Η φύση άπλωσε παντού, το πράσινο το πέφτζι
Εζωντανέψαν οι ελιές, οι τερατσιές τζοι ΄πεύτζιοι
Τζι΄αντίσαν τζιαι οι αχασιές, του Κωνσταντή του Σέρτζιη
Τζι ο ΄νους σε τοίχους σώκλειστος, χαραμαθκιά
γυρεύκει
Να πάρει έξω το κορμίν, που με κιλά παλεύκει
Μακρά που τον κορονογιό, που΄τες ψυσσιές γαλεύκει
Να βκεί να πά περπάτημα, σε καθαρό αέρα
Να πάρει διαζύγιο, έστω τζιαι μιάν ημέρα
Ο πισινός που καναπέ, κρεβάτι τζιαι τσαέρα
Ελάτε στον περίπατο, τες δεκατρείς του Μάρτη
Δίχα πυξίδα, τζι πι ες, δίχα της Κύπρου χάρτη
Τζιαι μάθετε το η ζωή, ποττέ εν θα ξανάρτει
Ελάτε μιάλοι τζιαι μιτσιοί, τζιαι θυλητζιοί τζι΄αρρένες
Τζ΄αφήστε ούλλες τες δουλειές, στην πάντα στοιβασμένες
Να πιάσετε τούντη χαρά, σε στράτες ανθισμένες.
