bazen diyorum ki

 Allah'a şükür 

bu gördüğüm

 ilk 

bencillik değil,

şaşırmıyorum artık.

geçer ama nasıl geçer bana sor

ben en son bu kadar mutsuz olduğumda;
yine sonbahardı.
ilk aşkımdan ayrılmıştım
ölcem sanmıştım o kadar çok üzülüyordum ki uyumak istemiyordum rüyamda onu görüyordum uyanık kalmak istemiyodum çünkü her anımda bana yaptıkları yüzü sesi geliyodu aklıma
sınavım vardı çalışmam gereken annem gözünün içinde umutlarıyla bakıyodu bana
yemek yemeyi unutuyodum ağlayacak yer bile bulamıyordum bazen
kalbime öyle bir şey olmuştu ki fiziksel olarak o baskıyı hissedebiliyodum
amcam yüzüme bile bakmıyodu hastayım sanıyodu üzerime gelmemek için konusmuyodu bile benle
her gün elim mecbur kendimi ordan oraya sürüklüyodum olmam gereken her yerde bulunup olduğum her yerde mutsuzluktan ölüyordum
içmek istiyodum içemiyodum
ölmek istiyodum ölemiyodum
o kadar kötüydü ki gözlerimi bile açamıyodum
gülemiyodum
konusamıyodum
acı ya,bi yerde uyuşup kalıyodum

tarifini bile yapamıyorum ama çok mutsuzdum çok çaresizdim
bunların bedelini hep ödedim

gel zaman git zaman yine mutsuzum
bi daha hiç canım öyle yanmaz bi kere geçtiğini gördüm ya bittiğini anladım ya asla acı çekmem çeksem de
bilirim,atlatırım sanıyodum

sanıyomuşum cidden

hiç de öyle olmuyomuş
ben gene aynı ben acı gene acı her şey aynı kalabiliyomuş
en kötüsü çaresizlik sandığım günlerden en kötüsü yalnızlık günlerine geçişimden bu yana mutsuzluğun dibindeyim.
anlatmıcam kimseye çünkü anlamıcaklar.çünkü kimse ne yaptığının farkında değil
çünkü herkes önce kendi kuyruğunun peşinde.
çünkü insanlar sarhoş gibi yaşıyor
çünkü insanlar çok bencil
sana üzülüp kalıyolar
sana acıyıp kaldıkları yerden devam ediyorlar
kimsenin umurunda değilsin çünkü
ve yine çünkü insanlar acını üzüntünü paylaşmıyorlar,paylaşmak değil bilmek istiyorlar.
ne kadar güçsüz olduğunu neyin olduğunu bilip arkandan gülmek istiyorlar
çünkü insanlar aptal
en az benim kadar

en en en en kötüsü de yakın olduğun insanların aptal olması
güvendiğin insanların aptal olması
sevdiğin insanların aptal olması
değer verdiğin insanların aptal olması
mutlu ettiğin insanların aptal olması
mutlu olduğun insanların aptal olması

ben en son bu kadar mutsuz olduğumda;

geçmişti ama çok acımıştı

bu da geçecek mi?

allahım sana geleyim mi?

çok sıkılıyorum kankalar öyle böyle değil

içimde bir sıkıntı..

bi mutlu olamama hâli
bi memnuniyetsizlik
bi duygusal boşluk
bi tembellik
bi uykusuzluk

nereye gidiyoruz böyle???
yolculuk nere özlem

yok canım kimseyi istemiyo,
kimseyi görmek kimseyle olmak kimseyle konusmak istemiyo

-yalnızlıktan öl o zaman!

yoo yalnızlıktan ölesim de yok.

-git gez dolaş dibine kadar istanbul senin olsun al

yook onu da istemiyorum

-yat uyu bütün gün zıbar o zaman

yook çok sıkılıyom :(

-git kafanı buzluğa sok?? belki beynin yanmıstır?

denerim onu ben.

-en iyisi öl kanka sen,öl,ölümden bir şey umarak. ( cahit sıtkı benim bebeğim)

tamam anlaştık o zaman.