Ik heb een hele tijd zitten denken, hoe ik deze post zou gaan noemen.
Dit is een kamer die ik jullie nog niet eerder heb laten zien.
De ruimte waar je uitkomt als je de tweede trap naar boven neemt.
Deze tweede verdieping hebben wij bijna 9 jaar geleden
op het huis laten bouwen, een dakopbouw dus.
Hier hebben de jongens hun slaapkamer, er is een washok met wastafel en dus deze ruimte.
Maar hoe noem je zo'n ruimte? Het is geen zolder (want dit heeft ook weer een plat dak)
De kinderen spelen hier, maar het ziet er niet echt uit als speelkamer
(er is wel speelgoed hoor, dat laat ik straks wel zien).
Mijn was hangt hier te drogen en ik strijk hier.
De kinderen hebben hier een bureau (een simpel model van steigerhout)
waar ze met z'n drietjes aan kunnen zitten.
Deze kamer heeft openslaande deuren naar het dakterras.
Er staat een kast, waar heel lang servies in heeft gestaan.
Ik heb in het verleden oud Regout servies gespaard,
maar ik deed er niks meer mee en heb het goed kunnen verkopen.
De kast was blauw met een witte binnenkant en samen met dat servies,
was dat natuurlijk hartstikke truttig, maar omdat ie toch boven stond, liet ik het maar zo.
En toen was ik het helemaal zat, mijn potten die in de zomer buiten staan,
moesten een plekje hebben om te overwinteren en die konden mooi in die kast,
maar niet in de blauwe, een stoerder uiterlijk moest ie krijgen.
Ik koos voor kalkverf in de kleur Graphite.
Ik vind m heel gaaf geworden, wat is het toch een totaal andere kast geworden.
Deze kast en de kast op de jongensslaapkamer zijn, vlak na de bouw, met een kraan,
over het huis getakeld en via de openslaande deuren (op het dakterras) het huis in getild.
De muren zijn geverfd met kalkverf in de kleur Sculptura van Carte Colori.
Het is echt een hele andere kamer geworden zo.
Wat kalkverf doet met een ruimte is ongelooflijk.
Eindelijk past deze kamer bij de rest van het huis.
Hier kun je het trappengat zien, ik heb ervoor gekozen om het open te laten
en er geen muur om te laten bouwen, ik hou van ruimtelijk, anders wordt het mij al snel te hokkerig.
Wij hebben twee open trappen boven elkaar en kunnen door het hele huis met elkaar praten.
De deur links is van het washok en de rechtse deur van de kamer van de jongens.
In het washok hebben ze ook hun eigen wastafel.
Stopcontacten, plinten en verwarming, heb ik allemaal meegeschilderd.
Nu valt de verwarming veel minder op, ik vond het altijd zo'n lelijk gezicht die witte verwarming.
Beneden heb ik ze nergens meer, die hebben we al een hele tijd geleden
laten vervangen door mooiere exemplaren
en een convectorput in de uitbouw..
Spiegels heb ik jaren geleden bij RM gekocht en waren wit,
veel te romantisch, ik heb ze onderlaatst grijs geverfd en nu vind ik ze weer helemaal leuk.
Heel sfeervol met de kaarsen aan.
Het paard (uit Brugge) heb ik even uit de gang geleend,
er komt wat anders, maar dat is nog niet af, al staat het paard hier ook erg leuk!!
Nou kijk, nu kunnen jullie zien dat hier ook gespeeld wordt,
al staat dat kasteel eerder gigantisch in de weg, dan dat mn dochter er mee speelt :-(
Dit keukentje en tafeltje met theeservies, daar spelen de kinderen dan wel weer veel mee.
Ik ben nog niet klaar met deze kamer, een muur moet nog geverfd worden.
De muur die langs de trap naar beneden loopt moet nog.
Maar eerst ga ik de trap verven, een heel karwei met al die spijlen,
de aftimmering en de treden.
De verf staat al heel lang hier in huis.
Liefs Monica
