Uzun zamandır bu kadar iyi, düşündürücü bir film izlememiştim. 2003 yapım filmin Türkiye'ye bu kadar geç gelmesine üzüldüm açıksı.
Filmin konusu
şöyle ;
"Joel Barish, iki yıl boyunca beraber olduğu sevgilisinden oldukça şaşırtıcı bir haber alıyor. Kadın, bir teknolojik deneye katılarak, ilişkilerini tamamen hafızasından silmiştir. Yani Barish'in kim olduğunu bile hatırlamamaktadır. Bu gelişme üzerine küplere binen adam, aynı prosedürü kendi üzerinde de gerçekleştirmek ister...
Film, adamın hafızaları silinirken, yaşanılan ilişkiyi gözler önüne serer. Adam da bir kez daha oldukça iyi başlayan ve sonradan tadı kaçan ilişkiyi izler. Fakat zaman geçtikçe ve sıra yaşanılan güzel şeylere gelince, üzerindeki müdaheleyi durdurmak ister. Pişman olmuştur!"
Jim Carrey'i hep komedi oyuncusu olarak biliriz. Ama bu filmde bambaşka bir rolde karşımıza çıkıyor. Rolünün hakkını o kadar iyi vermiş ki, komedi filmlerindeki halini hiç düşünmüyorsunuz, dram sahnelerinde yüzünde gerçekten tüm duyguların izini görebiliyorsunuz. Jim carrey'den bu kadar söz ettikten sonra Kate Winslet'e haksızlık etmeyelim, o da çok başarılı.
Film izlerken genellikle müziklerine pek dikkat etmem, ama müzikler o kadar çarpıcıydı ki, filmdeki duyguları -üzüntüyü, gerilimi, bekleyişi- çok güzel anlatıyordu. Bulabilirseniz CD'sini almanızı öneririm.
Parlak, janjanlı Amerikan filmleri gibi değil, kısıtlı bütçeli Avrupa filmi havası var. Olaylar arasında geçişler, bağlantılar, anılar arasındaki yolculuklar bambaşka olmuş. Konu ansızın değişebiliyor, eğer evde izleyecekseniz ilginizi dağıtacak şeylerden (çekirdek, cips, ışık gibi) uzak durmanızı öneririm.
Film bittiğinde kendinizi düşünceler içinde buluyorsunuz; benim de sildirmek istediğim anılarım var mı, peki bunları sildirirsem ne olur? Yaşadığımız her şey olayın bir anlamı var, her şeyden bir şey öğreniyoruz. Eğer anılarımızı sildirirsek yaşamın bi anlamı, heyecanı kalır mı? Üzüntü olmadan sevincin tadını çıkartamayız ki...
Kesinlikle izlenmesi gereken bir film, kaçırmayın derim.
