April in vogelvlucht

En bijna is er weer een hele maand omgevlogen... Ik schrik er soms gewoon van hoe snel de tijd gaat...

April was een maand waarin wij heel erg veel deden, en allemaal leuke dingen!
Zo gingen we met vrienden naar Haarlem, waar we de hofjeswandeling deden, we gingen de dag erna naar het strand om lekker te lunchen en we bekeken ook nog de ruïne van Teylingen...

Ik ging met Sanne naar de Keukenhof, en liep daarna nog een rondje Oude Beek...

Ik vond en kocht een prachtige poffert en een gehaakte sprei...

Samen met Ben ging ik ook nog naar Spakenburg waar we genoten van de Botters, de vis en een museum vol met klederdracht...

Tussendoor genoot ik ook nog van alles wat er in de tuin gebeurde, de Wisteria, die nu al bloemen blijkt te geven, de perenboom en de appelboom die beiden zoveel bloesems leverden, en alle bloemetjes die er bloeiden...

Ook schilderde ik een tafeltje grijs en we vierden Pasen...

Ik ben heel benieuwd of de volgende maand net zo vol zal worden...

O ja, en ik maakte ook nog een vogelvlucht...

Ik wens jullie een heerlijke nieuwe maand,

Lieve groet,
Mirjam

Spakenburg

Ruim een week geleden reden Ben en ik naar Spakenburg. Op het blog van Willy zag ik er onlangs al een stukje over en daardoor verschoof Spakenburg helemaal naar de top van ons to-go-to lijstje...

We liepen eerst een tijdje langs de haven, om de verschillende boten goed te bekijken. 

Ergens tussen twee panden in was een poortje, waarvan het hek openstond. We liepen het poortje door en kwamen zo op de bootwerf terecht. Hier wordt continue aan de oude Botters gewerkt, bleek het... 
Het was even heel bijzonder om dit van zo dichtbij te zien...

Verderop lagen nog meer vissersboten, allemaal voorzien van een soort nummerplaat, eerst twee letters, die de afkomst aangeven, met daarbij twee of meer cijfers... Zo staat UK voor Urk en ga zo maar door...

Toen we hier genoeg van gezien hadden liepen we naar het "Klederdracht-Visserijmuseum Spakenburg". Daar werd ik echt getroffen door de enorme hoeveelheid kleding die er was, voor kinderen, wat grotere kinderen, jonge vrouwen en mannen, bruidsparen, getrouwde vrouwen en mannen, en dan nog de speciale kleding voor de rouw, of dat nu lichte rouw was of zware rouw... ik wist niet eens het verschil, maar nu wel dus...

Deze dame liep in het museum en wilde voor mij wel 

even op de foto...

Losse mouwtjes werden gebreid, om in de winter aan het 

jak vast te maken...

De mooiste stoffen zag ik voorbijkomen... En het leuke is; die stoffen worden in het museum nog verkocht. Ik heb dus een mooi stapeltje kleine lapjes uitgezocht om een keer een quilt van te maken. Een Spakenburgse Klederdracht Quilt. Ook twee heel mooie geborduurde knoopjes kocht ik, die voor mij zelfs nog ter plekke van een jak werden afgehaald. Daar zou de mevrouw wel weer een paar nieuwe aan maken...

Ik voelde me echt helemaal verwend, door alles wat ik heb gezien... we hadden er een heerlijke middag.
We kochten nog een heerlijke portie kibbeling en reden daarna weer terug naar huis...
Spakenburg vind ik een echt aanrader...

Ik wens jullie allemaal een heerlijk weekend,

Lieve groet,
Mirjam

Nog één rondje...

..langs de Oude Beek.

Vorige week, nadat ik met Sanne in de Keukenhof geweest was, ging ik nog even naar Hillegom, om vandaar nog één keer het rondje Oude Beek te wandelen. Tenminste, nog één keer om de bollenvelden vast te leggen...

Ik begon natuurlijk weer bij het mooie pad naar het bruggetje toe, waar het Groot Hoefblad al aardig groot begint te worden...

Prachtige doorkijkjes, waar de gekleurde vlakken goed te zien zijn...

Er wordt hier en daar heel hard gewerkt, zoals  hieronder, de bloemen worden hier geplukt en in de cremekleurige emmers gezet. Ze gaan of naar de veiling, of naar de bloemenstalletjes die je nu veel langs de weg ziet...

Ook wordt het land op veel plekken al weer bewerkt, voor de volgende gang...

Hieronder zie je een veld waar de tulpen al gekopt zijn, de bloemen worden er dan afgehaald om de groei van de bol te bevorderen. De bollen vermeerderen zich in de grond en zo wordt er meer uit de grond gehaald dan er in ging... Soms worden de bloemen nog geplukt voor de verkoop, maar de meeste bossen tulpen en narcissen komen uit de kassen hoor... Deze bloei op de velden is er voornamelijk voor de bollen...

En zo heb je altijd wel een paar bloemen die op de verkeerde plek staan, die worden verwijderd, met bol en al... Staat er een rode tulp tussen de hyacinthen, dan noemt met dat opslag, want dan gaat het om een bol die na het vorige seizoen niet is gerooid en nu opnieuw is gaan bloeien. Staat er een gele tulp in een rood veld met tulpen, dan spreekt men over een dwaling... verkeerde soort tulp in de massa... zo leerde ik van mijn vader...

Ik hoop dat jullie het leuk vonden om te zien hoe het er hier in het voorjaar uitziet. Binnenkort is er nog het Bloemencorso, op zaterdag 3 mei. Daar wil ik dit jaar weer een keer naar toe en dan neem ik mijn camera natuurlijk weer mee....

Ik wens jullie een heerlijke dag en alvast een heel erg mooi weekend,

Lieve groet,

Mirjam

Keukenhof

Vorige week donderdag ging ik met Sanne samen naar de Keukenhof, in Lisse. Ik ben zelf opgegroeid met de Keukenhof altijd in de buurt. Mede omdat mijn opa en oma er pal naast woonden en mijn opa er beroepshalve ook wat mee te maken had. Wij gingen wel eens, als we bij opa en oma logeerden, 's avonds na sluitingstijd, met een boot het water over om zo stiekum Keukenhof binnen te gaan. Dat was spannend...
Ik ben er als kind dus al verschillende keren geweest en toen mijn kinderen klein waren nam ik ze ook wel een keer mee... Later ging ik nog met mijn zus en haar gezin en drie jaar geleden ging ik samen met Sanne, speciaal om foto's te maken.
Nu vonden we het tijd om dit nogmaals te doen...

Ik heb er zoveel foto's gemaakt, dat ik de mooisten in collages heb geplaatst...

We zijn in maar één kas geweest en werden daar helemaal in beslag genomen door de prachtige seringen... Wat rook het daar lekker...

Er was meer te zien dan bloemen alleen, ook was er een kleine kinderboerderij, met jonge dieren en kippen. Een winkel vol met souvenirs, het beeld van de man op het witte paard, mooie doorkijkjes, de molen...

Deze tulpen vond ik mooi door hun eenvoud... 

En deze tulpen lieten zich in hun hart kijken...

Als ik Sanne even kwijt was, vond ik haar zittend op de grond...

Toch wel 50 jaar geleden dat ik met mijn zus samen op de foto ging in Keukenhof...

Ik wens jullie een heerlijke nieuwe week,
Lieve groet,
Mirjam