Βλαστήσαν μανιτάρκα

Βκήκεν ο ήλιος τζι΄ έλαψεν , σε κάμπους τζιαι βουνάρκα

Τζι΄ όπου ΄σιεν σάπιον τούτη γη , βλαστήσαν μανιτάρκα

Σαν την αλήθκεια πον μπορεί , ναν΄ κάτω που το χώμα

Τζιαι έσιει το πάντα να πελιά ,  στο ψέμα τζιαι στην   βρόμα

Το κάθε τι στην ώρα  του , πον να ΄ναι  ο τζαιρός του

Θα ΄βκεί στην επιφάνεια ,  το θέλει ο Θεός του

Μα ΄σιει αλήθκιες   πον΄  πικρές , όπως τζιαι θανατήτες

Για τούτο να προσέχετε  ,  μεν βκήτε  μακαρίτες  

Σε ούλλα καθώς πρέπει

Νομίζω τ΄αποφάσισα , τζι΄ εγιώ να κάμω σπίτι
να βρω γεναίκα όμορφη , ωσάν την Αφροδίτη
Τζιαι παίρνω σβάρνα τα καφέ (café), τα κλάπ(club), τζι΄ όπου συχνάζουν
κοπέλες πον ελεύτερες , τζιαι στα κρυφά κοιτάζουν
Θωρώ ποδά , θωρώ ποτζιεί, τζι΄ηντά να δείς Θεέ μου
το νύσσιν, ντύσιμο , μαλλί , μόνη έννοια Χριστέ μου
Τζιαι ρίχνουν θηλυτζιές μαδκιές , το ναι τους στέλλουν σήμα
στον άντρα των ονείρων τους , για να τον κάμουν κτήμα
Θωρείς την μια με αἵ φον (i-phone) , με δάκτυλο να δέρνει
τζιαι ούλλο να χασκογελά , απάντηση σαν παίρνει
Τζι΄ άλλη στο ΄φτι της κινητό , στo σσιέρι καλαμάκι
κουβέντα δώστου με φραπέ , να ψάχνει το καμάκι
Σπάστρα , πιλόττα τζιαι κουνγκάν , στο τάβλι σείρνου ζάρκα
μετατραπήκαν τα καφέ , σε γεναικοπαζάρκα
Ουίσκι βότκα ον δε ροκ (on the rock) , κοκτέιλ τσιγαράκι
το βράδυ όλες μεσ τα κλάπ (club) , να κλώθουν το κορμάκι
Για ύπνο πάσειν το πρωί , άμα ο Ήλιος φέξει
τζιαι στον παπά στην εκκλησιά , κοτζιάκαρες πεντέξι
Τζι΄ άμαν ξυπνήσουν φεἵς πουκ (face book) , για τσιάτ (chat), τζιαι γι΄ αναρτήσεις
μεν τους συντήσσιεις για δουλειές , να μεν τες συκκιρτήσεις
Τζιαι έχω τζιαι την μάνα μου , ούλον να μου προτρέπει
να βρω κοπέλλαν του σπιθκιού , σε ούλλα καθώς πρέπει

Θουκής 2 Οκτωβρίου 2012

Έτσι ξιουράφι θέλει

Ότι τζι΄αν πω, είμαι πελλός , αρνητικός, γρουσούζης

ζηλιάρης τζιαι ψυχοπαθής

με μίσος με αντιπαθείς
Τζι΄ επίθετα με λούζεις

Λαλούν απ ΄ον αντρέπεται , ο κόσμος εν δικός του
ευθύνες ρίφκει του γιαλού
λάθη φορτώνει τα αλλού
τζιαι πνάζει ο καμός του

Υπάρχουν παραδείγματα , που το γιαούρτι καίει
τα μάδκια άνοιξε τζιαι ΄δε
άκουσον με πάταξον δε
λαλούσαν οι αρχαίοι

Πάντα η άλλη άποψη , πρέπει να εκτιμάται
έτσι εγράψαν με τον νού
απ΄ον ακούει κανενού
παραγωνιάς τζιοιμάται

Γινάτι τζιαι εγωισμός , επνίξαν σε Βαγγέλη
τζι ΄ας μου λαλείς εμέ πελλέ
άλλοι λαλούν έτσι κελλέ
έτσι ξιουράφι θέλει

Θουκής 2012-08-12  

Το «Μωρό της Ρόζμαρι»

Μ΄ ένα βρέφος αγκαλιά , και μπιμπερό στο χέρι

Μια μάνα νέας εποχής , με λόγια σαν μαχαίρι

Περιπλανάται στο στενό , μ΄ απόγνωση και λέει

Γεμίστε το σας παρακαλώ , πεινάει και μου κλαίει
Τι είναι κρίση δεν ξέρει , ομόλογα και τέτοια
Τι είναι το μνημόνιο , χρεόγραφα ρουσφέτια
Ποια είναι αυτή η Τρόἵκα , το κούρεμα και τ΄ άλλα
Να ζήσει μόνο μας ζητά , μονάχα λίγο γάλα
Εσείς με παχουλούς μισθούς , με σπίτια σαν παλάτια
Κοιτάξτε το ανθρώπινα , το βρέφος μεσ΄ τα μάτια
Εσείς π΄ όλα τα φάγατε , σε μαϊμούδες θέσεις
Εσείς π΄ ακόμα τρώγετε , με κόμματα και σχέσεις
Πες τε του πως δεν φταίξατε , πως φταίνε κάποιοι άλλοι
Πως έφταιξε το σύστημα , οι Γερμανοί οι Γάλλοι
Και κοιμηθείτε ήσυχα , μην σας βαράνε τύψεις
Θα έρθουν σύντομα τα δις , για ότι τυχόν ελλείψεις

Θουκής 2012-08-06

Χωρίς φαγητά μερίδες

Τρία πουλάκια κάθονταν μια νύκτα στην βεράντα
 Κουτσοπολεύαν κι΄ έπινα πορτοκαλάδα φάντα
 Την πείνα τους την δάμαζαν μασώντας πασατέμπο
 Σιταροπούλλα κουαμέ με μουσική της Βέμπο
Το΄να πουλλί ελάλησε φωνήν σαν καναρίνι
Κι΄ είπε για λίγα χοτ γουϊνς και την ψυχή του δίνει
Όλα με μιάς συμφώνησαν , τους τρέξανε τα σάλια
Μα σκέφτηκαν το πρόβλημα πως ήταν τα ριάλια
Μην πάει ο νους σας σε φτωχούς που δεν έχουνε γρόσι
Αυτά θέλουν το κάθε τις να το΄χουνε πληρώσει
Είναι περήφανα πουλιά όχι όπως τους σκύλους
Μα ο αετός στο μαγαζί , τους λογαριάζει φίλους
Και πλάθανε σενάρια και σκάζανε στα γέλια
 Πώς να τον ξεγελάσουνε πληρώνοντας τον τέλεια
Κι΄ η νύκτα βρήκε το πρωί χωρίς φαγητά μερίδες
Κι ένα πουλί τα έγραψε μες τις εφημερίδες

Στην κολασμένη Νάπα

Που να ΄χω βάλει το κλειδί

ρε φίλοι δεν το βρίσκω

κι είν΄ έξι τα χαράματά

για ύπνο πεθανίσκω

Τα πόδια μου λυγίζουνε

και το κορμί μου πτώμα

πονάει το κεφάλι μου

και το στομάχι λιώμα

Που να ΄χω βάλει το κλειδί ,

κάπου θα μου ΄χει πέσει

Κι΄ αν ξυπνήσει ο γέρος μου

π΄άργήσα θα με χέσει

Με βρήκαν πάνω στο σκαλί ,

στο ύπνο μου επάνω

στο χέρι είχα το κλειδί

΄μα θα ΄πια παραπάνω

Τον λόγο μου δεν κράτησα

αφού σας το ξανά ΄πα
τι το ΄θελα να ξενυκτώ
στην κολασμένη Νάπα

Έπεψα 4 πουλιά

Έπεψα 4 πουλιά , άσπρα ούλλα πεζούνια

Να πάσιν σε προορισμό , σε τέσσερα καντούνια

Να πάρουν ένα μήνυμα, τζιαι να το παραδώσουν

Επείγον τζιαι προσωπικό , να μεν το διαδώσουν

Τα τρία εκτελέσασιν , ακέραια τον σκοπό τους

Μα το΄να εκατάληξεν , εκτός των εντολών τους

Αφού επαραστράτησε , επήεν σ΄άλλο σπίτιν

Εμπήκε έσσω μυστικά , που ξάννοικτο φετζίτην

Μα ΄σιεν ο κάττος το κλειδί , τζι΄ άνοιξε τζιαι έφαε το

Τζ΄ ήρτεν του νάκκο βαρετό, τζιαι ευτύς εξέρασε το



Θουκής 23 Μαΐου 2012

Άνθρωπο εν τον κάμνει

Το σώβρακο σηκώστηκε , τζι΄ εβάλεν  δκύο καρύδκια
Επρόσθεσε τζιαι κάτι τι
Σαν τζείνο πο ΄σιει το καττί
Πον πας τα τζεραμίδκια

Πολύχρωμο πουκάμισο , εφόρησε που πάνω

Ριχτό φαρδύ μισανοικτό
Σαν του τουρίστα κλαδωτό
Ζαπάτα Μεξικάνο

Καπέλο καουμπόικο με το λουρί δεμένο

Με μια κορδέλα  στον γυρό
Τζιαι μ΄ένα ύφος  χαλαρό
Τζιαι   γέλιο φυτεμένο

Του Διογένη σάνταλα , με δέρμα κροκοδείλου
Βήμα  τεμπέλικο αργό
Κουνά τα σιέρκα  με εγώ
Σαν Φαραώ του Νείλου

Με ούλλο τούντο ντύσιμο ,  να βκαίνει  μεϊντάνι

Να σε γελάσει  αποσκοπεί
Τάχατες  είναι ότι πει
Μ΄άνθρωπο εν τον  κάμνει

Θουκής 22 Μαΐου 2012

Δημήτρης Μητροπάνος 1948-2012

Τα κέφια του΄χε  ο Θεός κι ήταν Λαμπρής η Τρίτη

γούσταρε ζεϊμπέκικο , πάνω στον Ψηλορείτη
τον Μητροπάνο διάλεξε , για να το τραγουδήσει
κι ένα ποτήρι θάνατο , στην μέθη να ποτίσει
για να τον πάρει στα ψηλά ,  να έχει για παρέα
μια λαϊκή  φωνή  και  να περνά ωραία
μαζί με τον Παπάζογλου , αγγέλους να γλεντάνε
ν΄ακούνε μόνο την πενιά , και να τους τραγουδάνε

Όσοι με το Χάρο γίναν φίλοι,

με τσιγάρο φεύγουνε στα χείλη.

Στα τρελά τους όνειρα δοσμένοι,

πάντα γελαστοί, και γελασμένοι

Αιωνία η μνήμη καλό ταξίδι  Δημήτρη Μητροπάνο

 18 Απριλίου 2012

Σαν στρώσεις εν να τζοιμηθείς

Τρυπήσασιν οι πούντζιες μας , παττίσαμεντε τέλεια
εξαφανίστην ο ππαράς

λαλεί το κάθε φουκαράς

πως είμαστε για γέλια

Όσα τζιαν πιάεις εν κανούν , κτυπά μας πιον η κρίση
καύσιμα ,ρεύμα , φ.π.α
ακρίφκεια που μας τζυνηά

τζιαι ΄να μας γονατίσει

Ζιούσαμε με τα δανεικά , ξοδκιάζαμεν αλέστα
τάχατες βρήκαμε κλειδί
να ζιούμε ψεύτικη χλιδή
τζι΄ εμείνα μας τα ρέστα

Εγέμωσεν ο τόπος μας κηφήνες πον παράγουν
που πιάνουν παχουλούς μισθούς
στην ράσσιην άλλους αγαθούς
π’ ούλλο τζιαι τους προάγουν

Φούσκα χρηματιστήριου , φούσκα των ακινήτων
τζιαι καταλήξαμε τωρά
με πεθαμένη αγορά
τζιαι πίσω ταχυτήτων

Ουλλά μεινάν απούλητα , νέκρωσε το παζάρι
παντού λλιάναν οι δουλειές
τζι΄ άνεργοι δκιούσι κουτουλιές
για θεση σκουπιδκιάρη

Όμως καλά να πάθουμε, ας τα βρει η τζιεφαλή μας
πρέπει να κόψεις να σωθείς
σαν στρώσεις εν να τζιοιμηθείς
λαλούσαν οι παλιοί μας

Θουκής 10 Μαρτίου 2012

Πιππίλα

Βαρέθηκα για πρόβλημα,  ν΄ ακούω στις ειδήσεις
Τζι΄ότι για το Κυπριακό , γινήκαν συναντήσεις
Τα ίδια τζιαι τα αυτά , μας πρίζουσιν τα αυκιά μας
Που τότες που ΄δαμεν το φως , τζι΄ ασπρίσαν τα μαλλιά μας
Για  συμφωνία εν θέλει ,   να ακούσει  ηγεσία
Με χρονοδιαγράμματα , με  επιδιαιτησία

Τζιαι φταίει τους ο Ντάουνερ , σαν τον κακό τον λύκο

Τζιαι πάντα επιστρέφουσιν ,  με ζέρο στο πηλίκο
Δεν θέλουμε πολυμερή, πενταμερή καθόλου
Να ακούσουμε για διεθνή , φακκά μας του δκιαόλου
Τζιαν συναφέρνουν το Ανάν , το  Μπούρκενστοκ πιππίλα
Το οϊ που ΄πεν ο λαός ,  τους γίνηκεν καντήλα
Για πραξικόπημα μιλούν , τζι΄8η Ιουλίου
Μεσ΄ τον γουμά του Εθνικού ,  μέλη  του συμβουλίου
Μάθαν το ποίμα τους νερό,  μα ποιός καταλαβαίνει
Ο κόσμος εβαρέθηκεν , τζιαι λύση εν ηβκαίνει
Αφού πας το  Κυπριακό, εκτίσασιν  καριέρα
Αιώνια θα βκάλουσιν , την άρνηση παντιέρα

Εν θα΄χουμεν να φάμε ( καυκάς αντρούνου)

Εμπα  ΄σσω βρε τεμπερχανά , γλωσσιάρη λαφαζάνη,

που κάμνεις τους στο καφενέ , τζείν΄ την κελλέ καζάνι

Γίνεις καφέ ο ττερλακκής , κόμα τζιαι του τσιάρου,

τζι΄αν συνεχίσεις τα παιδκιά , θα μοιάζουν του κουμπάρου

Κάμε τζιαι σου καμμιά δουλειά , τσάπισε για πελέκα,

φρόντιστα  ζά μας στην αυλή , δε ΄με τζιαι σαν γεναίκα

Σιοινιάς  τον κάπρο στο μαντρί , να ΄δρώσει να ξιδρώσει,

την λόττα να μεν πλημερά , να μεν την αγκαστρώσει

Γιατ΄ούλη μέρα στον οσσιόν , που κάτω στο καβάτζι,

σπαρκώνει τζι΄εν δια παμόν , τ΄αρσενικό μαλάτζι

πρέπει να κουμαντάρουμε , γιατ΄ ετσι όπως πάμε

γεννοβολούν οι σιοίροι μας , τζι΄εν θα΄χουμεν να φάμε

Θουκής Ιανουάριος 12