2001-kasım
sürekli çalıştığım, iş dışında pek birşey yapmadığım günlerdi, kötü günlerden sonra kendimi çalışarak iyi hissediyordum ve geç saatlere kadar ofiste kalıyordum..
.
yine o akşamlardan birinde patronum bir dil kursuna gitmemi teklif etti, olurr dedim zaten benimde aklımda ama sürekli erteliyordum araştırırım bir ara diyerek geçiştirdim.
.
fakat o akşam için ısrarlıydı, benim bildiğim var bir tane hadi gel seni bırakayım sorarsın bu akşam dedi, çok hevesli olmayarak ama bu kadar ısrara karşı gelemeyerek kendimi dil kursunun kapısının önünde buldum.
.
kayıt bürosuna çıktım ve iki gün önce derslere başladıklarını öğrendim; yeni dönemin ne zaman başlayacağını sordum, ama oradaki görevli bey hemen deneme sınavına girerek başlamış olan dönem için kaydımı yapabileceğini söyledi.
.
gerekli evrakları doldurdum ve testleri çözmeye başladım çok fazla ilgilenmeden acelece doldurup teslim ettim, elinde cevap anahtarıyla test sorularını kontrol eden görevli 2 tane daha soruyu doğru cevaplasaydım bir üst kurdan başlayabileceğimi, 2 soru yüzünden bir alt kurdan başlamam gerektiğini söyledi, benim için problem olmadığını hatta daha iyi bile olur tekrar etmiş olurum dediğimde, yok hayır sen bu akşam git yarın tekrar gel ve yeterli soruyu doğru yapıp doğru kurdan başla dedi. yok dedim istemiyorum ben başlarım bir alt kurdan daha iyi benim için ama yine karşımda bu akşam benden daha inatçı ikinci insan vardı. mecbur kabul ettim.
.
ertesi gün verdiği sorulara tekrar cevaplar verdim ve kontrol sonrasında sırıtarak bir üst kurdan başlayacağım müjdesini (!) duydum ve yeni sınıfımda ingilizcemi geliştirmek için yerimi aldım.
.
işte bu sayede tanıştık biz, o akşam kursun kapısına zorla bırakılmasaydım ya da yeterli soruyu yanıtlayamadım diye bir alt kurdan başlasaydım büyük ihtimalle hiç tanışamayacaktık, tesadüflere inanırım, bazen zorla da olsa hayata bazı şeylerin yön verdiğine çok şahit oldum, ama o günlerde sana benzeyen bir kızım olacağını tahmin bile edemezdim, şimde o günleri düşünmek gülümsetiyor beni...
.
bugün evliliğimizin 5. yılını kutluyoruz, ilk defa ayrı ve uzakta kutluyoruz (bkn:
runtalya 2010) umarım bundan sonrakilerde hep birlikte kutlarız çünkü böyle hiççç keyif vermeyecek...
hayatımın en önemli virajı, iyi ki bu hayat yolculuğana birlikte çıkmışız...
Bu sabah yalnız uyandım
Sensiz olmaz, sensiz olmaz
Tanıdık kokular yok
Sensiz olmaz
Kahvaltım anlamsızdı
Sensiz olmaz, sensiz olmaz
İlk sigaram bile tatsızdı
Sensiz olmaz
Anlaşılan alışmışım
Sensiz olmaz, sensiz olmaz
Bir verdiysem iki almışım
Sensiz olmaz
Aşk bir dengesizlik işi
Sensiz olmaz, sensiz olmaz
Dengeye dönüşen bir sevgi
Sensiz olmaz
Yine kendi kendime sormadan duramadım
Niye seni böyle istiyorum diye bulamadım
Yalnızlık zor, sokaklar çıkmaz
Sensiz olmaz, sensiz olmaz
Hep tekdüze, herşey dümdüz
Sensiz olmaz
Anlamak çözmeye yetmez
Sensiz olmaz, sensiz olmaz
Biraz telaşlı, huzursuz
Sensiz olmaz
Yine kendi kendime sormadan duramadım
Niye seni böyle istiyorum diye bulamadım
Gece gelmiş, yatağım boş
Sensiz olmaz, sensiz olmaz
Sen uzaktasın, ben uzanmış
Sensiz olmaz
Anlamak çözmeye yetmez
Sensiz olmaz, sensiz olmaz
Biraz telaşlı, biraz huzursuz
Sensiz olmaz
Yine kendi kendime sormadan duramadım
Niye seni böyle istiyorum diye bulamadım
güneş gösterince yüzünü
Bir cuma akşamı klasiği haline geldi artık Mudanya ve balık, önceden balık yemiyor diye üzüldüğüm ve türlü karışımlarla daha da iğrenç hale getirdiğim balık şimdi Dilâ'nın en sevdiği yemeklerden biri haline geldi.
cumartesi günü hava çok güzel olunca anne-kız şehir merkezi yürüyüş turu yaptık, o kadar hoşumuza gitti ki, unutmuş Dilâ sokaklarda dolaşmayı, hep kapalı havalarda avmlerde gezmekten olsa gerek o gün çok mutlu oldu ve sürekli "anne geziyoruz dimi" diye sordu durdu..
bu güzel annelerle pazar sabahı güzel bir kahvaltı yaptık, bol çocuklu, çok koşuşturmacalı, çok keyifli ve lezzetli bir sabahtı...
ilk çarpışan araba deneyimimizi yaşadık, nasıl eğlendiler birlikte, onları böyle görmek nasıl iyi geliyor bana...
kahvaltı, krep, nutella, kahve. 
