Laat ons zeggen dat 2015 een jaar is om HEEL snel te
vergeten en om achter slot en grendel te bewaren zodat ik er nooit meer aan hoef
terug te denken. Het was een jaar vol teleurstellingen, mentale opdoffers,
fysieke beproevingen, miserie tout court. Elke keer als alles er iets
rooskleuriger begon uit te zien, kwam er een nieuwe tegenslag, maar het jaar is
voorbij, schlüss, gedaan.
Een nieuw jaar, een nieuw begin, cliché, maar dit jaar hoop
ik er een fantastisch jaar van te maken als tegengewicht voor het vorige.
Jullie wens ik dan heel graag ook enkel positieve dingen, veel liefde, dromen
die mogen uitkomen, een goede gezondheid, vele creatieve uitspattingen, kortom
alles wat ik jullie maar wensen kan.
Het naaien, bloggen en creatief bezig zijn werd noodgedwongen
op een veel te laag pitje gezet. Geen grote projecten voor de eindejaar
cadeautjes, maar helemaal niets zelfgemaakt?! Daar kon natuurlijk geen sprake
van zijn. Op het eerste kerstfeestje werden we verwacht MET een zelfgemaakt
cadeautje. Leuk vond ik dat! Ik haalde dit recept voor een “pot vol koekjes”
nog eens boven en maakte er ineens drie. Zelf kregen we een koekjesdoos gevuld
met heerlijke zelfgemaakte kerstkoekjes en een prachtige bokaal met
zelfgemaakte bruisballen.
De prachtige kersttafel! |
Verder merkte ik de laatste weken dat mijn “boterhamzakjes”
nog al eens durfden meegenomen worden. Zelfmaakinspiratie begon te borrelen en
wat is er toepasselijker dan een stofje met auto’s voor een fantastische
carrossier?! Euh, ja, VW busjes dus. Hiervoor gebruikte ik nogmaals het succesrecept uit Zo Geknipt! 1.
De meningen waren verdeeld. “Voor jeanetten, daar gaan uw
collega’s mee lachen” zei de ene. “Er is niemand die met hem durft lachen, hij
raakt daar mee weg” zei de ander. Laat het ons erbij houden dat de ontvanger er
heel blij mee was.
Voilà, mijn eerste blogberichtje van het jaar, hopelijk vind
ik snel de tijd om bij te lezen en bij te bloggen natuurlijk!