Kijk, dit is mijn granny square kussen. Hij ziet
er misschien uit alsof ie in een weekje is gehaakt,
maar niets is minder waar.
Pas net heb ik hem klaar, nadat ik er zo'n luttele twee
jaar - met enorme tussenpozen - aan heb gewerkt.
jaar - met enorme tussenpozen - aan heb gewerkt.
Bijvoorbeeld in de zomervakantie aan de Cote 'd Azur,
bij het zwembad tussen de olijfstruiken. Geen straf hoor.
bij het zwembad tussen de olijfstruiken. Geen straf hoor.
De squares hield ik over aan mijn eerste gehaakte-dekentje
project. Kijk maar eens naar de laatste foto van die post.
Ze zijn gehaakt met het prachtige matte garen Cotone van
Lang Yards (hn 7). Vervolgens heb ik ze aan elkaar gehaakt
met veel dunner garen: Cabotine van Phildar (hn 4). Dat
combineerde prima. Het was voor mij de eerste keer dat ik
zomaar uit mezelf bedacht om twee verschillende dikten
garens in een project te verwerken. Progressie!
Het leek me een goed plan om vriendin Heidie - absoluut de hipste
style-icoon die ons dorp rijk is - uit mijn stapeltje stofjes de beste lap
voor de achterkant te laten kiezen. En uit m'n knopendoos diepte ik
drie toffe vintage knopen op.
En zo naaide ik (opnieuw met grote tussenpozen) een kussen,
compleet met aan de achterkant paspelknoopsgaten en een
gehaakte schulprand. Toen maasde ik het gehaakte deel erop
en...
Klaar. Helemaal mooi. Het is trouwens een
erg comfortabel kussen geworden.
Waarvan ik overigens niet de enige ben die dat vind.
Tot blogs!
