοστό του σε άλλες "ευπαθείς" περιοχές)
Ας δούμε ενδεικτικά τα ποσοστά του σε κάποιες άλλες περιοχές συγκρίνοντάς τα με τα προηγούμενα:
Αγία Βαρβάρα: 5,77%, Άγιοι Ανάργυροι: 7,24%, Αιγάλεω: 7,68%, Ίλιον: 7,28%,Καλλιθέα: 7,40%, Καματερό: 6,60%, Περιστέρι: 7,52%, Ταύρος: 7,55%
Επίσης το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ στη Β' Πειραιώς που περιλαμβάνει Κερατσίνι, Πέραμα και τις λοιπές περιοχές ανεργίας είναι στο 6,41% (με πανύψηλα ποσοστά για το ΚΚΕ βέβαια)

Και τώρα τί;
Το standard ποσοστό των ανανεωτικών αριστερών είναι γύρω στο 2,5-3,5% (διαχρονικά έτσι φαίνεται). Επίσης υπάρχει μια κάστα "αριστερών" (με δεξιά τσέπη) κουλτουριάρηδων, ψευτοδιανοούμενων οι οποίοι ανήκουν καταρχήν στο Πασόκ (όχι φανατικά), διατυμπανίζοντας το πόσο προοδευτικοί είναι, που κολυμπούν ανέμελα προς τη διπλανή βαρκούλα όταν το μεγάλο καράβι βουλιάζει. Από τα ποσοστά των εκλογών φαίνεται πως ο Σύριζα δεν διαθέτει ισχυρά ερείσματα στις εργατικές τάξεις καθώς αυτοί ευκολότερα ψηφίζουν ΚΚΕ διαμαρτυρόμενοι, μιας και σε πανελλήνιο επίπεδο το απολιθωμένο ΚΚΕ ανέβασε τα ποσοστά του θεαματικά παντού ενώ ο Σύριζα μόνο στην Αθήνα.
Είπε ο Αλέκος: "είναι νίκη της γενιάς των 700 ευρώ"!! (μήπως εννοεί των 700 ευρώ τη μέρα;)

Τώρα βέβαια κάποιος θα πεί πως το αποτέλεσμα αυτό του Σύριζα είναι δείγμα πως έχει μεγαλύτερα ερείσματα στα κοινωνικά στρώματα με υψηλό μορφωτικό επίπεδο. Δημοκρατία έχουμε - όποιος θέλει μπορεί να πιστεύει πως οι κάτοικοι του Νέου Ψυχικού είναι περισσότερο μορφωμένοι απ' αυτόν, αρκεί να το πιστεύει για τον εαυτό του. Επίσης δεν δέχομαι το επιχείρημα πως οι Αθηναίοι είναι πιό προοδευτικοί ενώ οι επαρχιώτες ζώα. Αντιθέτως θα λεγα πως οι επαρχιώτες έχουν μια αμεσότερη σχέση με την πολιτική ενώ οι Αθηναίοι κυρίως μέσω της τηλεόρασης. Και αμεσότερη σχέση επειδή σε μεγαλύτερο ποσοστό είναι αγρότες - ελεύθεροι επαγγελματίες ενώ οι κάτοικοι του κέντρου είναι κυρίως υπάλληλοι.

Προσωπικά έχω τσαντιστεί υπερβολικά με αυτή την κάστα διανοούμενων, κουλτουριάρηδων που προβάλλονται ανελλιπώς από τα ΜΜΕ καθώς και το χάιδεμα των μπομπολολαμπράκηδων στην "αριστερά", με τη λογική μιας και το Πασόκ δεν μπορεί να κάνει αντιπολίτευση να ρίξει τη δεξιά ας χαϊδέψουμε τους διπλανούς μας να φωνάζουν. Και τσαντίστηκα υπερβολικά στην τηλεοπτική ασυλία στο γιό του πολιτικού του Συνασπισμού που τον συνέλαβαν για ληστεία ενώ τον γιό του Κατσίκη που παρίστανε τον μπάτσο με την παρέα του τον ξέσκισαν, ή το ότι ο Κωνσταντόπουλος έδερνε τη γυναίκα του το θυμήθηκαν όταν κυκλοφορούσε το σενάριο πως θα τον προτείνει ο Κοκός για πρόεδρο της Δημοκρατίας (καθώς και άλλες περιπτώσεις με πολιτικούς που ρεζιλεύτηκαν).

Πιστεύω πως το Πασόκ με όποιον από τους δύο και να βγεί δεν πρόκειται να δεί εξουσία αν ο Κοκός δεν τα κάνει εντελώς σκατά. Το κλίμα θα συνεχίσει έτσι - ίσως με περαιτέρω μείωση των ποσοστών των δύο μεγάλων και ενίσχυση των μικρών - χωρίς ανατροπή στην διεκδίκηση της εξουσίας. Αν υπάρξει κλίμα ανατροπής όλοι οι μικροί θα συμπιεστούν σε μεγάλο βαθμό. Ίσως βαθιά μέσα του ο Αλέκος να παρακαλάει να μην τα σκατώσει εντελώς ο Κοκός για να ενισχύσει το κόμμα του. Μου φαίνεται όμως πιθανότερο αυτό να ισχύει για την Αλέκα. Δυστυχώς έχω πολλές ενδείξεις πως ο Αλέκος λειτουργεί καθαρά ως support group της "Δημοκρατικής Παράταξης".

Ίσως κάποιος πεί πως έχω εμπάθεια εναντίον του Αλέκου και της Αριστεράς. Μόνο απογοητευμένος είμαι. Σαν Ευρωβουλευτή τον ψήφισα το '99, τον θεωρούσα κορυφαίο και χάρηκα όταν ανέλαβε την ηγεσία του Σύριζα. Στη συνέχεια το σύνολο της πολιτικής με άδειασε εντελώς. Και σαν αντιπολίτευση - αν και γενικότερα διαφωνώ - βγάζω το καπέλο μου στην Κανέλλη του "απολιθωμένου" ΚΚΕ.