Εωσφορική συμπεριφορά

Ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος δὲν ἀρκεῖται στὸ νὰ ἀρνηθῇ τὸν Θεό, ἀλλὰ καὶ ἐπιτίθεται ἐναντίον του καὶ ζητεῖ νὰ τὸν ξεριζώσῃ ἀπὸ τὶς ψυχὲς τῶν ἀνθρώπων, νὰ τὸν ἐκθρονίσῃ καί, ἂν εἶναι δυνατόν, νὰ τὸν ἐξαφανίσῃ. Ὀρθώνει, ὅπως ἄλλοτε ὁ ἑωσφόρος, τὸ ἐγώ του καὶ ἀντιπαρατάσσει στὸν Θεὸ τὸν ἑαυτό του. Τὰ μεγάλα τεχνικὰ ἐπιτεύγματα τοῦ εἰκοστοῦ αἰῶνος καὶ τὸ πλῆθος τῶν ἀγαθῶν, μέσα στὰ ὁποῖα ζῇ, καλλιέργησαν μέσα του ἑωσφορικὴ ἀλαζονεία καὶ τὸν ἔκαναν νὰ πιστέψῃ ὅτι μπορεῖ νὰ γίνῃ αὐτὸς θεός. Ἀλλὰ ὁ ἑωσφόρος συνετρίβη· καὶ ὅλοι, ὅσοι τὸν ἀκολούθησαν, συνετρίβησαν. Δὲν ὑπάρχει λοιπὸν ἀμφιβολία ὅτι καὶ ἡ σύγχρονη ἑωσφορικὴ συμπεριφορὰ τῆς ἀνθρωπότητος θὰ ἔχῃ τὴν ἴδια τύχη. Ἔχει πολλοὺς τρόπους ὁ Θεός, γιὰ νὰ τὴ συντρίψῃ· καὶ μπορεῖ «ἐν μιᾷ ἡμέρᾳ» νὰ καταβάλῃ τὴν ἔπαρσι τῶν ἀντιπάλων του.

[π. Κων. Παπαγιάννη. Ομιλίες στην Αποκάλυψι του Ιωάννου, 

Εκδόσεις Λυδία 2008, σελ. 363]

Δανεισμός

'Μὴ γίνου πτωχὸς συμβολοκοπῶν ἐκ δανεισμοῦ, καὶ οὐδέν σοί ἐστιν ἐν μαρσιπείῳ' (ιη΄ 33). Ἂν εἶσαι φτωχός, μὴν ὀργανώνῃς συμπόσια μὲ δανεικὰ χρήματα, ἐνῶ δὲν ἔχεις τίποτε στὸ πορτοφόλι σου. Ὁ δανεισμὸς γενικὰ εἶναι κάτι ποὺ πρέπει νὰ ἀποφεύγεται, καὶ μόνο σὲ ἔκτακτες καὶ δύσκολες περιστάσεις νὰ καταφεύγουμε σ᾿ αὐτόν. Ὅταν ὅμως γίνεται γιὰ νὰ ἱκανοποιήσουμε τὶς ἐπιθυμίες μας καὶ νὰ σπαταλήσουμε τὰ δανεικὰ στὴ μεγάλη ζωή, τότε εἶναι ἀξιοκατάκριτος, γιατὶ βάζει κι ἐμᾶς καὶ τὶς οἰκογένειές μας σὲ στερήσεις καὶ δυσκολίες, προκειμένου νὰ ἐξοφληθῇ τὸ δάνειο. Καὶ ἂν δὲν κατορθώσουμε νὰ τὸ ἐπιστρέψουμε ἢ ἀδιαφορήσουμε γιὰ τὴν ἐξόφλησί του, ἀδικοῦμε τὸν δανειστή, τοῦ προκαλοῦμε πικρία καὶ ἀπογοήτευσι καὶ χάνουμε τὴν ἐκτίμησι καὶ τὴν ὑπόληψι τῶν συνανθρώπων μας. Ἂς μὴ προσπαθοῦμε λοιπὸν νὰ φανοῦμε μεγάλοι καὶ σπουδαῖοι· ἂς περιορίζουμε τὴν ἱκανοποίησι τῶν ἐπιθυμιῶν μας στὰ ὅρια τῶν δυνατοτήτων μας, γιὰ νὰ μὴ χάνουμε τὴ σοβαρότητά μας καὶ γινώμαστε καταγέλαστοι στοὺς γύρω μας. Καὶ ἂς παρακαλοῦμε τὸν Κύριο νὰ μᾶς φωτίζῃ, γιὰ νὰ βλέπουμε ὀρθὰ τὰ πράγματα καὶ νὰ ἐγκρατευώμαστε σὲ ὅλα, νὰ κυριαρχοῦμε στὰ πάθη καὶ τὶς ἐπιθυμίες μας, γιὰ νὰ μὴ καταντοῦμε «τῶν ἀλόγων ἀλογώτεροι», ὅπως λέει ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς.

[π. Κων. Παπαγιάννη. Ομιλίες στην Σοφία Σειράχ.

Εκδόσεις Περιβόλι της Παναγίας 2019. Ομιλία 42]