Χαλάλι ...

Γενικά, είμαι κατά των «μπλογκοπαιχνιδιών». Δεν τα κατακρίνω, απλώς ποτέ δεν μου άρεσε η συμμετοχή σε αυτά. Γι’ αυτό και, μέχρι τώρα, φρόντιζα να λέω ένα ευγενικό «όχι» σε όσους με προσκαλούσαν να παίξω σε αυτά.

Το απόγευμα του περασμένου Σαββάτου όμως άλλαξα γνώμη, τουλάχιστον ως προς ένα από αυτά τα παιχνίδια. Δεν έχει τόσο πολύ σημασία το «πώς» όσο το «γιατί».

Πληροφορήθηκα λοιπόν ότι η συμμετοχή στο παιχνίδι που έχει φτιάξει το Ξεμπλογκάρισμα μπορεί να συμβάλλει στην προώθηση του συγκεκριμένου μπλογκ και ως εκ τούτου, στην ευρύτερη προβολή των πολύ αξιόλογων πρωτοβουλιών και εκστρατειών του. Και κάτι τέτοιο, πιστέψτε με, αξίζει τον κόπο. Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για το xeblogarisma μπορείτε να κάνετε κλικ σε κάποιο από τα links που μόλις περάσατε ή και σε αυτό: xeblogarisma

Άντε λοιπόν αφού είναι για καλό σκοπό, χαλάλι ...
Όσοι και όσες είστε fan του είδους, voilà :


1. ΣΕΞ...
α) είμαι γυναίκα με προτίμηση στους άντρες
β) είμαι άντρας με προτίμηση στις γυναίκες
γ) είμαι γυναίκα με προτίμηση στις γυναίκες
δ) είμαι άντρας με προτίμηση στους άντρες
ε) είμαι απ΄ όλα με προτίμηση σε όλα

Απαντώ το β, ενώ ξέρω ότι οποιαδήποτε άλλη απάντηση, θα είχε ως αποτέλεσμα να εκτοξευθεί στα ύψη η δημοτικότητα του μπλογκ μου. Ειδικά οι απαντήσεις γ και ε (αν και με την ε δεν είμαι σίγουρος ότι κατάλαβα τι ακριβώς εννοεί). Όμως αποφάσισα να μην αρχίσω από τώρα τα ψέματα κι έτσι απαντώ ειλικρινά (και ... βαρετά) το β.

2. HOBBY
α) μαγειρική - γυμναστήριο
β) μασάζ - ποδηλασία
γ) ταξίδια - τοξοβολία
δ) συναυλίες - κολύμπι
ε) μοντελισμός - βόλτες με το σκάφος

Αν και μαγειρεύω, η μαγειρική για μένα δεν είναι χόμπυ, είναι μάλλον ... επιβίωση. Επίσης και το γυμναστήριο ποτέ δεν ήταν χόμπυ: ήταν η απάντηση στις παρενέργειες του φαγητού (βλέπε α). Για το μασάζ, πάντα μου άρεσε (είτε έκανα, είτε μου έκαναν) αλλά δεν θα το αποκαλούσα ακριβώς «χόμπυ»! Τώρα για τα υπόλοιπα, θα έλεγα μάλλον τα ταξίδια. Επίσης και οι βόλτες, ιδίως οι χειμωνιάτικες. Άρα η σωστή απάντηση εδώ θα ήταν «βόλτες με ... το σκούφο» όχι με το σκάφος (άσε που δεν έχω απ’ αυτό). Για περισσότερες πληροφορίες, μπείτε στο profile μου.

3. ΤΕΧΝΗ
α) μουσική
β) χορός
γ) κινηματογράφος - θέατρο
δ) λογοτεχνία
ε) ζωγραφική - γλυπτική - αρχιτεκτονική

Διαπιστώνω αρχικώς ότι λείπει η φωτογραφία (καθώς και κάποιες άλλες τέχνες όπως το κολλάζ, το κάμα σούτρα, οι πολεμικές τέχνες κ.α.). Τι να πω, ίσως περισσότερο το α και το δ. Μπάαα, θα πω όλες (δεν θα ήθελα να δυσαρεστήσω καμία τέχνη και μετά να μην μου μιλάει).

4. ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΠΕΠΟΙΘΗΣΕΙΣ
α) αριστερά
β) κεντροαριστερά
γ) κεντροδεξιά
δ) δεξιά
ε) πάρτο αλλιώς

Το ε. Αν και (ως αλλοδαπός) δεν ψηφίζω στην Ελλάδα, αν ψήφιζα, στις επόμενες εκλογές θα ψήφιζα Οικολόγους – Πράσινους.

5. ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ
α) μαθηματικά - γεωμετρία
β) χημεία - φυσική
γ) έκθεση και γλώσσα
δ) ιστορία - γεωγραφία
ε) θρησκευτικά και γυμναστική

Εεε όχι και τα θρησκευτικά! Με τίποτα.
Πάντα μου άρεσαν περισσότερο τα μαθήματα των «θετικών επιστημών», έτσι άλλωστε εξηγείται και η σημερινή επαγγελματική μου ενασχόληση. Βλέπω πάντως και πάλι ότι σας λείπουν κάποια μαθήματα (π.χ. Βιολογία, Κοινωνιολογία, ξένες γλώσσες ...). Λυπάμαι που θα το ξαναπώ αλλά το βρίσκω κάπως ελλιπές το ερωτηματολόγιό σας !!!

6. ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ PET
α) γατάκι
β) σκυλάκι
γ) ψαράκι
δ) πουλάκι
ε) κροκοδειλάκι

Απ’ όλα είχα κατά καιρούς, εκτός από το ε (δηλαδή, συγγνώμη, υπάρχει κάποιος που απάντησε το ε ?). Από τα παιδικά μου χρόνια είχα πάρα πολλά κατοικίδια. Ό,τι μπορείτε να φανταστείτε (είπαμε, εκτός από το κροκοδειλάκι). Θηλαστικά, πουλιά, ερπετά και ψάρια. Και τώρα, τα κατοικίδια που έχουμε (κι αυτά δεν εμπίπτουν στις απαντήσεις από α ως ε), τα φροντίζω κυρίως εγώ. «Η οικογένειά μου και άλλα ζώα», όπως θα’ λεγε κι ο Ντάρελλ.

7. ΔΙΑΚΟΠΕΣ
α) στη θάλασσα
β) στο βουνό
γ) στη Μύκονο
δ) στη Γαύδο
ε) στην Αθήνα

Όλα τα παραπάνω. Διακοπές να’ ναι κι όπου να’ ναι.
Οφείλω ωστόσο να τονίσω για ακόμα μία φορά ότι το ξαναβρίσκω ελλιπές το ερωτηματολόγιό σας (λίγες οι επιλογές σας – πολύ μας περιορίζετε βρε παιδάκι μου).

8. ΧΡΩΜΑ
α) λευκό
β) κόκκινο
γ) μοβ
δ) μπλε
ε) μαύρο

Μου αρέσουν γενικώς τα λεγόμενα «γήινα χρώματα». Όπου τα βρω τα προτιμώ, εν αντιθέσει με τα «εξωγήινα χρώματα» που δεν με εκφράζουν.

9. ΣΗΜΕΙΟ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ
α) κρεβατοκάμαρα
β) κουζίνα
γ) τουαλέτα
δ) σαλόνι
ε) πατάρι

Εντάξει, εκτός από το all time classic α που είναι σίγουρη και εγγυημένη επιλογή, θα έλεγα ότι μου αρέσει περισσότερο το μπαλκόνι μου.

10. Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΣΧΕΣΗ ΜΟΥ, ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙ
α) 7 ώρες
β) 7 ημέρες
γ) 7 μήνες
δ) πάνω από 7 χρόνια
ε) ε, όχι και 7 χρόνια.

Τώρα συγγνώμη αγαπητοί επιστήμονες/κριτές/συντάκτες αυτού του παιχνιδιού, τι κόλλημα είναι αυτό με το 7 ?
Το «7 ώρες» μου μοιάζει περισσότερο με διάρκεια βραδινού ύπνου παρά με σχέση.
Το «7 ημέρες» παραπέμπει σαφώς σε μία ολόκληρη εβδομάδα (δηλαδή, όχι μόνο την εργάσιμη, αλλά μαζί και με το σαββατοκύριακο – Σαν να λέμε «βαριές υπερωρίες», μια βδομάδα σερί).
Το «7 μήνες» ακούγεται σαν πρόωρος τοκετός («εφταμηνίτικο»). Όσον αφορά στο δ και στο ε, είναι φανερό ότι και στις δύο περιπτώσεις πρόκειται για «συμβάσεις αορίστου χρόνου».

Μα τέλος πάντων, άκου 7 ώρες, 7 μέρες, 7 εβδομάδες ...
Τίποτα σε εννιάμισι εβδομάδες, μήπως σας βρίσκεται ??

Το κλαμπ του γραβαταδώρου

Υπάρχει ένα «κλαμπ», στο οποίο έχω γίνει μέλος χωρίς να το θέλω και χωρίς να το καταλάβω.

Είναι το «κλαμπ του γραβαταδόρου», ή πιο σωστά του «γραβαταδώρου».

Εξηγούμαι:

Σπάνια φοράω γραβάτα. Μόνο σε ειδικές περιπτώσεις, επαγγελματικές ή κοινωνικές, στις οποίες το «πρωτόκολλο» την επιβάλει. Όλες μαζί αυτές οι περιπτώσεις δεν ξεπερνούν τις 20 κάθε χρόνο. Αυτό το γνωρίζουν καλά οι συγγενείς και οι φίλοι μου.

Όμως, εδώ και λίγα χρόνια, στη γιορτή και στα γενέθλιά μου, καθώς και σε κάθε άλλη ευκαιρία, σχεδόν όλοι επιμένουν να μου χαρίζουν γραβάτες. Γραβάτες μεταξωτές, μάλλινες, μονόχρωμες, ή πολύχρωμες, σοβαρές, αστείες …

Αναλύοντας το φαινόμενο, το οποίο άλλωστε μόλις πρόσφατα συνειδητοποίησα, διαπιστώνω ότι με το που πέρασα τα τριάντα, ξεκίνησε μία «αόρατη συνωμοσία», η οποία κατέληξε μέσα σε μια δεκαετία να γίνει η «μάστιγα της γραβάτας ως δώρου», ή αλλιώς το life membership στο «κλαμπ του γραβαταδώρου».

Στην αρχή οι γραβάτες ήταν λίγες και προέρχονταν μόνον από εκείνους που δεν με γνώριζαν καλά. Με τα χρόνια όμως, η γραβάτα καθιερώθηκε ερήμην μου ως το «σωστό» δώρο για μένα. Τώρα πια, είναι το τυπικό δώρο, τα … σφιχτά πλαίσια του οποίου θα αποφύγουν μόνον οι λίγοι και καλοί.

Είναι το εύκολο αντρικό δώρο. Είναι το δώρο που κάνουν όσοι δεν ξέρουν τι να χαρίσουν σε έναν άντρα. Είναι το τυπικό δώρο προς όλους τους μπαμπάδες. Είναι το δώρο που κι εγώ κάποτε χάρισα στον πατέρα μου.

Το θέμα αυτού του post δεν είναι οι γραβάτες.

Το θέμα είναι το "κλαμπ".

Το κείμενο το αφιερώνω στον πατέρα μου και σε όλους τους πατεράδες-μέλη του κλαμπ, που δεν ζήτησαν ποτέ να γραφτούν σε αυτό, αλλά η ζωή συμπλήρωσε την αίτηση εγγραφής για λογαριασμό τους.

Πατέρα, τώρα πια είμαι κι εγώ μέλος στο «κλαμπ του γραβαταδώρου». Δείξε μου σε παρακαλώ κανέναν πιο πρωτότυπο κόμπο, από κείνους που μόνον οι παλιοί μπαμπάδες ξέρουν. Δείξε μου πώς να χαμογελώ ευγενικά και να λέω ότι «πάντα ήθελα μια τέτοια γραβάτα».

Γαβ

Όσο διαρκεί αυτό το intermezzo, επωφελούμαι των ευκαιριών που μου παρέχει και δημοσιεύω μια παλιά γελοιογραφία, σχετική με τις συζητήσεις για το διαδίκτυο και τα μπλογκς.

Φιλικά,
Ιρλανδός

Υ.Γ.: Γαβ !

Καρχαρούμενες διακοπές

Ο γιος δεν ξέρω τι έχει στο μυαλό του.
Ο πατέρας του πάντως σκέφτεται:

«Χόρεψε πάνω στο φτερό του καρχαρία»

Ποιος είπε ότι οι μέδουσες είναι αηδιαστικά πλάσματα ?

Η σκηνή μας φιλοξενήθηκε στη σκιά μιας γέρικης χαρουπιάς.

Εκεί μας επισκέπτονταν οι φίλοι και οι γείτονες.

Η παραλίες δεν ήταν πάντα αμμουδερές,

ήταν όμως όλες υπέροχες.

Οι φετινές μου καλοκαιρινές διακοπές ήταν πολύ διαφορετικές από τις προηγούμενες.
Φέτος το καλοκαίρι, πέρασα δύο βδομάδες διακοπές μόνο με το γιο μου. Μόνον οι δυο μας, χωρίς τη μητέρα του, σε μια σκηνή.

Συγγενείς και φίλοι είχαν επιφυλάξεις ή και αντιρρήσεις για την ιδέα μου αυτή. Μόνο στοιχήματα που δεν βάλανε για το αν θα τα καταφέρουμε, για το πόσες μέρες θα αντέξουμε, για το ποιος θα βαρεθεί πρώτος …

Τελικά όλα πήγαν καλά. Περάσαμε θαυμάσια, κάνοντας πολλά και ενδιαφέροντα πράγματα, καθώς επίσης και αρκετό κολύμπι και σκάκι και διάβασμα.
Μόνο το ψάρεμα δεν μας πήγε καλά. Αλλά αυτό εμάς δεν μας πείραξε καθόλου (κάτι μου λέει ότι ούτε και τα ψάρια στενοχωρήθηκαν …)

Father and son (no Holy Ghost). “Male bonding” και διασκέδαση.


* Οι φωτογραφίες 1 και 2 έχουν τραβηχτεί μέσα στους χώρους του CretAquarium – Θαλασσόκοσμος στις Γούρνες του Ηρακλείου.

Καιρός για ένα intermezzo.

Εδώ και αρκετό καιρό ήθελα να κάνω ένα «γύρισμα της σελίδας» ένα διάλειμμα στη ροή των χιουμοριστικών posts, για να παρεμβάλω μερικές αναρτήσεις άλλου είδους, που περιμένουν τη σειρά τους. Το διάλειμμα αυτό θα είναι σύντομο και – θέλω να ελπίζω – ευχάριστο.

Πρώτος σταθμός, το «ξεπακετάρισμα» των καλοκαιρινών αναμνήσεων και φωτογραφιών.

Περίπου σαν να λέμε «διάλειμμα για διαφημίσεις». Μη φύγετε, περισσότερο χιούμορ, σε λίγες μέρες. Οι υπομονετικοί θα ... αποζημιωθούν με ένα νέο μπλογκ (συμπαραγωγή, δεν λέω περισσότερα), ένα μπλογκ-έκπληξη που είναι στα σκαριά).


Intermezzo: μια αυτοτελής ενότητα, η οποία παρεμβάλλεται ανάμεσα στα μέρη ενός μουσικού ή θεατρικού έργου. Η λέξη αυτή χρησιμοποιείται και με άλλες έννοιες, στη γαστρονομία, στην πληροφορική (από τη Linux) και στο σκάκι.

Αφορά λοιπόν μια παρεμβολή, ένα «διάλειμμα», ένα ανεξάρτητο τμήμα ή ένα ενδιάμεσο μέρος, ανάμεσα στα τμήματα ενός γενικότερου συνόλου.

Στο σκάκι, το intermezzo έχει την έννοια της ενδιάμεσης κίνησης και συχνά αναφέρεται και ως zwischenzug, από τη γερμανική λέξη που σημαίνει ακριβώς αυτό. Είναι μια τακτική, κατά την οποία ένας παίκτης, αντί να κάνει την αναμενόμενη κίνηση ανταλλαγής κομματιού, παρεμβάλει μία κίνηση Σαχ, και κατόπιν πραγματοποιεί την αρχικώς αναμενόμενη κίνηση.