In a body

Γνώρισα τον Λάζαρο περασμένο απόγευμα, φθινόπωρο του '95 νομίζω, στο μπαρ ενός ξενοδοχείου. Γύρω του μαζεμένοι πολλοί ένοπλοι, αυτός έπινε μια μπύρα, μίλαγαν και χαχάνιζαν όλοι μαζί. Το λόμπυ χακί σε όλες τις αποχρώσεις της παραλλαγής και τα ΑΚ-47 κυκλοφορούσαν με την ίδια συχνότητα που κυκλοφορούν οι φωτογραφικές μηχανές, σ' ένα συνηθισμένο τουριστικό θέρετρο. Μόνο που εκεί δεν είχε τουρίστες. Τα σέρβικα στρατεύματα είχανε στριμώξει τους Κροάτες στη Μπάνια Λούκα και τους σπρώχνανε συνέχεια προς τα δυτικά. Όταν νύχτωνε, πίσσα το σκοτάδι. Εμπάργκο γενικό. Δεν υπήρχαν καύσιμα, δεν υπήρχε ρεύμα, ηλεκτρικό, νερό, τίποτα. Μεσ' τη νύχτα, κυκλοφορούσαν σιωπηλοί με τα kalasnikov κι αν ήσουν άτυχος, μπορούσες ν' αρπάξεις μια σφαίρα στο κεφάλι για πλάκα και το πρωί να πουν στο πτώμα σου, "συγγνώμη λάθος, μας φάνηκες για Κροάτης καταδρομέας". Η πόλη κομμένη στα δυο. Το κάποτε Bronski Brod (Bronski-Βοσνιακό), είχε χωριστεί σε σέρβικο και κροατικό τομέα. Οι μουσουλμάνοι πά

Το παρακάτω κείμενο - γροθιά, είναι comment του Hliodendron. Δημοσιεύεται σαν post με την άδειά του: Εύχομαι να είναι η τελευταία φορά... Είναι δύσκολο να γράφεις με τόσες καρφίτσες στην καρδιά. Έτσι σβήνω κι ύστερα μετανοιώνω και πάλι ξαναγράφω. Χτες βράδυ μετέφερα εδώ κάτι που είχα γράψει στο μπλοκ του ΝΔ και σε μια δεύτερη σκέψη το είχα σβήσει απ' εκεί. Δεν έχει νόημα να πεις κάτι που -αν διαβαστεί- θα απαξιωθεί ή θα χλευαστεί. Την πατάω όμως κάποτε, ειδικά με τέτοια θέματα και ορμάω... Ύστερα κάθομαι και σβήνω... Σήμερα το πρωί πάλι τα ίδια: Άσχημος ύπνος, έπιασα και έκανα delete τα γραφόμενά μου μόλις σηκώθηκα... Ύστερα σκέφτηκα, γιατί δηλ; Κόντρα λοιπόν σε ...μένα, σας τα παραδίδω: Ζητώ ΣΥΓΓΝΩΜΗ αν δεν είναι τόσο κατανοητά -κομμάτι δύσκολο,καθώς είπα, να εξηγώ με χιλιάδες καρφίτσες στην καρδιά- και για την έκταση του κειμένου. Κι ο Θεός βοηθός... "Τουρκογύφτισσες με χρυσά δόντια παραπήγματα στα χώματα χορταριασμένης μνήμης, πλημμυρισμένης ρείθρα αποχαιρετισμώ

Πήρα το παρακάτω μήνυμα σήμερα από ένα φίλο Τούρκο που ζει στην Αυστραλία. Επειδή έχει σχέση με τα πλεονεκτήματα της επαφής ανάμεσα σε διαφορετικές κουλτούρες (είναι ...μύλος σκέτος, διαβάστε το) το δημοσιεύω χωρίς την άδεια, αλλά και χωρίς το όνομα του φίλου που μου τόστειλε. How are you? How have you been? How is your family? I haven’t heard from you for a long time. Hope everything is going well. I am back in Australia . My job is going well and I am trying to build on my other business (Kantura) and its going pretty good. I met this Greek guy at work. His name is Nick (Nicholas) and he is around 55. Very funny and a nice man but many people at work find him weird and offensive sometimes (because they don’t understand his warmness and sense of humor – which I totally can relate with) but we are very good friends. Interesting though, he is a full-gear nationalist, right-winger (he used to chase left-wing, communist university students with a stick when he was in Athens) but he likes

Ειλικρινά λοιπόν, όταν βλέπω ανθρώπους προοδευτικούς (κατά τεκμήριο) να αντιμετωπίζουν τον φασισμό με βασκανίες (φτου! φτου!), κατάρες, αλαζονεία, κραυγές, απειλές και βρισίδι, με πιάνει οργή και απελπισία ταυτόχρονα. Οι διάφοροι διανοούμενοι (λες κι υπόλοιποι είμαστε άνοες!!), αντιμετωπίζουν τους φασίστες με τρομερή υπεροψία και αλαζονεία: τους σπρώχνουν έτσι βαθύτερα στον οχετό που γεννάει τον φασισμό (να που κι εγώ την πατάω: "οχετός" - δεν τους γεννά ο οχετός τους γεννά η αμάθεια και η ψευδοεπιστήμη). Όμως, διαπιστώνω ότι, οι περισσότεροι απ' αυτούς, ποτέ δεν έκαναν τον κόπο συζητήσουν διεξοδικά με κάποιον πραγματικό φασίστα . Ας πούμε: πόσοι συζήτησαν σε βάθος με κάποιον χρυσαυγίτη; Πόσοι παρακολούθησαν τι λέει πράγματι ο Λεπέν και ο Χάιντερ; Φοβάμαι ειλικρινά, κανείς . Κι ο φασισμός περιφέρεται γύρω μας, και φουντώνει ανάλογα με την ιστορική φάση, κι εμείς τον αντιμετωπίζουμε σταυρώνοντας τα δάχτυλα και φτύνοντας τον κόρφο μας. Φαντάζεστε λευκούς φασίστες, με μαύ

O Erwin Schrödinger θεωρείται ο πατέρας της κυματομηχανικής, και του απονεμήθηκε το Nobel Φυσικής 1938. Αυτά ξέρω δηλαδή, και τίποτε περισσότερο. Σήμερα το πρωί, πήγα μια βόλτα στη βιβλιοθήκη, πιο πολύ για να κάνω παρέα σε μια φίλη που ήθελε να δανειστεί κάτι βιβλία. Καθώς δεν είχα τι να κάνω, έκοβα βόλτες κοιτάζοντας τα βιβλία στα ράφια. Εκεί ανακάλυψα ένα τρομερό βιβλιαράκι του Erwin Schrödinger , με τίτλο "Κοντά στόν Άνθρωπο - Επιστήμη και Ανθρωπισμός - Η κοσμοθεωρία μου", εκδόσεις Π.Τραυλός - Ε. Κωσταράκη, 1996 (κεντρ. διάθεση βιβλιοπωλείο Κωσταράκη, Ιπποκράτους). Από τότε, το διαβάζω μανιωδώς και δεν λέω να ξεκολλήσω. Μικρό είναι, μέχρι αύριο θάχω τελειώσει την πρώτη ανάγνωση και μετά αρχίζουν οι ...επαναλήψεις. Το βιβλίο, είναι μια θεμελιωμένη κριτική της "επιστημοσύνης" και της Αριστοτελικής αυστηρότητας, και ένα μανιφέστο κατά της εξειδίκευσης και της περιχαράκωσης των επιστημών/επιστημόνων, από τη σκοπιά ένος "τρομερού παιδιού" της Φυσικής. Το σ

Ρατσισμός : μορφή διάκρισης βασισμένη σε ομάδα, στην οποία το αντικείμενο της διάκρισης ανήκει. (δικός μου ορισμός) Ωραία... Ερωτώ: Είμαι λοιπόν ρατσιστής; Απαντώ: αναμφισβήτητα ναι . Αλλά, μισό λεπτό. Τι σημαίνει - για μένα - ο όρος; Πέρα από τον ορισμό που ήδη έδωσα, αυτό που έχει σημασία, δεν είναι αν είμαι ή όχι ρατσιστής, αλλά αν επιτρέπω στον ρατσισμό μου να με χειραγωγεί . Που πάμε τότε; Μόνο για μένα μπορώ να μιλήσω, για τον δικό μου ρατσισμό. Σε μένα, τον Heinz, ο ρατσισμός εκδηλώνεται ως εξής: Όταν γνωρίσω κάποιον, που ανήκει σε συγκεκριμένη ομάδα, ανάλογα με την ομάδα αυτή, διατίθεμαι θετικά ή αρνητικά απέναντί του. Το να μην επιτρέπω στον ρατσισμό μου να με χειραγωγεί, για μένα σημαίνει να μην εκδηλώνω την (από ρατσιστική προκατάληψη προερχόμενη) διάθεσή μου. Κι αυτό το κάνω όσο καλύτερα μπορώ. Αν βέβαια στην συναλλαγή μας, ο άλλος αποδείξει ότι έχω άδικο, δεν απορρίπτω τον ρατσισμό μου (μη λέμε και παραμύθια), απλώς στο κεφάλι μου μέσα τον ...αποκόπτω από την ομάδα. Αν βέβ

Θα καταγράψω εδώ την ουσία της αντιπαράθεσής μου με τον κ. Νίκο Δήμου (ΝΔ). Γιατί μου ζητήθηκε, αλλά και γιατί νοιώθω ο ίδιος την ανάγκη. Πριν μπω στο blog του ΝΔ, τον είχα υπόψη μου ως συγγραφέα, λίγο διανοητή, λίγο φιλόσοφο, αλλά όχι ως δάσκαλο . Η επαφή όμως με το blog του, με ξάφνιασε. Διαπίστωσα ότι πολλοί άνθρωποι τον αποκαλούν " Δάσκαλο ", επιδαψιλεύουν τιμές, του απονέμουν εύσημα, εκδηλώσεις θαυμασμού... Πολλοί μάλιστα, τον θεωρούν τον υπέρτατο κριτή μιας άποψης. Αν υπάρχει μια διαφωνία, περιμένουν από εκείνον να πάρει θέση κι έπειτα στοιχίζονται πίσω από τη θέση αυτή. Ο ίδιος δε, δέχεται με συγκατάβαση τις εκφράσεις σεβασμού - και συχνά λατρείας. Συχνά, σημειώνει - με έναν χλιαρό τρόπο - ότι "κι αυτός μαθαίνει από τους άλλους", αλλά καθόλου δεν θίγει την εικόνα του δασκάλου που έχει απλωθεί γύρω του και βέβαια, όλη την συνακόλουθη διεργασία δάσκαλου-μαθητών. Μπορώ προφανώς με copy&paste να καταγράψω εδώ πάμπολλα τέτοια παραδείγματα αυτής της ιδιότυπης

Είχα σκεφτεί να καταγράψω την άποψή μου για το κράτος του Ισραήλ και την εκμετάλλευση των θυμάτων του Ολοκαυτώματος. Αλλά, είδα τα comments του κ. Τάκη Αλεβάντη πάνω στα οποία δεν έχω να προσθέσω τίποτε απολύτως. Αν τα διαβάσετε, θα έχετε μια καλή εικόνα του τι γίνεται με τη υπόθεση αυτή. Το μόνο που έχω να πω συμπληρωματικά, είναι - όσοι δεν το γνωρίζουν - να βρείτε ντοκουμέντα για την ε ξέγερση των Εβραίων της Βαρσοβίας . Πρόκειται για έναν ύμνο στην υπεράσπιση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, για το πως οι - ουσιαστικά νεκροί - αρνήθηκαν τον θάνατο και πέθαναν πολεμώντας στις επάλξεις τις αξιοπρέπειας. Και κάνετε μια σύγκριση με την παλαιστινιακή indifanta. Εγώ τουλάχιστον, θεωρώ ότι είναι στα ίδια πλαίσια.

O Γρ. Φαράκος , παλιός αντάρτης του ΕΛΑΣ και του Δημοκρατικού Στρατού, για μας που στα φοιτητικά μας χρόνια δεν είμαστε προσκείμενοι στην ΚΝΕ, ήταν κόκκινο πανί. Διευθυντής για χρόνια του ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ, κατέπνιγε κάθε φωνή που προσπαθούσε να εκφράσει αντίθετη άποψη μέσα στο ΚΚΕ. Όποια άρθρα δεν του άρεσαν , τα εξοβέλιζε στις μέσα σελίδες, κι όσα ξέφευγαν από την κομματική νομιμοφροσύνη, τα έκοβε τελείως. Χαρακτηριστική ήταν η περίπτωση των "τεσσάρων" Γιαλκέτσης, Μπίστης, Ιωάννου και δεν θυμάμαι τον άλλο, που δημοσίευσαν κάποτε στην Κομμουνιστική Επιθεώρηση (ΚΟΜΕΠ), τις διαφωνίες τους με το κόμμα, εν όψει συνεδρίου του ΚΚΕ. Όχι μόνο τους διέγραψαν ακαριαία, αλλά μέσα σε ώρες ο Φαράκος φρόντισε - και πέτυχε - την απόσυρση όλων των "μολυσμένων" τευχών της ΚΟΜΕΠ από την κυκλοφορία. Μπαίνω στη σχολή πρωί, 8 η ώρα, και παίρνω την ΚΟΜΕΠ. Πιο πολύ μηχανικά, απλώς ήθελα να ξέρω τις θέσεις του ΚΚΕ. Την ανοίγω και διαβάζω ένα καταπληκτικό άρθρο του Θ. Γιαλκέτση , με τίτλο &qu

Ο δεύτερος νόμος της θερμοδυναμικής, η σημασία και οι συνέπειές του. Κατά Kelvin : Δεν είναι δυνατή κυκλική διαδικασία μοναδικό αποτέλεσμα της οποίας είναι η παραγωγή έργου και η ανταλλαγή θερμότητας με έναν μόνο θερμοστάτη, (δηλ. δεν μπορούμε να έχουμε απόδοση 100%). K ατά Clausius : Δεν είναι δυνατή κυκλική διαδικασία μοναδικό αποτέλεσμα της οποίας είναι η μετάδοση της θερμότητας χωρίς την δαπάνη κάποιου έργου (δηλ. δεν μπορούμε να έχουμε απόδοση 100%).. Άλλος ορισμός (συνδυαστικός) : Νόμος που δηλώνει ότι μηχανικό έργο μπορεί να παραχθεί από ένα σώμα μόνον όταν το σώμα διαδρά με άλλο που βρίσκεται σε χαμηλότερη θερμοκρασία· κάθε αυτογενής διαδικασία καταλήγει σε αύξηση της εντροπίας. [ http://www.thefreedictionary.com/second+law+of+thermodynamics ] Συμπερασματικά: Σε οποιαδήποτε φυσική ή χημική διαδικασία, η εντροπία του σύμπαντος τείνει να αυξηθεί. [ http://www.biochem.northwestern.edu/holmgren/Glossary/Definitions/Def-S/2nd_law_of_thermodynami

(μ' έκανε να το θυμηθώ, ένα από τα σχόλια στο προηγούμενο post) Πριν πολλά χρόνια ζούσα στη Σαλονίκη. Μια μέρα, πήρα ταξί να πάω στο Κορδελιό να δω έναν μεγάλο μου έρωτα (θα τα πω σε άλλο post). Μπαίνω στο ταξί, με την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ στο χέρι. - "Που πάμε?". - "Κορδελιό. Μπορώ να καπνίσω?". - "Ναι, αμέ!! Εμένα η μυρωδιά του καπνού μου αρέσει, άσχετα που δεν καπνίζω". Ανάβω τσιγάρο. Κίνηση, το ταξί σέρνεται... Ανοίγω την εφημερίδα. Ο ταξιτζής με κοιτάζει και στραβώνει το στόμα του. - "Να σας ρωτήσω κάτι?". - "Ελεύθερα". - "Γιατί διαβάζετε Αθηναϊκή εφημερίδα?? Δε σας κάνουν οι Θεσσαλονικιές???". Οι Θεσσαλλλονικιές μου κάνανε και πολύ μάλιστα. Οι Θεσσαλονικιές εφημερίδες όμως... - "Ε, έχουν περισσότερες ειδήσεις". - "Κι οι Θεσσαλονικιές έχουν!!". - "Ναι, αλλά έχουν διεθνείς ειδήσεις οι αθηναϊκές, πολιτικές ειδήσεις γενικότερες, γι' αυτό". - "Και τι με νοιάζει εμένα?? Εμένα με νοιάζει για