dinsdag 15 oktober 2013

Even over Ben...

Zo nu en dan vertel ik wel eens iets over Ben. Dat we samen aan het klussen zijn of samen ergens naar toe gaan. 
Maar wat jullie niet weten is dat Ben als verpleegkundige werkt, op een olieplatform ergens op de Noordzee... zo'n 80 km ten noorden van Den Helder...

Een van de twee platforms waar Ben steeds is...

Bezig op het heli-dek...

Hij is ooit begonnen in de Mariastichting in Haarlem, en daarna nog in het Elisabeth Gasthuis in Haarlem, maar sinds ruim 25 jaar werkt hij al op zee... 
Naast het werk in het hospitaal aan boord, is hij ook veel bezig in de radiokamer en op het heli-dek...

Voor zijn werk is hij steeds twee weken weg, en dan weer drie weken thuis. 
Hij gaat dus altijd met een helicopter naar zijn werk, wie heeft dat...?
En dit doet hij dus al ruim 25 jaar...

Daarom hadden wij afgelopen vrijdag een klein feestje. Samen met nog vijf jubilarissen en hun partners hadden we een heerlijk diner en een overnachting in Wijk aan Zee...
We verbleven in dit hotel, De Klughte, een ontzettend leuk familiehotel, waar we een kamer met ontbijt hadden. 


Elke kamer in dit hotel heeft een bepaald thema en is helemaal 'over the top' ingericht. Je lacht je naar als je eens in een paar kamers kunt kijken, maar ik vond het wel heel leuk voor één nachtje...




Op de kamer stond een mooi bloemetje voor Ben, welke we de volgende ochtend mee mochten nemen...


We hadden een heerlijk diner in een restaurant dat op loopafstand lag van het hotel, gezellig gepraat en gegeten met de andere jubilarissen. 

De volgende ochtend zijn we nog even naar het strand gewandeld, een wandeling van hooguit tien minuten.
Alleen vond ik het strand er niet mooi... Een lelijk pad met grote straatlantaarns liep door de duinen, langs een blokkendoos van een hotel. 
En op het strand alleen maar grote paviljoens die er nu verlaten bijlagen... Geen uitzicht om vrolijk van te worden. En als je dan naar links kijkt zie je ook nog eens de hoogovens liggen... daar wil je toch niet naast op een strand liggen. En toch loopt Wijk aan Zee helemaal vol elke zomer.. 





Door het slechte weer zag je alleen maar de windmolens en niet de schoorstenen van de hoogovens...


Afijn, wij wandelden er toch een klein stukje, even lekker de frisse lucht in, en gingen toen weer naar huis...
We kijken wel terug op een heerlijk feestje, dat nemen ze ons niet meer af....

Ik wens iedereen een heerlijke dag vandaag, lekker guur weer dus heerlijk binnen bij de kachel...

Lieve groet,
Mirjam

zaterdag 12 oktober 2013

Wandelen

Afgelopen woensdag had ik een dagje het hondje van Ben zijn zus te gast. En met haar ben ik twee keer een heerlijk stuk gaan wandelen...

De eerste keer liep ik naar het aangelegde natuurterrein hier vlakbij. We liepen er heerlijk rond over een stuk waar ik zelf nog niet eerder was geweest. Langs de struiken vol met rozenbottels en het wuivende riet...
Ergens zag ik vlierbessen, maar ik wist niet of dit de goede soort was. Mij was namelijk verteld dat niet iedere vlierbes eetbaar is... Ik heb het maar zo gelaten... Maar in die ene boom zag ik een lange tak met hopbellen... Ik keek goed of ik nog ergens zo'n tak zag, maar dit was echt de enige. Ik heb de tak uit de boom getrokken en mee naar huis genomen... Jammer dat ik mijn fototoestel niet bij me had...

Maar dat was een goede reden om anderhalf uur later nog eens hetzelfde stuk te wandelen. Dit keer met de camera uiteraard...



Zoveel mooie rozenbottels, waarvan ik er nu een aantal afknipte...



De vlierbes, waarvan Ben me na afloop zei dat dit toch wel de goede soort was... afijn, later nog maar een keer terug om daarvan wat af te knippen...



Je ziet hier ook al goed de verkleuringen...







Rietpluimen wuivend in de wind...




En ja hoor, zelfs paddestoelen kwam ik tegen...




Het was ook voor de tweede keer een heerlijke wandeling...






De hop legde ik op een schaal...




...en de rozenbottels in een vaas op de salontafel...




Ik wens jullie allemaal een heerlijk weekend,

Lieve groet,
Mirjam

woensdag 9 oktober 2013

Herfsttuin

We zien allemaal de prachtigste foto's langskomen van de beginnende herfst. Ik ben nog niet in een bos geweest of op zoek gegaan naar mooie paddestoelen, maar in onze eigen tuin is ook al genoeg te vinden...

De Wingerd die we vorig jaar hadden geplant kleurt al prachtig rood...



De vuurdoorn doet zijn naam eer aan... Wat een vuurrode bessen...


Net buiten de tuin kleurt een boompje al heel mooi goudbruin...


En in het perkje ligt al van alles op de grond...


De Sedum verkleurt altijd zo mooi...


En eindelijk beginnen de Dahlia's te bloeien. Redelijk laat, want ik heb ze overal allang volop in bloei gezien... Het was het wachten waard...



En in de voortuin zag ik deze vriend...


Ik wens iedereen een heerlijke woensdag,

Lieve groet,
Mirjam

zondag 6 oktober 2013

Stoofpeertjes

Onze peertjes moesten echt geplukt worden, wilden we niet dat de vogels ze allemaal zouden opeten.
Ik kon er veertien plukken, drie waren al aangevreten en die heb ik voor deze vogeltjes laten hangen...

Ze waren wel erg klein, maar nu hoorde ik laatst dat je er steeds gelijk een paar uit moet halen, als ze beginnen te groeien, dan worden de overige peertjes toch wat groter. Mooie tip voor volgend jaar.

Op het blog van Miriam, 't Bezige Bijtje, zag ik afgelopen weekend dit recept voor stoofpeertjes, dat me heel erg aansprak, en aangezien onze peertjes Gieser Wildemannen zijn, moesten ze natuurlijk ook gestoofd worden.
Afgelopen dinsdag volgde ik haar aanwijzingen en ik moet zeggen, ik heb nog nooit zulke lekkere peertjes gehad.

Kort geleden hingen ze nog zo aan de boom...



En zo lagen ze toen in de schaal, te wachten om verwerkt te worden...



Ik schilde de peertjes en liet de steeltjes er aan. Ik sneed ze ook niet in kwarten omdat ze toch al zo klein waren...



Ik deed er wat rode wijn bij, een beetje kaneelsuiker en wat perenrood. Ook een beetje foelie en een stuk of vijf kruidnagelen. De rozijntjes bewaarde ik even voor wat later...




Ze gingen met een laagje water op het petroleumstelletje, waar ze toch wel zo'n kleine drie uur op stonden. Wat rook het lekker in huis, al die tijd...




En toen ze er eindelijk vanaf kwamen zagen ze er zo uit...



Ik kookte het vocht wat in, maakte het wat aan met custard en deed de rozijntjes erbij...



Probeer hier maar eens af te blijven...

Vorig jaar stoofde ik onze eigen peertjes ook al, toen waren het er maar vijf, maar ze waren lang niet zo lekker als deze...

Ik wens jullie een heerlijke zondag en alvast een heel fijne nieuwe week,

Lieve groet,
Mirjam

donderdag 3 oktober 2013

Badkamer

Ja hoor, eindelijk is het dan zover... De badkamer is af!
In april begonnen we hier aan, met de gedachte dat we deze wel even zouden doen in een maandje...
Maar zo ging het niet. De klus bij Sanne, in de fotostudio, kwam er tussen, de vakantie kwam er tussen. Onze zwager die loodgieter is zou de leidingen omleggen, maar hij werd geplaagd door een hernia, dus dat liep ook nogal uit.
Eindelijk waren we zover dat we konden beginnen met tegelen, maar we waren allebei nogal moe en druk, zodat we de klus hadden uitbesteed. Hier hebben we geen spijt van gehad. De man heeft ons heel blij gemaakt met prachtig werk.
Daarna gingen we op vakantie en direct na de vakantie waren we heel druk met ons werk, dus weer gingen er een paar weken voorbij.
Het duurde even en toen werden het toilet en de wastafel geplaatst en daarna stond het weer even stil...

Maar... een paar weken geleden plaatsten Ben en ik samen het plafond en daarna kon de glazen wand er eindelijk in. En toen die geplaatst was hoefden we alleen nog maar de spiegel, het medicijnkastje en het lampje op te hangen. Dat deden we een paar dagen geleden. 
En nu is het af.

Ik ben er heel erg blij mee!

De oude spiegel hangt er zo prachtig boven de wastafel




Het oude medicijnkastje heeft zijn plekje gevonden, boven het toilet







Een echte inloopdouche hebben we nu... en de tegeltjes op de vloer vind ik zo leuk...


Een mooie rechthoekige wastafel, met een super leuke kraan...



Eigenlijk is het nog niet helemaal af, want mijn andere zwager gaat nog een kastje op maat maken voor onder de wastafel. Daar stond altijd de wasmand en die wilde ik niet meer zomaar in het zicht hebben.
Dus het gaat een kastje worden met daarin een mand. Dit kastje ga ik dan nog in dezelfde kleur grijs schilderen...
Ik kan niet wachten...

Ik wens jullie een heerlijke dag,

Lieve groet,
Mirjam