Η Πέρδικα στα κάδρα

Θέλω να πώ τον πόνο μου να βκάλω το μαράζι
Που έχω μες΄τα σωθηκά τζιαι κρούζει τζαι ν ιπνάζει

Ποιου έφταιξα, η άμοιρη, μες' ούλλη τούντη  πλάση;
Τζι απου τ΄αυκό τόσοι οχτροί πασκίζουν να με φάσιν


΄Άτζιαπις που΄μαι όμορφη τζιαι κακκαρίζω τζιόλας
Για που τους σπόρους έφαα που ΄σπειρε ο Σιακόλας


Από τον κατσικόρωνο που τζυνηά τ΄αυκό μου
Ο κούφος τζιαι ο Αλουπός τζι ο σσύλλος εν οπρός μου


Τζ΄ ο άνθρωπος ο λογικός μες τα βουνά στην Λάγια
Με δκυό πουμπούρκα βάλλει μου στούντο κορμί μου σκάγια


Θα μας ξυλίψουν δυστυχώς τζιαι θα τα βάψουν μαύρα
Τζιαι οι επόμενες γενιές θα μας θωρούν στα κάδρα

Θουκής 30/11/2024

Η πέρδικα

 Μαύρη μαντίλα στο λαιμό, τζι΄ έντονο κοτσινάϊ

Της ζέπρας ρίγες στο πλευρό

Κεραμογρίζο το φτερό

Τζιαι σπόρους για να φάϊ

Τουύτη εν πό΄νει πέρτικα, του όρους τζιαι του κάμπου

Που κακκαρίζει το πρωί

Τζιαι δκια στην φύση την ζωή

Τζιαι κρέας κάθε ράμπου

Θουκής 24/11/2024

Τσακκώθηκαν δκυο πέρτιτζιες

 

Τσακκώθηκαν δκυο πέρτιτζιες, μετά την καταιγίδα

Τζιαι έτσι καυκά στα χρονικά δεν τον εξαναείδα

Αιτία ήταν πέρτικος,   για τα γλθτζιά του μάδκια

Που μέσα τζι δκυό είασιν, τζιαι κάστρα τζιαι παλάδκια

Ποιά θα γινεί το ταίρι του, τζιαι ποιά θα τον κερτίσει

Να την πατά κάθε τσιμπί, αυκά για να γεννήσει

Τζιαι έτσι πάνω στο καυκά, που με κατζία παίζα

Με μιά τζιαι μόνο σιηπεδκιά, ππέσαν τζι δκυό τους τέζα

Θουκής 24/11/2024

 

 

Ο φίλος φωτογράφος

Στην Αλυκή συνάντησα, τον φίλο φωτογράφο
Λύπη βαριά ξεχείλισε, τα λόγια που σας γράφω
«Γεια σου», μου είπε, «φίλε μου, να σ' αποχαιρετίσω,
Φεύγω, λυπάμαι σύντομα, και δεν γυρίζω πίσω
«Κάτσε», του είπα, «που θα πας, χιλιάδες τα φλαμίνγκο,
Και μιά μου σκέψη στο μυαλό, να μην ξεφύγει σφίγκω
Τα δάκρυα του σμίξανε, με το στεχνό τ΄αλάτι
Και σφράγισαν τα χείλη μου, δίχως να πούνε κάτι
Είπε με λόγια κοφτερά, στα γρήγορα, στα ντόμπρα
Έπιασα άσχημο κακό μέσα με τρώει κόμπρα
“Ελπίδα και υπομονή”, του είπα δύο λέξης
Κι αυτός λίγο ξεμάκρυνε, και φώναξα θα αντέξεις
Και εκεί καθότανε σκυφτός χάραματα ως δύση
Μην του ξεφύγει πέταμα, που δεν φωτογραφίσει
Να έχει στα ντουλάπια του, μες την ψυχή διόδια
Εικόνες από την ζωή, τα μοναχά εφόδια
Posted 11/18/24

Στο «Ίδρυμα»

Είδα τα πρόσωπα χλωμά μόνιμα λυπημένα
Είδα τα μάτια στο κενό να είναι καρφωμένα
Είδα κορμιά στο έλεος να είναι ξαπλωμένα
Μα δεν είδα χαμόγελο να σκάει ούτε ένα

Είδα τριγύρω καναπές και κάποιες πολυθρόνες
Είδα τεράστιο κουτί με χίλιες δυό εικόνες
Είδα λουλλούδια ψεύτικά στην είσοδο ανθώνες
Μα δεν είδα την χαρά ούτε σε δυό σταγόνες

Είδα πολλά πάρα πολλά και είπα μην το χάννεις
Ζωή είναι στιγμές που μπόρεις και τις φτάνεις
Κόλαση είναι θάνατος που ΄ρχετε πριν πεθάνεις

Θουκής 27/8/24

Ο Μιχαλιός

Ο Μιχαλιός που το χωρκό που το λαλούν τζιαι Σούλι

Είπε να πάει στο γιατρό όπως πηαίνουν ούλλοι

Είσσιεν ΄να πόνο στα λιμπά τζιαι συχνοκατουρούσε

Ο ύπνος του εχάλασε μεσόστρατα ξυπνούσε

Έκαμε ένα ώτο στοπ τζιαι πήεν εις την σκάλα

Κτυπά την πόρτα του γιατρού τζιαι σούστηκεν η σάλα

Γιατρέ λαλεί του δυνατά δέμε εμένα πρώτα

Μπορεί ναν κάτι σοβαρό άψε καλά τα φωτά

Τζιαι ο γιατρός παρέτησε τον ασθενή στην μέση

Επείγον τον εξέτασε μεν ζαλιστεί τζιαι ππέσει

Λαλεί του άκου να σου πώ κύριε μας Μιχάλη

Εκ πρώτης έσσιεις μόλυνση που σου διά τζιαι ζάλη

θα σου εγράψω συνταγή κάτι χαππούδκια σκούρα

τζιαι να μου έρτεις πο΄φτομάς να φέρεις τζιαι τα ούρα

Περνά λοιπό η εβτομά τζι Μιχαλιός στην ώρα

Πηαίνει εις τον καφενέ τζιαι φώναξεν τον Μπόρα

Λαλεί του πιάς το φορτηγό τζιαι που το σπίτι έλα

Τα κάτουρα μιας εβτομάς γέμοσαν την βαρέλλα

Τζιαι να με πάρεις στον γιατρό στο ραντεβού που έχω

Γιατί στην τρυπά να ουρώ άλλο δεν το αντέχω

Φορτώσαν με τον φίλο του στην κάσια το βαρέλλι

Τζι γείτονες ψιθύρισαν εν δυνατό κοπέλλι

Με φορτηγό στην κλινική πότε εξανακούστην

Πάνω στο πεζοδρομείο εππάρκαρε τζιαι σούστην

Τζιαι πάει πάνω στο γιατρό λαλεί του πάλε ήρτα

Να φέρουμε ΄να γερανό τζιαι με το τσιάρτα πήρτα

Τον βάρελλον με κατουρκό να τον ιβκάλει πάνω

Να δεις τι έχω τόκτορα να νεπαυτώ να γε
ιάνω.



Θουκής

Αληθινή ιστορία

"Πενήντα Χρόνια πλα πλα πλα"

Κλάμαν οι «μεν» χαράν οι «δε», μες την πυράν του Ιούλη

50 χρόνια πλα πλα πλα,

Κοροϊδεύκουν μας απλά

τζι μάππα στο πεζούλι



Κλαίει τζι΄ο πενταδάκτυλος, έτσι που τον φορτώσαν

Με την ευθύνη να σουστεί

Τζιαι μ΄ «όχι» μιάλο ν΄ακουστεί

Τις θέσεις τους εσώσαν



Μνημόσυνα τζιαι τελετές, που Πάφο ως Καρπάσιν

Λόγια φτηνά βροντόφωνα

Τζιαι σάλια στα μικρόφωνα

Προτού καλά να φάσιν



Λατίνοι, Φράγκοι, Ενετοί, με κάστρα τζιαι παλάδκια

Αφήκαν το νησί σωστό

Τζιαι σ΄όλους μας είναι γνωστό

Το κάμαμεν κομμάδκια



Πατρίδα μου ηλιόλουστη, τζιαι γη παραδεισένια

Μες τα κανάλια του μυαλού

Ττέλια της Δένειας τζιαι αλλού

Γινήκαν τσσιμεντένια



Το βόλεμα το δούλεμα, τα ψέματα τα μυάλα

Πρότυπα θέλει η γενιά

Σανό να τρώσιν τα αρνιά

Τζιαι η Ελίτ το γάλα



Κατάρα, σε όσους έπραξαν, στα δύο να την κόψουν,

Τ΄ανάθεμα τους κυνηγά

Μύρα κακιά τους οδηγά

Ποτέ να μην προκόψουν



Θουκής 9η Ιουλίου 2024

 

Επολλήναν οι Θουκίες

Ο Θουκής που το Πιλέρι

Πον΄ γνωστός σ΄ ούλλα τα μέρη

Κάμνει ότι του συμφέρει

Γλύφει κ**λο,  γλύφει σιέρι

Αππομένος τζ’  αλλαζόνας

Χουμισιάρης τζια πατρόνας

Ρέσσει τρύπαν της βελόνας

Καμουφλέ απατεώνας

 

Ταπεινός ημίσς το παίζει

μας εμπαίζει και μας χέζει

πρώτος είναι στο  τραπέζι

τρώει μούχτις το λαβέζι

 

Τζι΄αν χαρκέστε εν βλακείες

Εν του Τικ Τοκ μαλακίες

Δέτε  σ΄ ούλλες τες θρησκείες

Επολλήναν  οι Θουκίες

 

Θουκής 13 Ιουνίου 2024

Georgios Zaphiris

Ο Θουκής που το Πιλέρι

μα που τίποτε έν ηξέρει

αθυμήθηκε να φέρει

αλλαγήν το καλοτζιαίρι

Μα του λίμπουρου έσιει μοιάσει

που νομίζει έν να πετάσει

σαν τον ζίζηρο θα σπάσει

που το σφίξιμο έν να κλάσει

Τζιαι σhιλιάες τον βουρούσιν

άλλους να εκδικηθούσιν

ζήτω ζήτω του λαλούσιν

τζιαι την ψήφον τους διούσιν

Πού να ξέρουν αλλό νάκκον

ο Θουκής με ένα σάρτον

με τικ τόκ τζιαί μές τον σάκκον

θα τους ρίξει μές τον λάκκον

 

Εις στο παζάρι δώσ΄ τους

Στην προσευχή μου ΄να πρωί, πριχού η μέρα αρκέψει
Είπα Θεέ μου γλέπε με,
Που μίσος, φθόνο σιέπεμε
Μακρά τους να με στρέψει

Θέ΄ μου μεγαλοδύναμε, ένα σημάϊ πέψε
Να δω ποιοί με ζηλεύκουσιν
Μισούν κρυφά παιδεύκουσιν
Στιγμάτις ΄ τους για νέψε

Να ξέρω ποιούς να αγαπώ, τζιαι ποιούς να αποφεύκω
Ποιούς να κρατώ απόσταση
Σ΄ανθρώπινη υπόσταση
Αν τους θωρώ να φεύκω

Τζι είπεν ο παντοδύναμος, δίκλα τους μες τα μάδκια
Αν δεις τζιαι πολλοσφύγκουν τα
Τα λόγια τους μπερδεύκουν τα
Τούτα εν τα σημάδκια

Που τότες τους παρατηρώ, γνωστούς μα τζιαι αγνώστους
Τζι΄αν κάποιοι δεν αξίζουσιν
Τζι΄αν δεν σε πεϊντίζουσιν
Εις στο παζάρι δώσ΄ τους

 
Στους φίλους τζιαι στους συγγενείς αφτένουν τα λαμπάκια
Του φλίππερ σπέσιαλ κόκκινα
Τζιαι λάμπουν κατακόκκινα
Στα διπλανά ΄θρωπάκια

Θουκής 8 Ιουνίου 2024

Τον γέρο πώς τον λούζεις

Εις το χωρκό μου το μιτσίν
Που τρών συνέχεια τιτσίν
Μιάλο κακό εγίνει
Έφυεν τους η μαυρού
Τζιαι πήεν εις το Καμερού

Τζιαι τι θα απογίνει;
Κλαίν΄ καμιάν 20αρκάν
Πο ΄μείνα δίχα μαειρκάν
Τζιαι σπίτι δίχα σπάστρα
Τηλεφωνούν γι ΄άλλην μαυρού
Τάσσουν του Τίμιου Σταυρού
Τον ουρανόν με τ΄ άστρα

Έφυεν τζιαι ο Σαμουήλ
Μαζί με γιό Εμανουήλ
Πήρε τζιαι την γεναίκα
Που το πρωί στα ξαφνικά
Με πτήση ανατολικά
Τζιαι με σσιλλιάες δέκα

Τζιαι ποιός λουβά πιόν τες ελιές;
Για κάμνει τες βρομοδουλιές
εν να πελλάνει πλάσμα
Το θέμα μες΄τον καφενέ
Εγίνει μούκτι, τζιερεμέ
Για ούλλους ένα άσμα

Το σχέδιο εν τζιαι καλόν
Να σσιεις τζιαι νάκουριν μιαλόν
Να ξέρεις τσιάρτα πήρτα
σιήλια ευρώ κάθε κκελλέ
ξυλήφκούμεν τους ρε πελλέ
τζιαι πάν ποτζιεί που ήρταν

Τζιαι κλάμα τούτος ο λαός
Που΄ έσσιει κάζια τζιαι ΑΟΖ
Τζιαι ΄νακκουρίν γουρσούζης
Χωρίς τον μαύρο, την μαυρού
Να΄σσιεις ντουλάπια θησαυρού
Τον γέρο πώς τον λούζεις


Θουκής 7 Ιουνίου 2024

Το τζιέρρατο

Άν στην ζωή σας έτυχε το τζιέρρατο αδίκως
μπορεί τρείς ίντζες έλλειψη να είχατε στο μήκος
"Η αν εσείς εβάλατε τζιέρατα στην γυναίκα,
Ίσως αυτή σας έδεινε μια αντί για δέκα
Κι' ο γάμος κάθε κερατά παίρνει την κατιούσα
αν άλλος τρίτος στην γωνιά κάμνει όλα τα λούσα.
Θουκής 15/01/2024

Οι «προχώ-»

Επρίσαν μας τα οι «προχώ-», τζιαι μας πουλούσιν πνεύμα

Θα κάμουν τασσινόπιττα, το εθνικό μας γεύμα

Τα ήθη εν παλιάς κκελλές, τζι ΄εμείς παλιομοδήτες
Που ζιούμεν σε ωκεανό, όπως τους καταδύτες


Η αλουπού εν 100, τζιαι τ΄άλουπούι τζι΄ένα
Έλα παππού τ΄αμπέλια σου, να σου τα δείξω ΄σένα

Οι νέοι οι πολλά «προχώ-», τζιαι της αντικουλτούρας
Θα κάμνουσιν πατεριμή, με τα κακά της τσούρα


Να ξέρουν όμως κάποτε, μ΄ υπογραφή τζιαι βούλλα
Θ΄ακκάνουσιν το ένα τους, τζιαι θα πονούσιν ούλλα

Θουκής 19/3/24

ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ 2024

 

 

Σήμερα εν πρωτοχρονιά, πρώτη γιορτή στον χρόνο

ευτζιές διώ πον τες μετρώ

σε φίλο, γείτο, μα τζ΄ οχτρό

μακρά που κάθε πόνο

 

Στον νοικοτζύρη του σπιδκιού, που κάμνει τούντο ππάρτυ

Τζιαι στην δική του την τζυρά

να ευχηθώ με την σειρά

ότι ποθούν για να ΄ρτει

 

Γιατ ΄ήρταμεντε σήμερα σε τούτο το τραπέζι

είναι σ΄ ούλους μας γνωστό

γι΄ αυτό ή παίζετε χωστό

για κάποιος περιπαίζει

 

Αλλά για την παράδοση θα το επαναλάβω

με δίχα παρεξήγηση

να δώσω μιαν εξήγηση

όπως την καταλάβω

 

Έτο, ο γιος μας είπε μας, σήμερα να μας φέρει

τζι΄ αν είσαστε τζι΄ εσείς δεκτοί

με τα χαράς θα το δεκτεί

της κόρη σας το σιέρι

 

Το έπαθε έσσιει τζαιρόν,  περίτου που τον μήνα

μπορεί τζιαι που παλιά χρονιά

τζι΄εν κάμνει ούτε βελονιά

χωρίς την Κατερίνα

 

Στον ύπνο του στον ξύπνιο του, χωρεί την με την βέρκα

Αν στάξει νάκκουρι φραπέ

για τζίσει  πας τον καναπέ

με λερωμένα σιέρκα

 

Γι΄αυτό τζιαι ΄μεις σας ήρταμε, τζι ο καθένας ξέρει

αφού τα ήβραν τα παιδκιά

διπλά τους κάθε τους παδκιά

ΘΑ΄ΜΑΣΤΕ ΣΥΜΠΕΘΕΡΟΙ

 

Σηκώστε τα ποτήρκα σας, γεμάτα να τζουγκρίσουν

να πούμε ούλλοι που καρκιάς

αγάπη Θέ΄ μου να τους δκιάς

χρόνια πολλά να ζήσουν.

«ΠΛΥΝΤΗΡΙΟ» των Ρώσσων

 Η Κύπρος της διαφθοράς μας είπαν στις ειδήσεις

Ρεζίλι γίνει διεθνώς, τζιαι πώς να τ΄ αγνοήσεις

Όϊ σιορ εν ψέματα, λαφαζάνιές εκ  πρώτης  

Εν ούλλα κουρουφέξαλλα που γράφει ο Δρουσιώτης

This is Cyprus ολάν, τζιαι πάρτε το χαπάρι

Εσσιει τζιαι  ξύδι καθαρό , σ΄οποιό δεν μας γουστάρει

Τζιαι ζιούμεν μέσα στην  χλιδή, με ευκολά με μαύρα

Δκιουμέν διαβατήρια, στους άτιμους  την χάβρα

Τζι΄αν έχουμε λίους φτωχούς, που εν τα βκάλουν πέρα

Να πάσιν να δουλέψουσιν, τζιαι νύκτα τζιαι ημέρα

Τζι΄όϊ στο τάβλι, στον καφέ, πιλόττα , ξάπλαν, σπάστρα

Τζι΄ξενοι στες βρομώ δουλειές, τζι΄ εμείς πετούμε στ΄ άστρα

Λαλούν το πιόν οι έρευνες,  τζείν΄των κακών των γλώσσων

Κατάντησε τουν’  το νησί «ΠΛΥΝΤΗΡΙΟ» των Ρώσσων,

 

Θουκής 14 Νοεμβρίου 2023

Το γαούρι του Χαμπή

Τζείν΄το γαούρι του Χαμπή

Πον΄ εσσιει ΄πόστεγο να μπεί

Έππεσε μες τον λάκκο

Τζιαι συνακτήκαν χωρκανοί

Τζιαι οι σοφοί τζιαι οι φτανοί

Να βοηθήσουν νάκκο

 

Λαλεί τους πρώτος ο Χαμπής

Ζάβαλλε ότι τζιαι να πεις

Εγέρασεν τζ΄ εν ψώρης

Τζι΄ έτσι τώρα στα γεραδκιά

Να τον ηβκάλεις που βαθκιά

Τζιαι να ΄θελες δεν μπόρεις

 

Τζι΄ο Συμεώς που ΄ταν σοφός

Πο΄ λίανε του τζιαι το φως

Εδείκλισεν στο βάθος

Τζι΄ είπε με ύφος σοβαρό

Εσσιει νερό τζι΄εν καχαρό

Τζιαι να τον βκάλουμε εν λάθος

 

Τζιαι ο Σταυρής ο Ρουβιττάς

Είπεν εγίνην ο χαττάς

Αφήστε τον τζι κάτω  

Τζι΄ ούλλοι  σας δώστε μια σιερκά

Με χώμα ως τζιαι μια  φκιαρκά

Για να χαφτεί στον πάτο

 

Συμφώνησε  τζιαι ο Ρασής

Τζιαι ο Χαλίλης τζι ο Στασής

Να θάψουν τούντον γάρο

Πο ΄φαέ πιον τζιαι τα ψουμιά

Κλιττάρι, άσιερο ζουμιά

Τζιαι δεν τραβά το κάρο

 

Τζι΄ αρκέψαν ούλοι που γυρό

Τζι΄ ήταν πολλά λυπητερό

Το ζωντανό να θάψουν

Τζιαι δεν εδώσασιν παμό

Σύρνα το χώμα ποταμό

Δίχα λεπτό να πάψουν

 

Τζι΄ γάδαρος  ο χουηλής

Νοημοσύνης χαμηλής

Είσσιεν δικό του πλάνο

Τα χώματα τσαλαπατά

Ούτε λεπτό δεν σταματά ΄

Τζιαι έβκηκε που πάνω

 

Θουκής 13 Ιουλίου 2023

 

 

Δεν τα παρατάμε ποτέ! αποτινάξετε τα προβλήματα  και κάμετε ένα βήμα προς τα πάνω.

We never give up! shake off the problems and take a step up.

Ο Κωνσταντής που την Λινού

Είναι η πρώτη φορά που θα γράψω επεξήγηση για το τι θέλει να πέι ο ποιητής. Κατά καιρούς είχα την επιθυμία να γράψω στίχους για αυτά τα πλάσματα που είχαν την μοίρα να ΓΕΝΝΗΘΟΥ διαφορετικά και έχουν την δυστυχία να κρύβονται, να χλευάζονται ή να δέχονται περιθωριοποίηση από την κοινωνία χωρίς να έχουν φταίξει σε τίποτα.
Το κείμενο της ιστορίας έχει ως εξής: Μια φτωχή γυναίκα πολύ θρησκευόμενη από Χριστιανική οικογένεια, με όνομα, σε κάποιο χωριό έκανε οικογένεια με πολλά παιδιά. Ένα αγόρι της ο «Κωστής» συμπεριφέρεται διαφορετικά από τα άλλα αγόρια, ντύνεται παράξενα, έβαλε σκουλαρίκι και έκανε τατουάς. Επίσης η φωνή του και οι κινήσεις του είναι θηλυπρεπείς. Τακτικά πάει στον καθρέφτη κοιτάζει τον εαυτό του μέσα, απορεί και διερωτάται για την ύπαρξη του. Η μάνα τον παρακολουθεί κρυφά, τον νοιώθει, τον πονάει σαν κάθε μάνα, αλλά έχει μέσα της πολύ μαράζι και προσεύχεται για την αλλαγή. Οι στίχοι αυτοί ολοκληρώνονται με την απάντηση που χρειάζονται οι γονείς σε τέτοιες περιπτώσεις που είναι μόνο μια λέξη Η ΑΓΑΠΗ.

 
Ο Κωνσταντής που την Λινού

Ο Κωνσταντής που την Λινού
Που δεν ιμοιάζει κανενού
Επήεν στον καθρέφτην
Επρόβαλε το είμαι του
Ως τζεί που εν εδείνετου
Τζιαι το εγώ του γεύτειν

 
Τζι μάνα γένος του Χατζιή
Πού τρωέν πίττες στην σατζιή
Εις τα κρυφά θωρεί τον
Με το δεξίν βάλλει Σταυρόν
Γιατ΄έσσει μέσα της λαμπρόν
Νοιώθει τον τζιαι πονεί τον

Γεννήθει έτσι γελαστός
Με σσιέρκα πάνω κουνιστός
Τζιαι ΄ν τραβικτή φωνή του
Με σκολαρίτζι, τατούά (ζ)
απου το πρώτο το ουά
εν η ζωή δική του

Μάνα του γόνου του Χατζή
Τζιαι που ποδά τζιαι που ποτζεί
Τζιαι τούτον εν παιί σου
Τζιαι τούτον πλάσμα του θεού
Του νέου τζιαι του παλαιού
Με τες χαρές εξ ίσου

Άγνωστη μάνα τζιαι γνωστή
Μάνα του Γιάννη του Κωστή
Του άσπρου τζια τ΄αράπη
Δέκτου τα ούλλα τα παιδκιά
Πουλλούδκια είναι στην ποδκιά
Τζιαι δώσε τους αγάπη

 
Θουκής 12 Ιουλίου 2023

Η διχόνοια

Δκυό κόρωνοι τσακώθηκαν που πάνω που την λίμνη
τζι΄ ακκάνουνταν τζιαι κράζασιν
με τες φωνές που μοιάζασιν
σατανισμένοι ύμνοι

Τζιαι η αιτία του καυκά, ένα κουττσίν σιτάρι
που τζιαι οι δκυό το θέλασιν
πεισμάτωναν τζιαι κλαίασιν
ποιός στην φουλιά να πάρει

Τζιαι έτσι όπως πάλευκαν, με δίχα ίχνος τσίππα
ο ποντικός επλάστηκε
τον κόκκο τον εσσιάστηκε
τζιαι πήρε τον στην τρύπα

Τζ΄ αν δεν το καταλάβατε, θα σας το πει τζι΄ ο γείτος
αν πάψει η ομόνοια
τζι αρκέψει η διχόνοια
τ ΄όφελος το ΄σσιει τρίτος

Θουκής 28 Ιουνίου 2023

Ευχή

 

Ούλλα τα άστρα τ΄ουρανού

Για σεν΄μωρό μας να κανού

Να σου διούν την λάμψη

Χαρά υγεία να γευτείς

Μες την ζωή να πορευτείς

Μ΄ αγάπη δίχα πάψη

Ένα έξι τρία

Ήτουν Τέταρτη το πωρνό, του Νιόβρη στες δεκάξι
η δεύτερη του τζυνηγιού, μάσιετουν να χαράξει

Ο τζυνηός μας ο Φαιδρής, πον τζυνηός με βούλλα

τζιαι κάθε του εξόρμηση, παίζει τζιαι μια σακούλλα

ζώστηκε που τες τέσσερεις, τα συνακλίκκια ούλλα

 

Πάει τραβά εις τα κρυφά, στα φτέρη της Μεννόγειας

Να βρει λαούς που χάμνησαν, της εκτροφής της σόγιας

 

Είσσιεν τζιαι πληροφόρηση, μάλιστα εκ των έσσω

είπαν του τόπο, τζι αριθμό, που το χωρκό αππέσσω

 

Τρεις σιύλλοι που εκπαίδευκε, τζιαι τάϊζε τους μάννα

επάχαν οπώς του πελλούς, στην μαλαϊν που πιάννα

 

Έβαλεν στον σιεπέττο του, δάκτυλο στην σκάνταλη

τζιαι στόχευκεν στο τζεί, τζιαι δα, τζι ολόϊσια καπάλι

 

Είσιεν τζιαι κάμερα βαρτήν, που πάνω στα πουμπούρκα

να καταγράψει την σκήνη, που σιηπεδκιάν στην βούρκα

 

¨Ανταν τζιαι μεσομέρκασε, ο Φαίδρος ΄γινει πτώμα

τζι΄ εν είεν ίχνος πέρτικου, με του λαού το χρώμα

 

Νευριασμένος δύσποιρος τζιαι φωνακλάς σαν πάντα

«Ατε κανεί για σήμερα» λαλεί τζιαι δκιά αμάντα

 

Τζιαι πήεν στ΄ αυτοκίνητο, τζι σίυλλοι του εκλαία

που είαν τον κουμπάρο του, τον Κώστα Βασιλέα

 

«Τούτος εποτζιημήθηκε …», εσκέφτηκε τζιαι είπε

«Κουμπάρε στράφου τζι εννοια σου, πο΄ έτσι τζυνήϊν λείπε»

 

«Αλώνισα τούντα βουνά, τα πλεύρη, τα χωράφκια

Άκου μου τίποτε εν έσσιει, τα ξέρω τα τταρράφκια

 

Σούζει του, νάκκο την κελλέ, τζι ο Κώστας όκτον πιάνει

τζιαι πριν σταρτάρει ο Φαιδρής, ξυκάπνισε την κάννη

 

Στο μονοπάτι που ΄ρεξε, ο Φαίδρος τελευταίος

ένας λαάτσος έππεσεν, στην γή ακαριαίος

 

Σηκώνει πάνω το κτηνό, σαν ήρωας στην Τροία

τζιαι πιάνει τον σκουλαρικά

που τον μαρκάρα ειδικά

με ένα έξι τρία

Ο Φαίδρος πιον παραμιλά, «τον δκιάλον τον μαύρο»

ήνταλως τζιαι εν άπλεψα, τούντο λαό για να΄βρω

 

P.S Μάθαμε τζιαι νεώττερα, απου τον Κόντ΄ Αλέξη

Ο Κώστας καμν΄ εξόρμηση, με σσιύλλους δεκαέξι

 

Ένας ΄πο τούτους σήκωσε, το πισινό του πάνω

Τζιαι του λαού κατούρισε, στην μούρη που πάνω

 

Τζιαι το αζό εν άντεξε, την μυρωδκιά του ούρου

την κούτσην εξαπόλησε, τζιαι κόπηκεν του βούρου

 

Μπορεί ναν΄τζιαι αλήθκεια του, ίσως να εν τζιαι ψέμα

πάντως στες γλώσσες τες κατζιές, γίνει μεγάλο θέμα

 

Θουκής 24/11/22

Στον καφενέ του Άτσιτσιου

Εκάτσαν συνεδρίαση προχτές δεκάξι φάσσες
Στον καφενέ του Άτσιτσιου που παν ούλλες οι άσσες

Πρώτη τον λόον έπιασε μιάλη στην ηλικία
Τζι΄ είπε τους έχουν κίνδυνο πολλήν που την Τουρκία
Που είναι αδιάλλακτη τζιαι θέλει να τες πιάσει
Τζιαι μιλιούνια έποικους να φέρει να τες φάσει
Μια λύση επιβάλλετε να γινεί επειγόντως
Αλλά το στάτους καθεστώς κάποιους συμφέρει όντως

Τζιαι μια πιο πατριώτισσα είπεν εν να τους σιέσω
Μολων λαβέ εν να τους πώ, τζι ύστερις ας ιππέσω
Εγιώ δεν παραδίδομαι τζιαι θα τους πολεμήσω
Να πάσιν εις τον δκιάολο στην Μογκολία πίσω

Διαφωνώ ελάλησε μια άλλη δικαστίνα
Σύσσωμες τζιαι συλλογικά, όπως τζιαι στην Τιτίνα
Να κάμουμεν μια προσφυγή εις το ΕΔΑΔ επείγων
Να έβρουμε το δίκιο μας τζιαι ούλλων των προσφύγων

Τζιαι μιά πιο διπλωμάτισσα με σοβαρό το ύφος
Πιάνει το λόον στην σειρά τζ΄έννοια της εν η ψήφος
Λαλεί τους να τους βάλουμε το βέτο στην Ευρώπη
Να ΄φέρει κόστος τζιαι ζημιά, τζιαι στρίμωγμα κατόπι
Να πάμεν τε στον ΟΗΕ φωνάζει μια στο βάθος
Έχουμε σ΄ούλλα δίκαιο τζιαι τζείνοι έχουν λάθος
Για να μας βκάλουν ψήφισμα να την καταδικάσουν
Τζι όσα μας φκάλαν ως τωρά ας κάτσουν να τα βράσουν

Μια άλλη που τ΄ αριστερά φκαίνει πάνω σε πέτρα
Τα λόγια της τα έχασε συγχύστηκε στην μέτρα
Να πάμε στους Αδέσμευτους να μας υποστηρίξουν
Τζιαι μένα μακροχρόνιο τα δόγκια να τους τρίξουν

Τζι η άλλη εθνικόφρονη λαλεί τζιαι επιμένει
Κάμετε νάκκο πομονή τζ΄εν η ποινή κομμένη
Θ΄αρτει το γένος το ξανθό να μας ελευθερώσει
Γιατί εν θέλημα θεού την πόλη να μας δώσει
Αφήστε τα μισόλοα Γκουτέρε τζιαι πλαισίου
Τες προφητείες προσκυνώ τ΄Αγίου Παϊσίου
Ουσσούτε τζαι ακούουν μας τζι΄ όρνιχες γελάνε
Πάλε με χρόνια με τζιαιρούς πάλε δικά μας θάνε

Τζιαι που την άκρα δεξιά φωνάζει μια γι΄απάτη
Λαλούμεν τους την ΔΔΟ με φλερτ τα δύο κράτη
Τζιαι μεταξύ να κάμουμε δεκάμετρο καλούπι
Τσιμέντο να το χύσουμε να μεν περνά κουνούπι

Η συνεδρία έληξε χωρίς ομοφωνία
60 χρόνια Τούρτζικά τζι΄εν βκαίνει συμφωνία

Τούτα λαλούν τα άνθρωποι πόχουν τα στόπερ σώα
Ούτε πουλιά τα σκεφτούνε μα ούτε τζιαι τα ζώα.

Θουκής 11 Ιανουαρίου 2023

Τα πιο μεγάλα ψέματα

 

Ο Γιώρκος κράντε τζυνηός, ούλλων των περιχώρων
του πέρτικου τζιαι του λαού, της πεδινής, των όρων

Σηκώστηκεν που το πορνώ, τζιαι ζώστειν τες χαρτούτσιες
τζιαι δκιο φιλιά της Ελενούς, διά της πας τες βούτσιες

Λαλεί της ρε αγάπη μου, το τζιέρατο μου μέσα
θα σου τον φέρω τον λαό, να νιώσεις πριγκιπέσα

Αρπάσσει τον σιεπέττο του, τους σσιύλλους τους πεντέξι
τραβά που κας΄τον Στραχαλάν, πριχού καλά να φέξει

Φερμάρει του η πατσαλού, τζιαι σούζει τζιαι τον νούρον
που πανωδκιόν της κούτσης του, πριν να αντακώσει βούρον

Εσσιάστηκεν τον ο Γιωρκής, που τον λαλούν τζιαι Γιώρκον
τζιαι ΄σσιάσιαρεν με τον διπλό, αφο΄ βαλεν τζιαι όρκον

Βάλλει τον εις το στόχαστρο, τραβά τζιαι την σκαντάλην
Τζ΄ακούστειν μόνο ένα τσικ, που μια μερκά ως άλλην

Ευτύς τραβά την δεύτερη, για να ΄κουστεί στη Λάγια
μα ξανακούστηκε το τσικ , χωρίς να ρίξει σκάγια

Πάει σηκώστην ο λαός, τζιαι πιάν΄ το σιακατούριν
τζιαι πίσω τ΄ ο λαονικός, βουρά σαν το γαούριν

Πάει εχάθην ο λαός, τζι΄σσιύλλοι πάου πάου
του Γιώρκατσου το γόητρο φωνάζει άου άου

Τζιαι ο Γιωρκής την επάθε, πρώτη φορά την πλάκα
εφόσον τον καλλήκωσε, θα τον φωνάζουν βλάκα

Τζιαι πήεν στην Ελένη του, πριχού ο ήλιος δύσει
λαλεί της εν είσιηεν φτερόν, στην φύση να πετήσει

Τζι΄ αφόν σου έφερα λαόν, στο τζιέρρατον μου πάλε
τομάτες τζιαι μαύρες ελιές, μέσα στο πιάτο βάλε

Τα πιο μεγάλα ψέματα, οι τζυνηοί λαλούν τα
πιστεύκουν τα τζι΄ οι ίδιοι, σ΄ορόματα θωρούντα.

Θουκής 14/11/22