Περί των οκτώ τρόπων των πειρασμών του ανθρώπου . Γέροντος Κλεόπα Ηλίε της Ρουμανίας

Ο μακαριστός Γέροντας Κλεόπας Ηλίε της Ρουμανίας σχολιάζει τους οκτώ πειρασμούς, μοναχών και λαϊκών

Πατέρες και αδελφοί,
Ο μοναχός και ο αγωνιστής χριστιανός είναι πνευματικοί μαχητές σε κάθε στιγμή της ζωής τους από την γέννηση μέχρι τον θάνατο τους. Είναι όμως ανάγκη να γνωρίζουμε την τέχνη αυτού του αοράτου πολέμου και από ποία μέρη έρχεται εναντίον μας ο νοητός εχθρός.

Ο άγιος Μελέτιος ο Ομολογητής μας λέγει ότι ο πειρασμός έρχεται από έξι σημεία εναντίον μας, ενώ ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης γράφει από οκτώ, δηλ. από επάνω και από κάτω, από δεξιά και αριστερά, από εμπρός και πίσω και από μέσα και έξω.

Στην συνέχεια θα ομιλήσουμε εκτενέστερα για τον πολυμερή αυτόν πόλεμο του διαβόλου με την βοήθεια του Πανάγαθου Θεού.
1. Ο από επάνω πειρασμός:

Είναι δύο ειδών: Το πρώτο συμβαίνει όταν αρχίζουμε να κάνουμε μία αδιάκριτη και απερίσκεπτη άσκηση που υπερβαίνει τις δυνάμεις μας, όπως επί παραδείγματι: υπερβολική νηστεία, συνεχή αγρυπνία, πολλές μετάνοιες, και άλλες υπερβολικές ασκήσεις.

4 Αυγούστου Συναξαριστής Μνήμη των Αγίων Επτά Παίδων εν Εφέσω, Ευδοκίας Οσίας, Θαθουήλ, Εγκαίνια Ναού Σωτήρος Χρηστού.

Οἱ Ἅγιοι Ἑπτὰ Παῖδες ἐν Ἐφέσῳ

Στὰ μέσα του 3ου αἰῶνα μ.Χ., ὅταν ὁ αὐτοκράτωρ Δέκιος ἄναψε τὸ καμίνι τῶν διωγμῶν καὶ χωρὶς καμιὰ διάκριση βασάνιζε καὶ σκότωνε νέους καὶ γέρους, τότε καὶ οἱ ἑπτὰ παῖδες, Μαξιμιλιανός, Ἐξακουστοδιανός, Ἰάμβλιχος, Μαρτινιανός, Διονύσιος, Ἀντωνῖνος καὶ Κωνσταντῖνος, γιὰ νὰ μὴν ἀρνηθοῦν τὴν πίστη τους, ἀφοῦ διαμοίρασαν τὰ ὑπάρχοντά τους στοὺς φτωχούς, ἔφυγαν ἀπὸ τὴν πόλη καὶ κρύφτηκαν σὲ κάποια σπηλιά, μέχρι νὰ πάψει ὁ διωγμός.
Ἐπειδή, ὅμως, ὁ κίνδυνος ὁλοένα καὶ πλησίαζε στὴν κρυψώνα τους, προσευχήθηκαν ὅλη τὴ νύκτα νὰ πάρει ὁ Θεὸς τὶς ψυχές τους, χωρὶς νὰ πέσουν στὰ χέρια τοῦ Δεκίου. Ὁ Θεὸς ἄκουσε τὴ δέησή τους, καὶ τὸ πρωὶ κοιμήθηκαν χωρὶς νὰ ξυπνήσουν.
Μετὰ 194 χρόνια, ἐπὶ Θεοδοσίου τοῦ Μικροῦ, στὴν Ἔφεσο κάποια αἵρεση διακήρυττε ὅτι δὲν ὑπάρχει ἀνάσταση νεκρῶν. Ἐκείνη, λοιπόν, τὴν ἐποχή, κάποιο παιδὶ στὴν ἀγορὰ τῆς Ἐφέσου ψώνισε ψωμὶ μὲ τὸ νόμισμα τῆς ἐποχῆς τοῦ Δεκίου. Αὐτὸ προκάλεσε ἔκπληξη. Πῆραν, λοιπὸν τὸ παιδὶ καὶ τὸ ἀνέκριναν. Κατόπιν, πῆγαν στὴ σπηλιὰ καὶ βρῆκαν ζωντανὰ καὶ τὰ ὑπόλοιπα παιδιά.
Τότε ὅλοι κατάλαβαν ὅτι εἶναι θαῦμα Θεοῦ, γιὰ νὰ ἀποδειχθεῖ ὅτι «ἀνάστασιν μέλλειν ἔσεσθαι νεκρῶν, δικαίων τε καὶ ἀδίκων». Δηλαδή, ὅτι μέλλει νὰ γίνει ἀνάσταση νεκρῶν, καὶ τῶν δικαίων καὶ τῶν ἀδίκων.

Η Γιόγκα και ο Διαλογισμός είναι αντίθετα και ασυμβίβαστα με την ορθόδοξη χριστιανική άσκηση και ειδικότερα την προσευχή

                                     Ἄλλη μία προδοσία τοῦ Χριστοῦ Μας

Μοναχός Αρσένιος Βλιαγκόφτης
Ηεποχή μας είναι εποχή μεγάλης πνευματικής συγχύσεως και αποστασίας από το
θέλημα του Θεού.Πατέρας αυτής της καταστάσεως είναι ο διάβολος,ο οποίος χρησιμοποιεί ανθρώπους που παρασύρει στην πλάνη,για να φέρει σε πέρας το ανθρωποκτόνο σχέδιο του.Τη σύγχυση αυτή καλλιεργούν κυρίως οι ομάδες της λεγόμενης«Νέας Εποχής τουΥδροχόου».Βασικό τους δόγμα είναι ότι όλες οι θρησκείες είναι το ίδιο.Όλες είναι δρόμοι που οδηγούν, λένε, στον ίδιο σκοπό.Ο ίδιος όμως ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός τους διαψεύδει λέγοντας στο Ευαγγέλιο:«Εγώ ειμί η Οδός και η Αλήθεια και η Ζωή»(Ιω .,14,6 ).Συνεπώς, δεν υπάρχουν πολλοί δρόμοι προς τη σωτηρία, παρά ένας και μοναδικός που είναι ο Χριστός και η Εκκλησία του.

Οι κήρυκες της συγχύσεως ταυτίζουν τη χριστιανική προσευχή με τη γιόγκα και το διαλογισμό που είναι τεχνικές των ανατολικών θρησκειών και του αποκρυφισμού.Με αυτά που θα πούμε πιστεύω ότιθα διαλύσουμε αυτή τη σύγχυση.

Προς κατάργηση ο Σταυρός από όλες τις σημαίες....!!!!!!!!!

ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΣΤΑΥΡΟΥ ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΣΗΜΑΙΕΣ

(ΣΧΟΛΙΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ) Οἱ πιέσεις γιά ἀφαίρεση τοῦ σταυροῦ ἀπό τίς σημαῖες ἐντείνονται

καί δρομολογοῦνται σύμφωνα μέ τά σχέδια τῆς  Νέας Τάξης,

στίς Εὐρωπαἴκές χῶρες στίς σημαῖες τῶν ὁποίων ὑπάρχει ὁ σταυρός.

Είδικά στήν Ἑλλάδα,

τάζονται οἰκονομικά ἀνταλλάγματα γιά τήν τρέχουσα κρίση,

προκειμένου νά ἐνδώσει στήν ἀφαίρεση.

Θεός ἤ μαμωνᾶς;;;

Γιά νά δοῦμε τί ἐπιλογή θά κάνουν οἱ ἄρχοντες τῆς Ἑλλάδας!...

ΟΙ ΤΑΠΕΙΝΟΙ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΥΧΑΙΟΥΣ (ΕΥΕΡΓΕΤΙΝΟΣ)(mp3)

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 11-10-08.
Πηγή εἰκόνας:
http://t1.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQmlJQnP6sd6VxHg7QihW4reAzCI0Ra-hjaHoqOGbfMnJC4JMM&t=1&h=217&w=128&usg=__roNLfJym7CCsdfaE3TxQ9C9913U=

Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ιερόθεος: "Νεοπατερική, μεταπατερική και συναφειακή «θεολογία»

Μελετώντας κανείς τα κείμενα της Αγίας Γραφής και των Πατέρων, διαπιστώνει ότι η βάση της ορθόδοξης θεολογίας είναι η αποκάλυψη του Θεού που δόθηκε στους Προφήτες, τους Αποστόλους και τους Πατέρες δια μέσου των αιώνων.

Είναι χαρακτηριστική η αρχή της προς Εβραίους Επιστολής: «Πολυμερώς και πολυτρόπως πάλαι ο Θεός λαλήσας τοις πατράσιν εν τοις προφήταις, επ  ἐ­σχά­του των ημερών τούτων ελάλησεν ημίν εν υιώ» (Εβρ. α , 1).
Έτσι, οι Άγιοι είναι οι θεόπνευστοι θεολόγοι, οι οποίοι διατυπώνουν την εμπειρία τους σε όρους για να την διαφυλάξουν από την αίρεση και την διαστρέβλωση.
Οπότε, οι όροι-δόγματα είναι σημαντικό στοιχείο της παραδόσεώς μας και δεν μπορεί κανείς να τα κλονίση χωρίς να χάση τον δρόμο προς την σωτηρία του.
Είναι σημαντική η φράση της ησυχαστικής Συνόδου του 14ου αιώνος, όπως εκφράζεται στο Συνοδικό της Ορθοδοξίας, ότι πορευόμαστε «κατά τας των αγίων θεοπνεύστους θεολογίας και το της Εκκλησίας ευσεβές φρόνημα».

Οι Άγιοι δεν εκφράζουν δική τους θεολογία, αλλά διατυπώνουν, με τα ιδιαίτερα χαρίσματά τους, την αποκάλυψη την οποία βίωσαν εν Αγίω Πνεύματι. Έξω από αυτήν την προοπτική όχι μόνον δεν υπάρχει ορθόδοξη θεολογία, αλλά κλονίζεται σοβαρώς το θεμέλιο της σωτηρίας.

Στάρετς Σάββας Ο Παρηγορητής. «Προσευχή στή Μητέρα τοῦ Θεοῦ »

Στάρετς Σάββας  Ο Παρηγορητής»  - Διδαχές τοῦ στάρες Σάββα

Ἀποσπάσματα ἀπό τό ἡμερολόγιό του (σελ.136-137)

Μετάφραση ἀπό τήν ρωσική γλῶσσα  π.Ιωάννου Φωτοπούλου

«Προσευχή στή Μητέρα τοῦ Θεοῦ »

Ὁ Στάρετς Σάββας ἔτρεφε ἰδιαίτερη , μπορεῖ νά πεῖ κανείς, τρυφερή ἀγάπη καί ἀφοσίωση στή Μητέρα τοῦ Θεοῦ καί δέν ἔβρισκε λόγια γιά νά ἐκφράσει κατά τήν δική Της ἀγάπη στούς ἀνθρώπους καί τή δική του πρός Αὐτόν.
Κάποιος χριστιανός εἶδε ἕνα θαυμαστό ὅραμα τῶν μονῶν τοῦ παραδείσου πού εἶχαν μιά ἀσύνήθιστη ὀμορφιά. Ἰδιαιτέρως διακρινόταν γιά τήν ὀμορφιά του ἕνα ἀνάκτορο. Ρώτησε:
   -Ποιός κατοικεῖ ἐκεῖ;
   -Ἡ Μητέρα τοῦ Θεοῦ, τοῦ ἀπάντησαν.
   -Καί πού εἶναι τώρα; Γιατί δέν εἶναι ἐδῶ;
   -Βρίσκεται στή γῆ.... βοηθάει τούς ἀνθρώπους.

Ὁ πατήρ Σάββας συχνά προσέφευγε κατά τήν προσευχή στήν Μητέρα τοῦ Θεοῦ καί τήν ὀνόμαζε «Βροντή κατά τῶν δαιμόνων», γιατί δέν ὑπάρχει τίποτε φοβερώτερο γιά τούς δαίμονες ἀπό τήν πα¬ρουσία τῆς Παναγίας.  Αὐτοί δέν μποροῦν νά βλάψουν τόν ἄνθρωπο, ἄν ἐκεῖνος δέν ἐγκαταλείψει τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο.
  Ὅλη ἡ ζωή τοῦ στάρετς πέρασε κάτω ἀπό τήν προστασία τῆς Παναγίας. Ὁ στάρετς μέσα στό ἱερό πολλές φορές, ὄταν εἶχε ἐλεύθερο χρόνο, συνομιλοῦσε φωναχτά μ’ αὐτήν, ξεχνώντας ὅτι κοντά του βρίσκονταν ἄνθρωποι.  Διηγόταν πῶς προσευχόταν ὁ ἡγούμενος Ἀλέξιος στή Μητέρα τοῦ Θεοῦ.  Συχνά μιλοῦσε μαζί Της σάν κάποιο κοντινό του ἄνθρωπο!

Ο ΚΟΠΟΣ ΚΑΙ Ο ΜΟΧΘΟΣ ΩΣ ΤΡΟΠΟΣ ΑΛΗΘΙΝΗΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ

Γράφει ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος Παῦλος ἀπευθυνόμενος στούς Θεσσαλονικεῖς (Α΄ Θεσσ. 2, 9): Μνημονεύετε γάρ, ἀδελφοί, τὸν κόπον ἡμῶν καὶ τὸν μόχθον· νυκτὸς γὰρ καὶ ἡμέρας ἐργαζόμενοι πρὸς τὸ μὴ ἐπιβαρῆσαί τινα ὑμῶν ἐκηρύξαμεν εἰς ὑμᾶς τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Θεοῦ. 

Δηλ: Νά θυμᾶστε ἀδελφοί μου τό κόπο μας καί τό μόχθο (ἡμῶν τῶν Ἀποστόλων). Νύκτα καί μέρα ἐργαζόμαστε γιά νά μήν ἐπιβαρύνουμε κάποιον ἀπό σᾶς καί ἔτσι ἐκηρύξαμε τό Εὐαγγέλιο τοῦ Θεοῦ.

Ὁ διδάσκαλος τοῦ Εὐαγγελίου δέν πρέπει νά φείδεται κόπων προκειμένου νά ἐπιτελέσει τό ἔργο του. Τό ἱεραποστολικό του ἔργο ἀποβλέπει στήν σωτηρία τῶν ἀνθρώπων. Ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος Παῦλος καλεῖ τούς «ἐν Χριστῷ» ἀδελφούς του τῆς Θεσσαλονίκης νά ἐνθυμοῦνται συνεχῶς, ὄχι τίς εὐεργεσίες, ἀλλά τόν κόπο πού ἔκανε γιαυτούς. 

ΕΥΡΕΣΗ ΑΓΙΩΝ ΛΕΙΨΑΝΩΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΣΤΗ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ

Βουλγαρία: Βρέθηκαν λείψανα του Αγίου Ιωάννη του Πρόδρομου

Λείψανα του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή περιέχει η κιβωτός από αλάβαστρο, την οποία ανακάλυψαν Βούλγαροι αρχαιολόγοι σε ανάσκαφες στο νησί "Άγιος Ιωάννης" κοντά στη νότια παραλία της Μαύρης Θάλασσας.
Όπως δήλωσε ο καθηγητής Καζιμίρ Κωνσταντίνοφ, επικεφαλής της ανασκαφών, στη διάρκεια των οποίων έγινε η ανακάλυψη στον τόπο της αρχαίας εκκλησίας στο νησί στις 28 Ιουλίου.
  Άγια Λείψανα (οστα) από χέρι, από το πρόσωπο και ένα δόντι περιέχει η κιβωτός που ανακάλυψαν οι Βούλγαροι αρχαιολόγοι θαμμένη στις βάσεις της αρχαίας εκκλησίας στο νησί, με προστάτη τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο, η οποία καταστράφηκε από πυρκαγιά στα αρχαία χρόνια.
Τη μορφή μικρής σαρκοφάγου μήκους δεκαοχτώ και πλάτος δεκατεσσάρων εκατοστών έχει η κιβωτός με τα ιερά λείψανα, την οποία άνοιξε ο καθηγητής Κωνσταντίνοφ στον Αρχαιολογικό μουσείου της μικρής παραθαλάσσιας πόλης Σωζόπολη, ύστερα από αγιασμό του ευρήματος από τον αρμόδιο μητροπολίτη της βουλγάρικης εκκλησίας Ιωαννίκιο, παρουσία του αρμοδίου για τα θρησκεύματα,
υπουργού άνευ χαρτοφυλακίου Μποζιντάρ Δημητρόφ.

2 Αυγούστου Συναξαριστής Ανακομιδή Λειψάνου Πρωτομάρτυρα Στεφάνου, Εύρεσις Λειψάνων Μαξίμου, Δάδα και Κυντιλλιανού Μαρτύρων, Εγκαίνια Ναού Αγίου Ιωάννου Θεολόγου, Φωκά, Αποβίωση Βασιλέα Ιουστινιανού του Β’, Θεοδώρου Νεομάρτυρα, Βασιλείου Δια Χριστόν Σαλού, Φωτεινής Οσίας Κυπρίας.

Ἀνακομιδὴ Τιμίων Λειψάνων Ἁγίου Πρωτομάρτυρα Στεφάνου

Τὸ γεγονὸς αὐτὸ συνέβη στὰ χρόνια ποὺ οἱ μεγάλοι διωγμοὶ τῶν πρώτων χριστιανῶν εἶχαν κοπάσει καὶ αὐτοκράτωρ ἦταν ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος.
Τότε, ὁ Ἅγιος Στέφανος φανερώθηκε τρεῖς φορὲς σὲ κάποιον εὐσεβῆ γέροντα ἱερέα, τὸ Λουκιανό, καὶ τοῦ ἀποκάλυψε τὸν τόπο, ὅπου ἦταν κρυμμένο τὸ λείψανό του. Αὐτὸς ἀμέσως τὸ ἀνέφερε στὸν Πατριάρχη Ἱεροσολύμων Ἰωάννη, ποὺ μὲ τὴ σειρὰ του πῆγε στὸν ὑποδεικνυόμενο τόπο καὶ πράγματι βρῆκε τὸ Ἱερὸ λείψανο τοῦ Ἁγίου Στεφάνου. Κατὰ τὴν εὕρεση ἔγινε μεγάλος σεισμός, καὶ τὸ λείψανο τοῦ Ἁγίου πλημμύρισε εὐωδία τοὺς παρευρισκόμενους στὸν τόπο ἐκεῖνο.
Λέγεται ὅτι ἀπὸ τὸν οὐρανὸ ἀκούστηκαν ἀγγελικὲς φωνές, ποὺ ἔλεγαν «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῶ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία». Δηλαδή, δόξα ἂς εἶναι στὸ Θεό, στὰ ὕψιστα μέρη τοῦ οὐρανοῦ καὶ στὴν ταραγμένη ἀπὸ τὴν ἁμαρτία γῆ ἂς βασιλεύσει ἡ θεία εἰρήνη, διότι ὁ Θεὸς φανέρωσε τὴν εὐαρέσκειά Του στοὺς ἀνθρώπους, μὲ τὴν ἐνανθρώπιση τοῦ Υἱοῦ Του.
Φανέρωναν, ἔτσι, οἱ ἄγγελοι περίτρανα ὅτι ὁ πρωτομάρτυρας Στέφανος μαρτύρησε γιὰ τὴν ἀγάπη καὶ τὴ δόξα τοῦ Θεοῦ.
Ἀργότερα, τὰ λείψανα τοῦ Ἁγίου μεταφέρθηκαν ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ στὴν Κωνσταντινούπολη καὶ ἐναποτέθησαν στὸν – ἐπ’ ὀνόματι αὐτοῦ – ἀνεγερθέντα Ναὸ ὑπὸ τοῦ Μ. Κωνσταντίνου.

Η ΛΥΠΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΩΝ ΟΙΚΕΙΩΝ ΜΑΣ.

Γράφεια ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος Παῦλος στούς Θεσσαλονικεῖς (Α΄ Θεσσ. 4, 13) : «Οὐ θέλομεν δὲ ὑμᾶς ἀγνοεῖν, ἀδελφοί, περὶ τῶν κεκοιμημένων, ἵνα μὴ λυπῆσθε καθὼς καὶ οἱ λοιποὶ οἱ μὴ ἔχοντες ἐλπίδα».


«Δέν θέλουμε ἀδελφοί μου νά ἀγνοεῖτε τά σχετικά, (ὄχι μέ τούς νεκρούς, ἀλλά) μέ τούς κεκοιμημένους (ἀφοῦ γιά τόν Χριστιανό ὁ θάνατος εἶναι ὕπνος καί ὄχι ἀφανισμός), γιά νά μήν λυπᾶσθε ὅπως καί οἱ μή Χριστιανοί πού δέν ἔχουν ἐλπίδα αἰώνιας ζωῆς κοντά στόν Χριστό». Τούς παρηγορεῖ ἔτσι τήν λύπη, τήν ἀθυμία κάνοντας τους λόγο, εἰδικά μάλιστα τώρα, πού βρίσκονται σέ τόσο μεγάλη θλίψη, γιά τήν Ἀνάσταση. Τούς ὁμιλεῖ ἥμερα, ὄχι ἐπιτιμητικά. Ἀντίθετα, εἶχε ὁμιλήσει ἐπιτιμητικά γιά τό ἴδιο θέμα στούς Κορινθίους(Α΄ Κορ. κεφ.15). Τούς ὁμιλεῖ ἔτσι, σεβόμενος τήν ἐξαιρετική ἀρετή, πού φανέρωσαν μέχρι τώρα. «Δέν πρέπει τούς λέγει νά λυπᾶσθε ὅπως οἱ ὑπόλοιποι, οἱ ὁποῖοι δέν ἔχουν ἐλπίδα.



-Οἱ εἰδωλολάτρες πῶς λυποῦνταν;


-Κατακόπτονταν γιά τούς πεθαμένους.Ἄρα», σημειώνει ὁ ἱερός Χρυσόστομος, «τό νά κατακόπτεται, τό νά ὀδύρεται κανείς γιαυτούς πού κοιμήθηκαν, εἶναι σημεῖο καί διακριτικό τῶν ἀνθρώπων, πού δέν ἔχουν ἐλπίδα·

Στάρετς Σάββας Ο Παρηγορητής. «Ἀγώνας γιά τή σωτηρία τοῦ πλησίον» Μέρος Δ΄ (Τελευταίο)

Στάρετς Σάββας  Ο Παρηγορητής»  - Διδαχές τοῦ στάρες Σάββα

Μετάφραση ἀπό τήν ρωσική γλῶσσα  π.Ιωάννου Φωτοπούλου  
Ἀποσπάσματα ἀπό τό ἡμερολόγιό του (σελ. 94 -102 )
 

Ἀγώνας γιά τήν σωτηρία τοῦ πλησίον

 Μέρος Α΄ -  Μέρος Β΄  - Μέρος Γ΄

Γιά ὅλη τήν προσφορά του στό λαό ἔγινε στόχος τόσο τῶν «ἡμετέρων» ὅσο καί τῶν «ἔξω». Ἀλλά οἱ ἐπιθέσεις τοῦ διαβόλου δέν τόν ἔβλαπταν. Ἀκόμη πιό πολύ ἐνδυνάμωναν τόν νοῦ του στήν ἄσκηση τῆς ἀδιάλειπτης προσευχῆς.
Ἀκολουθώντας τή διδασκαλία τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κλίμακος, «μαστίγωνε τούς πολεμίους μέ τό ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ, γιατί δέν ὑπάρχει ἰσχυρότερο ὅπλο ἀπό αὐτό στόν οὐρανό καί στή γῆ». Κατά τήν προσευχή του ζητοῦσε ἀπό τό Θεό:
   -Δώρησέ μου, Κύριε, νά εἶμαι ἄγνωστος καί ὑβριζόμενος σέ τοῦτον τόν αἰῶνα.
Ἦταν πάντοτε ἕτοιμος νά ὑπομείνει μέ χαρά κάθε συκοφαντία, κακολογία καί θλίψη. Ἔλεγε ὁ π. Σάββας:
   -Ὅσο κι ἄν εἶναι μαύρη ἡ ζωή τοῦ μοναχοῦ (ἐνν. ἀπό τούς πειρασμούς), πιό μαύρη ἀπό τά ράσα δέν μπορεῖ νά εἶναι!
Ἡ εὑαγγελική ἀγάπη βοηθοῦσε νά τηρεῖται τό φῶς τῆς διακρίσεως καί γι’ αὐτό χαιρόταν σέ ὁποιοδήποτε θλιβερή περίσταση.
Κάποτε τυχαῖα τόν ἔκλειοσαν μιά ὁλόκληρη νύχτα στό σπήλαιο ἀλλά χάρηκε μένοντας ἐκεῖ προσευχόμενος.  Τοῦ ἄρεσε νά ἐπαναλαμβάνει:
  -Ὅσο περισσότερες θλίψεις, τόσο περισσότερη σωτηρία.  Μᾶς κάνουν κάποιοι κακό, ἀλλά ἐμεῖς θά ψάξουμε νά βροῦμε σ’ αὐτούς τό καλό καί νά τούς εὐεργετήσουμε.  Κι ἔτσι μέ τό καλό γρήγορα θά νικήσουμε τό κακό.

Οι λεγόμενοι «αόρατοι ερημίτες» του Άθωνα

Οπωσδήποτε πολλοί εκ των αναγνωστών του παρόντος πονήματος θα έχουν ακούσει ή διαβάσει έστω και μια διήγηση για τους αόρατους Ερημίτες του Άθωνα. Άλλοι τους ονόμασαν «αόρατους ασκητές», άλλοι «γυμνούς ασκητές», άλλοι «μυστικούς γέροντες», άλλοι πάλι «αφανείς αναχωρητές». Πρόκειται για ομάδα ασκητών, οι οποίοι είναι εφτά, κατʼ άλλους δώδεκα και κατʼ άλλους δέκα, οι οποίοι διατρίβουν στις ερημικότερες περιοχές της αθωνικής ερήμου και είναι αόρατοι από τα μάτια των ανθρώπων. Εμφανίζονται μόνο σʼ όποιον αυτοί θέλουν ως επί το πλείστον απλό και απονήρευτο μοναχό ή και σε ευσεβή και ευλαβή προσκυνητή που έχει καθαρό και χριστιανικό βίο. Εδώ πρέπει να μεταφέρω κάποια υποσημείωση ενός σύγχρονου συγγραφέα μοναχού (Από το βιβλίο του μοναχού Ιωσήφ Διονυσιάτου «Ο Γέρων Αρσένιος ο Σπηλαιώτης», 2002) περί των μυστηριωδών αυτών ασκητών που την βρήκα την πιο κατάλληλη σε περιεκτικότητα και περιγραφή και την πιο σύντομη για το θέμα αυτό : «Γυμνοί ασκητές : Κατά την μακραίωνη ιστορία του Αγίου Όρους υπάρχει η εξής παράδοσις. Μια ομάδα ασκητών τον αριθμόν επτά ( κατʼ άλλους
δώδεκα), ζουν με άκρα άσκηση, με μοναδικό έργο την αδιάλειπτη προσευχή υπέρ όλου του κόσμου. Έχουν λάβει ειδική χάρη από τον Κύριο να ζουν άοικοι και γυμνοί και να είναι αόρατοι από τους
οφθαλμούς των ανθρώπων».

1 Αυγούστου Συναξαριστής Των Αγίων 7 Μακαβαίων, των Αγίων 9 Μαρτύρων, Πάπα του Νέου, Ελεαζάρου, Κηρύκου, Θεοδώρου, Πολύευκτου, Μήνη και Μηναίου, Ελέσας Οσιομάρτυρος, Τιμοθέου Θαυματουργού, Ethelwald.

Οἱ Ἅγιοι Ἑπτὰ Μακαβαίοι

«Αὐτοκράτωρ ἐστὶ τῶν παθῶν ὁ εὐσεβὴς λογισμός». Ὁ εὐσεβὴς λογισμὸς εἶναι κυρίαρχος καὶ ἐξουσιαστὴς ἐπὶ τῶν παθῶν. Αὐτὸ μὲ περίσσια ἀνδρεία ἀπέδειξαν οἱ ἑπτὰ ἀδελφοὶ Μακκαβαίοι μὲ τὴ στάση τους ἀπέναντι στὸν βασιλιὰ τῆς Συρίας Ἀντίοχο, ὅταν αὐτὸς τοὺς ἔταξε δόξες, τιμὲς καὶ ἐπίγειες ἀπολαύσεις, ἂν αὐτοὶ καταπατοῦσαν τὸν Μωσαϊκὸ νόμο καὶ ἔτρωγαν ἀπὸ τὰ ἀπαγορευμένα φαγητὰ ποὺ τοὺς πρόσφερε.
Προηγήθηκε ὁ ἐνενηκονταετὴς διδάσκαλός τους, Ἐλεάζαρος, ποὺ ἐφάρμοσε στὸ ἔπακρο τὸ νόμο ποὺ τοὺς δίδασκε, μὲ ἀποτέλεσμα ὁ Ἀντίοχος νὰ τὸν ρίξει στὴ φωτιά. Ἐμπνεόμενα ἀπὸ τὴ θυσία τοῦ γέροντα διδασκάλου τους, τὰ ἑπτὰ ἀδέλφια κράτησαν τὴν ἴδια γενναία στάση ἀπέναντι στὸ βασιλιά, ὅταν τοὺς κάλεσε μπροστά του.
Στὴν ἀρχὴ ὁ Ἀντίοχος προσπάθησε νὰ τοὺς κολακεύσει μὲ διάφορα ἐγκώμια γιὰ τὴ νιότη τους. Τοὺς εἶπε ὅτι ἂν ἔτρωγαν ἀπὸ τὰ εἰδωλόθυτα ποὺ τοὺς πρόσφερε, θὰ ἀπολάμβαναν μεγάλες τιμές, καὶ φυσικὰ θὰ τοὺς ἔσῳζε ἀπὸ τὸ θάνατο. Τότε οἱ ἑπτὰ ἀδελφοὶ ἀπάντησαν στὸν Ἀντίοχο: «χαλεπώτερον γὰρ αὐτοῦ τοῦ θανάτου νομίζομεν εἶναι σου τὸν ἐπὶ τῇ παρανόμῳ σωτηρία ἡμῶν ἔλεον». Δηλαδή, εἶναι περισσότερο ἐπιβλαβὴς καὶ ἀπ’ αὐτὸν τὸ θάνατο, νομίζουμε, ἡ συμπάθειά σου γιὰ τὴν παράνομη σωτηρία μας. Ἐξοργισμένος τότε ὁ Ἀντίοχος, μὲ τροχούς, φωτιὰ καὶ ἀκόντια, ἕναν – ἕναν τοὺς σκότωσε ὅλους.
Ὅταν εἶδε αὐτὸ ἡ μητέρα τους Σολομονή, ρίχτηκε μόνη της στὴ φωτιὰ καὶ ἔτσι ὅλοι μαζὶ πῆραν τὸ στεφάνι τοῦ μαρτυρίου. Ἀπολυτίκιο. Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεῖς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Τῶν Μακκαβαίων τὸν ἑπτάριθμον δῆμον, σὺν τῇ μητρὶ Σολομονῇ τῇ ἁγίᾳ, καὶ Ἐλεάζαρ ἅμα εὐφημήσωμεν· οὗτοι γὰρ ἠρίστευσαν, δι’ ἀγώνων νομίμων, ὡς φρουροὶ καὶ φύλακες, τῶν τοῦ Νόμου δογμάτων· καὶ νῦν ὡς καλλιμάρτυρες Χριστοῦ, ὑπὲρ τοῦ κόσμου, ἀπαύστως πρεσβεύουσι.